Ik zag een poosje terug bij Look Around The Corner (een blog dat ik volg) een oproep voor gast-bloggers en heb de stap gewaagd en voor het eerst een blog geschreven en ingestuurd.
Het thema moest zijn "Een nieuw begin......."
Vond het best spannend maar ik heb het gedaan.
Ik vind schrijven leuk en het heeft ook zeker z'n nut gehad voor mij, door de jaren hield ik regelmatig een dagboek bij en dat hielp me dan de boel een beetje te overzien.
Met mijn dyslexie gaat het niet foutloos, maar gelukkig hebben we spellingscontrole op de computer tegenwoordig, dat helpt enorm.
Schaamte over mijn spelfouten of een zins-opbouw die niet klopt heb ik gelukkig niet.
Het gaat om het plezier wat ik heb in het schrijven en hoop dat de lezer het leuk vind om te lezen.
Met mijn dyslexie gaat het niet foutloos, maar gelukkig hebben we spellingscontrole op de computer tegenwoordig, dat helpt enorm.
Schaamte over mijn spelfouten of een zins-opbouw die niet klopt heb ik gelukkig niet.
Het gaat om het plezier wat ik heb in het schrijven en hoop dat de lezer het leuk vind om te lezen.
Nu hoop ik maar dat degene die mijn schrijfsels willen lezen door de foutjes heen willen prikken en gewoon voor het verhaal gaan.
Ik kreeg wel eens de vraag of bloggen niks voor mij zou zijn, "je hebt wat te vertellen" werd er ook wel gezegd, maar dan stak mijn oude gevoel weer de kop op.
Ik ????
Maar blijkbaar bleef het toch hangen en rijpte er in mijn achterhoofd de vraag bij mijzelf: waarom ook niet ?
Ik kreeg wel eens de vraag of bloggen niks voor mij zou zijn, "je hebt wat te vertellen" werd er ook wel gezegd, maar dan stak mijn oude gevoel weer de kop op.
Ik ????
Maar blijkbaar bleef het toch hangen en rijpte er in mijn achterhoofd de vraag bij mijzelf: waarom ook niet ?
Dus toen ik de vraag naar gast-bloggers zag vroeg ik me af wat ik te verliezen had.
In het ergste geval zou mijn schrijfsel niet bruikbaar zijn.
Zoals gezegd ik heb de stap gewaagd en er kwam een positieve reactie.
Het blog kan je hier vinden.
Meer en meer kreeg ik het idee dat ik nu ook een eigen blog moest gaan beginnen en ik heb tegen God gezegd "Heer als U wilt dat ik dit ga doen moet U me helpen want ik ben een digibeet, geen idee hoe ik het moet aanpakken."
En toen lukte het één en toen het ander en voor je het weet zet je de ene stap na de andere stap en ben je ONDERWEG om een blogger te worden.
Ik realiseerde me dat ik zo ook door het leven ga tegenwoordig, stap voor stap, zeker na mijn ervaring Pasen 2016.
In mijn volgende blog zal ik daar over vertellen.
Voor mij is deze dag een keerpunt geweest, stap voor stap ben ik aan een compleet nieuw leven begonnen, voetje voor voetje op ontdekkingstocht naar mezelf maar vooral naar Hem die zo enorm veel van mij (en jou) houd.
ONDERWEG naar Hem, en met Hem.
In het ergste geval zou mijn schrijfsel niet bruikbaar zijn.
Zoals gezegd ik heb de stap gewaagd en er kwam een positieve reactie.
Het blog kan je hier vinden.
Meer en meer kreeg ik het idee dat ik nu ook een eigen blog moest gaan beginnen en ik heb tegen God gezegd "Heer als U wilt dat ik dit ga doen moet U me helpen want ik ben een digibeet, geen idee hoe ik het moet aanpakken."
En toen lukte het één en toen het ander en voor je het weet zet je de ene stap na de andere stap en ben je ONDERWEG om een blogger te worden.
Ik realiseerde me dat ik zo ook door het leven ga tegenwoordig, stap voor stap, zeker na mijn ervaring Pasen 2016.
In mijn volgende blog zal ik daar over vertellen.
Voor mij is deze dag een keerpunt geweest, stap voor stap ben ik aan een compleet nieuw leven begonnen, voetje voor voetje op ontdekkingstocht naar mezelf maar vooral naar Hem die zo enorm veel van mij (en jou) houd.
ONDERWEG naar Hem, en met Hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen, laat gerust een reactie achter dat vind ik altijd leuk.
Doe je dat liever privé dan begrijp ik dat en kan dat via het volgende mailadres
danielle.hoogendijk@live.nl