De geest van armoede

De afgelopen jaren ben ik me bewust geworden van de geest van armoede, armoede is een geestelijke vloek. Ik realiseer me dat dit geen gezellige, opbouwende kost is maar dat is ook niet de insteek van mijn blog. God gaf mij eind 2017 de opdracht te gaan bloggen ik vertel dit in mijn allereerste blog dat Februari 2018 online kwam Een nieuw begin. Was dat altijd makkelijk, nee, aan de andere kant vind ik het geen probleem om open te zijn over mijn leven, het past ook wel bij mijn "wat je ziet is wat je krijgt" aard. Toch worstel ik nog wel eens met hoe ik het moet vertellen, want ergens woorden aan geven is wel regelmatig een uitdaging, zeker in de blogs. 

Ik kies er dus voor om dit lastige niet alledaagse onderwerp toch te delen, vooral omdat het zoveel invloed heeft gehad op mijn leven. Eigenlijk ben ik er mee opgegroeid, was me er ook niet van bewust. De geest van armoede zegt : Ik kan het toch niet, het wordt nooit wat. Ik vond een uitzending van EO Live met Yvonne Sprunken waarin zij een gesprek heeft met een echtpaar dat als zendeling in Lima (Peru) werkt en daarin werd heel mooi uitgelegd wat deze geest met mensen doet : De geest van armoede doorbreken. Maar deze geest beperkt zich niet alleen tot  met fysieke armoede, het is ook een manier van denken.

Ik zocht naar informatie hierover maar die is dun bezaaid, wel vond ik er een heel duidelijk artikel over : De armoede geest die afkomstig is van de Evangeliegemeente De Deur Arnhem. Er is ook een boekje uit het Engels vertaalt : Overwinning over de geest van armoede van Rick Joyner, maar dat is helaas nier meer verkrijgbaar. Door het onderwijs van de online Bijbelschool ben ik me er eigenlijk nog meer bewust van geworden. Daarom zegt de Bijbel zo nadrukkelijk in Efeze 4:23 "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken.", maar ook in Spreuken 23:7 staat het heel sterk. Ik kies hier voor de Engelse vertaling omdat die veel duidelijker is "For as he thinks in his heart, so is he." Zoals een mens in zijn hart denkt, zo is hij. Je denken bepaald je daden en de praktijk van je leven. Eerst moet de geestelijke armoede doorbroken worden voordat er in het natuurlijke iets blijvends kan veranderen.

Wie mijn blog een beetje volgt heeft gelezen dat ik nooit zo'n hele hoge pet van mijzelf op had, en dat dat in mijn oren ook de boodschap was die ik meekreeg van de mensen om me heen. Ik was niet goed genoeg, niet mooi genoeg, dat kan ik niet en zou ik ook nooit kunnen leren want daar was ik te dom voor, meer zou ik nooit worden. Het afschuwelijke spreekwoord wat we in ons land gebruiken : Wie voor een dubbeltje geboren word, word nooit een kwartje, is een vloek. En mijn ervaringen in de praktijk van mijn leven als gevolg van dit denken bevestigde het nog eens en het wortelde zich steeds dieper in mij. De duivel lachte in z'n vuistje want ik zat stevig vast gebonden in zijn strikken van leugen en bedrog en zou daar niet zo gemakkelijk meer uitkomen.

Deze geest belemmerd ons enorm en is hardnekkig, deze geest gelooft niet dat wat God zegt waar is en mogelijk is. Door deze geest wordt alles wat je bouwt weer net zo makkelijk weer bij de handen afgebroken. Ook in onze ontwikkeling, in geven (zaaien om later te kunnen oogsten), en in ontvangen is het een belemmering, het maakt dat we moeilijk kunnen ontvangen van Gods zegen op ons leven.

Maar God !

God had een ander plan, Hij heeft de mens niet geschapen om verstrikt te zitten in de leugens van de boze, Hij heeft de mens gemaakt om te groeien, te ontwikkelen, op Zijn Zoon Jezus te gaan lijken, om voorspoedig te zijn, te leven in overwinning. Jezus heeft dat allemaal voor ons toegankelijk gemaakt door Zijn dood en opstanding. God sloot een nieuw verbond met de mens, Hij staat garant voor Zijn deel, maar ook ik moest daar mijn deel in doen : mijn denken vernieuwen. Hoe doe ik dat ? Mijzelf vullen met Zijn Woord, met goed onderwijs over Zijn Woord, Zijn Waarheid boven de leugens plaatsen die ik tot die tijd gelooft heb, me bekeren van die leugens en mijn aandeel daarin belijden als zonde.

Heel bewust heb ik al vrij vroeg in ons huwelijk ervoor gekozen mijn man het beheer over de financiën te geven, ik wilde het pasje van onze en/of rekening niet in beheer hebben omdat ik ons gezin niet in problemen wilde brengen. Ik koos ervoor om liever weekgeld te krijgen en dat kon ik overzien en hanteren. Toen ik mijn eigen inkomsten kreeg zei mijn man : dat is jou geld, op je eigen rekening, jou verantwoordelijkheid, kan je mee doen wat je zelf wil. Wat een luxe positie eigenlijk, dat realiseer ik me terdege, en een goede leerschool. Van huis uit had ik niet echt een stevige basis meegekregen omdat ook daar nooit veel was. In het begin stond ik zeer regelmatig rood, maar het was ook een veilige manier om te leren mijn inkomsten en uitgaven in balans te brengen. Ik ben enorm dankbaar voor de kans die mijn man me hierin gaf.

Door de jaren heen leerde ik en ging het steeds beter, het geld brand niet meer in m'n zakken zeg maar. In de blog Het verlorene herstelt vertelde ik hoe God mij leidde in de overstap van Sandd naar Post.nl, iets waarvan ik zelf dacht dat ik dat niet zou kunnen, werken met hele andere systemen. Ik zag het niet zitten maar God zag het wel. Toe ik die baan kreeg bracht God het geven van tienden onder mijn aandacht, en ik zei : Heer van inkomen van mij stelt toch niks voor, wat heeft U daar nou aan ? Maar God zei : Ik heb jou die baan toch gegeven ? Ja Heer, dat is zo. Dan heb ik daar ook recht op, was zijn antwoord. En ik begon het te doen en vrijwel gelijk begon ik Gods zegen te ervaren. De online Bijbelschool kwam op mijn weg en iemand ging mij zelfs meer betalen om dat te kunnen doen, en ook daar kreeg ik onderwijs over wat me stimuleerde om God op de eerste plek te gaan zetten. Hem mijn eerstelingen te geven. 

Ik betrap mezelf nog wel zo nu en dan op gedachten waarin ik me afvraag of ik dat wel kan, of het niet te veel word, of het niet te hoog gegrepen is. Maar dat vond ik zo mooi in het gesprek van EO Live, daar werd Filippenzen 4:13 aangehaald "Alle dingen kan ik door Christus Die mij kracht geeft." Dat is zo'n Waarheid uit Gods Woord die je tegenover de leugen mag zetten. Je mag tegen jezelf zeggen : Ik kan het omdat God me helpt en kracht geeft, en dat was ook wat ik wel heb gezegd tegen mezelf, b.v. ook in wat ik in mijn vorige blog vertelde, de vraag of ik nog iemand wilde gaan helpen waardoor mijn week "vol" raakte. Ik ben opgevoed met denken dat zegt : Je bent bijna 55, je moet rustiger aan doen, stel dat je het niet aankan, dan stel je teleur en dat willen we niet dus doen we het maar niet om teleurstelling te voorkomen. Dat maakt dat je niets meer onderneemt, en dan zegt God : Wat nou als Ik dat in je heb gelegd om op die manier een zegen te zijn. 

Ja ik kan het, want het is God die me er toe in staat stelt, dank U wel Vader, voor Uw bevrijding, voor Uw genezing, voor Uw herstel, U bent zo goed. Dank U wel dat U me leert ook hierin te volharden, het oude denken af te werpen en mijn denken te (laten) vernieuwen met Uw denken. Alle dingen kan ik door Christus Die mij kracht geeft.

ONDERWEG naar Hem en met Hem