Inzichten (vervolg)

In deze blog borduur ik nog even verder op mijn blog van vorige week, en eigenlijk was dat ook al een vervolg op die van de week ervoor, soort vervolgverhaal. Maar wel een heel bijzonder verhaal, mijn verhaal. Het verhaal van mijn leven met God, die mij in december 2017 de opdracht gaf om deze blog te beginnen om te vertellen wat Hij heeft gedaan en doet in mijn leven. Nooit heb ik durven dromen dat het zo'n bijzonder verhaal zou worden. Wat is Hij goed, en wat kan Hij bijzondere dingen. Wat is Hij genadig en liefdevol, teder, maar tegelijk ook sterk en krachtig, opper machtig. Het is zo waar wat Jesaja 55:8-9 zegt "Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de Heer. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten." 

Ik ben me meer en meer gaan verwonderen over wie Hij is. Spreuken 9:10 zegt "De vreze des Heren is het begin der wijsheid, en het kennen van de Hoogheilige is verstand"  Op een gegeven moment ontdekte ik dat ik regelmatig bad : Heer werk in mij een diepe vreze des Heren. Vreze is geen angst, vreze is diep ontzag, liefdevolle verwondering over hoe goed en groot Hij is, voor Wie Hij is. Ik heb zo'n enorm verlangen om Hem meer en meer te leren kennen, te ontdekken wie Hij is. Misschien klinkt het vreemd, maar het is een soort verliefdheid en het lijkt wel of het alleen maar meer word. En op een keer zei God : Ik heb dat verlangen in je gelegd. Dat raakte me diep, Hij wil dat ik zo intens naar Hem verlang ? Houd Hij zoveel van me dat Hij zo graag wil dat ik met iedere vezel van mijn wezen naar Hem hunker ? 

God is geen God van religie, Hij haat religie (regeltjes) Hij is een God van relatie, Een God van relatie gebaseerd op liefde, Zijn onbaatzuchtige, onvoorwaardelijke liefde. En omdat wij uit onszelf daar niet toe in staat zijn wil Hij die liefde die Hij in ons heeft geplant toen we in nieuw leven met Hem werden opgewekt door de doop doen ontkiemen en laten groeien op al die plekken in ons leven waar we Hem daar de toestemming en ruimte voor geven. Ja we zijn toen we ons leven aan Hem gaven een nieuwe schepping geworden. Alles wat Hij voor ons heeft heeft Hij toen in ons geplant, maar ons hart is een akker die door deze wereld nog overwoekert is  en als we niet oppassen word door allerlei onkruid dat Zijn goede zaad zal overwoekeren. In de blog van Aritha Persoonlijk las ik daar een prachtige uitleg over hoe God als boer zowel het goede zaad als het onkruid samen laat opgroeien in de wereld. Waar we naar de mensen om ons heen Gods barmhartigheid mogen reflecteren, is daar ook Gods dringende oproep om ons te bekeren van alles wat Zijn werk, Zijn goede zaad verstikt. Zo is het wel onze verantwoordelijk om ons eigen graanveldje, de tuin van ons hart, om daar te zorg voor te dragen en te zorgen dat ons onkruid word opgeruimd zodat Zijn zaad tot volle bloei kan komen in ons leven. 

Hij wil zo graag dat wij stralen, dat wij tot ons recht komen, dat wij zullen zijn zoals Hij ons bedoeld heeft. Dit raakt me enorm en het maakt me steeds blijer als ik dit tot me door laat dringen. Ik ben gestopt met dit te proberen te begrijpen, want Zijn liefde is niet te begrijpen. Ik heb ervoor gekozen het te geloven en er aan mee te werken door me meer en meer aan Hem over te geven. Ja dat is regelmatig een strijd maar het is zo ontzattent de moeite waard !

Tot twee keer toe kregen twee verschillende mensen een beeld voor mij, en in beide gevallen ding het over een prachtige tuin met bloemen die in het zicht lag, maar ik stond er nog buiten en ik keek ernaar vanachter de ene keer een hek dat die tuin scheidde van de tuin waar ik in stond die verwaarloost was en de andere keer vanachter een raam dat besneeuwd was waardoor je er moeilijk doorheen kon kijken. Ik vond het terugkeren van die tuin bijzonder maar in eerste instantie begreep ik niet goed wat God daarmee bedoelde. Tot ik een uitleg hoorde in een preek waarin werd gezegd dat met een hof ook wel een tuin werd bedoeld, dat het een beeld is van onze ziel. Jesaja 58:11 zegt  En de Heer zal u voortdurend leiden, u in dorre streken verzadigen en uw gebeente krachtig maken; dan zult gij zijn als een besproeide hof en als een bron, waarvan het water niet teleurstelt."
Toen ik dit hoorde wist ik wat Hij bedoelde, Hij had zo iets moois voor mij. Hij ging met mij alle hindernissen opruimen, Hij zou me helpen al het onkruid dat Zijn goede zaad dat Hij in mij geplant had verstikte zouden we opruimen. Maar om daarin mee te kunnen werken moest ik wel goed weten Wie Hij is en Hem volledig vertrouwen, maar ook weten wie ik zelf ben door Hem die in mij woont.

Heer ik ben zo enorm dankbaar voor hoe U Uw weg met mijn leven gaat, hoe U mijn vertrouwen wint en mij zo hongerig hebt gemaakt naar hoe. Laat die honger nooit meer stoppen, laat het alleen nog maar meer worden. Ik weet dat de Bijbel zegt ook in 1 Korinthe 13:12 "Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben."  Maar ik verlang naar meer onvolkomen kennis en inzicht, want wat U me laat zien met mijn geestelijke ogen is zo enorm bijzonder, ik kan het niet bevatten en niet begrijpen met mijn menselijke verstand maar mijn geest snakt naar meer omdat het weet dat U zo goed bent.


ONDERWEG naar Hem en met Hem.