Relatie-prioriteit

Ik verbaas me steeds weer hoe God dingen naast elkaar legt in wat ik lees of luister en hoe Hij het dan in elkaar weeft en mij de boodschap doet begrijpen die Hij aan me over wil brengen, en het als een puzzel in elkaar doet vallen en ik ineens zie : dát bedoeld U dus, dat is waar dit heen gaat. De boekjes waar ik de laatste 2 blogs Helm van het heil en Helm van het heil (vervolg) naar verwees zijn pittige boekjes die ik soms echt weer een poosje aan de kant leg omdat ze zoveel in me los maken. Ik pakte een ander boekje op wat nog op de stapel naast m'n bed lag Laat je liefde werken van Danny Silk, ook een boek wat veel in me losmaakt, ik schreef er al over in de blog Relaties. 

Nog helemaal vol over de diepere openbaring dat angst satan in beweging brengt zoals geloof God Zijn kracht vrijzet en wat dat voor licht werpt op mijn leven las ik een stukje over relaties en grenzen stellen en prioriteiten stellen. Prioriteit stellen aan je relatie met God, de Enige die de ruimte die Hij in ons hart heeft geschapen echt kan opvullen. Danny noemt dat de God-plek, hij zegt dat als we geen prioriteit geven aan onze relatie met God we die plek gaan opvullen met "mens" en dat is afgoderij. Krachteloze mensen geven iemand anders die God-plek en dat maakt dat hun grenzen gaan vervagen en verdwijnen, het worden bange mensen en kunnen gemanipuleerd worden of zelf gaan manipuleren. 

God op nummer 1 zetten is niet in strijd met relaties met mensen, het zal je juist beschermen omdat één van Gods prioriteiten in zijn relatie met een mens is dat Hij die mens leert hoe ze van andere mensen kunnen houden die Hij in hun leven heeft geplaatst. Ineens ging er bij mij weer zo'n bekent lampje branden. Het is Gods liefde en Zijn verlangen om mij te beschermen en mij gezond te leren om te gaan met relaties dat Hij steeds weer zegt : Kijk naar Mij, laat Mij alles voor jou zijn, laat Mij genoeg voor jou zijn, wees niet bang, vertrouw Mij. 

Je legt het enen weg omdat het even moet bezakken allemaal en je pakt het andere omdat je de indruk hebt dat je die dan moet pakken en dan sluit het vanuit een andere hoek weer naadloos aan, en wijst het me weer naar Hem. Psalm 139:7-12 zegt het zo mooi "Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten ? Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar, of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar. Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee, ook daar zou Uw hand mij leiden, en Uw rechterhand mij vasthouden. Zei ik : Ja, de duisternis zal mij opslokken ! dan is de nacht een licht om mij heen. Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als licht." 

Het is ook niet zo raar dat God me zo goed kent en precies weet hoe Hij tot die plekken in mij door kan dringen op Zijn manier vol liefde om mij dat te leren wat Hij zo graag in elke vezel van mijn wezen wil etsen : Ik houd van je en Ik wil alles voor jou zijn als jij mij dat toestaat. Ik wil je zelfs helpen al je angsten los te laten, Ik ben zo enorm veilig en betrouwbaar. Deze waarheid moet nog meer van mijn hoofd naar mijn hart zakken en elke vezel van mijn wezen moet nog meer doordrenkt raken van deze enorme liefdevolle waarheid. 

Psalm 139:13 en 15-16 gaat verder "Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven......Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen der aarde. Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden toen er nog niet één van hen bestond." Dan kan ik alleen maar mee jubelen met vers 14 "Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben, wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed." 

Het raakt me steeds weer als ik ontdek dat Papa met zoveel liefde de plekken wil aanraken en er Zijn liefde in wil masseren die schade opgelopen hebben aan het leven, die Hij vanuit het duister terug wil brengen in Zijn licht zoals Job 12:22 het zo mooi zegt "Hij openbaart het diepste van de duisternis, en de schaduw van de dood brengt Hij in het licht." en Psalm 103:5 "Die uw mond verzadigt met het goede, uw jeugd vernieuwd als die van een arend."

Papa geneest, Papa brengt tot leven wat voor dood weggestopt zit op plaatsen waar ik niet meer bij kon komen, me soms niet eens meer bewust van was, maar Hij wist het wel want Hij kent mij beter dan ik mijzelf ken. Dat ik mag leren leven zoals Hij het leven bedoeld heeft en dat daarin de relatie tussen Hem en mij prioriteit mag hebben, ik mag er die prioriteit aan leren geven, Hij heeft het Zijn prioriteit allang gegeven. Terwijl ik daarin groei en ontwikkel kijkt Hij vol liefde naar mij, en is Hij vol geduld en ontfermd Hij zich over die plekken die nog steeds niet zijn zoals Hij ze bedoeld heeft maar die wel zichtbaar beginnen te worden en er inmiddels mogen zijn van mij. 

Vader dank U wel dat Uw liefde echt werkt, dat ik daarin geworteld en gegrondvest raak in Uw niet te bevatten liefde voor mij. Leer mij ook zo naar ander mensen te kijken, hen lief te hebben zoals U van mij houd, in het bijzonder van Uw andere kinderen waarmee ik samen één lichaam vorm, Uw bruid. U schiep mij voor verbinding, met U en met andere mensen. U maakte mij een mensen mens en U weet precies hoe U dat wilt uitwerken in de praktijk, hoe ik iets mag betekenen voor de mensen die U op mijn weg brengt, in persoon of digitaal. U weet waar U mij voor schiep, maar in de eerste plaats schiep U mij om U te aanbidden en U op de eerste plaats te zetten in mijn leven, mijn nummer 1 relatie, boven mijn man, mijn kinderen en kleinkinderen en de ander lieve mensen die U op mijn weg bracht. Dank U wel lieve Papa voor wie U bent.

ONDERWEG naar Hem en met Hem