Zien wat het word

Het onderwerp hoop maakt enorm veel in mij los, tjonge dat vraagt een flinke verandering in mijn denken, in mijn kijken naar dingen. Het vraagt een hele andere focus, het vraagt denken in mogelijkheden i.p.v. onmogelijkheden. God is een God van het onmogelijke, bij Hem is alles mogelijk, ook wat ik niet voor mogelijk houd of denk te kunnen houden. Hij ziet dingen die ik van mezelf niet zie, maar die Hij me heel graag wil helpen zien. Hij wil een hoopvolle toekomst geven zegt Jeremia 29:11 "Mijn plan met jullie staat vast - spreekt de Heer. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk : Ik zal je een hoopvolle toekomst geven."

Kijk niet naar wat is, maar naar wat het kan worden was een uitspraak uit het leesplan The Hope Quotient (Als je het gelijknamige boek ernaast leest wordt alles nog duidelijker, maar alleen het leesplan is al een echte aanrader. Je moet alleen wel met het Engels overweg kunnen) die best wel even slikken was om te lezen in de context van : Kijk niet waar je begon - waar je nu bent - maar naar wat je kan worden. 

Er waren twee voorbeelden die worden gegeven vanuit de Bijbel die me wel aanspraken omdat ik me daar wel een beetje in herkende : Johannes Marcus startte als een opgever (Pauls zegt dat in Handelingen 15:28) maar uiteindelijk schildert hij met woorden een portret van Jezus : het Markus evangelie. Ook ik heb nogal eens de neiging op te geven, weliswaar tijdelijk, maar toch.  Een ander voorbeeld is Petrus, hij begon als een man met een arrogante grote mond, Jezus zegt zelfs in Mattheus 16:23 : Ga weg achter Mij saten ! Maar hij werd een grote christelijke leider. Ook mijn mond heeft nogal eens de neiging te groot en te snel te zijn. Toen ik het zo las dacht ik : Het kwam goed met deze mannen, dat geeft me hoop.

God wil vrij zetten, dat is geweldig, maar Hij wil niet dat we daar blijven. Hij zet niet vrij zodat je de rest van je tijd hier op aarde gewoon uit kunt zitten. Hij zet vrij om tot actie aan te zetten, en om in actie te komen heb je energie nodig.  Als je je focust op wat het kan worden ben je vrij om te dromen, het geeft hoop en zet vrij, en van dromen krijg je energie. 

Dromen is voor mij iets om te leren, allereerst om het te leren durven. Ik ben niet opgeroeid met het hebben van dromen. Waarom zou je dromen hebben als je denkt in tekort en onmogelijkheden, dat komt voort uit  armoede-denken. (ik schreef daarover in de blog De geest van armoede) Ik ben gaan bidden of God zelf Zijn droom voor mij in mijn hart wakker wilde maken zodat ik het mocht gaan zien zodat ik mee kon gaan dromen met Hem en zo energie zou krijgen om in beweging te komen om actief mee te gaan werken aan Zijn droom. 

Wat ik me ook realiseerde dat dit alleen zou kunnen als ik me helemaal zou voegen naar Zijn manier en mijn manier helemaal zou loslaten, geen voorwaarden van mijn kant, maar totale gehoorzaamheid aan Zijn wil en Zijn plan. Ik schreef daarover in m'n vorige blog. 

God gaf me een gedachte/beeld dat me niet meer losliet. Ik moest denken aan een koord om overheen te loopt. Soms ligt het koord een periode vlak boven de grond, maar later gaat de grond steeds dieper naar beneden, het lijkt wel een ravijn dat onder het koord ligt. God zei : Kijk naar Mij. Hij liep achterstevoren voor me uit zodat ik naar Zijn gezicht kon kijken. Hij moedigde me aan naar Hem te blijven kijken en zo Hem te volgen over het koord van het leven. Een paar dagen later zei Hij : Kijk naar Mijn ogen, niet naar Mijn handen. In Mijn ogen staat Mijn liefde voor jou te lezen, want Mijn handen doen is gemotiveerd door wat je in Mijn ogen ziet, maar blijf naar Mijn ogen kijken. Niet naar je voeten, niet naar de grond onder het koord, niet naar Mijn handen, Kijkt naar Mijn ogen, houd die vast. 

Ik wist : alleen op die manier gaat die droom en het werkelijkheid worden daarvan mogelijk worden, dit is de enige manier. Er begint zich een vaag beeld van een droom zichtbaar te worden. Ik heb absoluut geen idee hoe en wat, wanneer, alleen dat het met de oudere medemens te maken heeft. Het is een absoluut avontuur, ik vind het onvoorstelbaar, maar hoop en energie beginnen steeds meer te borrelen. 

Om hoop te laten groeien moet je uit de buurt blijven van ontmoediging, zorgen dat je niet blijft hangen in frustratie, verveling en spijt. Toen ik dat las raakte dat een snaar, dat vraagt bewustwording in mijn leven. Dan denk ik weer aan : ik ben niet op deze aarde om mijn tijd uit te zitten..... Dit vraagt bewust omgaan met mijn tijd, mijn denken, mijn hart, mijzelf steeds weer onder ge schijnwerper van Gods licht leggen om vuil op te sporen dat in het licht gebracht moet worden zodat het opgeruimd kan worden. Schoongewassen kan worden door Zijn bloed, Zijn verlossende liefde, de liefde die te lezen staat in Zijn ogen. 

Toen God me dit beeld gaf moest ik denken aan Pasen 2016 toen God mij zo bijzonder aanraakte, toen realiseerde ik me later dat het niet de ogen van deze vrouw waren die mij aan hadden gekeken, het waren Zijn ogen. Hoe graag zou ik me die ogen nog scherp voor de geest kunnen halen.

Papa God, dank U wel voor deze mooie reis met U, dat ik onderdeel mag zijn van Uw droom, en dat U daarin een droom hebt voor mij die ik met U mag uitwandelen. U leert mij U steeds dieper te vertrouwen en daarin te volharden.

ONDERWEG naar Hem en met Hem