Bolwerken verslaan

Waar liefdevolle Papa God steeds maar over door blijft gaan zijn twee dingen : Zijn Liefde voor mij, ik ervaar steeds meer dat er nog zoveel plekken in mijn leven zijn waar het hoofdkennis is van een diep weten dat ik weet dat ik weet en het ook zo ervaar. Nog steeds druppelt God Zijn liefde op die plaatsen en daar gaat Hij mee door net zo lang tot ze doordrenkt zijn van Zijn Waarheid. 

Het tweede is mijn denken. Van een dierbare vriendin kreeg ik het Engelstalige boek Defeating strongholds of the mind - Versla bolwerken van het denken - Van allerlei kanten komt het hier steeds weer op neer. Ook al ben ik nog maar net begonnen in dit boek, in hoofdstuk 1sprongen er al een aantal dingen voor me uit die me niet meer los laten. 

* Waar we over denken is wat we geloven en met de tijd  Onze gedachten zijn de pioniers die de weg banen en zullen werkelijkheid worden in ons, in onze persoonlijk, emotioneel en geestelijk leven zal dat zijn wat we worden. Waar wij bij stil staan zal zelfs beïnvloeden hoe wij in Gods plan voor ons leven stappen. 

* Ons verkeert laten denken over God is cruciaal in het plan van de vijand z'n plan. Wat wij over God geloven zal beïnvloeden wat wij over onszelf, anderen en situaties in ons leven zullen geloven, evenals onze emotionele conditie en houding en acties. Alle leugens over God komen van Satan, als wij daar aandacht aan geven worden het open deuren om bolwerken in onze gedachten te ontwikkelen. 

Dit liet mij zien dat de wortel nog dieper zit als dat ik me bewust was tot nu toe. Het begint bij wat ik geloof over God. Geloof ik echt dat Hij is wie Hij zegt dat Hij is. 

Niet alle problemen waar we tegenaan lopen hebben een bolwerk als basis, het kan ook een karakterding zijn of een persoonlijke zwakte waar we heel bewust correctie in moeten aanbrengen met hulp van Heilige Geest. We hebben daar ook Zijn openbaring voor nodig en die wil Hij ook maar al te graag geven. Situaties kunnen het gevolg zijn van niet zulke slimme keuzes die we hebben gemaakt, of slechte gewoontes, dan hebben we de geestelijke gave van discipline nodig om daarin toe te passen. We moeten ook onze verantwoordelijkheid nemen en ervoor kiezen samen te werken met de leiding van Heilige Geest. Romeinen 8:1 zegt : "Dus is er geen verdoemenis voor hen die in Christus Jezus zijn, die niet naar het vlees wandelen maar naar de Geest." en dan vers 12 "Welnu broeders, wij zijn aan het vlees niet verplicht om naar het vlees te leven."  Dit vers was me tot voor kort niet eerder opgevallen in de Bijbel. Op grond van Gods Woord / Waarheid kan ik tegen mijn vlees zeggen : ik ben jou niets verplicht, ik laat mij leiden door Heilige Geest van mijn liefdevolle Vader God en ik kies ervoor te doen wat Hij zegt en jij zal mij (die een geest is geschapen naar het beeld van God die ook geest is) daarin volgen. Ik spreek regelmatig tegen mijn denken, mijn emoties, mijn lichaam dat zij onder de leiding van Heilige Geest moeten komen. Ik zou bijna zeggen : volg ! of je nou wil of niet, je hebt geen keuze want ik (mijn geest) ben de baas. 

Heer leer mij te herkennen in in wat voor seizoen ik zit, waar ik mee te maken heb en het dan op de door U gegeven daarvoor bestemde manier te benaderen. Voor ieder spel zijn eigen spelregels, de spelregels van handbal zijn niet van toepassing op voetbal. 

En dan lees ik in het boek Van kramp naar kracht, waar ik ook nog steeds in bezig ben 2 zinnen die me raken : "Omstandigheden die de muren van onze zelfgenoegzaamheid doen scheuren zijn verborgen zegeningen van God." en "Elke uitdaging, elke beproeving of gelegenheid tot groei zal ons beter toerusten om kanalen voor zijn liefde en kracht te zijn." Deze zinnen raken me, ik was vergeten om in deze periode waar ik doorheen ga, die me zwaar valt de groeimogelijkheden te zien, de zegen hierin. 

En toch, het is niet allemaal zwaar en moeilijk want Papa God me van allerlei kanten, en op hele bijzondere manieren weten dat ik zo intens geliefd ben. Eén verassing was een Bemoedigingspakket vol lieve dingen en teksten die ik echt huilend heb zitten uitpakken, en nu staan er in mijn huis allerlei tastbare dingetjes die me aan dat pakket herinneren en die me zeggen : Ik ben bij je, Ik houd van je, er word aan je gedacht. Juist als het leven soms voelt als een struggle dan is Papa ook regelmatig voor mijn gevoel zo nabij. Maar mijn gevoel bedriegt me, Hij is constant heel dichtbij, ook als ik dat even niet zo voel , dan zijn vaak mijn ogen afgedwaald van Zijn ogen naar mijn omstandigheden en bescherm ik mijn denken niet zoals ik zou moeten doen door het te vullen met Zijn waarheid over mij. 

In het Bemoedegingspakket zat dit schilderijtje met de tekst uit Johannes 13:7 "Jezus antwoordde en zei tegen hem (Petrus) : Wat Ik doe, weet u nu niet, maar u zult het later inzien."

Deze tekst kwam enorm binnen, ik snap veel niet van wat er nu gebeurd maar ik weet Hij is bij mij, Hij weet waar we naar toe gaan, ik weet dat dit proces mij zal reinigen en heiligen, en ja daar geef ik Hem toestemming voor. Hij is mij geen uitleg verschuldigd, Bill Johnson sprak daarover een paar dagen nadat zijn vrouw overleed in een (Engelstalige) preek die mij enorm raakte. Ik ben Hem mijn dank en aanbidding verschuldigd, en die zijn niet afhankelijk van mijn omstandigheden. Hij is mijn Schepper, mijn Heer en mijn God, mijn Papa die voor mij zorgt. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Relatie-prioriteit

Ik verbaas me steeds weer hoe God dingen naast elkaar legt in wat ik lees of luister en hoe Hij het dan in elkaar weeft en mij de boodschap doet begrijpen die Hij aan me over wil brengen, en het als een puzzel in elkaar doet vallen en ik ineens zie : dát bedoeld U dus, dat is waar dit heen gaat. De boekjes waar ik de laatste 2 blogs Helm van het heil en Helm van het heil (vervolg) naar verwees zijn pittige boekjes die ik soms echt weer een poosje aan de kant leg omdat ze zoveel in me los maken. Ik pakte een ander boekje op wat nog op de stapel naast m'n bed lag Laat je liefde werken van Danny Silk, ook een boek wat veel in me losmaakt, ik schreef er al over in de blog Relaties. 

Nog helemaal vol over de diepere openbaring dat angst satan in beweging brengt zoals geloof God Zijn kracht vrijzet en wat dat voor licht werpt op mijn leven las ik een stukje over relaties en grenzen stellen en prioriteiten stellen. Prioriteit stellen aan je relatie met God, de Enige die de ruimte die Hij in ons hart heeft geschapen echt kan opvullen. Danny noemt dat de God-plek, hij zegt dat als we geen prioriteit geven aan onze relatie met God we die plek gaan opvullen met "mens" en dat is afgoderij. Krachteloze mensen geven iemand anders die God-plek en dat maakt dat hun grenzen gaan vervagen en verdwijnen, het worden bange mensen en kunnen gemanipuleerd worden of zelf gaan manipuleren. 

God op nummer 1 zetten is niet in strijd met relaties met mensen, het zal je juist beschermen omdat één van Gods prioriteiten in zijn relatie met een mens is dat Hij die mens leert hoe ze van andere mensen kunnen houden die Hij in hun leven heeft geplaatst. Ineens ging er bij mij weer zo'n bekent lampje branden. Het is Gods liefde en Zijn verlangen om mij te beschermen en mij gezond te leren om te gaan met relaties dat Hij steeds weer zegt : Kijk naar Mij, laat Mij alles voor jou zijn, laat Mij genoeg voor jou zijn, wees niet bang, vertrouw Mij. 

Je legt het enen weg omdat het even moet bezakken allemaal en je pakt het andere omdat je de indruk hebt dat je die dan moet pakken en dan sluit het vanuit een andere hoek weer naadloos aan, en wijst het me weer naar Hem. Psalm 139:7-12 zegt het zo mooi "Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten ? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar, of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden, en Uw rechterhand mij vasthouden. Zei ik : Ja, de duisternis zal mij opslokken ! dan is de nacht een licht om mij heen. Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als licht." 

Het is ook niet zo raar dat God me zo goed kent en precies weet hoe Hij tot die plekken in mij door kan dringen op Zijn manier vol liefde om mij dat te leren wat Hij zo graag in elke vezel van mijn wezen wil etsen : Ik houd van je en Ik wil alles voor jou zijn als jij mij dat toestaat. Ik wil je zelfs helpen al je angsten los te laten, Ik ben zo enorm veilig en betrouwbaar. Deze waarheid moet nog meer van mijn hoofd naar mijn hart zakken en elke vezel van mijn wezen moet nog meer doordrenkt raken van deze enorme liefdevolle waarheid. 

Psalm 139:13 en 15-16 gaat verder "Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven......Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden toen er nog niet één van hen bestond." Dan kan ik alleen maar mee jubelen met vers 14 "Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben, wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed." 

Het raakt me steeds weer als ik ontdek dat Papa met zoveel liefde de plekken wil aanraken en er Zijn liefde in wil masseren die schade opgelopen hebben aan het leven, die Hij vanuit het duister terug wil brengen in Zijn licht zoals Job 12:22 het zo mooi zegt "Hij openbaart het diepste van de duisternis, en de schaduw van de dood brengt Hij in het licht." en Psalm 103:5 "Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwd als die van een arend."

Papa geneest, Papa brengt tot leven wat voor dood weggestopt zit op plaatsen waar ik niet meer bij kon komen, me soms niet eens meer bewust van was, maar Hij wist het wel want Hij kent mij beter dan ik mijzelf ken. Dat ik mag leren leven zoals Hij het leven bedoeld heeft en dat daarin de relatie tussen Hem en mij prioriteit mag hebben, ik mag er die prioriteit aan leren geven, Hij heeft het Zijn prioriteit allang gegeven. Terwijl ik daarin groei en ontwikkel kijkt Hij vol liefde naar mij, en is Hij vol geduld en ontfermd Hij zich over die plekken die nog steeds niet zijn zoals Hij ze bedoeld heeft maar die wel zichtbaar beginnen te worden en er inmiddels mogen zijn van mij. 

Vader dank U wel dat Uw liefde echt werkt, dat ik daarin geworteld en gegrondvest raak in Uw niet te bevatten liefde voor mij. Leer mij ook zo naar ander mensen te kijken, hen lief te hebben zoals U van mij houd, in het bijzonder van Uw andere kinderen waarmee ik samen één lichaam vorm, Uw bruid. U schiep mij voor verbinding, met U en met andere mensen. U maakte mij een mensen mens en U weet precies hoe U dat wilt uitwerken in de praktijk, hoe ik iets mag betekenen voor de mensen die U op mijn weg brengt, in persoon of digitaal. U weet waar U mij voor schiep, maar in de eerste plaats schiep U mij om U te aanbidden en U op de eerste plaats te zetten in mijn leven, mijn nummer 1 relatie, boven mijn man, mijn kinderen en kleinkinderen en de ander lieve mensen die U op mijn weg bracht. Dank U wel lieve Papa voor wie U bent.

ONDERWEG naar Hem en met Hem 

Helm van het heil (vervolg)

In de blog borduur ik verder op mijn blog van vorige week, waar ik vertelde dat toen de blog Keuzevrijheid online kwam ik het boek De kracht van verbeelding, weer op moest pakken, maar ook het boek Beperk God niet haalde ik daarin aan en ik wist dat ik deze ook weer moest pakken. Ik had de indruk dat ik deze boeken naast elkaar moest lezen, voor mij sluiten ze naadloos op elkaar aan. Onze emoties zijn het gevolg van ons denken, het is ons denken waar alles om draait en daar is God denk ik heel erg mee bezig bij mij. Ik vind het best pittig maar het is ook goed want alhoewel  ik al een hele tijd in mijn WhatsApp heb staan : Live on-purpose, not on auto-pilot, ik mezelf realiseerde hoe je geleidelijk toch weer in die automatische piloot verzand en minder on-purpose (opzettelijk) leeft. En ik realiseerde me dat dat niet was wat ik wilde en me had voorgenomen toen ik me dat bewust werd en het als onderschrift in m'n WhatsApp zette.

In het boek Beperk God niet verteld Andrew onder andere over de les die hijzelf hierin van God leerde in 2002. Hij realiseerde zich toen dat hij God beperkte vanwege angst. Dit raakte me en ik realiseerde me dat ik precies hetzelfde doe. Hij legt uit dat er verschillende soorten angst zijn die ons kunnen hinderen in het doen wat God van ons vraagt of door ons heen wil doen.

 Onze angst brengt satan in beweging en zet zijn kracht vrij op precies dezelfde manier als geloof in God Zijn kracht vrijzet. 

Deze uitspraak van Andrew raakte me, wat dit is niet wat ik wil doen en toelaten in mijn leven. Hier moet ik mezelf heel erg bewust van gaan worden en er mee aan de slag. Angst verlamt je en geloof in God geeft kracht. Ben ik niet veel te laks in het beheren en regeren van mijn denken, loop ik met een vergiet op m'n hoofd denkend dat het een helm is , en gebeurd dat ook nog omdat ik gewoon niet expres oplet ? 

Angst voor mensen is een grote, ik denk dat deze daarom ook in Spreuken 29:25 word genoemd "Mensenvrees legt iemand een valstrik, maar wie op de Heere vertrouwt, wordt in een veilige vesting gezet." Verwacht ik alles echt alleen van mijn hemelse Vader God, is Hij op elk terrein van mijn leven genoeg voor mij ? God tegen Paulus zei in 2 Korinthe 12:9 ".....Mijn genade is u genoeg.....", deze woorden hingen op een wandbordje in mijn ouderlijk huis, maar is het ook echt waaruit ik leef ? Dan zou angst verleden tijd moeten zijn in mijn leven. Zijn genade is Zijn liefde, en volmaakte liefde sluit angst uit zegt  1 Johannes 4:18 "Er is in de liefde geen vrees, maar de volmaakte liefde drijft de vrees uit. De vrees houdt immers straf in, en wie vreest is niet volmaakt in de liefde." dat zijn best stevige woorden, maar het zijn wel Gods Woorden en die zijn levend en krachtig zegt Hebreeën 4:12,  ze zijn waar en hebben als doel leven in mij voort te brengen.

En dan kom ik weer bij m'n denken, waar vul ik mijn denken mee, vul ik mijn denken met deze stevige Waarheid van Gods Woord ? Het doet me ook denken aan balanceren op een koorts en dat herinnert me aan een beeld dat wat God me eens liet zien : wandelend over een koorts, Hij liep tegenover me een zei : kijk alleen naar Mijn ogen. Ik schreef daarover in de blog Zien wat het word. Het is alsof Papa steeds weer zegt : verwacht het alleen van Mij, vertrouw alleen op Mij, kijk alleen naar Mij, en wees niet bang. Vrees niet, zou het om die reden zo vaak in de Bijbel staan, ik heb wel eens behoort dat het er 365 x in staat, ik heb het nooit nageteld, maar het staat er vaak, genoeg voor elke dag, zo vaak als je het nodig hebt te horen. 

Het vullen van mijn gedachten met Hem en Zijn Woord, Zijn Waarheid is mijn verantwoordelijkheid, niet de Zijne. Hij heeft alles al gegeven waar ik me mee kan vullen, en Hij heeft mij ook van alles voorzien om dat te kunnen doen. Het gaat niet om wat ik heb, maar wat ik aan Hem overgeeft bepaalt de uitkomst. En dan moet ik denken aan aan de jongen die zijn 5 broden en 2 vissen bereid was aan Jezus te geven, Jezus dankte ervoor en zegende het en brak het en duizenden werden ermee gevoed lezen we in Johannes 6:5-15. Met dat ik dit opschrijf realiseer ik me dat Jezus eerst zegende en toen brak om uit te delen. Breken is nodig om als zegen uitgedeeld te kunnen worden. Je denken vernieuwen houd in dat oude patronen en denkwijzen (af)gebroken moeten worden, maar dat gebeurt nadat Hij je gezegend heeft, het gebeurd in liefde. Ik hoef er niet bang van te worden, er zit iemand op de loer die een hele goed neus heeft voor mijn angst er er als de kippen bij is om er misbruik van te maken. 

Dit was een eyeopener voor mij, het legde een wortel bloot en het wijst mij op mijn eigen verantwoordelijkheid. In Efeze 6:10-20 word het ook zo beschreven, ik word geacht die wapenrusting aan te trekken als ik beschermd wil blijven. Niet Gods verantwoordelijkheid. Hij voorziet in de wapenrusting, ik moet 'm aan trekken. Een volwassen zoon is intens geliefd maar heeft tegelijkertijd z'n verantwoordelijkheden te dragen. Hebreeën 5:11-14 is duidelijk, wordt volwassen, je bent toe aan vast voedsel, gedraag je dan ook zo, neem je verantwoordelijkheid. Aan mij de keuze. Een Vader voed zijn kind op, wel liefde gemotiveerd, maar het is niet altijd prettig. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Helm van het heil

Toen de blog Keuzevrijheid online kwam wist ik dat ik het boek De kracht van verbeelding weer op moest pakken, de schrijver Andrew Womack is recht voor z'n raap en eigenlijk houd ik daar wel van ook al is het soms meer au dan amen. Een statement wat mij raakte was : Je gevoelens volgen je gedachten. De vrede die God belooft in Filippenzen 4:7 "En de vrede van God die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus." is het gevolg van je gedachten alleen op God gericht houden, door je steeds te herinneren wat Hij allemaal al voor je gedaan heeft, je daarover te verblijden, Hem daarvoor te danken, je te realiseren dat Hij nabij is, je absoluut geen zorgen te maken over je natuurlijke omstandigheden, je verlangens bij Hem bekend te maken door bidden en smeken en ze dan in vertrouwen dat je hebt ontvangen, zoals Marcus 11:24-25 zegt, los te laten  en je te koesteren in de vrede die Hij je geeft zoals de verzen 4-6 ervoor zeggen. Vers 8 geeft je de wijze raad alleen te bedenken wat waar is, Zijn Waarheid, wat eerbaar is, wat rechtvaardig is, wat rein is, wat lieflijk is, wat welluidend is, om dat te bedenken wat deugd is, wat prijzenswaardig is. Beetje oude woorden in de HSV vertaling, de BasisBijbel zegt : wat waar, eerlijk, heilig, vriendelijk, mooi en goed is. 

Er is zo hier en daar een groot verschil in van de wereld voor waarde aan deze woorden hecht of welke God aan die woorden hecht, maar ik denk dat het duidelijk is dat Gods waarde doorslaggevend zijn in mijn ogen. De Bijbel roept ons op om onze ogen alleen op God gericht te houden, dat zal het grote verschil maken in ons leven omdat we door dat te doen alleen gevuld zullen zijn met Zijn Waarheid over onszelf en situaties. Het is bij mij een steeds terugkerend onderwerp waar en ik word me steeds meer bewust van het belang ervan. 

In die tijd kwam ik ook bij "de helm van het heil" terecht, een onderdeel van de geestelijke wapenrustig waar we in  Efeze 6:10-20 lezen. Ik ging daar op verder zoeken om daar een duidelijker beeld van te krijgen, en ik vond een paar mooie stukken over die ik gewoon ook maar even deel voor degene die ze wil lezen, één van Derek Prince, één van het Zoeklicht en één van Salt of the earth. Ik werd me door alles wat ik doormaakte in mijn lichaam, ik schreef daarover in de blogs War gaat het heen ? en Vernieuwing van mijn denken over geloof, maar ook op relationeel gebied, ik schreef daarover in de blogs Mogen verschillen en Mogen zijn, en hoe me dat allemaal raakte dat ik me weer bewuster moest worden van mijn denken en de effecten van me daar niet bewust mee bezig zijn, hoe makkelijk je dan meegesleurd word in je gevoel, hoe twijfel dan binnen de kortste keren op je nek zit. De helm van het heil is het weten dat we vrijgekocht zijn door het bloed van de Here Jezus en weten wie wij zijn in Hem, het vernieuwen van ons denken. 

De boze is op zoek naar wie hij kan verslinden zegt 1 Petrus 5:8 "Wees nuchter en waakzaam, want uw tegenpartij, de duivel, gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden." Hij valt ons altijd aan op ons denken, hij zal ons denken proberen te beïnvloeden door welke prikkel hij maar kan, door wat we zien, horen, voelen, ruiken, proeven. Zijn enige doel is ons denken daaromheen te gaan laten draaien in plaats van om Gods Waarheid. Dat kan hij alleen maar doen als ikzelf hem daar de macht/ruimte voor geef, bewust of onbewust. Zijn enige doel is mij verslinden. Het is mijn taak om heel bewust mijn gedachten, mijn hart te bewaken, te beschermen, te vullen met Gods Woord en Waarheid, zoals Spreuken 4:23 zegt "Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." 

Ik heb heel erg het idee dat dat eens steeds belangrijke noodzaak word in de tijd waarin we overspoeld worden vanuit de maatschappij, de media, maar ook persoonlijk door alles wat de boze doet om verdeeldheid te zaaien en ons van onze kook te brengen. Het doet me zo pijn dat christenen, maar ook bedieningen onderling lopen te waarschuwen voor wat zij denken wat een dwaling is. Ik bad hier over en Marcus 9 kwam in mijn gedachten waar de discipelen is vers 38 zeggen "En Johannes antwoordde Hem : Meester wij hebben iemand gezien die demonen uitdreef in Uw Naam, iemand die ons niet volgt, en wij hebben het hem verboden, omdat hij ons niet volgt." En dan geeft Jezus een antwoord wat ze waarschijnlijk niet hadden verwacht in vers 39 en 40 "Maar Jezus zei : Verbied het hem niet, want er is niemand die een kracht doen zal in Mijn Naam en kort daarna kwaad van Mij zal kunnen spreken. Want wie niet tegen ons is, die is voor ons."  

Als iemand of een bediening Jezus Christus als de Zoon van God beleid die gestorven is en opgestaan is uit de dood, dan hebben ze misschien een ander inzicht maar wil dat niet zeggen dat dat niet van God is. Het gaat om de Here Jezus Christus, Hem komt het oordeel toe, niet aan mij. Als ik moeite heb met de uitleg van een ander mag ik dat in gebed bij God brengen en die ander zegenen. Ik bid regelmatig : Heer wat zegt U hierover, mis ik iets, zit ik ergens vast in mijn eigen denkpatroon ? Het kan goed zijn dat mijn pijn of het niet hebben van een bepaald inzicht mij in de weg zit en dat de boze daar graag op gaat zitten om verdeeldheid te zaaien. De bedoelingen van mensen kunnen zo goed en oprecht zijn, en dan toch..... Ik vind dat een heel lastig ding, maar hier op deze aarde zullen we hier mee te maken hebben omdat de boze hier nog rondgaat als een brullende leeuw zoals we net lazen in 1 Petrus 5:8. 

Heer leer mij de ander te zien zoals U die ander ziet, leer mij naar situaties te kijken zoals U ze ziet, om mijn ogen alleen op U gericht te houden en de helm van het heil heel stevig over m'n hoofd heen getrokken te houden als een warme beschermende muts tegen de koude wind die er waait en die het voorzien heeft op mijn gedachten. 

Ik wil 2 Korinthe 4:18 nog delen " Wij houden onze ogen niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet, want de dingen die men ziet, zijn tijdelijk, maar de dingen die men niet ziet, zijn eeuwig." Andrew legt uit : de dingen zien  die men niet ziet doe je met je verbeelding. Verbeelding, is met je hart zien wat je niet met je natuurlijke ogen kunt zien, het vermogen om in geloof te wandelen, een onderdeel van wie we zijn geworden in Christus. 2 Korinthe 5:7 zegt "Want wij wandelen door geloof, niet door aanschouwen."  Het denken en het hart werken dus heel nauw samen. In geloof zien wat Gods Waarheid is, dat vraagt oefening en training, maar ik wil het leren zien. Vader leer mij te wandelen in geloof, leren zien in mijn verbeelding wat U zegt. 

Dan realiseer ik me dat dit proces verband houd met mijn one-word voor dit jaar :  gegrondvest. Mijn denken, de bron waar mijn leven uit voortvloeit gegrondvest in het Woord, Jezus zelf is het Woord, mijn denken, mijn voorstellingsvermogen gevuld met Zijn Woord en Waarheid over elke situatie in mijn leven, dieper met mijn wortels de grond in om steviger gegrondvest te zijn in Hem, in de Liefde.

ONDERWEG naar Hem en met Hem