Uitbreken (vervolg)

En dan valt het figuurlijke kwartje en bedenk ik me dat ik dit al lang had kunnen weten, maar dan ineens schijnt het binnen te komen op een nieuwe manier die ik niet meer kan missen.

Als mijn eetgedrag niet lekker loopt weet ik dat er wat in me roert, ik weet dan nog niet altijd precies wat, maar dat er wat speelt is me dan duidelijk. Ik veroordeel mezelf er niet meer om, weet ook dat God me er niet om veroordeeld, maar sta ook niet altijd gelijk te trappelen om naar binnen te kijken wat er dan precies speelt, welke emotie me wat vertelt. Dat er emoties bij betrokken zijn ben ik me inmiddels ook bewust, maar als het van die verwarrende pakketjes van meer emoties op en in, voor en achter elkaar zijn vind ik het nog lastig er mezelf toe te zetten er eens goed naar te kijken en naar ze te luisteren. Met als gevolg dat ik vlucht in de mij zo bekende weg : eten. 

Ik startte mijn pc op om verder te gaan met lessen van de online Bijbelschool en zoals altijd begint een nieuwe les met het bekende intro waarin Tom 1 Johannes 4:5 aanhaalt "Want al wat uit God geboren is overwint de wereld : en dit is de overwinning die de wereld overwonnen heeft : ons geloof." En dan vervolgt hij : Het maakt niet uit wat er tegenover je komt, jouw geloof heeft de kracht om het te overwinnen. En in mijn geest herinnert God mij aan hoe Hij mij heeft geleerd om te gaan met symptomen en hoe Hij mij op die manier genezing gaf - ik vertel daar iets over in de blog Eng maar goed (vervolg) - en ik wist : zo dus. Dat is ook de weg uit deze valkuil waar ik zo nu en dan nog steeds in kukel. Ikzelf ben aan zet, God heeft het al volbracht aan het kruis van Golgotha, daar is dit hele gedoe opgelost, Hij heeft mij het gereedschap in handen gegeven, het me voorgeleefd zoals ik in mijn vorige blog vertelde en gezegd : nu jij, nu ben jij zelf aan zet. Je hebt alles in handen gekregen om het te doen, erin te slagen, want met het gereedschap en het voorbeeld heb ik je ook de bekwaamheid gegeven. Nu is het een kwestie van doen, oefenen en de vaardigheid ontwikkelen en erin slagen. 

Ik moest toen dit gebeurde denken aan een bekende uitspraak van Henk Binnendijk waarin God tegen hem zei : Ik vraag niks van je, Ik bied je iets aan. BAM die kwam binnen. God bied me iets aan, iets veel beters als wat ik heb. hij vraagt niets, Hij houd hoe dan ook zielsveel van mij, daar veranderd niets aan, Hij heeft alleen iets veel beters voor me, iets waar ik een stuk gelukkiger van word ook, dat me veel minder zal frustreren omdat het niet lekker voelt in m'n lijf als ik er meer in heb gestopt dan het nodig heeft. 

Er is al zoveel veranderd hierin en daar ben ik enorm dankbaar voor, maar ik kom het nog steeds af en toe tegen en dat is inherent aan het proces van genezing, herstel en groei waar ik in zit. Dat is dan ook de rede dat ik er nog beter mee wil leren omgaan, op de manier zoals God mij aanbied om er mee om te gaan. Als de verleiding komt mag ik me daar nog meer bewust van leren worden (want dat bewustzijn begint er al vaker te komen)  en leren te spreken tegen die berg die ineens weer voor m'n neus opdoemt en in plaats van er alsnog vandaan te rennen (tegenwoordig blijf ik al vaker even staan kijken om te constateren dat er weer zo'n berg is)  en de kast in duiken, daar zie ik die berg niet. En als ik dan een bodempje in m'n maag heb gelegd is die berg ineens een stuk minder groot als dat hij voor die tijd leek. Ik mag verder groeien naar het moment dat ik de keuze maak en tegen mezelf zeg : Oké, ben je daar weer. Dan heel bewust erbij stil staan en een keuze maken om niet op de loop te gaan, maar bewust te gaan kijken naar wat het is dat ineens weer zo'n berg vormt. 

Vaak als ik er eerlijk naar kijk is het veel minder eng of erg als ik dacht dat het zou zijn, dat is een kostbare les die ik heb geleerd in de gesprekken die God me gaf met een bijzondere vrouw, ik vertel daarover in de blog Goed voelen. Ik mag gaan spreken tegen de verleiding dat het een leugen is en dat ik in staat ben om dit te bekijken en hier doorheen te gaan aan Vaders hand, Hij is er op die momenten bij en laat mij door Heilige Geest zien wat er aan de hand is, Hij helpt me. Dit is ook volharden en ik begin te zien dat door te volharden er groei ontstaat die ik niet voor mogelijk had gehouden. Ik had een jaar geleden niet gelooft dat ik zou zijn waar ik nu ben, dat was zo buiten mijn denken.

Dank U wel Vader voor wie U bent, voor Uw lessen, Uw opvoeding, Uw vermaningen ook als dat nodig is, Uw aansporingen en aanmoedigingen, dank U wel dat U mij uit mijn beperkte denken aan het halen bent, dank U wel dat U mij leert om uit te breken en te gaan voor waar U van zegt dat het mogelijk is. U bent zo'n bijzondere goede, liefdevolle, zorgzame en bewogen Papa, ik houdt van U. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem