Zijn weg (vervolg)

Als je m'n blog van vorige week nog niet heb gelezen is dat misschien wel handig om de verhaallijn wat makkelijker op te kunnen pakken. Ik vind dit nog steeds best een lastige om te schrijven maar ik weet dat ik het moet doen, ik wil nog steeds gewoon eerlijk zijn, maar soms voelt dat best ongemakkelijk en is het bijna pijnlijk.

Jezus had me dus achter Hem weg gehaald en naast Hem neer gezet en later sprak God : Fit in with Me -pas je aan aan Mij- en : Stand firm - sta vast - Ik realiseerde me dat Hij eerst heel liefdevol een basis van geliefd weten en vertrouwen bij me had gelegd door me te leren in Zijn ogen te kijken, me te leren op Zijn voeten te gaan staan en samen met Hem te leren dansen, ik schrijf daarover in de blog Dansen. In de blog Opzettelijk (vervolg) schrijf ik over de weg naar 3 maaltijden op een dag en hoe God me daar steeds meer in overwinning bracht. Deze blog ga ik van een pijnlijke struikel partij vertellen, maar vooral van Gods liefde en genadige vergeving. 

Maar eerst even naar een verassing, waar ik vergeet, vergeet God niet en kreeg ik van m'n vriendin een appje met een foto en de tekst : We hadden ervoor gebeden en God gaf een doorbraak, allebei de boeken, tweedehands voor 5 euro. Ik was best verbaasd en verrast, dit had ik niet aan zien komen. 

Ik wist : oké God wil dus dat ik ze lees, Hij wil me hier iets mee leren, Hij wil dat ik het weet.  En ik begon te lezen, het koste me wat moeite omdat het me in de eerste hoofstukken niet echt pakte. Ik bad ervoor en de volgende dag werd ik gelijk door het verhaal gegrepen, en meer, het begon flink wat in me los te maken en dat voelde niet prettig. Ik begon terug de denken aan de woelige jaren die ons gezin had doorgemaakt, en me te realiseren dat dit onder invloed was geweest van de strijd in de hemelse gewesten. Twee partijen doelbewust gericht op ons gezin, maar ook op ieder persoon afzonderlijk eropuit waren gestuurd met een duidelijke missie. De ene om te roven, te stelen en te vernietigen, en de andere om te redden en leven te geven. Regelmatig moest ik het boek wegleggen en een eind gaan fietsen om terwijl ik met God in gesprek was tot rust te komen, en dan bleef daarna het boek even voor wat het was tot de volgende dag. Maar ik zei ook : Heer wilt U hiermee, hierdoor maar uitwerken in mij wat U uit wilt werken, leer me maar, onderwijs me maar, open mijn ogen maar voor wat U wilt dat ik zie.

Op één van die dagen werd het geen fietstocht maar een paar wandelingen naar de keukenkast, ik wist dat ik moest stoppen , het moest weggooien maar ik ad het op. Waarom ? Ik realiseerde dat ik niet wilde dat mijn man zou zien dat ik het had weggegooid, ik wilde ook het stiekeme wegmoffelen niet, ik wist ook dat mijn man het waarschijnlijk niet eens zou zien omdat hij daar helemaal niet op let en dat ik eigenlijk mezelf aan het straffen was, het oude : je hebt een keuze gemaakt, je hebt het gepakt, nu zal je het opeten ook, weggooien is verspilling. Allemaal zo verschrikkelijk krom en onlogisch. Toen het op was wilde ik er niet mee rond blijven lopen en ben ik gelijk naar God toegegaan en om vergeving gevraagd.

Later liep ik er nog wat over te malen en vroeg God opnieuw om vergeving en in mijn achterhoofd zei Hij : Ik heb je al vergeven. Ik wist : ik moet mezelf vergeven. Dit had ik nog niet eerder zo gehoord van Hem, Hij leerde me hier : Als ik vergeef is het voor Mij weg, en mag jij het ook jezelf vergeven en loslaten. 

Ik ging wat op de pc kijken en kwam een Engelstalig filmpje tegen waarvan ik wist dat ik het moest kijken : Russ Taff : I still believe, ik had wel van deze man gehoord en ook wel eens van zijn depressies maar me er nooit in verdiept, en nu hoorde ik een verhaal dat me raakte. Een verhaal van gebrokenheid, depressie, verslaving, strijd, en Gods liefde en genade, diepe genezing, en het kwam enorm binnen.

Ik moest denken aan onderwijs dat ik de dag ervoor bij de online Bijbelschool had gehoord, waar de tekst uit 2 Kronieken 16:9 voorbij kwam "Want des Heren ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat. ..." Hans Oudhoff die de les gaf zei : God lacht als Hij naar je kijkt als je hart volkomen naar Hem uitgaat, je alles opzij zet, daar wordt Hij blij van, dan zend Hij Zijn engelen om ons krachtig bij te staan. Het was of God niet alleen tegen me zei : Ik heb je al vergeven, maar ook zei : Ik ben blij met je. 

Heel eerlijk gezegd vind ik dat best nog lastig om me dat eigen te maken, zeker na wat er die middag was gebeurd, en dan zegt God : Wat is er gebeurd dan, Ik ben het al vergeten. Dat leert mij iets, ik mag anders leren kijken, mijn beeld van wie ik denk dat Hij is heeft het nodig om nog iets scherper bijgesteld te worden, nog meer in lijn te worden gebracht met wie Hij werkelijk is. Ik mag anders naar mezelf leren kijken, als ik van mezelf hou zoals Hij van mij houd brengt dat een lacht op Zijn gezicht. 

Dank U wel Heer voor de weg die U met me gaat, U weet wel hoe U het spannend houdt, het is een avontuur en ik mag er van leren genieten.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

PS : Ik wens al degene die dit lezen en degene die me volgen een heel mooi en gezegend 2022, blijf dicht bij Papa God, Hij houd zo ontzettend veel van je en zorgt voor je.