Ik borduur nog even verder op de afgelopen 2 blogs.
Was hiermee de strijd gestreden ? Absoluut niet. Ik moest de volgende ochtend heel bewust tegen mijn denken zeggen : mijn denken kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn emoties kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn lichaam kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn ziel wat ben je onrustig in mij : hoop op God (Psalm 42:12) richt je op Jezus, Hij is de Leidsman en de Voleinder van mijn geloof (Hebreeën12:2) want er was zoveel chaos in mij. Maar daar tussendoor was daar ook de zin "I can trust Jesus" uit het gelijknamige lied. Het was of God zei : Kijk niet naar mijn handen, kijk naar Mijn ogen, kijk naar Wie IK BEN. Ook een stukje uit een (Engelstalige) profetie die in 2019 over mij werd uitgesproken kwam in mijn gedachten dus ik zocht die op : "....Healing rivers. For those creaks were not of My Spirit says the Lord, not of My making. But yet I work within all things to bring forth good. I work in them, I didn't necessarily work and made them all, but work in them, nonetheless for your good, to make them work together...."
Ik kon alleen maar bidden : Heer U weet alles, U ziet alles in het juiste perspectief en Uw ogen zijn onafgebroken op mij gericht, U verliest niets, ook in dit proces niet, uit het oog. U werkt door alles heen, het loopt U niet uit de hand. Ik realiseerde me dat dit alles heel veel met mijn denken te maken had, met wat er werkelijk in mijn hart was. Ik werd niet blij van wat ik zag. Angst probeerde steeds de kop op te steken, zelfs paniek, een oude emotie die me in het verleden flink op de hielen had gezeten en waar ik niet blij van werd. Ik bad : Heer laat me maar zien waar ik nog leugens geloof over wie U bent, dan wil ik me daarvan bekeren, openbaar mij Uw Waarheid over U, die wil ik geloven, laat me maar zien welke bolwerken er moeten worden geslecht. Ik las 1 Korinthe 13 en in de TPT vertaling vond ik bij vers 4 een aantekening die mijn aandacht trok : Love transforms the spirit (liefde transformeert de geest) Efeze 4:23 zegt "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken."
Ik bad : Heer verander met Uw Liefde mijn denken, U bent de Weg, U bent de Waarheid, U bent het Leven dat ik voluit wil leven, en (alleen) door Uw genade is dat mogelijk, Heer geef me genade, Uw genade is mij genoeg (2 Korinthe 12:9) Heer ik geef U toestemming mijn denken volledig in lijn te brengen met Uw denken, confronteer de leugens maar en geef mij genade me nederig te buigen en te verootmoedigen, ik ben volkomen afhankelijk van U, uit mijzelf kan ik het niet, ik heb U nodig, laat elke vezel van mijn wezen daar van doordrongen zijn Heer. Ik herinnerde me dat God nadat mijn psychotherapeut in 2017 plotseling overleed tegen mij zei : Nu ga Ik zelf met je verder, en ik zei weer : het is goed Heer wat U doet, U bent erbij, U houd mij vast, help me alstublieft.
Tussen de gewone dagelijkse dingen die ook gewoon doorgingen richtte ik me steeds weer bewust op Papa God, ik kon het alleen maar van Hem verwachten. Het was of Hij aan me vroeg : Geloof je écht dat Mij niets uit de hand loopt ? Twijfel begon aan me te knagen. Heer heb ik Uw stem toen wel goed verstaan ? Wat als ik ben misleid en God dat helemaal niet gezegd heeft, wat als het de boze was die zich voordeed als een engel van het licht ?! Dat gaf paniek. Ik zag dat mijn hart niet alleen op Hem gericht was, er was nog een dubbele agenda in mijn hart : mijn ik, mijn 'ik" had last van paniek, omdat dat stuk niet volledig op God vertrouwde. Nee Heer ik wil niet op mezelf gericht zijn, ik wil op U gericht zijn. Ik begon te snappen dat God wel degelijk door dit hele onaangename proces heen werkte.
Het was of God zei : En wat als je het verkeerd verstaan hebt, als het Mijn stem niet was, dan is daar niets meer aan te veranderen, het is gebeurd, het is nu wat het is en Ik ben bij jou, en Mij loopt niets uit de hand. Vertrouw Mij. In mijn hart borrelde weer de zin op uit een lied dat in de laatste dagen zo vaak in mij opkwam "All my life You have been faithful, all my life You have been good, so good, with every breath that I am able, I will sing of the goodness of God", uit het lied Goodness of God. Toen ik de tekst nog eens goed doorlas raakte de woorden van het begin me : I love You Lord, for Your mercy nerver fails me, all my days I've been held in Your hands, from the moment that I weak up, until I lay my head, I will sing of the goodness of God. Altijd, altijd heeft God me vast gehouden, altijd is Hij erbij geweest, nooit heeft Hij me in de steek gelaten, dat zal Hij ook nu niet doen.
Soms voelde het alsof ik een paniekerige drammerige kind was, en God liet me zien, die tijd ligt achter je, je bent aan het opgroeien naar volwassenheid, dan moet je hier ook als een volwassene mee omgaan : Vertrouw Mij, richt je met alles wat in je is op Mij, Ik heb de boze overwonnen, jij bent van Mijn.
Met mijn kleinzoon keek ik een filmpje over Noach en aan het eind is daar een liedje waarvan de tekst bij me binnen kwam : "I'm gonna believe in the Lord and the Power...", ik nam me voor : I'm gonna believe in the Lord and His Power, ik ga me niet door angst, twijfel van Zijn spoor af laten brengen, ik ga me niet bang laten maken, Heb ik een fout gemaakt ? Het kan maar eigenlijk ben ik daar ook niet heel zeker van. God wist hoe dit bezoekje aan de dokter zou verlopen, Hij wist ook dat het heel anders zou lopen als dat ik had gedacht, alles paste in Zijn perfecte plan. Papa weet hoe het moet, Papa weet wat Hij doet. Het was een turbulente tijd, maar ik leerde dat Papa écht niets uit de hand loopt en dat ik Hem weer dieper mocht leren vertrouwen, maar ook dat ik me niet als een klein kind moet gedragen. Ook als volwassene ben ik nog steeds Zijn kind en mag ik met alles bij Papa komen, ik hoef niet te paniekeren, ik mag weten wie ik bent in Hem, Hij voed op tot volwassenheid en daar hoort ook een zeker gedrag bij.
Laat ik heel duidelijk stellen dat Gods toon niét veroordelend was, maar aanmoedigend : ik heb het je geleerd, je kan het, doe het, hier heb ik het je voor geleerd zodat jij in Mij meer dan overwinnaar kan zijn. In Hebreen 5:12-14 en 1 Korinthe 3:2-3 spreekt Paulus ook over vooruit ontwikkelen naar vast voedsel en niet terug keren naar de melk voor baby's. God wil niets liever dan Zijn kinderen zien opgroeien tot sterke volwassenen die weten wie ze zijn en waar ze voor kunnen staan omdat ze doordrongen zijn van wie hun Papa is, welke positie te bekleden als Zijn kind en welke autoriteit daarbij hoort.
Heer dank U wel voor deze weg, dat U erbij bent, dat U mij opvoed tot volwassenheid. Ik ben er nog lang niet, maar ik ben onderweg...
ONDERWEG naar Hem en met Hem
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen, laat gerust een reactie achter dat vind ik altijd leuk.
Doe je dat liever privé dan begrijp ik dat en kan dat via het volgende mailadres
danielle.hoogendijk@live.nl