Ik borduur nog even door op intimiteit, intimiteit is in Gods aanwezigheid zijn, in Zijn tegenwoordigheid zijn. Verlangen, hongeren en dorsten noemt Jezus het in Mattheus 5:6 "Zalig zijn zij die hongeren en dorsten naar de gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden." Een van de zinnen uit de Bergrede (Mattheus 5 - 7) waar Jezus uitlegt hoe het in Zijn Koninkrijk werkt. Het werkt in ieder geval heel anders als de maatstaven die in deze aardse wereld gelden.
Jakobus 4:8 zegt "Nader tot God, en Hij zal tot u naderen. Reinig de handen zondaars, en zuiver de harten dubbelhartigen." Hoe dubbel kan ons arglistige hart soms zijn, we willen wat God heeft maar ook nog een beetje van onszelf.
David zegt in Psalm 27:4 iets wat ik graag mijn levensmotto zou willen laten zijn : "Eén ding heb ik van de Heere verlangd, dát zal ik zoeken : dat ik wonen mag in het huis van de Heere, al de dagen van mijn leven, om de lieflijkheid van de Heere te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel."
Heer laat dat mijn brandende verlangen zijn, laat mij hongeren en dorsten naar het wonen in Uw huis, het zijn in Uw tegenwoordigheid, alle dagen van mijn leven, een niet te stoppen honger en dorst naar U, naar verbondenheid met U.
In een leesrooster van de Bijbel-app : Oswald Chambers : Hoop - Een heilige belofte las ik iets wat me raakte : De sterren doen hun werk zonder gedoe. God doet Zijn werk zonder gedoe en de gelovigen doen hun werk zonder gedoe. Mensen die altijd wanhopig druk bezig zijn, zijn vermoeiend. Daarom werkt God altijd door gelovigen die één zijn met Hem. Gelovigen die niet overweldigd zijn door hun eigen paniek worden door God gebruikt om dienstbaar te zijn aan hen die gebroken zijn, die afgemat zijn en verward. Deze gelovigen zijn volkomen in rust, doordat ze één zijn met Hem. Daardoor kan Hij door hun leven werken. Een geheiligde gelovige blijft vol vertrouwen op God omdat de heiliging niet iets is dat de Heer me geeft, heiliging is God zelf die in mij is.
Een geheiligde gelovige is vrij van zichzelf en zijn eigen zaken, vol vertrouwen dat God alles tot een goed eind zal brengen.
De tekst die bij deze woorden werd gedeeld is Jesaja 12:2-3 "Zie, God is mijn heil, ik zal vertrouwen en geen angst hebben, want mijn kracht en psalm is de Heere Heere en Hij is mij tot heil geworden. U zult vreugde water scheppen uit de bronnen van heil."
Het is een besluit : Omdat U mijn Redder bent zal ik op U vertrouwen en niet meer bang zijn, want U bent mijn kracht en mijn lied, de Heer is mijn bron van blijdschap.
Een keuze om alleen naar Hem te kijken en je niet af te laten leiden door de dagelijkse beslommeringen om je heen, zorgen en vrees die de boze maar al te graag onder je aandacht wil brengen, het liefst nog met een vergrootglas.
Ook van David was het een hele bewuste keus om van God te verlangen dat hij in Zijn huis zou mogen wonen al de dagen van zijn leven. Zelf een belegering, angst, oorlog zouden hem er niet van af kunnen brengen zegt hij in de verzen ervoor, omdat zegt hij in vers 5, hij weet zeker : "Want Hij doet mij schuilen in Zijn hut op de dag van het onheil. Hij verbergt mij in het verborgene van Zijn tent, Hij plaatst mij hoog op een rots." In vers 6 maakt hij weer een bewuste keus : "Nu heft mijn hoofd zich omhoog boven mijn vijanden, die mij omringen. Ik zal in Zijn tent offers brengen onder geschal van trompetten ; ik zal juichen, ja ik zal psalmen zingen voor de Heere."
Ik ga niet op de omstandigheden letten, ik ga me focussen op God en Hem groot maken en mezelf geven als een levend offer, zoals Paulus het zegt in Romeinen 12:1 : "Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontferming van God, om uw lichamen aan God te wijden, als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk : dat is uw redelijke godsdienst." David weet, God zorgt voor mij, Hij is zo goed, genadig en betrouwbaar dat ik dicht bij Hem wil zijn.
Niet meer mijn vleselijke wil, mijn vleselijke verlangens maar Gods verlangens en wil in mij, door mij. Zoals het leesplan zei : God in mij dat is heiliging. Dat gebeurd op die plaats van tegenwoordigheid van God. Dat is een keuze en dat vraagt tijd en overgave, onderwerping van mijn vlees aan Hem die mijn vlees geschapen heeft.
Hij vraagt trouwens niets te veel, alles wat ik heb en ben heb ik van Hem gekregen, het enige wat ik doe als ik mezelf geef is Hem teruggeven wat nooit van mij is geweest, Ik geeft het cadeau dat Hij mij gaf toen ik in deze wereld kwam : leven, aan Hem terug om Hem te eren, zodat Hij door mij zichtbaar zal worden in deze wereld die ook van Hem is trouwens. Mensen leven erop alsof zij het alleenrecht hebben, maar zo is dat niet, we zullen verantwoording moeten afleggen van wat we hebben gedaan met wat Hij ons gegeven heeft.
Ik word hier best stil van dat God, die grote Almachtige God, de Schepper van hemel en aarde zo met mij wil leven, zo betrokken wil zijn met elk detail van mijn aardse bestaan en daarin wil komen zodat ik ga veranderen omdat ik meer en meer op Hem ga lijken zoals 2 Korinthe 3:18 zegt : Wij allen nu, die met onbedekt gezicht de heerlijkheid van de Heere als in een spiegel aanschouwen, worden van gedaante veranderd naar hetzelfde beeld, van heerlijkheid tot heerlijkheid, zoals dit door de Geest van de Heere bewerkt wordt."
ONDERWEG naar Hem en met Hem
Het mensenleven is een reis die begint in de wieg en eindigt in het graf, ONDERWEG mogen we leren te genieten van die reis, voor mij is dat best een uitdaging. Voel je vrij een stukje met me mee te lopen.
Zoeken in deze blog
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Je kroon dragen
Ik was te gast bij Johanneke Plaggenmarsch van Waardevol en uniek voor haar nieuwe serie " je kroon dragen " Hier de eerste ...
Ik hou van deze blogpost. Bedankt!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, en het is fijn om te horen dat iemsnd er iets meevkan dat ik me kwetsbaar opstel in m'n blogs.
VerwijderenDank je wel voor je lieve en trouwe reacties 😘