Ik zing, Hij strijd

Twee keer per week, op dinsdag en vrijdagochtend, loop ik een rondje post en tijdens het lopen van zo'n postrondje kwam er zomaar een lied in me opborrelen.
Een oudje : Johannes de Heer 197, dat ik ken uit m'n jeugd.
"Dit is mijn vreugde, altoos te zijn in mijne Heiland, Jezus is mijn" zingt het door mijn hoofd en al snel zingt mijn hart mee.

En ik realiseer me hoe bijzonder het eigenlijk is dat God zo vaak een lied gebruikt om iets tegen mij te zeggen.
Is dit echt een "dingetje" van "ons" vraag ik me af, is dit de "taal" die bij mij past en die Hij spreekt, laat Hij mij zo weten dat Hij mij kent en van me houd ? 

Al wandelend bedenk ik me dat het zelfs al een aantal keer is gebeurd dat iemand mij een link van een lied stuurde wat precies op het juiste moment komt en wat me antwoord geeft of iets bevestigd of bemoedigd, dat is toch wel heel apart.

Het geeft me een bijzonder gevoel van geliefd zijn, wat bijzonder dat Hij zo met mij om gaat.

Volle verzeek'ring, Jezus is mijn

Wat schenkt dat rust aan 't volgzaam gemoed
In Hem zal 'k zalig, zalig steeds zijn
wedergeboren door Jezus' bloed 

Dit is mijn vreugde, altoos te zijn 
in mijne Heiland, Jezus is mijn
Dit is mijn vreugde, altoos te zijn
in mijne Heiland, Jezus is mijn 

Volle verlossing, om vrij te zijn
‘k mag alles leggen in Zijne hand
Het hart naar boven, ’t oog hemelwaarts
zo Jezus volgen naar ’t vaderland

Dit is mijn vreugde, altoos te zijn 
in mijne Heiland, Jezus is mijn
Dit is mijn vreugde, altoos te zijn
in mijne Heiland, Jezus is mijn

Volle bewustheid, Hij leeft voor mij
dit geeft mij blijvend heerlijk genot
'k Mag altijd wand'len aan Jezus' zij
'k Mag nu steeds leven voor mijne God

Dit is mijn vreugde, altoos te zijn 
in mijne Heiland, Jezus is mijn
Dit is mijn vreugde, altoos te zijn
in mijne Heiland, Jezus is mijn

In moeilijke tijden heeft God eens tegen mij gezegd: "Maak jij Mij nou maar groot" en ik ervoer toen als ik dat deed, dat Hij me boven al mijn sores uit tilde.

Nu las ik in een blog van Aritha Persoonlijk dat ik volg over 2 Kronieken 20, over een hele bijzondere strategie in de strijd tegen de vijand, een strategie waar God Josafat de opdracht toe geeft.

"Hij (Josafat) overlegde  met zijn mensen en stelde toen zangers op die de Heer prezen met een lied. Zij liepen voor de gewapende mannen uit. Ze zongen: Prijs de Heer, want zijn liefde duurt eeuwig.  Op het moment dat zij de Heer begonnen te prijzen, bracht de Heer de legers van de Ammonieten, Moabieten en Edomieten in verwarring" zegt vers 21-22

God groot maken zet dingen in beweging zien we in dit stukje, en dat mocht ik ook zien want in de tijd dat dit lied tijdens mijn postronde in mijn hoofd kwam was er een situatie waarin alleen God dingen kon bereiken, en Hij deed wat in mijn ogen onmogelijk leek.

Als ik mij volledig aan Hem overgeef, er absoluut niet  twijfel aan wie ik ben in Hem en aan wie Hij is, en aan wie / wat Hij door mij heen wil zijn / doen. Als ik me daarin verheug en Hem daar alle eer voor geef die Hem toekomt, dan zorgt Hij voor de overwinning.

Zo mag ik wandelen aan Jezus' zij zegt dit oude lied. 

Samen optrekken met Jezus, door dit leven wat lang niet altijd makkelijk is, maar waarin Hij altijd bij me is.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.