Geloof en daden

Een tijdje geleden schreef ik de blog "Kennis of gehoorzaamheid" over dat God niet zal vragen als we voor Hem moeten verschijnen wat we wisten maar wel wat we er mee hebben gedaan. Het is een onderwerp wat de laatste tijd op allerlei manieren bij me terug komt. Zo las ik Jacobus 2:14-26, een gedeelte daarvan wil ik hier delen wat me nooit eerder was opgevallen "Is Abraham, onze vader, niet uit de werken gerechtvaardigd, toen hij Izaak, zijn zoon, op het altaar offerde ? Ziet u wel dat het geloof samenwerkte met zijn werken en dat door de werken het geloof volmaakt is geworden." Het volgende vers is zo bekent "En de Schrift is vervuld die zegt : En Abraham geloofde God, en het is hem tot gerechtigheid gerekend, en hij werd een vriend van God genoemd." Maar eerlijk gezegd dacht ik dan niet aan de verzen ervoor, dat het geloof van Abraham ook een keerzijde had : alles doen wat God van hem vroeg, zelfs als dat dwars tegen je menselijke gevoel en verstand ingaat. 

Geloof is vertrouwen.

"U ziet dus nu dat een mens uit de werken gerechtvaardigd wordt en niet alleen uit geloof." Ik geloof trouwens wel dat het hier gaat om de werken die God ook echt van je vraagt, waarvan je weet dat je weet dat je weet dat God dat van je vraagt. En niet de werken die je doet omdat je je min of meer verplicht voelt of waarvan je zelf denkt dat het goed is om te doen. Zulke werken putten je uit en daar verbind God denk ik ook niet Zijn kracht aan. Hij geeft kracht om te doen wat Hij van je vraagt, niet om te doen wat jij denkt dat goed is.

Het is zo belangrijk om in alles Gods raad en leiding te vragen.
Ik vind dat best een lastige weg, maar ik ervaar ook dat Hij nooit denkt : Help daar heb je d'r weer, nee ik geloof dat Hij blij is om mijn stem te horen en Hij vind het heerlijk om mij de weg te wijzen.

Soms lijken dingen zo tegenstrijdig, maar als we gewoon doen wat Hij van ons vraagt, zonder vragen, ervaar ik Zijn rust en vrede. God heeft op heel wat vlakken van mijn leven tegen me gezegd : Laat los. Een boek wat me daarin enorm heeft geholpen is "Laat los en leef" van Joseph Prince. Ik ging inderdaad ook ervaren dat loslaten genezing brengt. Als we dingen los laten in Zijn hand is dat het doen wat Hij van ons vraagt, de werken die de andere kant van geloof zijn zoals Jacobus zegt. 
Maar het is steeds weer een keuze. God gaf ons een eigen vrije wil, keuzevrijheid, niet om te doen waar we maar zin in hebben, maar om te kunnen kiezen om niet te doen wat ons vlees schreeuwt dat we moeten doen, maar in plaats daarvan Zijn wil te doen. En heel vaak zie ik daar niet eens direct het resultaat van, maar ook volhouden, volharden noemt de Bijbel dat is een keus.

Toen God mij vroeg mijn kinderen en kleinkinderen los te laten zodat ik ze niet meer vasthield en Hij alle ruimte kreeg om Zijn werk in hun levens te doen vond ik dat heel moeilijk. Maar ik realiseerde me ook dat Hij niets kon doen zolang ik van alles probeerde, zolang ik me zorgen maakte omdat ik er niets aan kon veranderen. Ik moest leren loslaten (mijn rechten om....opgeven) mijn ogen op Hem alleen leren richten, te vertrouwen dat Hij zal voorzien in alles wat nodig is, en Hem te eren voor wie Hij is, Hem groot maken. 
Ik vond (en vind dat soms nog steeds) dat zo verschrikkelijk moeilijk, ook al wist ik dat Hij veel meer nog van hen hield als ik, en Hij ook veel grotere en betere veranderingen kon doen in hun levens dan ik. Hij kan beschermen waar ik dat niet kan, Hij kan harten veranderen, spreken in gedachten. Hij weet waarom ze doen wat ze doen, Hij heeft alle achtergrondinformatie die ik niet weet. 

Maanden later kreeg ik zo nu en dan een inkijkje en dan werd ik zo enorm dankbaar dat God me leerde met Hem aan mij te werken en niet aan die ander. Ik had het nodig om verandert te worden, ik had het nodig om dingen te gaan zien door Zijn ogen en te leren dat ik alleen maar verantwoordelijk ben voor mij. Het was nodig dat ik leerde en nog leer om los te laten en ruimte te geven, dat is een daad van liefde waarvan ik nu mag weten dat die enorm gewaardeerd word en dat horen maakte me heel dankbaar. Uit liefde en door geloof iets kunnen doen wat je zelf graag gehad had, en dat nu kunnen geven. 

Ik ben dankbaar dat Hij me leert om te doen wat goed is ook als het helemaal niet goed voelt en zeker niet makkelijk is. Alleen geloof dat God dingen kan veranderen was niet genoeg, het was belangrijk dat ik ging handelen naar dat geloof en erop zou vertrouwen dat Hij zou zijn wie Hij is, de God die zorgt en voorziet als ik Hem vertrouw. Dank U wel Heer voor het werk dat U in mij doet.


ONDERWEG naar Hem en met Hem