Knipoogje (vervolg)

Soms vallen er "zomaar" "ineens" dingen bij elkaar, en dan weet ik Iemand probeert mij wat te zeggen, maar soms snap ik echt niet wat. Er werd een brief bezorgt met de aankondiging dat Februari 2022 het graf van mijn moeder zal worden geruimd omdat dan de 10 jaar van een algemeen graf verstreken zijn. Ineens werd mijn moeder weer actueel in mijn onderbewustzijn blijkbaar want de volgende ochtend werd ik wakker met een zin uit een koortje wat ik haar wel hoorde zingen : "Jezus is mijn kracht, Jezus is mijn kracht. In Zijn armen ben ik veilig, Jezus is mijn kracht." Ik moest weer denken aan een blog wat ik eerder schreef  Knipoogje over dat ik me soms afvraag hoe haar geloofsleven is geweest, en dat ik het jammer vind dat we dat niet hebben gedeeld, kunnen delen. 

Ik merk dat God met mij een weg gaat waarin Hij mij vraagt Hem dieper te vertrouwen, meer mijn eigen veiligheids-mechanismes en de dingen waar ik me aan vast houd buiten Hem los te laten. Het is het absolute verlangen van mijn hart, maar het is ook heel eng.

De avond van de dag dat ik 's morgens wakker werd met in mijn herinnering mama die zong : Jezus is mijn kracht, Jezus is mijn kracht. In Zijn armen ben ik veilig, Jezus is mijn kracht. Sta ik naast de boekenkast iets te doen en valt mijn oog op een oud vergeeld boek "Van kramp naar kracht" van Merlin R. Carothers. Ik weet gelijk dat dat een boek van mijn moeder is geweest, het klopt want ze heeft haar naam er voorin geschreven, ik herken haar handschrift. Ook al klinkt de titel bekend, ik heb geen idee waar het over gaat. Maar ik ken God lang genoeg om te weten dat dit betekent dat ik het maar uit de kast moet halen en erin moet gaan lezen. Zoals dat meestal gaat weet ik al snel waarom, dit boek gaat over het enorme verschil dat de vervulling met Heilige Geest in een mens maakt. Niet mee in eigen kracht/kramp, maar in Zijn kracht/Hij door Zijn kracht. 

In 2018 werden er profetische woorden over mij uitgesproken die me altijd die me niet loslaten waarin God sprak over soaking, deep soaking. Toen had ik geen idee wat dat inhield. Soaken, helemaal doorweekt raken, denk aan een spons. Ik vind het best lastig om dit te delen want ik kan me zo goed voorstellen dat het de nodige vraagtekens oproept waar ik zelf niet eens de antwoorden op heb. Maar ik weet zo zeker als het maar kan dat dat Gods wil voor mij is, mij doorweken met Heilige Geest. 

Ik moest denken aan het beeld van het kruis. De verticale lijn is de verbinding tussen God en de mens/mij en mij en Hem. Het staat voor het eerste gebod, in Mattheus 22:37-38 zegt Jezus "Jezus zei tegen hem : U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het eerste en het grote gebod"  God liefhebben met elke vezel van je wezen, dat is wat God van de mens/mij vraagt, daarvoor ben ik geschapen, daarvoor loop ik op deze aarde rond, dat zou mijn grootste prioriteit in het leven moeten zijn. Hem liefhebben. De horizontale lijn staat voor je naaste en jezelf, het tweede gebod. Dat zal het gevolg zijn van het eerste, als we de volgorde omdraaien zullen we niet Gods liefde reflecteren zoals Hij dat bedoeld heeft. 

God is al een heel tijdje bezig met mij over soaken en net zoals ineens het boek van mijn moeder me was opgevallen was een poosje daarvoor mij een boekje opgevallen waarvan ik wist dat ik het gekocht had, ik kon het alleen niet meer terug vinden tot ik het zomaar ineens zag staan en wist, oké dan is het nu blijkbaar tijd. Een Engelstalig boekje : Soaking in the Spirit van Carol Arnott, toen ik begon te lezen werd me al snel duidelijk waarom ik zo worstel met me compleet overgeven, soaken  aan/in Heilige Geest. Deze vrouw schrijft dat dit voor mensen die te maken hebben gehad met misbruik heel lastig is. Je totaal overgeven maakt je zo enorm kwetsbaar, ik wist direct dat dit de denkbeeldige muur ik waar ik keer op keer tegenaan loop. Maar ik weet ook dat God soort van zegt : durf je het aan, met Mij, Ik wil niets liever en Ik heb dit verlangen in jou hart gelegd. 

Dit alles maakt meer in me los dan ik kan uitleggen, geen idee hoe ik daar woorden aan moet geven. Het heeft niet eens wat te maken met wat mensen van me zouden vinden, het is mijn angst, mijn gevoelens die ik niet kan duiden, waarvan ik geen idee heb waar ze ineens allemaal vandaan komen in de ogen kijken zonder weg te lopen, maar te blijven staan en te zeggen : vluchten doe ik niet meer.

Er is een zin uit het lied Sometimes it takes a mountain van de Gaither Vocal Band dat in mijn hoofd blijft rondzingen : Your love is so much stronger than whatever trubles me. Uw liefde is zoveel sterken dan dat wat mij bezig houd. God die tegen mij zegt : Mijn liefde is zoveel sterker dan alles wat zich nu in jou roert, wat golven opzweept, en dan denk ik aan Jezus die slaapt in de boot terwijl het stormt. Hij is in diepe rust, zo mag ik leren bij Hem te gaan liggen, in diepe rust en Hem Zijn werk in mij te laten doen door Heilige Geest. Want ook dat is Zijn bedoeling dat het Zijn werk is en dat wij niet zelf van alles gaan doen. Het enige wat ik moet doen, mag leren is me openstellen voor Hem, stil te zijn, rusten en vertrouwen, volhardend vertrouwen en liefdevol gehoorzamen omdat ik me bewust van van hoeveel Hij wel niet van me houd en daarom Zijn verlangen beantwoorden en gehoorzaam mezelf volledig aan Hem overgeven zodat Hij me kan doorweken. 

Ik vraag me af of dit ook een onderwerp was wat bij mijn moeder ook speelde, of zij met haar eigen verleden waar misbruik ook een onderdeel van was daar ook mee worstelde, die volkomen diepe overgave. Ik denk dat het ook haar verlangen was om zich helemaal aan haar Heer en Heiland over te geven. Nog een paar maantjes en dan is het 10 jaar geleden dat ze deze aarde inruilde voor het eeuwige, de plaats waar geen tranen meer zijn, geen pijn meer is. Dank U wel Heer voor wie zij was en dat zij mijn moeder mocht zijn. Ik had een moeder die van U hield met heel haar hart, en waar U me nu weer met een knipoogje aan herinnerd.  Op deze aarde mag ik verder aan Uw hand, U dieper leren vertrouwen, U dieper leren liefhebben.

ONDERWEG naar Hem en met Hem