Zoeken in deze blog

dinsdag 31 mei 2022

De les van het traplopen

Ik ben niet echt een heel sportief typetje, de sportschool is niet een plek waar ik me erg op m'n gemak voel. Een aantal jaren geleden heb ik een periode een "Lady's only" sportschool bezocht maar ik ben het nooit echt leuk gaan vinden en de klat kwam er dan ook in. Daarbij vind ik de prijzen die er betaald moeten worden voor een sportschool, zeker met begeleiding - wat me dan overigens wel verstandig lijkt - best pittig voor mijn portemonnee, daarmee wil ik overigens niets zeggen over de redelijkheid van de prijs. Aangezien ik geen rijbewijs heb ben ik aangewezen op de benenwagen en de fiets en dat zijn prima vervoermiddelen voor mij. Daar ik niet een heel reislustig typje ben kan ik me er prima mee behelpen, en als het nodig is als ik wel wat verder weg moet zijn, dan heb ik een man die wel auto kan en wil rijden of loopt het zo dat ik met iemand anders kan meerijden. 

Nu ik geen post meer loop sinds eind April 2021 merkte ik op een gegeven moment toch dat m'n conditie wat afnam. Ik weet dat ik daar zeker ook zelf een verantwoordelijk in heb. In de zomer heb ik veel gefietst (heel bewust nog gewoon ouderwets zonder accu) maar toen het weer wat minder rustig werd werd dat minder. Ik vroeg aan Papa of Hij me een idee wilde geven, met in mijn achterhoofd de wetenschap dat als Hij een idee geeft Hij ook de kracht geeft en me ertoe in staat stelt en het dus goed zou uitpakken voor mijn lichaam en me geen schade zou aanbrengen, dat vond ik toch ook wel heel belangrijk. Je kan als een malle van alles gaan doen maar voor je het weet breng je schade aan door onverstandig bewegen of overbelasten en aangezien ik geen 20 meer ben is wijsheid denk ik wel geboden. 

Ik kreeg het idee (weer) te gaan traplopen. Wij wonen in een groot flatgebouw wat in een hoekformatie staat, een hoog flat van 17 verdiepingen en een laag gedeelte van 9 verdiepingen waar wij in wonen op de 1e verdieping. Op de 16e verdieping woont een vrouw met een behoorlijke leeftijd waar ik al bijna 25 jaar over de vloer kom. Eerst alleen als huishoudelijke hulp, inmiddels 2 x per dag als mantelzorger. Er is een periode geweest dat ik vanaf de 9e verdieping ging lopen naar de 16e, maar ik ging meer doen en ook nog eens naar beneden lopen tot de 1e en daar begonnen mijn knieën op te protesteren, en ook daar kwam de klad in. Ik help een ander vrouwtje en die woont in een ander flatje op de 3e en toen ik merkte dat die trapjes me wat zwaarder begonnen te vallen (1 x per week) was dat mijn sein om te zeggen : hier moet iets gebeuren.

Ik kreeg dus weer het idee om trap te gaan lopen, 1 x per dag, en alleen omhoog, en begon vriendelijk, vanaf de 12e, en na een week begon ik op de 11e, en zo elke week een verdieping meer. Bij de 9e dacht ik : dit is wel goed zo. Maar ik kreeg het idee dat Papa zei: We gaan een stapje verder, level up, neem ook de 8e maar. 

Ik leer al lopend zulke geestelijke lessen : volharden, volhouden, gewoon doen. Maar ook op Hem vertrouwen dat ik het kan en dat mijn benen/knieën het aankunnen, en onder het lopen leer ik Hem te danken dat Hij mij helpt, mij traint, mij opvoed. Hij laat mij zien dat ik geen genoegen hoef te nemen met dat waarvan ik denk dat het wel genoeg is zo, maar dat ik Hem mag laten bepalen tot hoever we gaan, en hoe we gaan. Hij leert me geduld met mezelf als het de ene dag me beter afgaat dan de andere. Hij leert me te wachten op Zijn tijd en aanwijzingen, het op Zijn manier te doen en niet enthousiast uit eigenwijsheid vooruit te hollen of achter te blijven omdat ik denk dat dat beter is of dat ik het niet kan. Hij leert me liefdevol te zijn naar mijn lichaam, mijn lichaam te waarderen - het is een geschenk van Hem - en er goed voor te zorgen en het te zegenen en te eren. Hij leert mij dat Hij leidt op nieuwe wegen, dat verandering ons mooie dingen kan brengen. Regelmatig overdenk ik dit proces en deze lessen als ik in de ochtend deze traptreden opklim. 

Op de 16/17 verdieping is in de renovatie een tijdje geleden een grote erker geplaats waardoor je een heel mooi uitzicht over Delft hebt en er een zee van licht je tegemoet komt als je van de 15e naar de 16e verdieping opklimt, ieder verdieping bestaat uit 2 kleine trapjes dus halverwege kom je de hoek om en krijg je zicht op dit fanatische uitzicht. En ook hier zit een les in, je klimt naar het Licht, ik wil je brengen op plekken waar je met Mij van het uitzicht kan genieten van wat Ik je wil laten zien, van de plekken waar Ik je breng. Jij moet in beweging komen, moed vatten om je ene voet voor de andere te gaan zetten, en dat deed me denken aan een leesrooster wat ik met 2 mooie vrouwen deed : Elia op de berg Karmel: Alles leren geven voor God. Elia werd bijzonder door God gebruikt, maar God bracht Hem in situaties die Elia zelf misschien niet zou hebben uitgekozen, het waren nogal opdrachten die God hem gaf, maar Hij ging. Zijn hart brandde voor de God van zijn voorvaderen, de God van Abraham, Isaak en Jacob (Israël), de God van trouw. Toen God op de Karmel had laten zien Wie de Enige Waarachtige God is kondigde Elia regen aan terwijl er nog geen wolkje te zien was, maar hij wist dat God het had gezegd en dat Hij het dus ook zou doen. Elia bad, en bad, en bad tot het wekelijkheid werd. 

Ook dat is een enorme geestelijke les : Houd je vast aan Gods beloftes, blijf ze verwachten terwijl je bid en Hem grootmaakt. 1 Thessalonicenzen 5:16-19 zegt "Verblijd u altijd, Bid zonder ophouden. Dank God in alles. Want dit is de wil van God in Christus voor u. Blus de Geest niet uit." Ook die laatste zin raakt me : Blus de Geest niet uit. Als wij de Stem van de Heilige Geest negeren, niet luisteren word het lastiger die Stem te verstaan. Ik vond daar een duidelijk stukje uitleg over op Webbijbel.nl : Het bedroeven en het uitblussen van de Geest. Zelfs het lopen van trappen is mooie manier om te oefenen in het leren luisteren naar die zachte Stem die me de weg wijst terwijl ik zelf ervoor kies om lichamelijk in beweging te komen. Het Koninkrijk van God word zichtbaar op deze aarde terwijl wij letterlijk in beweging komen op de Stem die ons de weg wijst, en terwijl ik trappen loop word ik getraind als voorbereiding, en het maakt me sterker, voor dat wat Hij voor me heeft om te doen.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

dinsdag 24 mei 2022

Not a fan

In de afgelopen 2 blogs heb ik gelinkt naar Leif Hetland en zijn onderwijs over de Orphan spirit (wees-geest) en een van de dingen die hij ook zei en die bij me binnen kwam was : onderschat het proces niet. Er is niets wat groeit zonder een proces, het proces is nootzakelijk. Daar raakte hij denk ik een gevoelige snaar voor mij, ik heb de neiging te snel te willen, ik wil van het "gedoe" af, klaar ermee. Maar zo werkt het niet. 

Iets anders wat hij zei daar moest ik een poosje op kauwen en dat doe ik eigenlijk nog steeds : je hebt alleen autoriteit over datgene waar je van houd. 

Als wij autoriteit willen hebben moeten we er eerst van leren houden. Je kan alleen verandering brengen op die plekken waar je van houd, je hebt alleen invloed op de plaatsen waar je liefde kan en wil brengen. Dat deed me denken aan een film die ik had opgenomen die Family7 had uitgezonden : Not a fan a followers story. Van de film kan ik nergens een link vinden, hij is ook niet meer te koop. wel vond ik een gelijknamige serie op YouTube : Not a fan. De boodschap komt zo enorm overeen met de boodschap van Leif. We kunnen een fan zijn van Jezus, ons hart aan Hem geven zodat we eeuwig leven krijgen en alle goeds dat Hij voor ons heeft. Hem geweldig vinden en Hem waarderen om het goede voorbeeld dat Hij is. Maar het is wat anders om een volgeling te zijn en dagelijks je kruis op te nemen en te leven voor Hem. De dag dat je je leven aan Jezus geeft is de dag dat je sterft. Niet meer jij leeft maar Christus leeft vanaf dat moment in jou zegt Paulus in Galaten 2:20 "Ik ben met Christus gekruisigd, en niet meer ik leef, maar Christus leeft in mij, en voor zover ik nu in het vlees leef, leef ik door het geloof in de Zoon van God, Die mij heeft liefgehad en Zichzelf voor mij heeft overgegeven."

Om echt te kunnen houden van....is het nodig dat ik er eerst zelf compleet van doordrongen ben dat er van mij gehouden wordt, dat ik geliefd ben door Papa God. Een fan vind het allemaal leuk en aardig maar wil wel z'n eigen leventje blijven leiden. Een volgeling (discipel - gedisciplineerd volgeling) mag het alles kosten, die is bereid alles ervoor op te geven, die is bereid de prijs te betalen wat de kosten ook zijn. 

Iets anders wat Leif zegt en wat me raakt is dat zolang ik niet van mij kan houden zoals Papa van mij houd ik niet zal kunnen houden van de ander of zoals Jezus ons leert, mijn vijanden. En als ik dat niet kan zal dat problemen opleveren omdat ik dan ga reageren vanuit de wees-geest. Dan zal ik anderen pijn doen vanuit mijn eigen pijn. het is de bedoeling dat stoel 1 mijn thuis is. Dat ik leer vanuit stoel 1 te leven, en ja dan kan ik door dat leven soms in stoel 2 terecht komen maar dat ik vanuit stoel 2 wel weer naar huis ga, naar stoel 1 waar ik bedoeld ben, waar Papa woont. Hij wil me leren hoe ik vanuit stoel 1 stoel 3 kan beïnvloeden. Ik realiseer me dat het flink wat tijd zal kosten om alle 6 de filmpjes te kijken, maar geloof mij het is absoluut de moeite waard als je het Engels goed kan volgen.

Hoe meer ik bereid ben Hem de pijn vanuit mijn wees (het niet écht kennen van het hart van de Vader) zijn bloot te laten leggen en het genezingsproces te ondergaan, en het is echt een proces dat tijd kost, een uitstrekken naar vernieuwing van mijn denken, hoe meer ik me bewust word en doordrongen en doordrenkt raak van de Liefde van de Vader voor mij. En daar waar is zo enorm doordrenkt ben van Hem komt dat eruit daar waar ik in contact kom met een ander. - Een mooi beeld daarvan is een spons die doordrenkt is met water, dat ding druipt - zo zijn wij bedoeld te zijn met Papa's Liefde voor ons om anderen "nat" te maken met Zijn Liefde. Een kleddernatte spons maakt alles nat. Maar het vraagt de moed en de wil om al die pijnplekken aan te laten raken door de Liefde van Papa God zodat ze doordrenkt kunnen gaan raken van Zijn Liefde.

Hij is echt, en ik wil echt zijn, mensen verlangen denk ik enorm naar echtheid in deze wereld die vol is van vanalles en nog, wat dat lijkt op, maar het toch eigenlijk niet is, namaak, nep. Een fan volgt alleen wat hem bevalt, een volgeling, een discipel blijft volgen, volhard,  wat de kosten ook zijn, zelfs als het ten koste van zichzelf gaat omdat hij het voorbeeld van de Meester wil volgen die alles gaf, omdat hij/zij wil zijn als de Meester, als de Enige, de Echte, de Ware, de Waarheid, het Echte Leven, de Enige Weg. 

Heer dit is een heleboel om heel lang op te kauwen, steeds weer komt het op verschillende niveaus en gradaties bij me terug. Ik geeft U toestemming dit uit te werken in mijn leven, maak mij echt, maar mij levend naar Uw Woord. Filippenzen 2:13 "Want het is God, Die in u werkt zowel het willen als het werken, naar Zijn welbehagen." Heer werk U dit maar uit in mijn leven, leer mij, train mij, en maak mij maar precies zoals U mij bedoeld hebt, maak mij bewust van de zoon-schap (dochters zijn daarbij ingesloten in de Bijbel) dat ik van U heb ontvangen, ik ben door U geadopteerd en erkend, U hebt mij alles gegeven wat ik nodig heb om Uw autoriteit te vertegenwoordigen op deze aarde. Heer U mag door mij heen Uw Koninkrijk zichtbaar maken op deze aarde zoals het ook in de hemel is, daar ben ik voor geschapen en bedoeld, en gebracht in deze aarde.  


ONDERWEG naar Hem en met Hem

dinsdag 17 mei 2022

Laat (het) zijn en wees stil

Ik heb al verschillende keren in m'n blogs (Les van een kamerplantTwijfel niet !Twijfel niet (vervolg)) verteld dat God tegen me heeft gezegd : Twijfel niet. Sinds Hij tegen me sprak over de orphan spirit (wees-geest) was het of Hij ook zei : Twijfel niet aan Wie IK BEN. Ik wil dat jij dieper doordrongen bent van Wie Ik ben. Twijfel niet aan hoe groot Ik ben, twijfel niet aan hoe goed Ik ben, twijfel niet aan Mijn trouw, twijfel niet aan Mijn goedheid, twijfel niet aan Mijn liefde, twijfel niet aan wat Ik kan doen, twijfel er niet dat jij Mijn geliefde dochter bent. Twijfel er niet aan, Ik laat jou nooit in de steek, twijfel er niet aan, ik zal nooit teleurgesteld in jou raken, twijfel er niet aan, Ik weet alles, Ik ken je pijn, Ik ken je strijd, Ik weet hoe je naar Mij verlangt, Ik zie je worsteling en Ik houd van je.

Sinds ik weer een gitaar heb, ik schreef daarover in de blog Maak Mij groot zit ik regelmatig wat te spelen en op die manier God groot te maken, gewoon uit m'n hoofd en uit m'n hart. Uit een boek spelen lukt me niet zo best, maar ik denk dat God zegt : Ik wil jou hart. Het repertoire is niet groot, maar ik ben er blij mee, het helpt me mijn liefde voor Papa God uit te drukken. There is no better place, een liedje van Don Francisco is één van mijn favorieten. Er is geen betere plaats dan voor Zijn troon, opkijkend naar Zijn aangezicht, God van barmhartigheid en vertroosting. Het lied is gebaseerd op Johannes 4:13-14 en 2 Korinthe 1:3, en daar houd ik van. Ik wil Gods woord zingen, en zo kwam er een melodietje in me op bij de woorden van Psalm 46:10 (uit de AMPC vertaling) Let be en be still, know that I am God. Let be and be still, know that I am God. I will be exalted among the nations, I will be exalted among the earth.  

Ik was in die dagen regelmatig aan het stoeien met mijn gevoelens over mezelf, over hoe dingen gingen en keer op keer kwam de eerste zin van dit vers in me op : Let be and be stil, laat (het) zijn en weest stil, laat het zijn. Het is wat het is en het mag er zijn. Oei het is heel wat makkelijker om dat op te schrijven en met je verstand denken te weten dan om het ook echt te voelen. Maar het was of God zei : Het is wat het is en Ik houd van je, je bent geliefd, weet dat, mag dat tot je doordringen ? 

Heer hoe laat ik dat tot me doordringen ? 

Ik begon me af te vragen wat het betekent om God God te laten zijn, ik denk dat het te maken heeft met alle controle los te laten en die over te geven aan Degene die als Enige écht controle heeft. Ik moet denken aan het onderwijs wat ik heb bekeken van Leif Hetland over de Orphan spirit (ik schreef daarover in m'n vorige blog) en dat je op stoel 2 zo enorm je best kan doen om het op het leven op stoel 1 te doen lijken,  maar waar het nog steeds om "mij" draait, vanuit mijn pijn, vanuit mijn angst, waar ik me nog steeds gedraag als wees in plaats van als zoon (dochters zijn daarbij ingesloten in de Bijbel) Leif haalt Lucas 15:11-32, het verhaal dat Jezus vertelde over de wachtende vader, Hij liet hierin het hart van Zijn en onze Vader zien, die altijd op de uitkijk staat om Zijn kind in Zijn open armen te sluiten en het beste van wat Hij heeft te geven omdat Hij zo blij is dat zijn kind besluit terug te komen. Eigenlijk hebben de meeste van ons beide zonen in ons, en ze gedroegen zich beide als wees. In het huis van de vader gedroeg de oudste zoon zich als een wees, ik vind dit zo'n lastige. 

Ik las ergens een mooie zin : Give control to the Only One who can set you free, geef de contole aan de Enige die je vrij kan zetten. De HSV vertaling zegt "Geef het op en weet dat Ik God ben..." de Bijbel in gewone taal zegt "Stop de strijd, en weet dat de Heer God is...."  de NBG'51 zegt "Laat af en weet dat Ik God ben..." de Basis Bijbel zegt "Houd op ! want Ik ben God..." Eigenlijk zeggen deze vertalingen allemaal : hou op met het zelf te doen ! Dan vind ik Het Boek ook wel erg mooi, die legt de vinger voor mij nu op de zere plek en zegt "Word rustig en weet dat ik God ben..." Word rustig, met alles wat er in mij rondgaat is het niet rustig en kan ik eigenlijk ook niet stil worden. Maar ook de TPT vertaling raakt een gevoelige snaar "Surrender your anxiety. Be still and realize that I am God..." geef je angst over, en daar heb je denk ik de wortel : angst, de angst van een wees die zich niet veilig weet als zoon van Papa God.

Eigenlijk is deze tekst uit de Bijbel, het Levende Woord van God geen optie, maar een opdracht. En dan komt er een zin in mijn gedachten : Stil, mijn ziel, wees stil. Ik ben blij dat Papa God me hierop gewezen heeft, maar het haalt heel wat overhoop in mij......... maar Hij zegt ook, laat het er maar zijn, en weet Ik ben God.  Heer dank U wel dat U goed bent en dat U mijn arglistige hart kent, dank U wel dat U mijn hart doorgrond, en dat U in Uw liefde mij wil laten zien wat er in mijn hart is zodat ik het aan U kan uitleveren. Help me, leer me de strijd te staken en te wéten dat ik weet dat ik weet dat U God bent. Een goede God en Vader wiens hart van liefde overloopt voor mij Zijn kind, ook als dat kind zich nog regelmatig als een wees gedraagt. Heer wilt U mij verlossen van die verweesde delen want ze eren U niet als de geweldige Vader die U bent, het zijn plekken waar Uw leven nog niet voluit kan stromen, en het zijn plekken waar de boze zijn leugens kan rondstrooien en dat is niet iets waar ik blij van wordt. 

Stil mijn ziel, stop de strijd, geef het op, word rustig en wees stil, geef je angst maar aan Papa en weet Hij is God.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

dinsdag 10 mei 2022

Orphan spirit

In de gebedsgroep waar God mij geplaatst heeft zijn we bezig gegaan met het boek Vrijspraak. Het is zo belangrijk dat je jezelf laat reinigen, heiligen, genezen, want dit ontneemt de boze gebieden waarop hij je kan aanvallen en zijn leugens kan planten in je denken waardoor je verlamt raakt en geen bedreiging meer voor hem bent. Gods Geest openbaarde dingen uit de bloedlijn van mijn voorgeslacht die ik behoorlijk heftig vond, maar Hij is een genadige God en Hij zet vrij. Dit boek is zo praktisch en samen met Heilige Geest wil Hij ons laten zien waar nog genezing nodig is. Ik ontdekte dat afwijzing, angst en boosheid diepgewortelde waren in mij, ik dacht dat ik al flinke stappen had gezet maar er zaten nog wortels en waar wortels zitten blijft het groeien. Op een gegeven moment sprak Heilige Geest : Orphan spirit (wees-geest) en ik ging zoeken naar onderwijs over dit onderwerp en ik vond een serie met (Engelstalig) onderwijs van Leif Hetland die me heeft geholpen om hier inzicht in te krijgen. op de plekken waar ik er niet doordrongen ben dat ik een geliefde dochter gedraag ik me als wees. 

Een wees doet erg zijn best om ergens bij te horen, om goed genoeg te zijn om geaccepteerd te worden, een wees is bang om afgewezen te worden, wil gezien worden. Als je niet weet wie je bent en waar je vandaan komt blijft er iets in je altijd op zoek. Ik moest mezelf bekennen dat mijn bewustzijn van het zijn van Gods geliefde dochter toch een wankel evenwicht was. Daarom vind ik de uitleg van Leif zo mooi over de drie stoelen. Stoel 1 is het Koninkrijk van God. Je weet je dat je een zoon/dochter van de Koning bent, dat Hij in alles voor je zorgt en dat je bedoeld bent om de ander te dienen, je focus is niet op jou maar op de ander. Stoel 2 is het koninkrijk van "mij", van de wees geest, alles draait om mij en daar word ik enorm beïnvloed door stoel 3, het koninkrijk van de wereld. Heel veel christenen switchen van stoel 1 naar stoel 2 en terug als ze door het leven gaan, en dat herken ik ook bij mezelf. Dit inzicht was best confronterend want ik leef meer op stoel 2 en breng bezoekjes aan stoel 1.

We zijn geschapen en bestemd voor stoel 1, en vanaf deze positie beïnvloeden we stoel 3. God verlangt ernaar dat alleen stoel 1 overblijft, dat was het gebed van Jezus in Mattheus 6:8-15 "Wordt dan aan hen niet gelijk, want uw Vader weet wat u nodig hebt, voordat u tot Hem bidt. Bid u dan zo : Onze Vader, Die in de hemelen zijt. Uw Naam worde geheiligd. Uw Koninkrijk kome, Uw wil geschiede, zoals in de hemel als op aarde. Geef ons heden ons dagelijks brood. En vergeef ons onze schulden, zoals ook wij onze schuldenaren vergeven. En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze. Want van U is het Koninkrijk en de kracht en de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen. Want als u de mensen hun overtredingen, zal uw hemelse Vader u ook vergeven. Maar als u de mensen hun overtredingen niet vergeeft, zal uw Vader uw overtredingen ook niet vergeven."

En dan haalt Leif Efeze 3:16-17 aan : "Opdat Hij u geeft, naar de rijkdom van Zijn heerlijkheid, met kracht gestekt te worden door Zijn Geest in de innerlijke mens, opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u in de liefde geworteld en gefundeerd bent." Een andere vertaling zegt : geworteld en gegrondvest in de liefde. Gegrondvest, het woord dat God me gaf voor dit jaar. En ineens raakte het me weer, al dit opruimen van mijzelf en ook namens mijn voorgeslacht had als doel dieper geworteld en gegrondvest te raken in Zijn Liefde, God is liefde zegt 1 Johannes 4:1-12

Jezus bad in Johannes 17:20-26 nog een gebed, het enige gebed van Jezus dat nog niet verhoord is. "En Ik bid niet alleen voor dezen, maar ook voor hen die door hun woord in Mij zullen geloven, opdat zij allen één zullen zijn, zoals U Vader, in Mij, en Ik in U, dat ook zij in Ons één zullen zijn, opdat de wereld zal geloven dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun de heerlijkheid gegeven die U Mij gegeven hebt, opdat zij één zijn, zoals Wij Eén zijn. Ik in hen, en U in Mij, opdat zij volmaakt één zijn en opdat de wereld erkent dat U Mij gezonden hebt en hun liefgehad hebt, zoals U Mij hebt liefgehad. Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook zij bij Mij zijn die U Mij gegeven hebt, opdat zij Mijn heerlijkheid zien, die U Mij gegeven hebt, omdat U Mij hebt liefgehad vóór de grondlegging van de wereld. Rechtvaardige Vader, de wereld heeft U niet gekend, maar Ik heb U gekend en deze hebben erkend dat U Mij gezonden hebt. En Ik heb hun Uw Naam bekendgemaakt, en zal die bekendmaken, opdat de liefde waarmee U Mij hebt liefgehad in hen is, en Ik in hen."

Door dit onderwijs begon mij langzaam maar zeker iets te dagen en ging ik deze Bijbelteksten met heel andere ogen bekijken. Wij zijn bedoeld om in twee dimensies te leven. Onze voeten lopen op deze aarde, maar ons hart, ons denken, onze emoties, elke vezel van ons wezen is bedoeld om te leven in en vanuit het Koninkrijk van God waar wij door geloof in de Heer Jezus Christus onderdeel van zijn geworden. Wij zijn geschapen voor stoel 1, het Koninkrijk van God. Daar is de eenheid zoals Jezus één is met Zijn en onze Vader. De pijn en verdeeldheid die wij in deze wereld onder christenen zien komt vanuit stoel 2, het koninkrijk van "mij" van "ikke" "ikke", vanuit de pijn van de "wees-geest", het niet doordrongen zijn van wat het inhoud een kind te zijn van God.

Papa God ik heb het zo nodig meer en meer doordrongen te raken van wat het inhoud Uw geliefde kind te zijn, om van daaruit te leven in stoel 1 en niet steeds terug te schieten naar een leven vanuit stoel 2. Het is Uw verlangen dat elke vezel van mijn wezen tot een eenheid verweven is met U. Dan moet ik denken aan Johannes 15:1-8 waar U het leven verbonden met U zo mooi uitlegt aan de hand van de wijnstok, ik heeft daar in de afgelopen periode ook zo vaak door tot mij gesproken. Eigenlijk is dat het leven vanuit stoel 1. Grondvest mij dieper in U Papa God, breng mij dieper in U, geworteld en gegrondvest in de Liefde. 


ONDERWEG naar Hem en met Hem

dinsdag 3 mei 2022

Maak Mij groot

De laatste dag van het (Engelstalige)leesplan  Guide your mind, guard your heart, grace your tongue kwam ook weer erg bij me binnen. God gaf ons een tong om Hem de hele dag door eer te bewijzen, we zijn geschapen om God te loven. Dat is ook iets waar God me steeds weer aan herinnert : Maak Mij groot. Wij hebben een stem gekregen om Hem lofliederen te zingen. Zingen.....ja ook dat wilde God terug brengen in mijn leven. In mijn jonge jaren zong in in een zanggroep in de kerk waar ik opgroeide, soms zelfs solo's, later zong ik in een koor waar een best wel kritische dirigent me al heel snel een solo gaf, en van deze man was dat echt een compliment. Eens in een kerkdienst stond ik tijdens de samenzang bij iemand in de buurt die mij later aansprak en vroeg : doe jij iets met die stem ? Natuurkijk kreeg ik niet alleen positieve reacties en was ik zelf ook niet echt positief, ik wist heel goed wat er niet goed ging en daar legde ik vaak de nadruk op.

Toen ik op mijn 16e m'n diploma van de huishoudschool behaalde kreeg ik van mijn ouders een gitaar, zo'n groot cadeau had ik nog nooit gehad en ik leerde mezelf met een boekje van van Youth for Christ waar gitaarakkoorden in uitgetekend stonden zelf wat gitaar spelen, genoeg om mezelf wat te begeleiden. Ik schreef zelf wat eigen liedjes, maar degene aan wie ik ze lied horen zag er niet veel in dus ook daar ging ik niet in verder. Het stelde toch niets voor. Nu ik dit schrijf realiseer ik me dat eigenlijk hier hetzelfde gebeurde als met de verhaaltjes die ik schreef, ik schreef daarover in de blog Schrijven.

Toen onze kinderen klein waren heb ik vooral met onze dochter veel gezongen met de gitaar, die vond dat een periode heel leuk, de rest van ons gezin vond dat toch wat minder. De topkam van m'n gitaar sleet op den duur zover in dat de snaren vreselijk begonnen te trillen tegen de fretten dat er niet goed meer op te spelen was. Repareren was geen optie werd mij verteld toen ik er mee naar een muziekhandel ging. Daarbij was ik enorm bezig in die tijd om me los te maken van mijn verleden en heb op een gegeven moment besloten de gitaar weg te gooien, en ik deed ook alle muziek boeken weg, daar had ik ook niks meer aan. Ja ik weet dat klinkt erg rigoureus maar dat was ook wel een beetje mijn aard, zeker toen. Met dat ik de kerk de rug toekeerde hield het muziek maken eigenlijk ook op.

Al vanaf het moment dat ik terug kwam bij God begon Hij muziek te gebruiken om door de muren die ik om mijn hart had gebouwd te verweken. Al jaren word ik zeer regelmatig wakker met een zin uit een lied. Sinds een tijdje ben ik onderdeel van een gebedsgroep en we beginnen onze tijd met zingen, en daar wordt gitaar gespeeld. Dat maakte langzaam iets in me los, er begon weer wat te kriebelen en eigenlijk wist ik dat ik een gitaar moest kopen. Ik vroeg God of ik als tiener zelf toen een gitaar wilde hebben en of ik 'm daarom had gekregen, ik wist het niet meer, en het was of God zei : Ik heb je moeder dat idee gegeven, en dat raakte me. Ook muziek maken voor Hem was van me gestolen. God grootmaken met gesproken woorden is prima, maar God had mij een stem gegeven en vingers en ik had heel sterk het idee dat Hij zei dat Hij graag wilde dat ik weer zou gaan zingen om Hem groot te maken. Gewoon thuis met m'n gitaar. 

Het boekje De effecten van lofprijs van Andrew Wommack, las ik ook rond dat was ook enorm verhelderend voor me. Lofprijs is een onderdeel van intimiteit met God, Hem loven geeft ook waarde en een doel aan je eigen leven. Lofprijs heeft de kracht om een gewoon leven te verandering in een veelbetekenend leven. In Psalm 22:4 zegt David "Maar U bent heilig, U troont op de lofzangenen van Israël" en in Psalm 103:1 spreekt hij tot zijn eigen ziel : "Loof de Heer, mijn ziel, en al wat in mij is, Zijn heilige Naam." Ik leer hier van David, en door het lezen van zo'n leesplan en zo'n boek dat ik een keus heb. Als ik ga lofprijzen zullen er dingen veranderen. Hoe mijn omstandigheden ook zijn, ik heb altijd een keus, wat ga ik uitspreken, uitzingen. Zo lang ik leef en ik van God adem krijg om in mijn longen te zuigen en ademen heb,  is het mijn opdracht Hem groot te maken. Als ik Hem groot maak dan komt Hij, Hij kan niet anders dan reageren op de lofzangen van Zijn volk, Zijn kinderen, Zijn kind, mijn lofzang voor Hem. 

Ik denk dat het dé sleutel is waarmee ik door de modder van het leven en z'n processen heen kom, want soms voelt het als modder. Ik ben heel dankbaar voor het werk dat Hij doet in mijn leven maar mijn ziel (verstand, emoties, gevoel) staan regelmatig nou niet bepaald te springen van enthousiasme en het lijkt wel of de strijd wat taaier word. Maar toen deelde een wijze vriendin iets met me wat binnen kwam. Johannes 10:10 zegt "De dief komt alleen om te stelen en te slachten en verloren te laten gaan....." de dief, de boze, komt alleen maar om te stelen als er wat te stelen valt. Je hebt iets kostbaars waar hij jaloers op is en wat hij je niet gunt. Het is ook zo dat hij het alleen kan stelen als hij erbij kan komen omdat wijzelf een raam of deur open hebben gezet door onze daden of woorden. Dat was iets waar ik flink op moest kauwen, ik ben daar ook nog niet uit, maar eigenlijk weet ik dat er een grote kern van waarheid in zit maar ik worstel daar nog mee. Het zegt ook iets over mijn waarde, over de waarde van de gaven die God ons geeft, over de waarde van Zijn vreugde, genade, goedheid, over Zijn....... vul maar in. Ik die waarde dus ook zelf zien en me realiseren dat het van waarde is en het waarderen, koesteren en het bewaren in mijn hart. En dan moet ik weer denken aan Spreuken 4:23 "Bescherm je hart boven alles wat te beschermen is, want daaruit zijn de uitingen van het leven."

Heer maak mij diep intens bewust van wie ik ben in U, breng elk stukje van mijn wezen tot Leven in U, doordring mij van de waarde die U ziet en open mijn hart, open mijn mond dat daaruit Uw lof zal vloeien, Lof waar U op troont. Vanaf een troon word geregeerd, regeer in mijn leven Heer, regeer over mijn denken, regeer in mijn hart, regeer over mijn mond. Dan komt het lied Regeer in mij in m'n gedachten, Ja Heer, Regeer in mij, met al Uw kracht, in mijn mooiste droom, in mijn zwartste nacht. Er is een ding dat ik U vraag, o Heer regeer in mij vandaag.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Je kroon dragen

  Ik was te gast bij  Johanneke Plaggenmarsch  van  Waardevol en uniek  voor haar nieuwe serie " je kroon dragen " Hier de eerste ...