Afwijzing

Ook al heeft dit blog een andere titel, het is het vervolg van het blog van vorige week. Als ik dacht dat ik klaar was met het onderwerp "afwijzing" dan had ik het mis, daar zaten blijkbaar meer haken en oogjes aan. God had terwijl ik buiten wandelde met mijn jongste kleinzoon in de kinderwagen 3 dingen tegen me gezegd : God zei : Ik heb een persoonlijkheid in jou gelegd, en ik moest gelijk denken aan hoe Hij mij geleidt had naar de DISC test, ik schreef daarover in de blog Wie ben ik ?. Ook zei Hij : Ik heb "sensoren" in jou gelegd om te voelen, en ik dacht aan het proces van het wakker maken van mijn emoties en het met Hem daarna leren kijken. Iets wat ik overigens nog een hele uitdaging vind en waar ik nog regelmatig mee in oude mechanismen schiet helaas en dat vind ik heel lastig.  En Hij zei : Ik heb jou lichaam gevormd om daarmee te kunnen doen wat Ik in je hart leg. Dat laatste dat vond ik de lastigste en ik wist dat dat nog dieper doorgewerkt moest worden, dat dat nog niet klaar was.

God heeft me hele dierbare vriendinnen gegeven, en deze twee zeiden beiden dingen waarvan ik wist : God legt nu de vinger op de zere plek. Ik ontdekte dat ik mezelf ergens diep in mij nog steeds niet goed genoeg voelde, een gevoel van waardeloosheid, niet bruikbaar voor Gods plan. M'n lichaam dat sporen draagt (slappe huid) van jaren overgewicht en wat ik heel moeilijk vind om te omarmen. M'n vriendin zei begon over Kintsugi een Japanse kunstvorm waar stukken gebroken porselein worden gerepareerd met goudlijm. Als iets kapot is geweest en wordt hersteld blijven er littekens/sporen zichtbaar die herinneren aan de gebrokenheid. Die tijd is niet waardeloos geweest, niet voor niets. Hij was erbij in die tijd, Hij keert de pijn uit die tijd om ten goede dat is wat Romeinen 8:28 "En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken te goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn." en dan schrijft Paulus verder "Want hen die Hij van te voren gekend heeft, heeft Hij er ook van tevoren toe bestemd om aan het beeld van Zijn Zoon gelijkvormig te zijn, opdat Hij de Eerstgeborene zou zijn onder vele broeders. En hen die Hij er van te voren toe bestemd heeft, die heeft Hij ook geroepen en hen die Hij geroepen heeft, die heeft Hij ook gerechtvaardigd, en hen die Hij gerechtvaardigd heeft heeft Hij ook verheerlijkt." 

Op een avond zat ik wat gitaar te spelen (dat is weer een heel ander verhaal en waarschijnlijk wel een keer een blog) en wat wel meer gebeurd is dat ik dan overga in zingen wat er in me op borrelt en ik zong : U bent goud, en ineens flitste het Kintsugi verhaal door mijn gedachten en het was of God zei : Mag ik die plekken met goud bedekken, wil je Mij zien als je daarnaar kijkt.

Ik weet dat ik niet meer de vraag moet stellen : Heer weet U het zeker, want ik weet dat Hij zeker weet wat Hij doet. Ik twijfel aan mezelf en dat doet Hem verdriet, Hij heeft mij gekocht en betaald met Zijn kostbaar bloed en mij zoals Paulus zegt gerechtvaardigd, rechtvaardig verklaard, smetteloos, goed genoeg in Gods oog.  En ik denk dat het ook een landingsplaats creëert  voor de boze en dat is geen verstandig plan. Waar wij een leugen van de boze geloven over onszelf is daar een opening om nog meer leugens in ons te planten en geloven we niet Gods Waarheid. Ik vond dat heel confronterend, er moest nog een laagje vuil van mijn denken worden geschept in de opgestookte smeltkroes van van het leven. En dan realiseer ik me weer dat God mijn gebeden beantwoord want ik heb Hem regelmatig gevraagd mijn denken in lijn te brengen met Zijn denken, me te reinigen en te heiligen, wilt U me mijzelf, mijn lichaam laten zien zoals U het ziet. Soms vind ik het best een lastig en pijnlijk, verwarrend proces, maar ik weet dat Hij het is en dat het goed is wat Hij in mij uitwerkt, dat Hij goede plannen met mij heeft.

De ander vriendin hielp mij te zien dat ik complimenten langs me heen laat gaan om maar zo snel mogelijk naar God te wijzen : Je ontkent je eigen aandeel. Ja het is Gods Geest door jou heen, maar jij, Zijn maaksel bent onderdeel van Zijn werk. Als jij een compliment op een gezonde manier in ontvangst neemt word Zijn maaksel en Zijn werk geëerd en dat eert Hem en jij geeft Hem daar de eer voor. Hoe noemen ze dat ? Valse nederigheid. Die bleef ook haken. Jezelf afwijzen is geen nederigheid. Jezus zegt in Mattheus 11:28-30  "Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht." Jezus was ons voorbeeld in nederigheid, maar Hij wees zichzelf niet af, Hij wist wie Hij was en wuifde dat niet weg. 

Eigenlijk komt dit hele proces weer neer op : weet wie je bent, en dat is dus best nog een uitdaging, en is er nog heel wat in mijn hart waar ik me niet eens van bewust was en wat ik best confronterend vind. Is dit denken van : verbeeld je maar niks, (stukje Calvinisme ?), religieus (aan wetten en regels voldoen) zit dit dieper in me dan me lief is ? Dank U wel Heer dat U van mij houd zoals ik ben, U houd zelfs van de sporen die ik in het leven heb opgelopen, ook door mijn eigen toedoen. U omarmd ze en wil mij leren ze door Uw ogen te bekijken, en dat raakt me. U wilt de leugens in mijn denken overschrijven met Uw Waarheid, zodat ik aan de binnenkant zal gaan opstaan in de wetenschap wie ik ben door U, door Uw genade en door Uw Geest, maar ik mag daar staan stralen, ik ben Uw schepping waar U met zoveel liefde naar kijkt en van geniet. Laat dat alstublieft heel diep in elke vezel van mijn wezen landen en verankert raken, dat ik daar met ieder vezel van mijn wezen van overtuigt zal raken. U zegt : wijs jezelf niet af, je bent waardevol, geliefd, kostbaar en mooi, van binnen en van buiten.

ONDERWEG naar Hem en met Hem