Zijn weg is confronterend

Naast dat God onderwijs en boeken over de hemelse gewesten en de geestelijke wereld onder de aandacht bracht wist ik dat ik naast gebed ook uit moet gaan stappen in geloof en dat God vroeg of ik ook wilde gaan handelen zodat Zijn Koninkrijk zichtbaar zou worden door mij heen. Tijdens het eerste jaar van de online Bijbelschool kwam Marcus 16: 17-18 voorbij "En hen die geloofd zullen hebben, zullen deze tekenen volgen : in Mijn Naam zullen zij demonen uitdrijven, in vreemde talen zullen zij spreken, slangen zullen zij oppakken, en als zij iets dodelijks zullen drinken, zal het hen beslist niet schaden, op zieken zullen zij de handen leggen en ze zullen gezond worden." Toen zei God tegen me : Je spreekt in nieuwe tongen, waarom doe je de rest dan niet. Dat was best een schok, maar het heeft me niet meer los gelaten.

Het zal geen verassing zijn dat dit meer leren over de geestelijke wereld aardig wat in me los maakt. Demonen zijn nou niet bepaald iets wat ik op wil zoeken, maar ze zijn er wel en heel reëel. Zieken de handen op leggen, pfffff . Jezus zegt dat niet tegen een paar speciaal daar voor opgeleide mensen, Hij zegt het tegen elke mens die tot geloof in Hem komt. Iedere gelovige zou dat moeten doen als onderdeel van het gewone christelijke leven. Dat maakt aardig wat in me los, want mijn praktijk ziet er zo nog niet uit.

Wat is dan mijn geloof dat elk woord uit de Bijbel waar is en dat als Hij het zegt ik het ook doe waard ? Zegt Jacobus 2:14-26 niet heel duidelijk dat geloof zonder werken dood is.

Het is flink confronterend, God laat me zien wat er in mijn eigen hart is. Spreuken 4:23 "Bescherm je hart boven alles wat te beschermen is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." In mijn hart zaten theologienen die verklaarde waarom ik het niet deed, en angst om in het leerproces mensen te beschadigen. Waar is de balans tussen Gods waarheid spreken en aanstoot geven. Mensen nemen heel makkelijk aanstoot, het lijkt wel of we steeds teerdere zieltjes krijgen in deze maatschappij, zeg vooral niets wat ik kan oppakken als een aanval, jij aanvaart mij niet. Ik vind het maar een ingewikkelde toestand geworden, je moet constant op eieren lopen. Waar is het met elkaar eens zijn dat je het niet eens bent en misschien ook niet zult worden maar elkaar nog wel kunnen respecteren, liefhebben zelfs zegt Jezus.  

Maar kloppen mijn ideeën met het Woord van God, dat is best zwart wit, je bent voor Mij of tegen Mij. Het is niet de eerste keer dat ik langs deze weg kom, maar hij wordt ook nog steeds niet eenvoudiger Mijn roep werd : Heer hoe dan !? Ik wil U gehoorzamen maar ook niemand voor het hoofd stoten, laat staan beschadigen. Wat is de beste manier, ik wil geen mensen in het harnas jagen, en ik realiseerde me dat ik graag een "maniertje" heb, dan weet je waar je aan toe bent, dat is veilig, maar God werkt niet met "maniertjes", Hij werkt door leiding van Heilige Geest. Jezus kwam niet met fluwelen handschoentjes, zeker niet als het om denkpatronen ging die het Koninkrijk van God verhinderde zichtbaar te worden.   

Dan komen er nog eens schepjes boven op door (Engelstalige) filmpjes als Is God sovereign ? - Is God soeverein ? - van Dutch Sheets, en Religie, de grootste vijand van de Heilige Geest van Tom de Wal. Ik moet heel eerlijk erkennen dat ik niet vrij ben van religieus denken en angst voor mensen. En dan is daar Gods vraag : Wil jij Mijn werk in /door jou (laten) beperken ? 

Dat is zoals dat wel vaker gebeurd met wat God in mijn leven spreekt weer iets waar ik flink op moest kauwen. Iets in mij zegt : Nee, want ik weet Wie en hoe Hij is, ik heb Zijn liefde ervaren. Maar daar is ook een ander deel in mij wat in elkaar krimpt. Naar welke stem ga ik luisteren. Deuteronomium 30:19 "Ik roep heden de hemel en de aarde tot getuigen tegen u : het leven en de dood heb ik u voorgehouden, de zegen en de vloek ! Kies dan het leven, opdat u leeft, u en uw nageslacht." Dit is zo'n kruispunt waar een keuze moet worden gemaakt. Mattheus 16:24 "Toen zei Jezus tegen Zijn discipelen : Als iemand achter Mij aan wil komen moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis opnemen en Mij volgen." Mattheus 11:28-30 "Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven. Neem Mijn juk op u, en leer van Mij dat Ik zachtmoedig ben en nederig van hart, en u zult rust vinden voor uw ziel, want Mijn juk is zacht en Mijn last is licht." 

Eigenlijk weet ik : Doe het op Gods manier, Hij weet waar Hij je voor gemaakt heeft, Hij weet wat Hij in je gelegd heeft en waarvoor, dat ik Hem in alles kan vertrouwen, ook als Hij mij vraagt om uit te stappen in geloof en te doen wat Hij als het gewone leven ziet van degene die gelooft.

Ik verlang naar groei, maar daar hangt een prijskaartje aan, en dan is de keus aan mij of ik de prijs wil betalen. Bij ieder opstapje naar diepere groei komt deze vraag weer voorbij, niet makkelijk maar wel nodig, groei gaat niet vanzelf, het gaat met opzet.

ONDERWEG naar Hem dan met Hem