Zoekend leren (vervolg)

Terwijl ik verder las in het boek De tranen van God dat geschreven is door Joni Eareckson Tada en goede vriend Steven Estes realiseerde ik me dat ik ook op het gebied van leren omgaan met lijden, maar vooral in hoe daarin te reageren op mensen die lijden enorm zoekend aan het leren ben. Omdat ik van jong kind af aan ergens mijn gevoel op slot had gezet omdat het te pijn deed kon ik flink tactloos en bot uit de hoek komen. Nadat God mij met Pasen 2016 heel bijzonder had aangeraakt stond het als een paal boven water dat Jezus het enige antwoord is op alles waar je in je leven tegenaan loopt. En hoewel dat een waarheid is als een koe in mijn ogen, het maakt een groot verschil hoe je het brengt naar een mens in nood. Ook daar vestigde God mijn aandacht op door dit boek. Joni zegt het heel mooi : "God vindt het belangrijker mij te vormen naar het beeld van zijn Zoon dan mij een gemakkelijk en comfortabel leventje te geven. God is meer geïnteresseerd in mijn innerlijke kwaliteit dan in mijn uiterlijke omstandigheden. Hij wil mijn geloof verdiepen, mijn hart nederiger maken, mijn gedachten reinigen, mijn karakter versterken, enzovoort. Geen slecht antwoord, maar niet altijd het beste antwoord. Soms zijn goede antwoorden niet toereikend." Dit stukje raakte me diep.

Het bracht me bij herinneringen uit mijn jeugd, waar Gods Woord werd geciteerd in bepaalde situaties, maar waar ik niets mee kon. Je kan met ware woorden mensen verwonden. 1 Korinthe 13 zegt een aantal keer : Als ik de liefde niet had..... Zonder liefde/Liefde, is waarheid, zelfs de Waarheid en pijnlijk wapen, en ik heb die fout heel erg vaak gemaakt. Daar kan ik excuses voor aanvoeren als : ik heb dat zelf ook niet meegekregen, en wat je niet hebt geleerd kan je ook niet doorgeven, maar het blijft heel pijnlijk en dat raakt me nu. 

Joni ging verder : Antwoorden, hoe goed ze ook zijn, vormen niet de ultieme oplossing voor het probleem van het lijden. Gelouterd geloof is nooit een doel op zichzelf, het bereikt het hoogtepunt in God. Ons karakter wordt niet sterker gemaakt omwille van het karakter zelf , maar omwille van God. Levende hoop is vuriger omdat deze op de Heer gericht is. Als we dit vergeten, wordt ons geloof aangetast en ons karakter verzwakt en valt onze hoop in duigen." En dan haalt Joni 2 Petrus 1:8 aan "Want als deze dingen bij u aanwezig zijn en toenemen, zullen ze u niet doelloos en onvruchtbaar laten wat de kennis van onze Heere Jezus Christus betreft." Het laatste zinnetje wat ik dik gedrukt heb benadrukte zij, het gaat allemaal om het beter leren kennen van de Here Jezus. En dan moet ik weer denken aan de blog Andere waarden waarin ik het voorbeeld aanhaal wat Joni aanhaalt van Michelangelo Buonarri. 

Ik werd op een ochtend vroeg wakker en er was een vraag in mij, en ik weet dat dat God's vraag aan mij was : Mag Ik het doen op Mijn manier ? En tegelijk was daar een zin uit het lied Thank You Jesus for the blood, een lied waar ik echt weken mee wakker ben geworden, soms dagen achter elkaar met dezelfde zin, soms weer een andere. De ochtend was het de zin : There is nothing stronger then the wonder working power of the blood (er is niets sterker dan het wonder werkende bloed) God heeft al in verschillende periodes mijn aandacht op Zijn bloed gevestigd. Durfde ik mijn agenda op te geven, durf ik mijn verwachtingen los te laten. Psalm 51:12-13 is mijn gebed "Schep in mij een rein hart, o God, en vernieuw in mijn binnenste een standvastige geest. Verwerp mij niet van voor Uw aangezicht en neem Uw Heilige Geest niet van mij weg."

Op een gegeven moment was het of Hij vroeg : wil je je verwachtingen loslaten. Toen deed ik het zus, die andere keer deed ik het zo, de volgende keer, mag ik het dan doen op Mijn manier, Mijn tijd, Mijn plaats, ook als dat niet de manier is die jij verwacht of gelijk herkend als Mijn hand ? Daar heb ik een poosje mee geworsteld, want als mens weet ik graag wat ik kan verwachten. Maar Hij hielp me los te laten, te vertrouwen, ik mocht struikelen en weer opstaan, leren, en dat doe ik nog steeds. En zo mag ik ook leren omgaan met mensen, vriendschappen, met het reageren op lijden dat anderen met me delen of dat ik zelf zie bij anderen of bij mezelf.  De (Engelstalige) Viering van het leven van Beni Johnson heeft enorme indruk op mij gemaakt. Er werd verteld dat toen Beni ziek en in enorme pijn was God tegen haar heeft gezegd : Just love Me, heb me gewoon lief. Dat is Gods Vaderhart, heb Mij gewoon lief, om Wie Ik ben. Ik zorg voor jou, vertrouw Mij, geloof Mij, stel je hoop alleen op Mij. 

Dan kom ik weer bij wat God tegen Mij heeft gezegd : Kijk naar Mijn ogen, niet naar Mijn handen, ik schreef daarover in de blog Zien wat het word. Ogen weerspiegelen de ziel, het hart. God wil niets liever dat we Zijn hart kennen, Hem liefhebben om Wie Hij is. Heer U bent bij mij in de zoektocht, en ik mag leren, leer en onderwijs mij alstublieft.

ONDERWEG naar Hem en met Hem