Overgave

In de blog Heiligheid schreef ik over het boek Heiligheid is geen optie, dit is een boek wat me enorm prikkelt en me tot nadenken zet. Toen ik daar mee bezig was kreeg ik van iemand anders het boek Algehele overgave van Andrew Murray. Ik bleek het al in m'n kast te hebben staan, maar het liet me wel weten dat het tijd was om ook dat boek te lezen. God legde ze naast elkaar en dat maakte aardig wat los. Ik ervaar zo dat het voor God alles of niets is. Met iemand die niet bereid is zich volkomen in te zetten en er alles voor te geven is het heel lastig samenwerken. Hij kan alleen werken tot de hoogte waarin ik mijzelf overgeef aan Hem. Daar los van staat de gave die Hij op je leven legt. Het voorbeeld van Petrus dat Andrew aanhaalt raakte me enorm. Petrus had zieken genezen, demonen uitgedreven, en daarna wanneer Petrus vol vuur vanuit zijn vlees reageert dat Jezus niet moet zeggen dat Hij gedood gaat worden, want dat zal niet gebeuren volgens hem, zegt Jezus tegen hem in Mattheus 16:23 : "Ga weg achter Mij, satan ! U bent een struikelblok voor Mij, want u bedenkt niet de dingen van God, maar die van de mensen."

Best heftig. Ons vlees moet in algehele overgave onderworpen zij aan de Heilige Geest. Ons vlees is met Christus gekruisigd, dood. Niet mijn vlees stond met Jezus op uit de dood. In de doop stond ik op in het nieuwe leven met Christus. 1 Korinthe 6:19-20 zegt : "Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, Die in u is en en Die u van God hebt ontvangen, en dat u niet van uzelf bent ? U bent immers duur gekocht. Verheerlijk daarom God in uw lichaam en in uw geest, die van God zijn." Deze woorden gingen mij steeds dieper raken en ik proefde een steeds dieper verlangen om Hem waardig te leven, in volkomen overgave aan Hem, geleid door Zijn Heilige Geest, niet leunend op mijn eigen inzichten of het denken van deze wereld. Afgezonderd, apart gezet voor Hem. Andrew haalt de tempel aan die door Salomo werd gebouwd aan, die was compleet aan de God van Israël toegewijd, alles aan dat gebouw stond symbool voor Die God en Zijn Heiligheid. Er was totaal geen ruimte voor iets of iemand anders op die plaats, alles stond in dienst van God. Zo zijn wij ook een tempel voor God. 

Toen hoorde ik iemand zeggen : Heiligheid kan niet zonder eerlijkheid. Deze uitspraak raakte me enorm. Volkomen eerlijkheid, transparantie van mij naar God toe, maar ook naar mezelf. Eerlijk kijken naar wat er in mijn hart is, eerlijk onder ogen zien wat ik nou werkelijk geloof en me daar waar nodig is bekeren. 

Dit houd mij enorm bezig en ik verlang hierin te ontwikkelen tot eer van God, uit mijzelf kan ik dat niet, maar ik geef Hem toestemming dit in mij uit te werken. Ik kan mijzelf niet veranderen, dat is iets waar ik me meer en meer bewust van word, wat ik wel kan is me uitstrekken naar Hem en Hem toestemming geven Zijn werk in mij te doen. Vorm mij naar Uw beeld Heer, op Uw manier, Uw tijd en de plaatst die U verkiest om te werken. Laat me nooit meer vergeten dat dit leven dat ik leef van U is, dat U het hebt gegeven en tot nu toe in stand hebt gehouden, help mij het te leven tot Uw eer ongeacht de omstandigheden waarin ik terecht kom. 

Het is of U me steeds meer aanmoedigt dag bij dag te leven, en soms is het bij het dagdeel, in het volle vertrouwen dat U bij me bent, van me houdt en voor me zorgt en dat er niets zal gebeuren dat mij van U kan scheiden. Dat ook alles wat ik tegenkom op mijn weg U dat zal laten meewerken te goede. Dat ik mag leren ontspannen te leven omdat ik veilig ben in/bij U.

Ik heb nu bijna 5 jaar geblogd (3 Februari 2018 kwam m'n eerste blog online) over wat God gedaan heeft en doet in mijn leven. Het afgelopen jaar begon ik het lastig te vinden het in woorden te vatten die geen aanstoot zouden geven, die niet veroordeelde. Dit is mijn proces, heel persoonlijk, ik ben er enorm dankbaar voor en wil niet liever dan hierin groeien en ontwikkelen. Ik heb ook de indruk dat ik met de wekelijkse blog zoals het tot nu toe was mag stoppen. Eind september, misschien begin oktober, schreef ik deze blog, denkend dat het mijn laatste zou zijn. Het was voor mij een opluchting dat ik mocht stoppen. 

Maar.........alleen het bovenstaande stuk is gebleven en het onderstaande stuk heb ik herschreven.

Na een maand of twee ging het toch bij me knagen, mede omdat ik 2 reacties kreeg (en ik krijg weinig reactie en vind dat ook helemaal prima, het is ook geen makkelijk, luchtig blogje, wat moet je er op zeggen) waarin werd aangegeven dat mijn blog iets in mensen raakte en dat raakte mij. Is het niet waardevol om de lessen die ik mag leren in mijn eigen proces door te blijven geven, we ontvangen om uit te delen Mattheus 10:8 zegt "U hebt het voor niets ontvangen, geef het voor niets." Ik weet dat dit over de gaven van genezing en demonen uitdrijven gaat, maar ik denk dat het op alle gebieden geld. Je ontvangt van God om door te geven, zo verspreid je Zijn licht.

Het was of God zei : Wat wil jij, wat je ook besluit, Ik zal altijd van je houden. Dit was de 2e keer dat God me zo vroeg wat ik wilde en mij de keus liet. De eerste keer kwam dat enorm binnen, God vroeg aan mij wat ik wilde ??? ik kon daar niet bij. Ik vroeg niet eens aan mezelf wat ik wilde, en blijkbaar was dat nou precies wat Hij wilde dat ik ging doen. Hij heeft mij geschapen met een vrije wil en met een persoonlijke voorkeur. Ook nu raakte het me weer. Zijn liefde zou ik hoe dan ook niet verliezen. Het is best nog wennen om te bedenken wat ik wil. Het was of Hij zei : Je hoeft het niet te doen als opdracht, Ik zoek jou hart, ik verlang naar jou liefde, niet het werk van jou handen, niet naar jou eigen kracht. 

Ik heb een tijdje zitten denken aan 1 keer per maand een blog te plaatsen, maar ik wist ook niet zo goed hoe ik dat dan het beste kon invullen, er gebeurd zo veel en het is zo'n intens proces, hoe ga ik dat vatten  in minder woorden ? Ik weet het nog niet precies. 

Uiteindelijk kies ik er toch voor om inderdaad te stoppen met deze blog, het is goed geweest zo. Schrijven blijf ik zo en zo doen, maar voor nu weer voor mezelf. Er zijn in de afgelopen tijd verschillende keren woorden uitgesproken over een boek, mij klinkt dat als veel te groot voor mij in de oren, maar bij God is iets nooit te groot. Als dat Gods weg is met mij dan zal Hij dat leiden, ik zie nog niet hoe of wat. Maar als ik terug kijk zijn er meer dingen gebeurd die ik nooit had gedacht dat ze zouden gebeuren, neem bijvoorbeeld deze blog. Deze blog is in mijn ogen altijd Zijn blog geweest, en als er een boek komt zal ook dat ook Zijn boek zijn, ik ben van Hem en alles wie ik ben en wat ik doe vloeit daar uit voort, wil ik geven als eer aan Hem. Een ding weet ik zeker I can trust Jesus, dit lied komt de laatste tijd regelmatig in me opborrelen. Waar de weg ook gaat, ik kan Jezus vertrouwen, aan Hem wil ik leven in volledige overgave.

Ik dank degene die hier hebben gelezen voor het lezen, misschien zelfs wel volgen. ook wens ik jullie een mooie jaarwisseling en een bijzonder nieuw jaar met Papa God. Geniet van elkaar en het leven dat God geeft, koester je in Zijn liefde. Ik bid jullie Gods zegen op alle terreinen van je leven toe en een jaar waarin je je liefhebben Vader nog beter mag leren kennen en mag genieten met en van Hem.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.