Verheug je

Vorige week schreef ik over Keuzevrijheid, hoe God mij steeds meer laat zien hoe Hij met mij wil samenwerken, hoe het Hem om relatie gaat, hoe dat Zijn prioriteit heeft. Hoe Hij dus ook wil samenwerken in het veranderen van mijn denken zoals Efeze 4:23 zegt "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken" In het prachtige dagboekje Ik ben altijd bij je van Sarah Young las ik het volgende : Ik geniet ervan jouw perspectief te veranderen door mijn licht.....Ik kwam om blinden de ogen te openen, om gevangenen te bevrijden uit de kerker, wie in duister zitten uit de gevangenis. (Jesaja42:7) Als je merkt dat je gevangen zit in ondankbaarheid, vraag Mij dan je ogen te openen en je uit die duistere plaats te bevrijden...... Je geest vullen met mijn Woord kan je helpen dingen te bekijken vanuit mijn oneindig wijze perspectief. Mijn Woord is scherper dan een tweesnijdend zwaard. (Hebreeën 4:12) Ik gebruik het voor het uitvoeren van geestelijke operaties, om de opvattingen en gedachten van je hart (Hebreeën 4:12) bloot te leggen en gezond te maken. Wanneer mijn Woord je blik verlicht, bevrijd Ik je uit de kerker van ondankbaarheid. Ik maak je vrij, zodat je kunt genieten van de vreugde van een dankbaar hart." 

Toen ik dit stukje las moest ik gelijk denken aan een tekst die God regelmatig in mijn gedachten terug bracht. Lucas 10:20 "Verblijd u echter niet daarover dat de geesten aan u onderworpen zijn, maar verblijd u erover dat uw namen opgeschreven zijn in de hemel." Verblijd je erover dat je naam staat geschreven in de hemel. En dan moet ik denken aan Nehemia 8:11b ".......Wees niet bedroefd, want de vreugde van de Here is uw kracht." Den denk ik aan woorden die over mij zijn uitgesproken waarin God zei : Ik wil jou levensvreugde herstellen. Ik schreef daarover in de blog Vreugde. God wil mijn levensvreugde herstellen, maar dan is het ook nodig dat mijn denken over wat vreugde is wordt vernieuwd. Alleen Zijn Woord vol liefde kan mijn opvattingen en gedachten vaneen scheiden. Steeds bracht Papa God me weer terug bij : verheug je dat je naam geschreven staat in de hemel, laat dat genoeg zijn om je over te verheugen. Verheugen is blijdschap ervaren, de Bijbel roept ons in Filippenzen 4:4 ons altijd in de Heer te verblijden "Verblijd u altijd in de Heere, ik zeg het opnieuw : Verblijd u." Paulus doet in zijn brief aan de Filippenzen een opsomming van wat hij zoal mee heeft gemaakt voor het evangelie en dat was niet niks. Toch zegt hij in vs. 13 van datzelfde hoofdstuk "Alle dingen kan ik aan door Christus, Die mij kracht geeft." Zijn vreugde was niet afhankelijk van zijn omstandigheden, wat een les. Hij doet ook geen suggestie over dat het slim zou zijn je te verheugen, nee hij stelt het als een opdracht, en in Nehemia lezen we daar de rede voor : de vreugde des Here is uw kracht.

Dat deed mij toch wel realiseren dat ik me nog meer bewuster zou mogen verheugen in Hem, dat ik Zijn geliefde kind ben, dat ik in Hem en Hij in mij is (Johannes 15:1-8) Ik bedacht me hoe ik niet genoeg stil sta bij zoveel liefde en genade die ik ontvang in en door de Heer Jezus. Heer dank U wel dat U Uw licht op mijn eigen wereldje laat schijnen en me aanmoedigt het nog meer van Uw kant te bekijken en dankbaarheid in mijn hart te kweken voor alles wat ik elke dag weer ontvang uit Uw hand. Te beginnen dat mijn naam staat geschreven in de hemel, dat ik daar bekend ben, gekend, erkend, dat ik van waarde ben. Dat ik 's morgens mijn ogen weer mag open doen in de veiligheid van het huis waar we mogen wonen, dat ik adem haal, dat ik U daarvoor mag eren, dat ik door wie ik ben U mag reflecteren, dat U een liefdevolle God en Vader bent, die van mij houd zonder oordeel, die van mij geniet. Heer doordrenk elke vezel van mijn wezen van die enorme reden tot vreugde en dankbaarheid. Papa wat bent U goed. 

Ik heb zoveel rede om me te verheugen, ook als ik gestretcht word, als dingen onwennig voelen omdat het buiten m'n comfortzone ligt, of omdat ik nieuw terrein betreed. Maar daar vind de groei en de ontwikkeling plaats. daar verandert je denken, dat is onderdeel van worden wie je bent, van in de vrijheid treden, uit de gevangenis van ondankbaarheid, onmogelijkheid. En eigenlijk kom ik dan weer uit bij m'n blog van vorige week waar ik het ook had over de boeken  De kracht van verbeelding en Beperk God niet, die me helpen om te gaan kijken vanuit Zijn perspectief. Ik ben zo blij dat ik de rest van mijn leven heb om te groeien en te ontwikkelen. Het beste komt nog ! En dan bedoel ik niet de hemel, alhoewel daar alle strijd voorbij zal zijn, maar ook hier op aarde komt het beste nog voor mij. Hij is bij mij en heeft het beste met mij voor en mijn naam staat geschreven in de hemel.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Les van een kamerplant

Hoe bijzonder, God ging één van mij kamerplanten gebruiken om mij iets te leren, of eigenlijk verschillende dingen te leren. Ik heb overigens geen idee hoe deze plant heet, maar ik kreeg hem jaren geleden van een ernstig zieke man die heel veel indruk op mij maakte. Hij zei : God is goed, altijd, altijd is God goed, en dat raakte me diep omdat Hij het leefde op zijn sterfbed.

Ik wist dat deze plant zelf stekjes maakt vanuit zaad dat hij voortbrengt alleen bij mij had ik het nog niet vaak gezien en was het niet erg succesvol, een stek die best wel groot was geworden ging zomaar ineens dood, en dat vond ik zo jammer. In mijn kinderlijke geloof heb ik God om stekjes gevraagd.... en ik kreeg ze, inclusief geestelijke lessen die heel diep bij me binnenkwamen omdat ze zo tastbaar werden.

Zo'n zaadje word pas een stekje nadat het in de grond is kapot gegaan, opengegaan zodat het kiemplantje eruit kan komen. Het grappige van deze plant is dat de zaadjes soms wegspringen, ik hoor ze dan op de vloer vallen, pak ze op en leg ze in de potgrond en spuit er wat water op met de plantenspuit. Met dat ik dit schrijf bedenk ik me dat God al voor het zaadje ontkiemt extra aandacht aan het zaadje geeft , het bevochtigt zodat het in de goede conditie komt om kapot te gaan, te sterven om open te breken om nieuw leven ruimte te geven. Het komt als eerste als met een kromming boven de grond, de toekomstige blaadjes zitten nog in het velletje van het zaadje. Pas als het kopje omhoog komt en de blaadjes groter worden valt dat schilletje eraf. Dat is het moment dat ik een klein potje of beker neem, vul met potgrond en er met m'n vinger een diep gat in prik waar ik het stekje inzet. 

Dan krijgt ie een plekje in de vensterbank zodat ie wat meer licht krijgt in onze best donkere kamer omdat er grote bomen voor ons raam staan. Dit beeld van donker deed me ineens denken aan dansend door het dal van diepe duisternis waar ik over schreef in m'n blog Dansen

Op een  avond, toen de boze erg z'n best deed leugens in mijn hoofd te planten zag ik ineens weer een klein groen begin van een stekje, en het was of God zei : Het maakt niet uit hoe jij je voelt, Ik ben aan het werk, Ik maak iets nieuws. "Ik ben aan het werk" was voor mij een link naar het lied Way Maker en "Ik maak iets nieuws" naar Jesaja 43:19 "Zie, Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u het niet weten ? Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis."  Ik werd hier zo door getroost en bemoedigd. Inmiddels staan er 6 stekjes, 1 al wat groter bij de moederplant in de pot en 5 in aparte potjes waar ze in mogen wortelen en opgroeien. 

Zo voelt het op het moment een beetje voor mij, een stekje : leren voelen, een stekje : dieper vertrouwen wat zichtbaar word in dieper los laten, een stekje : danken voor en in alle omstandigheden - zelf voor een hoop stekjes wat zo wiebelig voelt - Een stekje : gezin (waar ik heel bewust niet over schrijf),  een stekje : ontwikkeling (zelf)leiderschap, een stekje : volharden. Aan volharden voegde God iets voor mij toe toen ik het filmpje Don't doubt it van Dutch Sheets luisterde : Twijfel niet, of eigenlijk TWIJFEL NIET ! Twijfel niet aan Mijn werk in jou, twijfel niet aan wat je kunt/zult zijn door Mij (Filippenzen 4:13), twijfel niet aan wat Ik in je gelegd hebt. 

Deze laatste herinnerde me aan woorden die in februari 2019 over mij uit zijn gesproken waarin God zei : Over de droge gescheurde grond van jou leven giet Ik Mijn water (dat staat voor Zijn Woord)  en in eerste instantie verdampt het op de warme grond, maar Ik blijf gieten net zo lang als nodig en langzaam verdwijnen de scheuren uit de grond. Ik maak de grond weer vruchtbaar en dan zal het zaad dat Ik erin geplant heb ontkiemen. En dan herinnerd God me aan Psalm 1, de boom geplant aan waterstromen die op zijn/Zijn tijd vrucht draagt en waarvan de bladeren niet zullen verdorren. Bij de waterstromen moet ik ook denken aan Ezechiel 47, zwemmen in Gods rivier, kopje onder, doorweekt : soaken. Ook daar heeft God al vaak over tegen me gesproken en het word me steeds meer duidelijk dat Hij daar voor mij Zijn Woord daarmee bedoeld, dompel je onder in Mijn Woord, doordring je met Mijn Woord. 

Heer dan heb ik Uw openbaring nodig, Uw Heilige Geest die Uw Woord levend en krachtig in mijn hart doet landen en tot leven brengt. Dank U wel dat U de zaadjes die U laat ontkiemen in mij met Uw liefde en zorg zult omringen en dat ze mogen uitgroeien tot bomen die U eren. Met dat ik dit schrijf moet ik denken aan een oud lied uit mijn jeugd : God's volk word uitgeleid naar aanleiding van Jesaja 55:12, waar gesproken wordt over bomen die klappen voor U. De natuur gehoorzaamd en eert U en zo zal ik dat ook doen. En dat brengt me bij een ander lied : So will I

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Keuzes

 In m'n vorige blog kon je het er al een beetje doorheen proeven, keuzes maken, wel of niet iets toelaten in je denken, wel of niet iets doen. Ik word me steeds meer bewust van de duizenden keuzes die je op een dag maakt, vaak onbewust, maar het is juist zo belangrijk om je ervan bewust te worden. Spreuken 4:23 is toch wel een steeds terugkerende tekst in mijn gedachten "Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van je leven." Dit heeft met constante bewuste keuzes te maken. 

Een tijdje geleden schreef ik al een aantal blogs zoals Kostbare lessen en Confronterende lessen waarin ik vertelde over Edith Eva Eger en dat haar boeken De keuze en Het geschenk flink bij mij binnen zijn gekomen, dat laatste boek heb ik toen halverwege even onderop de stapel gelegd omdat het me op dat moment iets teveel werd, maar als God er mee verder wil brengt Hij het weer onder je aandacht. En het was gelijk weer raak, ik deel gewoon even een paar zinnen die bij me binnen kwamen : Als we boos zijn, komt dat vaak omdat er een gat zit tussen verwachting en realiteit. Gelijk wist ik dat ik naar mijn verwachtingen moest gaan kijken, wat waren/zijn mijn verwachtingen, wat is reëel en kies ik er voor om ze bij te stellen.

Nog zo'n zin die binnen kwam : Aan elke keuze hangt een prijskaartje ; iets wat je erdoor wint, en iets wat je erdoor verliest. De keuze die we altijd kunnen maken is niets doen, om te besluiten geen besluit te maken om op dezelfde manier door te gaan. Wegkijken is ook een keuze, net zo goed als geen keuze maken, ook dat is een keuze, maar de consequentie is dat als je je hart vergelijkt met een glazen vaas met helder water (een schoon hart dus) er vuil in je hart terecht komt omdat je wegkijkt en geen keuzes maakt over wat er in de heldere water terecht komt. Eigenlijk is ons hart van nature een glazen vaas met vuil water, en is het aan ons te zorgen dat er schoon water in komt waardoor het vuile water steeds meer wijkt voor het schone water en je uiteindelijk omdat er geen vuil meer bij komt alleen maar schoon water er een schoon hart over blijft. Edith zegt : Elk gedrag bevredigt een behoeft. Iedere keuze bevredigt dus een behoefte, welke behoefte wil ik bevredigen, de behoefte van mijn oude vlees of de behoefte van Gods Geest die in mij woont en die verlangt naar een schoon hart in Zijn kind waardoor Zijn beeld vrij heen kan stromen naar de mensen om Zijn kind heen.

De tijden veranderen, en wij veranderen met de tijd mee. Wij zitten niet vast in het verleden, of in onze oude patronen en gedrag. We zijn hier in het heden, en wij bepalen waar we aan vasthouden, wat we laten gaan, en waar we naar streven. Alles is jou keus. Misschien heb je niet altijd wat te kiezen in de omstandigheden, maar je hebt wel altijd wat te kiezen in de manier waarop je er op reageert, ik heb altijd een keus. Als ik hier over nadenk realiseer ik me dat ik zo vaak in het leven als het me te moeilijk werd gekozen heb om weg te kijken omdat blijven kijken en bewust keuzes maken te moeilijk voor me was geworden, dit was een patroon geworden in mijn leven. Maar het is een patroon waar ik dus niet aan vast zit, ik ben de enige die in staat is dat patroon te doorbreken, en dan lees ik de volgende zin die inslaat als een bom.

Ik heb het boek inmiddels al een aantal keer weg gelegd om even wat anders te gaan doen, maar ik kies ervoor om het weer op te nemen en de confrontatie met wat het in me losmaakt aan te gaan. "Ik kan niet"....is een leugen,...het betekent dat je hulpeloos bent, dat geldt alleen als je een peuter bent, anders niet. Als we zeggen "Ik kan niet" zeggen we eigenlijk "Ik wil niet "Ik wil dit niet accepteren.....Als we ons verzetten, doen we heel erg hard ons best om nergens heen te gaan. We ontzeggen onszelf groei en nieuwsgierigheid. We draaien in kringetjes rond, ontwikkelen ons niet, sluiten ons af voor mogelijkheden om te veranderen" Waren de uitspraken die ik eerder deelde al flink confronterend, deze sloeg in als een bom. 

Dit wilde ik niet meer ! 

Ook al zei ik niet "Ik kan niet", vluchten, wegkijken, heeft hertzelfde effect. Als ik niet bewust kies ontzeg ik mezelf groei en nieuwsgierigheid, de mogelijkheid om te veranderen. Juist door dit woord nieuwsgierigheid sloeg dit zo in, niet zo heel lang geleden ontdekte ik dat dit dus nieuwsgierigheid (een onderdeel van de emotie verbazing) een emotie in mij is die God in mij gelegd heeft, en die lang onderdrukt is geweest in mij, daar ging ik niet meer aan meewerken, ik vind 'm juist zo leuk, die wil ik wakker houden en verder ontwikkelen. Maar als ik wegkijk en geen keuzes maak beperk ik weer de ruimte voor deze emotie. 

Het boek, waar ik dus ook een gelijknamig blog over schreef Goed voelen, brengt nog steeds dingen bij me boven, het heeft dus heel wat los gemaakt bij me en God werkt er nog steeds mee door. Ik vind het nog steeds een pittige, maar ik realiseer me ook dat het betekent dat ik leef. Ik kreeg een nieuwe kans toen God Pasen 2016 zei : Ik zie jou, en Ik wil je hart genezen. Geen keuzes maken is eigenlijk op de rem trappen, is dat wat ik wil, alleen omdat het regelmatig zo verschrikkelijk oncomfortabel is. Aan de andere kant laat God me op zulke bijzondere manieren weten dat Hij erbij is , dat Hij voor me zorgt, dat Hij verlangt naar een leven van genieten en intimiteit met mij, Zijn kind. Hij wil me leren dansen in dit leven, zelfs in de regen. Leren vraagt training om te ontwikkelen, te groeien, het vraagt volharding, het gebeurd allemaal in de strech-zone. Nee dat is niet comfortabel, maar daar gebeurt het wel, daar vind het leven plaats, daar voel je en ben je je bewust dat je leeft.

Heer help me alert te blijven, bewust te worden, en te zijn, te blijven, van alle keuzemogelijkheden die er voorbij komen op een dag, in het leven. Vaak moet ik dan weer denken aan wat ik leerde van een hele kostbare wijze oudere vrouw uit mijn leven : Je kruis opnemen en Jezus volgen doe je op elk kruispunt van je leven. Elke keuze die je maakt is een kruispunt waar je kiest om te kiezen of niet te kiezen, ook niet kiezen is een keuze, neem ik mijn kruis op en volg ik Hem of ga ik mijn eigen weg, waar ik op dat moment zin in heb, de gang van het vlees. Niet kiezen is denk ik je vlees volgen, vuil toelaten, je hart niet bewaken. Ik wil leven Heer met en voor U, dank U wel voor de lessen die U me leert, voor waar U me bewust van wil maken.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Wat als...

Jaren heb ik geworsteld met mijn "taak" om zorg te dragen voor..... Vanaf mijn jeugd was dat mijn moeder, later m'n beide ouders. Toch zei ik als jong meisje al dat ik bejaardenverzorgster wilde worden. Blijkbaar had ik toen al iets met oudere mensen, ook al weet ik niet precies waar dat vandaan kwam, wat me nou juist in de behoeftige oudere aantrok.

Na de huishoudschool heb ik de INAS gedaan, eigenlijk alleen omdat ik nog leerplichtig was en je moest toch wat. In het laatste jaar had je drie stages, ervaring opdoen in de praktijk. Aan twee daarvan heb ik nog herinneringen en beide toonde aan wat ik niet wilde of waarvan ge zegt werd dat het niet een sterk punt was van mij. Eén van de stages liep ik in een verpleeghuis en dat bleek al snel niets voor mij te zijn. Een mevrouw die net als mijn moeder een klompvoet had triggerde enorm bij mij, ik trok het niet om voor haar te zorgen. De situatie was te confronterend denk ik, dit was niets voor mij. Het deed m'n weinige zelfvertrouwen niet goed. De andere was een stage in een bejaardenhuis, en hoewel ik het contact met de oudere mensen enorm leuk vond, werken in teamverband ging me niet zo goed af was de beoordeling, en ik kreeg het advies iets anders dan werken in een tehuis te kiezen.

Na dat ik niet meer leerplichtig was heb ik werk gezocht bij een thuiszorg organisatie die gericht was op oudere nog thuiswonende mensen die hulp nodig hadden en daar voelde ik me als een vis in het water, het bedrijf, de mensen waar ik mocht werken en ik waren tevreden. Het was op een gegeven moment zelfs zo dat ik geplaatst werd bij iemand waar al heel wat collega's weg waren gegaan omdat ze niet zo goed met deze meneer overweg konden, maar ik kon het prima met deze man vinden en daar was m'n leidinggevende erg blij mee. Er was eindelijk een match waar iedereen blij van werd en dat is wat je het liefst wil.

Toen ik op m'n 20e trouwde stopte ik met werken, en deze meneer vond het erg jammer dat ik wegging en ook ik vond het jammer hem weer te verlaten. Ik heb mooie herinneringen aan mijn tijd bij hem. Nu ik niet meer thuis woonde nam ik de zorg voor het huishouden van mijn ouders op me. Mijn moeder wilde liever geen vreemden meer in huis, dat kon ze niet meer aan, dus nam ik het op me. Ook toen we vanuit Rotterdam naar Delft verhuisde vanwege het werk van mijn man bleef ik dat twee keer per week doen. Nadat onze kinderen waren geboren en naar school gingen wilde ik wel weer wat buiten de vier muren van m'n eigen huis doen en rolde ik door het werk van mijn man (de huismeester is een bekend gezicht dus hij kreeg wel eens de vraag van oudere bewoners of hij niet iemand wist die kon helpen in het huishouden) weer in soortgelijk werk als wat ik voor mijn trouwen deed. Ik vond het leuk, dicht bij huis en te doen binnen de schooltijden van de kinderen, het gaf me een gevoel van vrijheid, een zakcentje voor mezelf verdienen deed me goed.

Na de dood van mijn vader in 2003 werd het me te veel en wilde ik het liefst stoppen met al dat zorgen, ik was er zo klaar mee, maar zo was ik niet opgevoed, stoppen kon niet in mijn gedachten. Tot mijn man zei : Dan stop je er toch mee ? Dat verblufte me. Kan dat dan ? Mag dat ? Op een natuurlijke manier vielen er ineens wat adresjes af en ik heb maar één iemand af hoeven zeggen (ik maakte daar voor een oudere vrouw het huis van haar zoon schoon, dat was eigenlijk niet wat ik wilde, poetsen in een leeg huis) Ik besloot naast de zorg voor mijn moeder die alleen maar intensiveerde, één adresje te houden. Ik kon het niet over m'n hart verkrijgen deze twee lieve dames te laten zitten. Inmiddels is het nog maar één vrouwtje en loop ik daar nu zo'n 22 jaar over de vloer en is het van 1 ochtend in de week en later ook de boodschapjes uitgegroeid naar mantelzorg, 2 x per dag, 7 dagen per week. Dit is zo kostbaar om te mogen doen. God heeft hierin zoveel pijn van de zorg van mijn ouders genezen, heel bijzonder. Het is een relatie die twee kanten op werkt, ik heb heel acceptatie van deze vrouw ervaren en ook veel van haar geleerd.

Naast deze mevrouw bezorg ik al weer bijna 16 jaar 2 dagen per week met veel plezier een paar uurtjes post. De kinderen gingen inmiddels al weer ruim 6 jaar geleden kort na elkaar de deur uit en kreeg ik nog meer ruimte voor mezelf en om mijn tijd zelf in te delen. Toen God mij Pasen 2016 bijzonder aanraakte had ik die tijd en ruimte nodig om te genezen, trauma verwerking en wennen aan de nieuwe Danielle kostte bakken energie, en ik had alle tijd en ruimte om die te nemen, daar ben ik heel dankbaar voor. 

Na een aantal jaar begon ik wat te zoeken naar wat God nu eigenlijk voor me had, wat was Zijn taak voor mij hier op aarde, wat had Hij in mij gelegd wat ik mocht ontplooien en waarin ik iets van Zijn liefde mocht laten zien ? 

Vorig jaar kwam daar de mogelijkheid om één dag in de week voor één van onze kleinkinderen te gaan zorgen, ook dat was weer een stuk genezing. Ik schreef daarover in de blog Het verlorene herstelt. Zo raakte mijn week al aardig vol, en ik kon het. Ik had nog één dag ruimte en eigenlijk beviel het me wel zo. Een paar maanden geleden kwam er een vraag van een oudere vrouw die me heel dierbaar is en wie hulp nodig had. Ik kon niet weigeren, maar ik begon me wel af te vragen : Doe ik dat omdat zij het zo graag wil dat ik het doe ? Doe ik het omdat ik haar zelf zo graag wil helpen ? Of doe ik dit omdat ik weet dat God me hierin leidt en eigenlijk zou ik dat de meest doorslaggevende rede voor mij moeten zijn. Het bleef bij me malen tot de ochtend dat ik voor het eerste op deze basis naar haar toe zou gaan.

Wat als het Gods zorgzaamheid is die Hij in mij gelegd heeft ? Wat als Hij me juist een hart voor deze mensen heeft gegeven om hen te zegenen ? De Bijbel leert ons eerbied en respect voor de ouderdom, schat de mensen met een hoge leeftijd op waarde. Mijn gebed is al een tijdje : Heer geef mij een hart dat klopt voor dat waar Uw hart voor klopt, geef mij Uw bewogenheid, laat mij zien wat U ziet, hoe U naar dingen kijkt. Wat nou als dit nu precies is wat God wil dat ik doe voor Hem, dienen, zegen en tot zegen zijn en ondertussen zelf enorm gezegend worden, want dat ik wat ik woord door deze twee pareltjes van vrouwen. Toen ik me dit realiseerde heb ik gehuild en heb ik me verwonderd, God geeft je een taak / opdracht / bestemming, hoe wil je het benoemen, waarin je Hem mag weerspiegelen en het gaat je zo natuurlijk, als vanzelf af, gewoon omdat het je op het lijf geschreven staat, het zit je gewoon in je genen omdat Hij je ze geschapen heeft. Is dat niet bijzonder. 

Juist dat waar ik ook jaren mee heb geworsteld, me tegen heb verzet, daar zie ik nu de waarde van in, het voelt goed, het is zo bijzonder om te mogen doen. God heeft hen die het niet makkelijk hebben in het leven omdat ze niet alles meer kunnen door ouderdom op het oog, Hij ziet ze, ze zijn kostbaar voor Hem en zet daar iemand naast die Hij daar speciaal voor toegerust heeft. Mijn week zit nu "vol", elke dag heb ik een paar uurtjes werk, en ik geniet ervan.

Toch probeerde ook zorg zich meester van me te maken : is het niet wat veel, wat als je het niet volhoud, nu heb je helemaal geen tijd meer voor jezelf. Nee leugenaar, ik ga mijn oren niet naar jou gelispel laten hangen. God stelt mij in staat om te doen waar Hij mij voor geroepen heeft. Het is zo fijn om een ander blij te maken, de dankbaarheid van deze twee vrouwen is balsem voor mijn ziel, is zo genezend. Er zijn nog genoeg uren per dag over die ik zelf kan invullen, ik vind het juist fijn dat het er wat minder zijn geworden, ik heb elke dag een doel. God is zo goed en Hij weet precies wat die ander en ik nodig hebben en maakt er een mooie mix van waar ik maar ook zij van mogen genieten.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Discipline

Hebreeën 12:7 zegt "Als u de bestraffing verdraagt behandelt God u als kinderen. Want welk kind is er dat niet door zijn vader bestraft wordt ?" Dit vers heeft mij aan het denken gezet. Als ouder heb je de taak om je kind op te voeden, als je dat niet doet je het kind tekort, verwaarloos je het en dat is eigenlijk niets anders als mishandeling.

Binnen een gezonde opvoeding is er ook voldoende ruimte voor het kind om de grenzen op te zoeken, te ontdekken wat kan en geaccepteerd word, maar ook om te ontdekken wat het kind zelf kan, ontplooiing, groei. 

Het vers erna zegt "Maar als u zonder bestraffing bent, waar allen deel aan hebben gekregen, bent u bastaarden en geen kinderen." Als God ons niet zou opvoeden en terechtwijzen als dat nodig is zijn we niet Zijn kinderen. Een gedachte die bij me opkwam was : Wat als ik me niet laat corrigeren, mijn eigen wijsheid boven die van mijn vader/ouder zet, rebels ben en niet de autoriteit van de ouder accepteer. In het natuurlijke zien we dat al jong in onze kinderen : Zelf doen ! Zonder bestraffing ben je een bastaard zegt de Bijbel, maar kan het ook zijn dat ik me vanuit eigen-wijsheid/trots/hoogmoed me gedraag als een bastaard. 

God voed ons op, Hij wil niets liever dan dat wij groeien en ontwikkelen naar het beeld van Zijn Zoon Jezus Christus. Om te groeien is het nodig dat je leert, en om goed te kunnen leren moeten daar de goede omstandigheden voor worden gecreëerd. Dan moet ik denken aan de drie R's van Rust, Reinheid en Regelmaat. Regelmaat, dat doet me denken aan discipline, zelfbeheersing, één van de vruchten van de Heilige Geest, ik vond daar een mooi stukje over op de site van de Eva : De 9 vruchten van de Heilige Geest. 

Die zelfbeheersing is voor mij nog al eens een dingetje, en dat vind ik best wel eens beschamend als ik eerlijk ben, vooral ik ik proef dat ik Gods Geest daarmee bedroef, ik denk dat we dat doen als we ingaan tegen wat Hij tot ons spreekt, wat Hij van ons vraagt. Ik vond daar een artikel uit het Zoeklicht over. Een zin daaruit sprak me enorm aan, en ik merk dat ik me daar elke dag bewust van moet zijn en ook elke dag actief aan moet blijven werken : Houd altijd je oog op Jezus gericht. Pas je niet aan bij de standaards van mensen, of zij zich discipelen van Jezus noemen of niet. Pas op voor valse religie, die je (pas)gevonden vreugde en liefde kan uitblussen.

Waarvan ik weet dat God dat aan mij vraagt hoeft, niet iets te zijn wat God ook van een ander vraagt. Ik ben uniek en Hij gaat met mij Zijn unieke weg. Hij geeft ons door Zijn Geest de kracht om die weg te gaan. In dat artikel stond nog een zin die me raakte : De wereld, het vlees en de duivel hebben geen macht over je zolang je dicht bij Jezus blijft. Ik weet dit, ik heb dit ervaren, maar ik heb ook ontdekt hoe dun die lijn is tussen in Gods kracht staan, me laten opvoeden, leren en groeien en eigenwijs zijn en toegeven aan verleiding. Kortom discipline, zelfbeheersing, regeren over ons eigen vlees. Dat doet me denken aan een blog dat ik eerder schreef : Regeren.

Dank U wel Papa dat ik mag groeien, dat het een proces is en dat ik mag weten dat U zo ontzettend veel van mij houd en zo enorm geduldig bent. Dank U wel dat Uw correctie geen straf is, U veroordeeld mij niet als ik dingen anders doe dan U ze bedoeld hebt. Vanuit liefde corrigeert U mij om het te leren te doen zoals U het wel bedoeld hebt. U hebt mij Uw Geest gegeven, ik heb toegang tot de vruchten daarvan, ook tot zelfbeheersing, help me in liefde, lankmoedigheid en vriendelijkheid (om er nog maar een paar te noemen) naar mezelf te kijken hierin en trouw (nog zo één) zelfbeheersing leren te ontwikkelen, erin te groeien. Ik verlang ernaar Papa dat niets de relatie tussen U en mij vertroebeld, zeker mijn eigen eigenwijsheid niet die er voor zorgt dat ik doe wat ik niet wil en niet doe wat ik eigenlijk wel wil zoals Paulus zegt in Romeinen 7:18 "Want ik weet dat in mij, dat is in mijn vlees, niets goeds woont. Immers, het willen is er bij mij wel, maar het goede teweegbrengen, dat vind ik niet." Paulus zegt niet dat we daarom veroordeeld zijn hiertoe en dat we ons er maar bij neer moeten leggen, Hij roept ons juist op om te groeien zoals Filippenzen 3:12 zegt "Niet dat ik het al verkregen heb of al volmaakt ben, maar ik jaag ernaar om het ook te grijpen. Daartoe ben ik ook door Christus gegrepen." U hebt mij gegrepen Papa, mij Uw kind gemaakt en ik wil me door U laten opvoeden en corrigeren, ook als het moeilijk is en soms pijn doet, want U hebt het allerbeste met mij voor.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Ik stel je in staat

Een tijdje geleden schreef ik in de blogs Gerechtigheid  en Het verlorene herstelt Hoe God ging herstellen wat van mij gestolen was. Maar daar bleef het niet bij. God is zo goed, Hij doet geen half werk. 

Nadat ik als 16 jarig meisje door God in mijn nek werd gegrepen tijdens een tienerkamp van "In de Ruimte", en ik mijn eerste bijzondere ervaring had waar ik wist : dit is God, dat kan niet anders. Verschillende mensen hebben mij in de tijd daarna gevraagd wat er gebeurd was want ik was veranderd. Wat er was gebeurd was dat God mij had vervult met Zijn heilige Geest en dat ik in tongentaal sprak, ook al besefte ik zelf maar half wat dat inhield. Daarna begon er een verlangen te groeien om een Bijbelschool te volgen, maar om allerlei redenen is het er nooit van gekomen. Altijd waren er redenen waarom ik daar niet fysiek heen kon omdat ik andere verplichtingen had. 

Nadat God mij in 2016 bijzonder aanraakte ontstond er een enorme honger naar Gods woord, ik beschreef dat in deze blog Honger naar Gods woord, in de blog Geheeld vertel ik hoe God zelfs een trauma wat daar achter zat genas tot mijn grote verwondering, omdat ik me niet bewust was dat het zo diep zat.

God gaf me voor 2020 het woord vertrouwen en Hij gaat daarmee steeds dieper. Van een lieve vriendin had ik vorig jaar het boek Vol blijdschap vertrouwen gehad, maar van lezen was het nog niet gekomen, tot God me eraan herinnerde en zei : Ik wil dat je deze gaat lezen. Eerlijk gezegd sputterde ik een beetje : Heer ziet U die berg met half gelezen boeken naast m'n bed ?  Maar het gevoel bleef en ervaring heeft me geleerd dat ik het dan beter kan gaan doen want binnen een paar bladzijden weet ik waarom. 

In die tijd vielen er ineens heel veel dingen op z'n plaats voor mij, zoals ik in m'n blog Ontdekkingstocht beschreef begon ik een idee te krijgen van waar Hij mij in dit leven voor wil inzetten. Ik ben zo verwonderd over wat Hij ziet in mij. Ik vond mijn doop-profetie terug (ik was 10 toen ik gedoopt werd door onderdompeling omdat ik het zelf heel graag wilde, ook al werd er getwijfeld omdat ik nog zo jong was)  en verschillende dingen daaruit kwamen heel erg binnen toen ik het terug las. Een van de zinnen was : Ik zal jou verstand geven om te leren wat je leren moet.  Ik had niet zo'n hoge pet op van mijn leerkwaliteiten, Door dyslexie bleef ik een keer zitten en werd de huishoudschool geadviseerd i.p.v. de mavo, en daarbij ik zou waarschijnlijk toch trouwen en moeder worden, dan hoefde je niet te studeren, daar was ik te dom voor was mijn gevoel.  

Dit jaar kreeg ik van diezelfde vriendin het boek "Jezus aanraken" dat gratis aan te vragen is bij Frontrunners (er zit een bijzonder verhaal achter maar daar lees je in het boek meer over) geschreven door Tom de Wal. Ik ging wat op hun site kijken en ik ontdekte dat hij ook een parttime Bijbelschool heeft, en toen begon het weer te kriebelen, maar ook nu ben ik niet in staat die fysiek te gaan volgen. Er bleek ook een online Bijbelschool te zijn, gewoon vanaf de plaats die voor jou prettig is en op de tijd dat het jou uitkomt te volgen. Alles wat je nodig hebt is tijd, pen, papier en je Bijbel.
Misschien dan toch ?
Toen God de knoop doorhakte door een mogelijkheid voor mij te creëren om hier aan deel te gaan nemen en ik wist dat ik deze kans moest grijpen. Ik ben nu een paar maanden bezig en ben hier zo enorm blij hiermee. God bracht me in gedachten : Ik stel jou in staat om te leren wat je leren moet.  

Vertrouwen is absoluut het sleutelwoord in 2020 voor mij, ik leer ook heel veel van het boek van Joyce Meyer, zinnen als "We hebben macht over de vijand, satan, maar de autoriteit om die kracht te gebruiken komt alleen door gehoorzaamheid aan God." en "Je vertrouwen in God belijden is een vorm van lofprijzing. Ik vertrouw op God voor specifieke dingen, waarvan ik weet dat ze bij mij of anderen mensen spelen, maar ik vertrouw ook op Hem voor alle dingen waarvan ik me niet bewust ben." zetten me enorm aan het denken. Vertrouwen gaat heel diep, het is of God me steeds uitnodigt om een stukje verder het diepe in te gaan met Hem, het vraagt van mij een keuze, kies ik ervoor gehoor te geven aan Zijn roepstem en te gehoorzamen ? 

Vader God ik ben zo dankbaar dat U me steeds weer uitnodigt om U dieper te vertrouwen, het avontuur met U aan te gaan en dingen te doen ik nooit voor mogelijk had gehouden. Mijn verwondering voor U groeit, maar Heer, zorg er alstublieft voor dat ik nooit zal gaan denken dat ik dit in mijn eigen kracht doe, want het is allemaal allen door U, en ik wil U de dank geven die U toekomt, ik wil stralen, maar alleen als U de eer krijgt.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Het verlorene herstelt

In de Bijbel-app was ik bezig in  het leesplan : Elisa: een verhaal over een belachelijk geloof  Op een van de dagen word het verhaal uit 2 Koningen 6:1-7 behandelt over één van de leerlingen van de profetenschool die meehielp om bomen om te hakken om gebouwen te maken om in te wonen en leren. Hij had er een bijl voor geleend om mee te kunnen helpen, en dan vliegt het blad van de bijl eraf in het water. De man in radeloos en gaat naar Elisa. Hij heeft iets verloren wat hij niet kon missen, het was niet eens van hem. Elisa gooit een stok in het water en het bijlblad komt boven drijven en de man kan het zo weer pakken. 

Door dat verhaal kwamen er een paar dingen in mij op :
*  Wat wij hebben is van oorsprong niet van onszelf, we hebben het van Hem gekregen om te gebruiken voor Zijn eer. 
*  Wat wij verliezen zal Hij ons vergoeden.
*  Deze man bouwde mee aan Gods werk, het was niet voor zichzelf dat hij bezig was. 

Die zelfde dag luisterde ik een preek van Stef Schagen : "Jozef de dromer : Het gaat niet om jou" Jozef werd heel veel onrecht aan gedaan, hij verloor zijn plaats als lievelingszoon, zijn vrijheid. Hem werd onrecht aangedaan en dat deed pijn, en dat alles als gevolg van een droom die God hem had gegeven. 
God werkte in de pijn en het onrecht om Jozef te vormen tot de man die God nodig had naast de Farao om de belofte die God aan Abraham, Izaak en Jakob (de vader van Jozef) gedaan had te volbrengen. Als Jozef niet door God op die plaats was gebracht zouden die mensen waarschijnlijk van honger zijn omgekomen en zou Jezus, de redder die God uit dat geslacht zou doen voortkomen er niet zijn gekomen. 

God waakt over Zijn plannen en Hij waakt erover en zorgt dat ze uitkomen omdat Hij een God van Zijn Woord is, Hij doet nooit loze beloften. Ik geloof dat dat voor ieder mens geld. 

God werkt door ons verlies, het onrecht en de pijn die daarmee gepaard gaat heen. Hij weet van het onrecht en Hij brengt wat je verloren hebt terug, en meer.

Zo moest ik denken aan mijn (zelf) vertrouwen wat al jong van mij geroofd werd, ik verloor het in niet gewaardeerd worden, in gepest worden en ik was de leugen van niet goed genoeg zijn en nooit zullen zijn gaan geloven. 
Maar God.......
God wist wat Hij in mij had gelegd toen Hij mij formeerde in de schoot van mijn moeder, Hij wist waarom Hij dat daar in had gelegd en wanneer Hij dat wilde laten bloeien en waarom.

Zo voelt het proces wat ik in mijn vorige blog heb proberen te beschrijven. God ging mij laten zien dat ik wel in staat was om digitaal te solliciteren en alles aan te leveren wat aangeleverd moest worden om daar in dienst te treden. Dat ik in staat was om een nieuw systeem van werken aan te leren om bij een nieuwe baas aan de gang te kunnen (sinds Sandd is opgehouden te bestaan werk ik nu bij Post.nl)  Ik ben zo blij met deze baan. Ik kreeg precies die dagen die ik kon werken in combinatie met mijn andere bezigheden van zorg, ik ben er zelfs op verschillende punten op vooruit gegaan. 
Kort daarna werd ik ook oppasoma, iets wat ik altijd heb gezegd niet structureel te willen doen. Het was bijzonder om vier weken een dagje voor één van onze kleinkinderen te mogen zorgen, door wat er de laatste maanden allemaal gebeurde in de wereld viel dat stil, maar deze weken waren zo genezend. Gisteren hebben we het gelukkig weer opgepakt. Toen het zo liep wist ik dat God me aanmoedigde om hierin te helpen. Op de eerste ochtend dat deze mooie kerel aan mijn zorg zou worden toevertrouwd werd ik wakker met een zin uit Nehemia 2:20 "......De God van de hemel, Hij zal ons doen slagen......." Dit raakte me en ik herinnerde me wat God al verschillende keren tegen me had gezegd : Als Ik je roep maak ik je bekwaam. Ik had dit al lang in je gelegd, maar je bent er van beroofd, maar ik zorg ervoor dat je het terug krijgt, je kan het en je mag er van genieten.
Genieten, ook iets wat ik niet kon.

Ergens al jong was ik mijn vreugde verloren, toen God een tijd geleden over mij liet uitspreken dat Hij mijn levensvreugde zou herstellen was mijn eerste gedachte : Heb ik die ooit gehad dan ? (ik schreef daar deze blog Vreugde) En nu, nu zie ik die inderdaad terugkomen. Ik leer genieten, iets wat ik niet kon. 

Ja God herstelt, Hij brengt terug wat je hebt verloren op wat voor manier dan ook. Dit geeft mij zoveel hoop, voor mezelf, voor het leven van mijn kinderen en kleinkinderen, voor ieder mens die zich gewonnen geeft aan Hem. God is een God van recht en gerechtigheid op alle terreinen van ons leven. Vaak door diepe dalen heen, maar altijd tot Zijn eer en glorie, en dat is het enige waar het om gaat. Daar zijn we voor geschapen om Hem te eren. 


ONDERWERG naar Hem en met Hem 

Inzichten (vervolg)

In deze blog borduur ik nog even verder op mijn blog van vorige week, en eigenlijk was dat ook al een vervolg op die van de week ervoor, soort vervolgverhaal. Maar wel een heel bijzonder verhaal, mijn verhaal. Het verhaal van mijn leven met God, die mij in december 2017 de opdracht gaf om deze blog te beginnen om te vertellen wat Hij heeft gedaan en doet in mijn leven. Nooit heb ik durven dromen dat het zo'n bijzonder verhaal zou worden. Wat is Hij goed, en wat kan Hij bijzondere dingen. Wat is Hij genadig en liefdevol, teder, maar tegelijk ook sterk en krachtig, opper machtig. Het is zo waar wat Jesaja 55:8-9 zegt "Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de Heer. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten." 

Ik ben me meer en meer gaan verwonderen over wie Hij is. Spreuken 9:10 zegt "De vreze des Heren is het begin der wijsheid, en het kennen van de Hoogheilige is verstand"  Op een gegeven moment ontdekte ik dat ik regelmatig bad : Heer werk in mij een diepe vreze des Heren. Vreze is geen angst, vreze is diep ontzag, liefdevolle verwondering over hoe goed en groot Hij is, voor Wie Hij is. Ik heb zo'n enorm verlangen om Hem meer en meer te leren kennen, te ontdekken wie Hij is. Misschien klinkt het vreemd, maar het is een soort verliefdheid en het lijkt wel of het alleen maar meer word. En op een keer zei God : Ik heb dat verlangen in je gelegd. Dat raakte me diep, Hij wil dat ik zo intens naar Hem verlang ? Houd Hij zoveel van me dat Hij zo graag wil dat ik met iedere vezel van mijn wezen naar Hem hunker ? 

God is geen God van religie, Hij haat religie (regeltjes) Hij is een God van relatie, Een God van relatie gebaseerd op liefde, Zijn onbaatzuchtige, onvoorwaardelijke liefde. En omdat wij uit onszelf daar niet toe in staat zijn wil Hij die liefde die Hij in ons heeft geplant toen we in nieuw leven met Hem werden opgewekt door de doop doen ontkiemen en laten groeien op al die plekken in ons leven waar we Hem daar de toestemming en ruimte voor geven. Ja we zijn toen we ons leven aan Hem gaven een nieuwe schepping geworden. Alles wat Hij voor ons heeft heeft Hij toen in ons geplant, maar ons hart is een akker die door deze wereld nog overwoekert is  en als we niet oppassen word door allerlei onkruid dat Zijn goede zaad zal overwoekeren. In de blog van Aritha Persoonlijk las ik daar een prachtige uitleg over hoe God als boer zowel het goede zaad als het onkruid samen laat opgroeien in de wereld. Waar we naar de mensen om ons heen Gods barmhartigheid mogen reflecteren, is daar ook Gods dringende oproep om ons te bekeren van alles wat Zijn werk, Zijn goede zaad verstikt. Zo is het wel onze verantwoordelijk om ons eigen graanveldje, de tuin van ons hart, om daar te zorg voor te dragen en te zorgen dat ons onkruid word opgeruimd zodat Zijn zaad tot volle bloei kan komen in ons leven. 

Hij wil zo graag dat wij stralen, dat wij tot ons recht komen, dat wij zullen zijn zoals Hij ons bedoeld heeft. Dit raakt me enorm en het maakt me steeds blijer als ik dit tot me door laat dringen. Ik ben gestopt met dit te proberen te begrijpen, want Zijn liefde is niet te begrijpen. Ik heb ervoor gekozen het te geloven en er aan mee te werken door me meer en meer aan Hem over te geven. Ja dat is regelmatig een strijd maar het is zo ontzattent de moeite waard !

Tot twee keer toe kregen twee verschillende mensen een beeld voor mij, en in beide gevallen ding het over een prachtige tuin met bloemen die in het zicht lag, maar ik stond er nog buiten en ik keek ernaar vanachter de ene keer een hek dat die tuin scheidde van de tuin waar ik in stond die verwaarloost was en de andere keer vanachter een raam dat besneeuwd was waardoor je er moeilijk doorheen kon kijken. Ik vond het terugkeren van die tuin bijzonder maar in eerste instantie begreep ik niet goed wat God daarmee bedoelde. Tot ik een uitleg hoorde in een preek waarin werd gezegd dat met een hof ook wel een tuin werd bedoeld, dat het een beeld is van onze ziel. Jesaja 58:11 zegt  En de Heer zal u voortdurend leiden, u in dorre streken verzadigen en uw gebeente krachtig maken; dan zult gij zijn als een besproeide hof en als een bron, waarvan het water niet teleurstelt."
Toen ik dit hoorde wist ik wat Hij bedoelde, Hij had zo iets moois voor mij. Hij ging met mij alle hindernissen opruimen, Hij zou me helpen al het onkruid dat Zijn goede zaad dat Hij in mij geplant had verstikte zouden we opruimen. Maar om daarin mee te kunnen werken moest ik wel goed weten Wie Hij is en Hem volledig vertrouwen, maar ook weten wie ik zelf ben door Hem die in mij woont.

Heer ik ben zo enorm dankbaar voor hoe U Uw weg met mijn leven gaat, hoe U mijn vertrouwen wint en mij zo hongerig hebt gemaakt naar hoe. Laat die honger nooit meer stoppen, laat het alleen nog maar meer worden. Ik weet dat de Bijbel zegt ook in 1 Korinthe 13:12 "Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben."  Maar ik verlang naar meer onvolkomen kennis en inzicht, want wat U me laat zien met mijn geestelijke ogen is zo enorm bijzonder, ik kan het niet bevatten en niet begrijpen met mijn menselijke verstand maar mijn geest snakt naar meer omdat het weet dat U zo goed bent.


ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Prijs Hem

Gebruikte God eerst veel Engelstalige liederen, het zijn de laatste tijd steeds vaker ook Nederlandstalige liederen en ik moet zeggen dat ook deze diep binnen komen. 

Ik gegroeid op met Johannes de Heer en Glorieklokken en later natuurlijk Opwekking maar ik trok steeds meer naar de Engelstalige muziek.  In de gemeente waar ik kom word veel gezongen van Hillsong-, Bethel- en Planetshakers, maar de Nederlandse teksten begin ik ook steeds meer te waarderen, zoals bijvoorbeeld dit lied waarvan de tekst me raakte en beschrijft wat ik in mijn leven mag leren en ervaren. 

In de Bijbel worden we regelmatig opgeroepen om Hem groot te maken, in wat voor situatie je ook zit. Psalm 103:1 bijvoorbeeld leert ons onze ziel aan te moedigen Hem te prijzen : "Prijs de Heer, mijn ziel, prijs, mijn hart, zijn heilige naam."  Psalm 63:2 brengt voor mij onder woorden hoe sterk ik er naar zou moeten verlangen om Hem te prijzen "God, u bent mijn God, u zoek ik, naar u smacht mijn ziel, naar u hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land zonder water." Hem prijzen maakt het kanaal tussen Hem en mij open waardoor Zijn Geest vrij kan stromen. Soms is het best lastig om Hem groot te maken en te prijzen als dingen niet soepel gaan , maar Paulus en Silas laten ons zien dat Hem groot maken niets met onze omstandigheden te maken heeft.  In Handelingen 16:25 lezen we "Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen." Als de situatie lijkt op een aardedonkere nacht en het lijkt of we er gevangen in zitten : Prijs Hem. 

Dit vers zegt nog iets. Als wij zo reageren in moeilijke tijden word dat opgemerkt door de mensen om ons heen, onze houding, onze reactie op de omstandigheden maakt verschil, dat valt op en kan er voor zorgen dat mensen het opmerken. Zo kunnen we een getuige zijn van wat God voor invloed heeft op ons leven. 

Habakuk 3:17-18 zegt het heel sterk "Al zal de vijgenboom niet bloeien, al zal de wijnstok niets voortbrengen, al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen, al zal er geen koren op de akkers staan, al zal er geen schaap meer in de kooien zijn en geen rund meer binnen de omheining - toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt."  Geen ruimte voor gemopper of geklaag en zelfmedelijden, ook al zit ik finaal aan de grond en zie ik absoluut geen oplossing meer  "toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt."

Prijs Hem, in je dag vol zorgen

in je angst voor morgen: zing

zing dan je lied en prijs Hem

als de storm tekeergaat

als je nergens licht meer ziet

want God vergeet je niet

Hij heelt je hart, je huilt niet meer

Hij maakt je heel en morgen dans je weer

Prijs Hem, laat de hele wereld weten

dat God ons niet vergeet

We zingen samen:

Prijs Hem, want zijn liefde redt ons

Prijs Hem, want zijn woord bevrijdt ons

Prijs Hem, we zingen samen

Prijs Hem, onze God is machtig

Prijs Hem, wat Hij maakt is prachtig

Prijs Hem, Hij houdt alles overeind

Zijn liefde kent geen eind

Zijn liefde kent geen eind

Er komt geen einde aan zijn koninkrijk

want Hij komt terug en Hij zal koning zijn

Hij zal koning zijn !

Dank U wel Vader dat U mij heeft geleerd om U groot te maken juist als het moeilijk is, help mij om niet te kijken naar wat ik met mijn menselijke ogen allemaal zie, maar mijn ogen alleen op U te richten, mijn hart wagenwijd voor U open te stellen en U te prijzen want Uw liefde kent geen eind. Uw liefde is alles wat ik nodig heb.
U verlangt maar naar één ding, een intieme relatie met mij, Uw geliefde kind waar U alles voor gaf en alles voor over had en heeft. Hoe intiem onze relatie zal zijn hangt van mij af, U gaf alles en staat er altijd voor open, U kijkt ieder moment van de dag naar mij uit, help mij Vader U alles te geven en mijn ogen alleen maar op U gericht te houden en onze relatie op de eerste plaats in mijn leven te stellen. Open mijn geestelijke ogen nog verder, opdat ik U meer kan en zal zien.

Mattheus 22:36-38 "Meester, wat is het belangrijkste gebod in de wet van Mozes ? Jezus antwoordde : Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit gebod is het eerste en het belangrijkste."

Vader ik wil U lief hebben boven alles, ook als ik dingen moeilijk vind, uit het verleden of het heden.  Door U te aanbidding mag ik ook al mijn emoties bij U te brengen en helpt U ze weer in rustiger vaarwater te komen.  Door U groot te maken kom ik steeds weer tot rust en vertrouwen dat U goed bent en groot, dat U onvoorwaardelijk van mij houdt en dat U niets uit de hand loopt. Ik vertrouw U Koning Jezus.


ONDERWEG naar Hem en met Hem 

Luisteren

Nadat God me duidelijk had gemaakt dat ik mezelf niet meer moest veroordelen om wat ik eet omdat Hij mij niet veroordeeld kwam er heel sterk een vraag in mij op : kies ik om te luister ik naar wat Gods Geest mij ingeeft of luister ik naar mijn eigen verlangens ?

Het deed me aan eerdere lessen terug denken : Als ik mijn ogen op Hem richt heb ik geen oog voor andere verlangens.
Een tekst die me daarover opviel was Gelaten 5:25 "De mensen die van Christus zijn, hebben hun "ik" met alles wat daarbij hoort gekruisigd. Laat je dus leiden door Gods Geest. Dan zul je ook door de Geest op het rechte pad blijven." 

Ook bedacht ik me of toegeven aan mijn eigen verlangens wel zo gezond was voor mijn lichaam ? Als ik toegeef aan mijn trek in vanalles eet ik veel meer suikers / koolhydraten en dat heeft als effect dat de kilo's eraan komen en mijn hba1c omhoog gaat en ik dus weer dichter bij de gevarenzone van diabetes kom. Als ik eet zoals God mij heeft duidelijk gemaakt, via het GOK principe, 3 maaltijden per dag komt mijn bloedsuiker op een gezond niveau en mijn lichaam op een gezond gewicht. 
Ik vind het zo mooi hoe God ons in hele praktische dingen ook de weg wijst, heel persoonlijk, Hij weet precies wat er goed is voor mij en wat niet.

Ik was 30 kilo afgevallen, ik schreef daarover in mijn blog "Veranderd eetpatroon" maar de kilo's eraf houden en dit gezonde eetpatroon vast houden was een moeilijkere weg. Maar toch ook een weg waarin God mij mooie inzichten gaf en liet weten dat ieder detail van mij en mijn leven voor Hem belangrijk is. Dat Hij mij ook in hele praktische dingen raad wil geven en weet wat het beste is voor mij.
Maar in deze les leerde ik iets wat veel belangrijker werd dan m'n gewicht en gezondheid. 
Ik heb verkeert eten heel lang als zonde gezien (het was niet goed en niet Gods wil voor mij) en dat bracht me steeds terug in veroordeling van mezelf, afwijzing en ik heb daar enorm mee geworsteld, ik schreef daar al over in een eerder blog "Geen veroordeling" 

Toen ik het boekje "Geheimen van de wijnstok" van Bruce Wilkinson las werd mij daarin iets duidelijk, God snoeide mij. Het principe van snoeien is "minder word meer" minder blad dat de zon bij de vrucht vandaan houd. Snoeien heeft als doel de groei te bevorderen, door te snoeien haalt Hij weg wat ons van afhoud van Hem.
Als ik luisterde naar zijn Geest was ik dichter bij Hem, ervoer ik meer (eet)rust en dát is wat mij gelukkig maakte en wat ik wilde vasthouden, ik wilde niet meer van Hem verwijderd worden door de bevrediging van mijn eigen verlangens. 

Even terug naar die vraag : Luister ik naar de Geest of naar mijn eigen verlangens ? 
Romeinen 8 zegt daar ook hele mooie dingen over. "Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld. Want dan leef je op de manier die de Geest wil, en niet meer op de manier die je "ik" wil. Want doordat jullie bij Hem horen, heeft "de wet van de Geest" die levend maakt, jullie vrijgemaakt van "de wet van het kwaad" die doodt...............De mensen die zich door hun "ik"laten leiden, doen wat ze zelf willen. Maar de mensen die zich door de Geest laten leiden, leven op de manier die de Geest wil..............Daarom broeders en zusters, hoeven wij niet langer te doen wat ons oude "ik" wil...........Maar door de Geest kunnen jullie je verlangens van je oude "ik" overwinnen. Als jullie je door Hem laten leiden, zullen jullie leven." 

Het koste tijd, maar langzaam maar zeker begon het me te dagen, het zakte van m'n hoofd naar m'n hart en dieper tot in mijn bewustzijn, en ik las ineens de woorden die weer een stukje verder stonden ook anders : "Want jullie hebben geen geest gekregen die bange slaven van jullie maakt. Maar jullie hebben Gods Geest gekregen. Het maakt jullie tot kinderen van God. Door Gods Geest noemen we Hem [vol vertrouwen] "Abba Vader"  Gods Geest die in ons is, laat onze eigen geest weten dat we kinderen van God zijn."  Dat was nu precies wat er gebeurde. "We erven hetzelfde van God als Jezus Christus." Daar schreef ik eerder over in de blog "Eeuwig erfdeel" 

Zo bijzonder hoe God stukje voor stukje de dingen bij elkaar brengt en me leert en onderwijst. Dingen die ik al zo vaak gehoord had maar ineens in een heel ander licht komen te staan. Wat een genadige, liefdevolle en wijze Vader hebben wij.

Hebreeën 10:22 zegt  " Laten we God  naderen met een oprecht hart en een rotsvast geloof, met een hart dat gereinigd is van een slecht geweten en met een lichaam dat met zuiver water is gewassen."  Joseph Prince zegt in zijn boek "Bestemd voor Overwinning" daarover : Onze harten zijn door het bloed van Jezus van een slecht geweten gereinigd. Een slecht geweten is een geweten dat zich voortdurend van zonde en mislukking bewust is en daardoor altijd straf verwacht. Het is een geweten wat zich onder veroordeling bevindt.

In Romeinen 8 lazen we dat we niet meer naar die oude "ik" met z'n verlangens en eisen hoeven te luisteren, we zijn in staat naar die zachte stem van Gods Geest te luisteren die ons de goede weg wijst, de weg van leven.
Ik mag me vergevingsbewust zijn, bewust van mijn gerechtigheid in Christus Jezus, zelfs als ik faal.
Een goed geweten, gereinigd door het bloed van Jezus teert niet op de kennis van goed en kwaad. Een goed geweten teert op het leven van Christus en geeft ons het vertrouwen om tot God te naderen, dat God niet boos op ons is, zegt Joseph.

Natuurlijk gebeurt het regelmatig dat het vlees het wind van de Geest, maar toen las ik een mooie tekst in Spreuken 24:16 "Een rechtvaardige komt zevenmaal ten val maar telkens staat hij op. De goddeloze struikelt door zijn slechte daden en komt voorgoed ten val." 
In het boek "Getallen in de Bijbel" las ik dat zeven staat voor "vol zijn", "voldaan zijn" of "genoeg hebben" 
Wat er ook gebeurd steeds staat de rechtvaardige weer op, God richt hem steeds weer op. Voor mij is dit heel hoopvol.
Ik mag groeien, en groeien gaat met vallen - en dat vallen was hart en pijnlijk en ging gepaard met schaamte, een gebied waar ook regelmatig opnieuw aan geschaafd moet worden -  maar ook (uiteindelijk) weer opstaan.

Dank U Heer dat U me steeds weer optilt als ik ben gevallen, dank U wel dat U mij steeds bewuster maakt van de keuzes die ik mag maken. Dat mijn denken vernieuwen mag, ik het steeds weer tegen Uw Waarheid mag houden. Dank U wel dat U er altijd bij bent en dat U mij liefdevol en geduldig leidt op mijn weg naar U toe door dit leven. Dank U wel dat U juist dat wat mijn leven heeft beheerst gebruikt om mij zulke mooie en waardevolle lessen te leren. Soms voelt het alsof het opnieuw de overhand heeft, maar dan bedenk ik me dat U mij vrij hebt gezet. Uw woord zegt in Johannes 8:36 "Als de Zoon u vrijmaakt heeft bent u werkelijk vrij."  U bent zo goed, zo liefdevol en geduldig. Dank U wel voor wie U bent.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Verbreek de relatie

Ik zat al een paar dagen met mezelf te stoeien, Ik wilde me vast houden aan God en Zijn waarheid, maar in de praktijk knaagde er van alles aan me, ik was mijn zekerheid in Hem kwijt en ik had gebeden, Heer laat me maar zien wat dit toch is want ik vind dit niet fijn, ik wil zo niet.
Zoals elke ochtend deed ik op een ochtend m'n wifi aan en m'n mobiel liep vol meldingen van o.a. YouTube  dingen waar ik op geabonneerd ben en "per ongeluk" (ik geloof niet in per ongeluk, ik zie dat dan als leiding) tik ik iets aan i.p.v. het weg te vegen en dit lied begint, een lied over het opzeggen van je relatie met angst, je bent helemaal klaar met de macht die angst over je leven heeft. Ineens realiseer ik me, al die dingen die aan me knagen hebben te maken met angst. 

Ik zoek op wat het tegenover gestelde is van angst en dat ik liefde.

Er komt een tekst uit 1 Johannes 4:18 in m'n gedachten "Als je zeker weet dat God van je houdt en je dus vol bent van zijn liefde, hoef je niet bang voor Hem te zijn. Want volmaakte liefde verjaagt alle angst voor God. Want als je bang bent, kom dat omdat je bang bent voor straf. Als je bang bent, ben je nog niet helemaal vol van liefde."

God houd zo veel van mij dat Hij steeds dieper in mij durft te gaan om alle restjes van wat tussen Hem en mij in kan staan, restjes die weer kunnen gaan groeien en mij kunnen hinderen om dichter naar Hem toe te groeien aan te wijzen zodat ze in het licht gebracht kunnen worden.

Het gebeurd regelmatig dat ik dan heel verbaasd ben omdat ik die restjes niet meer verwacht, en wat valt dat dan tegen. Wat heb ik eigenlijk een hekel aan deze onderdelen van het proces wat ik door mag maken. 

Het dichter naar Hem toegroeien vind ik heerlijk, maar het ploegen door de rommel  en restanten vind ik niet altijd fijn, zeker niet als het zoveel in me losmaakt.

Sick and tired of being sick and tired
Ziek en moe van ziek en moe zijn
Had as much of you as I can take
Meer kan ik niet meer aan

I'm so done, so over being afraid
Ik ben er klaar mee om bang te zijn
I've gone through the motions
Ik heb met alles meebewogen
I've been back and forth
Ik ben naar achter en naar voren geweest

I know that you're thinking you've heard this before
Ik weet dat je denk : dit heb ik eerder gehoord
I don't know how to say it
Ik weet niet hoe ik het moet zeggen
So I'm just gonna say it
Dus ik zeg het maar gewoon
Fear, you don't own me
Angst, jij bezit mij niet
There ain't no room in this story
Er is geen ruimte meer in dit verhaal

And I ain't got time for you
Ik heb er geen tijd meer voor jou
Telling me what I'm not
Om me te vertellen wat ik niet ben
Like you know me well guess what?
Alsof jij me zo goed kent, maar weet je ?
I know who I am
Ik weet wie ik ben
I know I'm strong
Ik weet dat ik sterk ben
And I am free
Ik weet dat ik vrij ben
Got my own identity
Ik heb mijn eigen identiteit
So fear, you will never be welcome here
Dus angst, jij bent hier nooit meer welkom
Take a minute, let it settle in
Neem een minuut om het te laten bezakken
You probably never saw it coming
Je zag dit waarschijnlijk niet aankomen

Something's gotta give so I give up you, oh
Er moet iets gebeuren dus ik geef jou op

There's no room for you here
Er is hier geen plaats meer voor jou
Yeah, I've had enough
Ik heb genoeg van jou
No vacancy sign on my heart is lit up
Er is geen ruimte in mijn hart voor jou
In case you didn't hear it
Voor het geval je het niet hebt gehord
Here it is again
Zeg ik het nog een keer

Fear, you don't own me
Angst, jij bezit mij niet
There ain't no room in this story
Er is geen ruimte meer in dit verhaal

And I ain't got time for you
Ik heb er geen tijd meer voor jou
Telling me what I'm not
Om me te vertellen wat ik niet ben
Like you know me well guess what?
Alsof jij me zo goed kent, maar weet je ?
I know who I am
Ik weet wie ik ben
I know I'm strong
Ik weet dat ik sterk ben
And I am free
Ik weet dat ik vrij ben
Got my own identity
Ik heb mijn eigen identiteit
So fear, you will never be welcome here
Dus angst, jij bent hier nooit meer welkom

Is there anybody out there just like me
Is er iemand net als ik
Anybody needing fear tot leave ?
Iemand die het nodig heeft dat angst vertrekt
If you don't know how to say it
Als je niet weet hoe je dat moet zeggen
Sing along with me
Zing dan met me mee

Sing fear, you don't own me
Zing angst, ik ben niet jou bezit
There ain't no room in this story
Er is geen ruimte voor jou in dit verhaal
And I ain't got time for you 
En ik heb geen tijd voor jou om
Telling me what I'm not
Mij te vertellen wat ik niet ben
Like you know me well guess what ?
Alsof jij me kent, maar weet je wat
I know who I am
Ik weet wie ik ben

I know I'm strong, brave
Ik ben sterk, moedig
And I am free
Ik ben vrij
Got my own identity
Ik heb mijn eigen identiteit
So fear, you will never be welcome here
Dus angst, jij bent hier nooit meer wlkom
Oh goodbye, goodbye fear
Vaarwel, vaarwel angst
You will never be welcome here
Jij bent hier nooit meer welkom

Ik moest met dit lied denken aan Marcus 11:23 "Luister goed ! Ik zeg jullie : als je tegen deze berg zou zeggen : Kom van de grond en gooi jezelf in de zee ! dan zal het gebeuren. Maar dan moet je niet twijfelen. Je moet geloven dat wat je zegt ook gebeurt."

Ik ben er nog (lang) niet, maar bewustwording is een eerste stap. Ik kan boos op mezelf worden dat ik weer in oude valkuilen ben gestapt, en dat op zich is al net zo'n oude valkuil waar ik dan even instap. Het gaat niet allemaal fluitend en van een leien dakje, en voor m'n gevoel is het soms stappen achteruit zetten en dat vind ik lastig, want ik wil vooruit, recht op m'n doel af, maar er zijn ook momenten dat ik het gewoon even zat ben. Soms begrijp ik er ook gewoon even helemaal niks meer van, maar dan is toch God daar weer die in Zijn liefde me vingerwijzingen geeft. Niet dat alles dan ineens helemaal helder is, maar het is zo goed te merken dat Hij erbij is. Ik ben Zijn geliefde kind en Hij laat me nooit in de steek. Waar ik ook ga, Hij is bij mij en met Zijn liefde omgeven.

Ook stond dit blog al een poosje klaar voor deze dag, vanmorgen werd ik wakker met allerlei gedachten waarvan ik me afvroeg : Hoe lang gaat dit proces nog duren Heer ? Toen moest ik gelijk denken aan dit blog wat automatisch on-line was gegaan deze morgen.
Geen angst, geen twijfel heeft recht op mijn gedachten.

Heer laat Uw liefde steeds dieper en groter in mij groeien tot er geen ruimte meer over is voor welke angst, hoe klein of groot ook. Doordring mij van Uw enorme grote, niet te bevatten liefde voor mij en voor de mensen om mij heen, voor deze wereld vol gekwetste en beschadigde mensen die die vanuit hun pijn weer een ander pijn doen, niet omdat ze dat willen maar omdat ze bang zijn. Kom met Uw liefde Vader en laat Uw liefde overstromen in mijn hart.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Proeft en ziet

"Proeft en ziet dat de Here goed is", deze zin uit dit lied gebaseerd op Psalm 34, bleef bij mij hangen in een periode dat verschillende dingen mij duidelijk werden over mijn eetgedrag. 

In oude aantekeningen had ik een opmerking van mijn psychotherapeut gelezen uit 2015 waar hij had gezegd dat hij vermoedde dat mijn eetgedrag niet zozeer gerelateerd was aan eten op zich maar aan een basale behoefte. Toen ik dat terug las ben ik God gaan vragen wat voor behoefte dat dan was. In mijn processen heb ik ontdekt dat Hij alles weet en ziet en dat Hij de knelpunten ook wil laten zien zodat we ze samen in Zijn licht kunnen brengen zodat Hij daarin kan komen met Zijn genezing.

En ik kreeg antwoord : veiligheid.

Wat een openbaring, ja dat was het.

Er begon me te dagen dat veiligheid al vanaf mijn conceptie afwezig was geweest. 

Ik groeide niet veilig in de baarmoeder, mijn geboorte, de eerste 3 dagen in quarantaine, het verlies van mijn oma en broertje op jonge leeftijd die enorm veel invloed hebben gehad op het gezin waarin ik opgroeide, de pesterijen op school en in de straat waar ik opgroeide, het niet geaccepteerd voelen..........

Wat bijzonder dat God het altijd ziet en weet, dat Hij als we het Hem vragen ons wil laten zien waar de knelpunten zitten en de wortel eruit wil halen. 

Natuurlijk heb ik ook wel eens gedacht : kan Hij het niet gewoon oplossen, dat zou een stuk makkelijker zijn. Maar dan heb ik er niets van geleerd, had ik er niet door kunnen groeien. Hij wil ons inzicht geven en met dat inzicht ben ik ook gaan zien hoe liefdevol en wijs Hij is, hoe goed Hij is.

Ik realiseerde me dat als God me niet eerst had geleerd dat Hij mij zag, me niet had geleerd dat ik er mag zijn, mij niet had geleerd dat ik compleet, totaal aanvaard ben ik deze waarheid nooit had aangekund.

Hoe grondig gaat Hij te werk in het genezen van een mensenhart, liefdevol gaat Hij steeds een beetje dieper.

Dieper en dieper vloeide Zijn balsem in mijn wonden, op plekken waar ik me niet eens van bewust was, en bracht daar genezing.

 

I sought the Lord

Ik zocht de Heer
And He answered me
Hij antwoordde mij
And delivered me
Hij bevrijdde mij
From every fear
Van al mijn vrees

Those who look on Him
Degene die naar Hem opkijken
Are radiant
Stralen
They'll never be ashamed
Ze zullen niet worden beschaamd
They'll never be ashamed
Ze zullen niet worden beschaamd
This poor man cried
Deze arme man riep het uit

And the Lord heard me
En de Here hoorde me
And saved me from
En Hij redde mij
My enemies
Van mijn vijanden
The Son of God
De Zoon van God

Surrounds His saints
Omringt Zijn heiligen
He will deliver them
Hij zal hen bevrijden
He will deliver them
Hij zal hen bevrijden

Magnify the Lord with me
Maak de Here groot met mij
Come exalt His name together
Laten we met elkaar Zijn Naam verhogen
Glorify the Lord with me
Verheerlijk Zijn Naam met mij
Come exalt His name forever
Kom verhef Zijn Naam voor eeuwig 

Taste and see
Proeft en ziet
That the Lord is good
Dat de Here goed is
Oh blessed is he
Gezegend is hij
Who hides in Him
Die in Hem schuild

Oh fear the Lord
Oh vrees de Heer
Oh all you saints
Oh alle heiligen
He'll give you everything
Hij geeft je alles
He'll give you everything
Hij geeft je alles

Magnify the Lord with me
Maak de Here groot met mij
Come exalt His name together
Laten we met elkaar Zijn Naam verhogen
Glorify the Lord with me
Verheerlijk Zijn Naam met mij
Come exalt His name forever
Kom verhef Zijn Naam voor eeuwig 

Let us bless the Lord

Laten we de Heer zegenen

Every day and night

Elke dag en nacht

Never ending praise

Lofprijs die nooit ophoud

May our incense rise

Mag onze wierook opstijgen

Magnify the Lord with me

Maak de Here groot met mij

Come exalt His name together

Laten we met elkaar Zijn Naam verhogen

Glorify the Lord with me

Verheerlijk Zijn Naam met mij

Come exalt His name forever

Kom verhef Zijn Naam voor eeuwig

Taste and see

Proeft en ziet

That the Lord is good

Dat de Here goed is

He'll give you everything

Hij geeft je alles

He'll give you everything

Hij geeft je alles

In het boek "Het Vaderhart van God" van Floyd McClung zegt hij iets wat me raakte : "God koestert het diepe verlangen dat u genezing vindt van deze wonden en van de patronen die ze in uw leven hebben veroorzaakt. Maar dat kan pas gebeuren al u Hem, uw Schepper en hemelse Vader, het middelpunt van uw leven maakt, in plaats van uzelf."

Dank U Heer dat het Uw verlangen is dat ik genees, dank U wel ik ik mag proeven en zien hoe goed U bent. Help mij, geef mij Uw genade om U ten alle tijden het middelpunt van mijn leven te laten zijn. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem