Prijs de Heer

Op een ochtend werd ik wakker met een heel oud lied in mijn hoofd en het koste me even wat graafwerk voor ik doorhad welk lied dit was en waar ik het van kende.

Eerst kwam ik uit bij Psalm 146, maar wij zongen geen Psalmen in mijn jeugd, maar toen ontdekte ik dat Johannes de Heer er een andere melodie onder had gezet en dat ik dit lied ken als 446 uit de  gecombineerde bundel van Glorieklokken en Johannes de Heer waar ik mee ben opgegroeid.

De verzen die ik dik gedrukt heb gemaakt worden in het filmpje gezongen, en het zijn ook de verzen die wij zongen in mijn herinnering.

1

Prijs den HEER' met blijde galmen;

Gij, mijn ziel, hebt rijke stof;

'k Zal, zo lang ik leef, mijn psalmen

Vrolijk wijden aan Zijn lof:

'k Zal, zo lang ik 't licht geniet,

Hem verhogen in mijn lied.

2

Vest op prinsen geen betrouwen,

Waar men nimmer heil bij vindt;

Zoudt g' uw hoop op mensen bouwen?

Als Gods hand hun geest ontbindt,

Keren zij tot d' aarde weer,

Storten met hun aanslag neer.

3

Zalig hij, die in dit leven,

Jakobs God ter hulpe heeft;

Hij, die door den nood gedreven,

Zich tot Hem om troost begeeft;

Die zijn hoop, in 't hachlijkst lot,

Vestigt op den HEER', zijn God.

4

't Is de HEER', Wiens alvermogen

't Groot heelal heeft voortgebracht;

Die genadig, uit den hogen

Ziet, wie op Zijn bijstand wacht,

En aan elk, die Hem verbeidt,

Trouwe houdt in eeuwigheid.

5

't Is de HEER', die 't recht der armen,

Der verdrukten gelden doet;

Die, uit liefderijk erbarmen,

Hongerigen mildlijk voedt;

Die gevangnen vrijheid schenkt,

En aan hun ellende denkt.

6

't Is de HEER', Wiens mededogen

Blinden schenkt het lieflijk licht;

Wie in 't stof lag neergebogen,

Wordt door Hem weer opgericht.

God, die lust in waarheid heeft,

Mint hem, die rechtvaardig leeft.

7

't Is de HEER', die vreemdelingen

Met een wakend oog beschouwt;

Weeuw en wees in twistgedingen

En in kommer staande houdt;

Maar Zijn arm, der vromen hoop,

Stuit de bozen in hun loop.

8

't Is de HEER' van alle heren,

Sions God, geducht in macht,

Die voor eeuwig zal regeren

Van geslachte tot geslacht.

Sion, zing uw God ter eer!

Prijs Zijn grootheid; loof den HEER'.

In het proces van innerlijke genezing waar ik in zit merk ik dat er ruimte komt, ook voor herinneringen, niet alles was slecht of verkeerd, er waren ook mooie dingen en naarmate de wolk van pijn optrekt komen die te voorschijn en ik vind dat mooi.

Psalm 118:5 zegt dat ook "Uit de benauwdheid heb ik tot de Heere geroepen, de Heere heeft mij verhoord en mij in de ruimte gezet."

Zo ervaar ik dat ook echt, ieder stukje dat word opgeruimd, herstelt, geeft ruimte.

Ik realiseer me dat ik muziek altijd heerlijk heb gevonden, het is ook vaak een manier van uiten van mijn emoties geweest.

In de tijd dat ik me realiseerde dat ik niet zonder God kon maar niet wist wat ik wel me Hem moest was muziek de enige manier waarmee Hij door de dikke muren van mijn hart kon komen.

En nog gebruikt God het regelmatig om tot mij te spreken, want zo ervaar ik dat. Het is zo bijzonder om zo wakker te worden, dat doet Hij niet voor niets denk ik.

De zin die ochtend was "Zalig hij, die in dit leven, Jakobs God ter hulpe heeft" en al snel herinnerde ik me de volgende zin "Hij, die door de nood gedreven, zich tot Hem om troost begeeft"

Alsof God zei : Je moet bij Mij zijn voor troost, Ik ben je Trooster.

Bij Hem ben ik veilig, heel de weg, waar die ook heengaat.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.