Jezelf vergeven

God maakt in Zijn liefde heel wat ik mij los, Hij laat mij zien hoe Hij naar mij kijkt en Hij wijst mij wat het beste is voor mij en helpt mij mezelf daarin te voegen, uit liefde voor Hem.

Een boek waar ik nog steeds  ben ik bezig ben is "Laat los" van Scheils Walsh. Ook dat maakt veel in me los en na de eerste hoofdstukken waar ik eerder het blog "Nooit verlaten" over schreef heeft het een hele tijd op een stapel liggen wachten omdat er een hoop verteerd moest worden, en dat proces had tijd nodig, en eerlijk gezegd, het is nog steeds niet uit, het is weer op de stapel beland maar door de hoofdstukken die ik weer las werd ik me pijnlijk bewust van hoe negatief ik naar mezelf keek en hoe ik daarmee God verdriet deed, maar ook een deur open zet voor de boze om mij te veroordelen, hij helpt me met alle plezier een handje mee om mezelf naar beneden te halen, hij geniet er met volle teugen van. 

Maar zoals zo vaak werkt God vanuit allerlei kanten, zo mooi hoe Hij dat doet, door filmpjes en boeken op je weg te brengen, precies op Zijn tijd om je te raken, te leren, te onderwijzen. Een ander boek wat Hij daar ook voor gebruikt is "Bestemd voor overwinning" van Joseph Prince. 

Gods vergeving is in Zijn bloed, niet zo nu en dan een druppeltje maar een constante douche. Het belijden van onze zonden (tekortkomingen) is niet om vergeven te worden, we zijn al vergeven toen Jezus aan het kruis stierf, het is om de dingen uit het duister van het verborgene (schaamte) in het licht van Zijn vergeving te brengen. Stap niet zo nu en dan onder die douche, sta eronder, dat is de plaats waar je hoort te staan, waar je voor bestemd bent, waar Hij je heeft geplaatst toen jij je leven in Zijn hand gaf en Hij Zijn intrek in jou hart nam. Het beeld van die constante douche was nieuw voor me, ik had het kunnen weten maar ik had het gewoon nooit zo gehoord en gezien, het was een echte eye-opener.

Er is een definitieve weg uit uit de schuld en schaamte, de onzekerheid en de angst : Jezus is die weg, maar terwijl ik onder de douche van Zijn genade stap is het wel van belang dat ik dingen los laat en mezelf vergeef. 
Het drong tot me door dat als ik onder die douche stap en blijf staan het ook minder eng word om al die dingen los te laten. Als ik daar onder sta strek ik als vanzelf, mijn handen uit naar dat reinigende bloed, het water van Zijn Geest, Zijn genade waar geen eind aan komt, dat over me heen stroomt en me schoon wast en me vrij maakt van ieder spoortje vuil, van binnen en van buiten.

Ik schreef dat het als vanzelf gaat, maar het begint met een keus, de keus om onder die douche te stappen, de keus om mijn handen leeg te maken. Terwijl ik dit schrijf schiet mij nog een beeld te binnen. Voor wij onder de douche stappen ontdoen we ons van onze kleding, we stappen naakt in de straal, niets is dan meer verborgen, alles is zichtbaar. Hij mag alles zien, alles wat in ons hart en leven verborgen licht. Onder die douche stappen is een keus om helemaal zichtbaar te zijn, Hem alle ruimte te geven om aan te wijzen in je gedachten, in je hart wat niet Hem reflecteert, wat Hem verdriet doet en jou schade aanbrengt, zoals negatieve gedachten over jezelf. Erkennen dat het niet goed was en dan jezelf vergeven en aanvaarden dat Hij het je al lang vergeven heeft, dan kan je het los laten en dat is zo bevrijdend mocht ik leren.

Helaas dat is niet in één keer klaar, het is een proces waarin Hij zo liefdevol en geduldig stukje voor stukje onder je aandacht brengt en je vraagt : wil je dat ook aan Mij laten zien, wil je het aan Mij geven, wil jij vergeven, die ander (waar nodig), maar ook jezelf,  mag ik de pijn  uit jou tillen en mag ik die wond schoonwassen met Mijn kostbaar bloed wat voor jou gevloeid heeft en mag ik daar dan mijn genezende balsem overheen gieten, mag ik die plaats vullen met Mijn liefde voor jou zodat daar nog meer van Mij zal zijn ?  
Hij verlangt daar zo intens naar, ik leerde daar een hele bijzondere les over maar dat in het volgende blog.

Dank U wel liefdevolle Vader dat U zoveel geduld met mij hebt en me zulke diepgaande en kostbare lessen wil leren. Ik vind het soms verschrikkelijk lastig, maar als ik terug kijk ben ik U zo enorm dankbaar. 


ONDERWEG naar Hem en met Hem