Mogen verschillen

Op een gegeven moment raakte ik heel erg aan het twijfelen  en ik vond dat enorm moeilijk. Er zijn onderwerpen waar enorm verschillend naar word gekeken door christenen en over het algemeen kan ik daar redelijk goed mee overweg. Alleen dit keer raakte het een onderwerp : de hemelse rechtbanken, wat me heel na aan het hart licht. Ik geloof dat God me naar dit onderwijs geleid heeft en ik heb er veel genezing en bevrijding in ervaren. Kan dit dan een misleiding zijn ?  Het bracht me flink van mijn stuk. 

Wat ik ook heel lastig vond was dat het kwam van iemand die ik hoog acht en enorm waardeer. Ik geloof zelfs dat God ons in elkaars leven heeft gebracht. Ik realiseerde me hoe lastig ik het vind om met iemand die ik zo waardeer en liefheb van mening te verschillen. Het bracht ook een herinnering uit mijn jeugd boven die ik heel lastig vond. Ik had eens een lp gekocht van een gospelzanger - ik ben z'n naam kwijt - en dat was niet de muziek die ik normaalgesproken luisterde. Toen mijn moeder dit hoorde was zij er van overtuigd dat het niet van God was. Ik heb de lp beneden in de kelder met een hamer van mijn vader kapot geslagen en weggegooid. Dat deed ik op grond van wat mijn moeder zei, niet omdat ik dat zelf zo ervoer. Ik geloofde mijn moeder gelijk en wilde denk ik ook de confrontatie niet aan, wilde de vrede bewaren en zeker niet iets draaien wat niet van God zou zijn. Ik realiseerde me dat dat eigenlijk toch nog wel wat wrong.

Deze lieve vrouw zei me : Neem het niet aan omdat ik het zeg, ga zelf naar Jezus en vraag Hem wat Hij zegt. Dat was dus een hele andere insteek, maar ik vond het zo verschrikkelijk moeilijk om een week later weer naar haar toe te gaan. Wat ging dit betekenen voor onze relatie. Ik realiseerde me weer dat ik relaties zo lastige vind, zeker als er meningsverschillen zijn of als er niets te doen is waar ik mezelf een houding mee kan geven zoals een Bijbelstudie of een andere bezigheid. Wat voelde ik me ongemakkelijk. Ik vind kwetsbaarheid nog steeds lastig maar dit was enorm ongemakkelijk.

Maar God.... ik vind dat hele mooie woorden uit de Bijbel, en eigenlijk ervoer ik die  daaropvolgende keer dat ik bij haar was alleen maar liefde en ruimte, ik hoefde er niet meer over te zeggen dan nodig was, Ik kreeg alle ruimte, ik mocht zijn wie ik was, en mijn proces de ruimte geven, en mijn zoektocht duurde voort.

Eigenlijk denk ik dat God aan iedere bediening een eigen openbaring geeft die nodig is voor die bediening. Alles bij elkaar laat zien Wie Hij is. Wij zien op aarde ten dele zegt 1 Korinthe 13:9-13, het volmaakte moet nog komen, dat zullen we zien als we bij Hem in de hemel zijn waar de bedekking voor ons mensen wegvalt. Ik denk dat God ons hier op aarde leid naar de plekken waar Hij iets voor ons heeft. Er is geen bediening of onderwijs waar niet iets aan "mankeert", op aarde is niets perfect en totaal zuiver, hoe moeilijk ik dat ook te verteren vind.

Zo ook onder de kinderen van God, de ene ziet dit en de andere ziet dat in het woord van God, God geeft de ene deze openbaring en de andere die. Blijft is dat Hij van al zijn kinderen houd en hen opdraagt in liefde samen te leven op deze aarde. Wij horen elkaar niets op te leggen, wel kunnen we ons hart met elkaar delen. De Bijbel is heel duidelijk over wat God goed keurt en wat niet, maar op andere punten is het niet zo duidelijk. Verschillende zienswijzen kunnen goed Bijbels onderlegt zijn. Ik hoorde iemand eens heel mooi zeggen : God doet aan maatwerk, Hij weet precies wat ieder mens nodig heeft en wil dat ook aan diegene vertellen door Heilige Geest. Met z'n allen zijn we een geheel. Een teen hoeft niet te weten wat de lever weet, ze hebben beide ook een hele ander plaats in het lichaam. Wat ze samen bind is het lichaam, ze werken beiden ten gunste van die ene persoon. Samen zijn wij het lichaam van Christus. 

Ik heb door het onderwijs en het toepassen van de hemelse rechtbanken enorm veel genezing ontvangen en ben daar enorm door veranderd en daar ben ik God ook enorm dankbaar voor. Ik heb "instant" genezing ervaren, en ik heb genezing ontvangen door door processen heen te gaan, stapje voor stapje. In het natuurlijke draait alles op juridische gronden, wetten en regels zijn juridisch vastgelegd. Het natuurlijke is een afschaduwing van het geestelijke. In de Bijbel word ook gesproken over recht-zaken, God is een Rechter. Wat mij raakt is dar dat ook de betekenis van mijn naam is. Daniel betekend : mijn Rechter is God, en ik weet dat mijn moeder God om de namen van haar kinderen heeft gebeden en ik dus deze naam van God heb gekregen.

Ik strek me er naar uit me door Zijn Heilige Geest te laten leiden en dan mag Hij recht spreken in mijn leven. De opdracht die Zijn woord me heeft gegeven is mijn naaste lief te hebben. het enige wat blijft is de liefde zegt de Bijbel, Hij is Liefde, dus Hij is de gene die bepaalt hoe liefde eruit ziet. Liefde is geen God, God is Liefde, dat is een heel ander verhaal. 

In dit proces mag ik leren van mezelf te houden, mezelf ruimte te geven om anders dan een ander te mogen zijn/denken en dat omarmen, die ander de ruimte geven anders te zijn/denken en samen in liefde onderdeel te zijn van hetzelfde lichaam. Nu het zo dichtbij kwam en zoveel emoties bij me opriep vond ik dat een hele lastige, maar de relatie is gebleven en is nog steeds even waardevol en dat vind ik heel bijzonder. Ik heb ervan geleerd en dat was het waard, misschien was juist dat wel Papa's bedoeling. In Spreuken 27:17 staat "IJzer scherpt men met ijzer, zo scherpt een man het gezicht van zijn naaste."

ONDERWEG naar Hem en met Hem