Ontdekkingstocht

De ontdekkingstocht naar wat God in mij gelegd heeft is voor mij best een uitdaging. Maar het vult me ook met verwondering, wat ben ik van ver gekomen. Ik die nu geloof dat God mij met een doel op deze aarde heeft gezet, Hij heeft iets speciaals, iets unieks in mij gelegd dat alleen ik op mijn eigen unieke manier kan uitvoeren voor en door Hem.

Langzaam begin ik een beetje een beeld te krijgen van de richting waar God heen wijst. Ik merk dat Hij verlangens in me aanwakkert om door Zijn ogen en met Zijn oren te luisteren naar de mensen om me heen. Ik merk dat Hij een verlangen in me wakker maakt naar Zijn bewogenheid voor mensen, om de pijn te voelen die Hij voelt, om mijn hart gebroken te laten zijn door wat Zijn hart breekt.

Aan de andere kant vind ik dit heel lastig want dit kan alleen als je je heel kwetsbaar op wil en durft te stellen, en kwetsbaar zijn heeft een groot risico dat je gekwetst word. 
Het is of Hij me vraagt : Wil je dat, durf je dat aan met Mij ? 
Durf ik Hem daarin te vertrouwen ?
Niet meer voor jezelf leven maar in dienst van Hem voor de ander ?

Jaren heb ik geleefd in zelfbescherming omdat er zoveel pijn in mijn hart was, krassen op mijn ziel. 
En nu groeien in kwetsbaarheid ?
Dat is best een uitdaging moet ik eerlijk bekennen, maar gelukkig gaat groeien stapje voor stapje.

Ik moet denken aan iets wat God me liet zien aan de hand van een herinnering en een bloem. Toen ik voor het eerst bij Wonderfull Free Life Ministry kwam deden we een oefening in het verstaan van Gods stem. De opdracht was : Vraag maar aan God welke bloem jij bent. Toen ik dit deed moest ik aan stampers denken, ik begreep het niet echt, maar het was ook heel nieuw voor me en ik heb het maar gelaten voor wat het was. Bijna 2 jaar later zat ik thuis op de bank en keek naar een prachtige open gebloeide pioenroos en in het hart stond vol stampers, en God bracht me die oefening in gedachten en zei : Ik zag die stampers al, maar je moest eerst nog openbloeien. Dat deed me ook denken aan m'n tuin vol bloemen die tot 2 x toe over me uitgesproken was, ik vertelde daar iets over in de blog Inzichten (vervolg)

God wist al lang wat voor zaad Hij in mij gezaaid heeft, zaad van oog voor de underdog, voor degene die pijn heeft en niet gezien word of gezien durft te worden. 
Hij heeft dat in me gelegd, maar de pijn van het leven heeft het diep verstopt en het leek dood, zelfs ik had er weinig vertrouwen in dat ik nog echt iets zou kunnen beteken in deze wereld. Maar de grootste berg puin die erover heen is gestort is voor God geen enkel probleem, en dat zaad is lang niet zo dood als je denkt dat het is. Met Zijn Liefde en Licht, en Water (Heilige Geest) komt het meest dood lijkende zaad weer tot leven. Hoe bijzonder is dat.

Dit beeld van puin gestort over kostbaar zaad dat Hij in ons heeft gezaaid, geeft mij ook hoop voor al die gebroken mensen die door deze wereld gaan. De puin heeft zoveel invloed op hoe iemand reageert op een ander of op situaties. Maar God kijkt naar de persoon zoals Hij die bedoeld heeft, Hij kijkt dwars door de puin en het effect ervan heen, Hij ziet de mens die ernaar snakt om écht gezien te worden, naar onvoorwaardelijke liefde naar genezing van de pijn, vaak zonder het zich bewust te zijn. En wij de medemens zien de harde buitenkant en baseren daar een oordeel op.

Heb ik nu een vast omlijnd beeld van mijn gaven en talenten (zaad) Gods doel / plan ? Nee, eigenlijk niet, maar ik ben inmiddels wel weer hoopvol want als er Iemand is die het in mij kan uitwerken dan is Hij het wel.  Ja het zaad begint te ontkiemen.
God heeft in Zijn Woord ook beloofd dat als Hij iemand ergens voor roept Hij diegene er ook bekwaam voor maakt en ook daar heb ik inmiddels vertrouwen in. 

Vroeger zei ik wel eens : Het word nog wel eens wat met Daantje, maar dan zat er een hele wrange ondertoon in, en dacht ik : geloof je het zelf, ik niet. Maar nu gelooft Daantje het wel, sterker nog, ze heeft er vertrouwen in. En als twijfel zo nu en dan de kop op wil steken kies ik er heel bewust voor om Gods waarheid daar tegenover uit te spreken, soms zelfs hardop, de leugen is wat het is : een leugen en daar heb ik mee afgedaan. Ik ga voor Gods waarheid.
Er is Iemand die mij ziet en die mij hoort en die alles weet en die in mij gelooft, die er alle vertrouwen in heeft dat ik zal worden zoals Hij mij bedoeld heeft. En ik, ik heb niet zozeer vertrouwen in mijn eigen kunnen maar des te meer in Zijn kunnen, en Zijn vertrouwen in mij geeft mij vertrouwen dat het helemaal goed gaat komen met Zijn creatie.

Dank U wel Vader dat U me leert kijken door Uw ogen naar mezelf en van daaruit mag ik leren kijken door Uw ogen naar de mensen om me heen en gewoon zijn wie ik ben in en door U en zo een lichtje zijn in deze donkere wereld. Dank U wel dat U deze hele ontdekkingstocht mij begeleid en Uw weg wijst, stap voor stap, en dat ik met U mag uitkijken naar wat U gaat doen in en door mij.


ONDERWEG naar Hem en met Hem