Verheug je

Vorige week schreef ik over Keuzevrijheid, hoe God mij steeds meer laat zien hoe Hij met mij wil samenwerken, hoe het Hem om relatie gaat, hoe dat Zijn prioriteit heeft. Hoe Hij dus ook wil samenwerken in het veranderen van mijn denken zoals Efeze 4:23 zegt "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken" In het prachtige dagboekje Ik ben altijd bij je van Sarah Young las ik het volgende : Ik geniet ervan jouw perspectief te veranderen door mijn licht.....Ik kwam om blinden de ogen te openen, om gevangenen te bevrijden uit de kerker, wie in duister zitten uit de gevangenis. (Jesaja42:7) Als je merkt dat je gevangen zit in ondankbaarheid, vraag Mij dan je ogen te openen en je uit die duistere plaats te bevrijden...... Je geest vullen met mijn Woord kan je helpen dingen te bekijken vanuit mijn oneindig wijze perspectief. Mijn Woord is scherper dan een tweesnijdend zwaard. (Hebreeën 4:12) Ik gebruik het voor het uitvoeren van geestelijke operaties, om de opvattingen en gedachten van je hart (Hebreeën 4:12) bloot te leggen en gezond te maken. Wanneer mijn Woord je blik verlicht, bevrijd Ik je uit de kerker van ondankbaarheid. Ik maak je vrij, zodat je kunt genieten van de vreugde van een dankbaar hart." 

Toen ik dit stukje las moest ik gelijk denken aan een tekst die God regelmatig in mijn gedachten terug bracht. Lucas 10:20 "Verblijd u echter niet daarover dat de geesten aan u onderworpen zijn, maar verblijd u erover dat uw namen opgeschreven zijn in de hemel." Verblijd je erover dat je naam staat geschreven in de hemel. En dan moet ik denken aan Nehemia 8:11b ".......Wees niet bedroefd, want de vreugde van de Here is uw kracht." Den denk ik aan woorden die over mij zijn uitgesproken waarin God zei : Ik wil jou levensvreugde herstellen. Ik schreef daarover in de blog Vreugde. God wil mijn levensvreugde herstellen, maar dan is het ook nodig dat mijn denken over wat vreugde is wordt vernieuwd. Alleen Zijn Woord vol liefde kan mijn opvattingen en gedachten vaneen scheiden. Steeds bracht Papa God me weer terug bij : verheug je dat je naam geschreven staat in de hemel, laat dat genoeg zijn om je over te verheugen. Verheugen is blijdschap ervaren, de Bijbel roept ons in Filippenzen 4:4 ons altijd in de Heer te verblijden "Verblijd u altijd in de Heere, ik zeg het opnieuw : Verblijd u." Paulus doet in zijn brief aan de Filippenzen een opsomming van wat hij zoal mee heeft gemaakt voor het evangelie en dat was niet niks. Toch zegt hij in vs. 13 van datzelfde hoofdstuk "Alle dingen kan ik aan door Christus, Die mij kracht geeft." Zijn vreugde was niet afhankelijk van zijn omstandigheden, wat een les. Hij doet ook geen suggestie over dat het slim zou zijn je te verheugen, nee hij stelt het als een opdracht, en in Nehemia lezen we daar de rede voor : de vreugde des Here is uw kracht.

Dat deed mij toch wel realiseren dat ik me nog meer bewuster zou mogen verheugen in Hem, dat ik Zijn geliefde kind ben, dat ik in Hem en Hij in mij is (Johannes 15:1-8) Ik bedacht me hoe ik niet genoeg stil sta bij zoveel liefde en genade die ik ontvang in en door de Heer Jezus. Heer dank U wel dat U Uw licht op mijn eigen wereldje laat schijnen en me aanmoedigt het nog meer van Uw kant te bekijken en dankbaarheid in mijn hart te kweken voor alles wat ik elke dag weer ontvang uit Uw hand. Te beginnen dat mijn naam staat geschreven in de hemel, dat ik daar bekend ben, gekend, erkend, dat ik van waarde ben. Dat ik 's morgens mijn ogen weer mag open doen in de veiligheid van het huis waar we mogen wonen, dat ik adem haal, dat ik U daarvoor mag eren, dat ik door wie ik ben U mag reflecteren, dat U een liefdevolle God en Vader bent, die van mij houd zonder oordeel, die van mij geniet. Heer doordrenk elke vezel van mijn wezen van die enorme reden tot vreugde en dankbaarheid. Papa wat bent U goed. 

Ik heb zoveel rede om me te verheugen, ook als ik gestretcht word, als dingen onwennig voelen omdat het buiten m'n comfortzone ligt, of omdat ik nieuw terrein betreed. Maar daar vind de groei en de ontwikkeling plaats. daar verandert je denken, dat is onderdeel van worden wie je bent, van in de vrijheid treden, uit de gevangenis van ondankbaarheid, onmogelijkheid. En eigenlijk kom ik dan weer uit bij m'n blog van vorige week waar ik het ook had over de boeken  De kracht van verbeelding en Beperk God niet, die me helpen om te gaan kijken vanuit Zijn perspectief. Ik ben zo blij dat ik de rest van mijn leven heb om te groeien en te ontwikkelen. Het beste komt nog ! En dan bedoel ik niet de hemel, alhoewel daar alle strijd voorbij zal zijn, maar ook hier op aarde komt het beste nog voor mij. Hij is bij mij en heeft het beste met mij voor en mijn naam staat geschreven in de hemel.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Keuzevrijheid

De Blog Opstaan (vervolg) die al een tijdje geleden online kwam is nog steeds zo actueel, het is dan ook een levenslang proces denk ik om Hem meer en meer te leren kennen, maar ook jezelf, zoals Hij je gemaakt hebt te leren kennen, te weten wie je bent in Hem. Ik ben zo blij en dankbaar voor het diepe proces wat ik doormaak hierin, dat ik leer zijn, m'n lach en m'n traan er leer te laten zijn, maar ook de wiebeligheid, mijn niet zeker weten. Ik merk ook dat ik niet zo nodig altijd meer een mening hoef te hebben en 'm zeker ook niet altijd hoef te ventileren. Ik heb zo genoeg aan mijn eigen straatje, mijn eigen hart, om dat in overeenstemming te brengen en houden met het hart van Papa God.  Het raakt me hoeveel liefde Hij geeft, hoe onvoorwaardelijk Hij is.

Ik heb ontdekt dat er zo enorm veel wettisisme in mij verweven en verborgen zat, wat ben ik dankbaar dat Papa daar mijn ogen meer en meer voor opent en zegt : jij bent vrij, jij mag kiezen, Ik leg jou niks op, leg dan ook jezelf niks op en je hoeft je ook niks op te laten leggen door een ander. Ik wil met jou samenwerken, Ik vraag jou om met Mij samen te werken, maar jij hebt de vrijheid om te kiezen. Ik wijs je niet af als je "nu even niet" of "nee" zegt. Ik veroordeel je niet, Ik manipuleer je niet. Vorige week haalde ik het boek Een God van mogelijkheden ook al aan, hoe verder ik kwam in dit boek hoe meer ik Gods liefde proefde voor mij, Zijn schepping die Hij als vrij mens schiep. Hij nam een enorm risico door daar voor te kiezen, en Hij is nooit op die beslissing terug gekomen, en dat raakt me zo enorm. Hoe liefdevol is Hij. In die enorme liefde heeft Hij ook heel veel klaarliggen voor hen die met Hem op weg willen gaan en zich door Hem willen laten leiden.

Twee andere boeken die ik in diezelfde tijd las sloten daar op aan voor mij. Ik begon in De kracht van verbeelding van Andrew Wommack en daarin verwees hij naar een ander boek van hem : Beperk God niet, en ook dat bleek in mijn kast te staan dus begon ik ook daarin. Papa God heeft zo ontzetten veel voor ons klaarliggen wat Hij ons aanbied, waar Hij met ons mee aan de gang wil, waarmee Hij wil samenwerken met ons, maar de keuze is aan ons. Wat was ik onwetend van de enorme rijkdom Papa God voor mij heeft. In Hosea 4:6 zegt God tegen de priesters "Mijn volk is uitgeroeid, omdat het zonder kennis is. Omdat u de kennis verworpen hebt, heb Ik u verworpen om als priester voor Mij te dienen. Omdat u de wet van uw God hebt vergeten." God spreekt hier tot de priesters, maar ik geloof dat we ook zelf een grote verantwoordelijkheid hebben Gods wil te zoeken en open te staan voor wat Hij ons als Zijn kinderen wil leren. 

Ik heb ontdekt dat als je Hem vanuit het verlangen meer en meer openbaring van Hem te ontvangen en wijsheid en onderscheidingsvermogen, Hij het geeft. Ik vind het een feest om met Hem op deze ontdekkingstocht te zijn, wat een bevrijding ervaar ik door het veranderd worden in mijn denken, de genezing en bevrijding die daarmee hand in hand gaat. Maar elke volgende stap begint met een keuze die ik vanuit de vrijheid die Hij mij geeft maak. Hij nodigt me uit, stimuleert me, ik kan bij wijze van spreken het verlangen en de plezier in Zijn ogen zien, Hij geniet hier nog veel meer van dan ik. Maar ik zie ook Zijn liefde en bewogenheid. Tegelijk met de vreugde is er ook regelmatig pijn en op een keer was het of Hij zei : Ik weet hoe pijn het doet. Ik realiseerde me dat Hij dat inderdaad wist want Hij heeft mijn pijn aan het kruis gedragen. Het doet me zo goed te weten : Ik ben nooit alleen, dit (kinder)liedje borrelt dan ook regelmatig in me op. Papa is bij me, Papa weet alles, Papa weet wat Hij doet, Papa weet hoe het moet. En ik, ik leer Papa steeds dieper vertrouwen en geniet van de vrijheid die ik heb om zo enorm veel keuzes te mogen maken. 

De last van : zo en niet anders, geen andere mogelijkheid, het moeten, het beklemmende van : je hebt geen keus, het zal voor jou niet veranderen, je hebt je beste tijd gehad, je doet het er maar mee, glijd steeds meer van me af naarmate ik er voor kies te zeggen : Nee ! Stop ! Dit is een bolwerk van leugen en ik neem je nu gevangen en breng je onder onder Gods Waarheid, daar buig ik voor en voor niets anders. Ik kom in de Vrijheid die Jezus voor mij kocht aan het kruis van Golgotha, wat een liefde en genade dat ik daarin mag leren leven. Dat gaat niet vanzelf, dat vraagt actie, actief zoeken, keuzes maken en in beweging komen. Ja dat is regelmatig eng, dat vraagt dat je uit je comfortzone komt, achter je laat wat je je leven lang hebt meegekregen, wat zo vertrouwd was. Maar ik laat me niet langer beroven door het zogenaamde goede, of onwetendheid van het beste dat Papa God voor me heeft.

Ik ben vrijgekocht, ik ben bedoeld om in vrijheid, vrede, vreugde, liefde, hoop te leven. Ik ben geliefd, gewenst, hoog geschat, bevoorrecht en bemind, deze woorden spreek ik dan ook regelmatig hart op over mezelf uit als proclamatie in de geestelijke wereld. Ik weet wie ik ben en wie ik bedoeld ben te zijn. Ik ben nog niet waar ik wezen zal maar ik ben ook niet meer waar ik geweest ben, ik ben onderweg en geniet van de wandeling samen met Papa God. Ondertussen word ik getest en getraind en word duidelijk wat er écht in mijn hart leeft en wil Papa God daar samen met mij naar kijken en wil Hij me helpen verder te groeien en ontwikkelen en raak ik dieper gegrondvest in Zijn liefde. 

In het boek Een God van mogelijkheden las ik  iets wat ik toch nog wil delen : God heerst door liefde, niet door alles onder de duim te houden. Gods heerlijkheid wordt juist zichtbaar door het feit dat Hij zich door ons laat beïnvloeden. En Zijn soevereiniteit bestaat ook uit Zijn openheid voor ons en de toekomst die wij mede vormgeven. Hoe bijzonder is dat, ik mag mee vormgeven aan mijn eigen toekomst, net als het volk Israël door z'n gedrag hun toekomst mee vormde (b.v. 40 jaar in de woestijn i.p.v. een veel kortere reis) maar ook individuen als Abraham, Mozes. Ik had dat nooit eerder zo gezien, zo dankbaar voor deze eyeopener.  Ondertussen jubelt mijn hart : Groot is Hij !

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Bewustwording

Ik heb al vaker in mijn blogs gedeeld hoe bijzonder ik het vind hoe God m'n blogs gebruikt ook in mijn eigen proces. Hoe ze terwijl ik ze schrijf actueel zijn en als ze gemiddeld een maand of 3 later online komen opnieuw enorm actueel zijn. dat gebeurde ook weer met de blogs Accepteer waar je bent en Laat ze er zijn. Emoties, ze zijn een enorme uitdaging voor me, en ik ben God enorm dankbaar voor de liefdevolle manier waarop Hij op dat gebied aan mij werkt, me weer tot leven wekt en me er mee om leert gaan, me er inzicht in geeft, ook in hoe het werkt. En dan lees ik op een ochtend in het boek Rust bij Jezus iets waarvan ik denk : Natuurlijk ! "Bedenk je eens wat je op een dag allemaal aan informatie binnenkrijgt. En wat dat bij je teweegbrengt. Iedereen verwerkt informatie met emotie." Ik heb er nooit zo bewust bij stil gestaan dat alles wat wij horen, zien, voelen, ruiken, een bepaalde emotie losmaakt. De Bijbel spreekt zo vaak over ons hart, ons hart is meer dan alleen het fysieke onderdeel van ons lichaam dat ons bloed rondpompt en wat van levensbelang is. Als dit orgaan er mee ophoud vloeit het leven uit ons fysieke lichaam en houd ons leven hier op aarde op. Ons hart staat ook voor onze ziel (ons denken, ons voelen/emoties, en onze wil) Meer en meer word ik me bewust van de invloed die ik heb op de toestand van mijn ziel. Ik ben niet overgeleverd aan de grillen van mijn ziel, ik ben bedoeld om daar heel bewust over te regeren, er sturing aan te geven. 

Het boek Een God van mogelijkheden (een absolute aanrader) was een enorme eyeopener voor mij. Niet alles licht vast in het leven, we krijgen van God zoveel mogelijkheden om zelf te kiezen. Door het lezen van dit boek heb ik me gerealiseerd hoe ik onbewust toch heel lang behoorlijk fatalistisch heb gedacht : zo is het, niets aan te doen, je moet er het beste maar van maken, en onbewust ging ik er dan ook nog van uit dat het zo Gods wil was, het was niet anders, niets aan te doen. Ik denk niet dat ik me bewust zo geleerd is, maar waarschijnlijk is dat wel de sfeer geweest die ik geproefd heb om me heen, bij mijn ouders thuis en ik de kerk waarin ik opgroeide. Echt positief was dat in ieder geval niet. God heeft ons zo mooi gemaakt met een brein/hersenen die zo enorm geniaal werken, die in staat zijn om oude patronen af te leren en nieuwe patronen aan te leren. Die geactiveerd en geprikkeld kunnen worden door waar wij aan kiezen om te denken, door waar wij voor kiezen naar te kijken, door wat wij kiezen te lezen. Kolossenzen 3:2 zegt "Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn." Filippenzen 4: 8 geeft heel goed advies "Verder broeders, al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat prijzenswaardig is, bedenk dat." Wij hebben een vrije keus om te kiezen wat we bedenken, hoe wij antwoorden op wat op ons afkomen. 

Zoals God had gesproken over "sensoren" versus zintuigen, ik schreef daarover in de blog Afwijzing sprak Hij ook over antwoorden (dat moet je bewust doen) versus reageren (dat doe je onbewust)  over in de blog Relaties Ik moet eerlijk toegeven dat dit anders leren denken en anders met mijn emoties om leren gaan een flinke uitdaging is, maar ik ervaar ook Gods liefdevolle nabijheid en sturing. Papa weet wat dit allemaal in me losmaakt en wat dat met me doet.  Zo bracht Hij ook het boek Cleaning up your mental mess van Caroline Leaf onder mijn aandacht, een neurowetenschapper die in haar onderzoek vind wat al in de Bijbel word beschreven over ons brein. Het is niet een boek wat ik ff doorlees, maar steeds weer als ik wist : nu moet ik verder lezen, sloot het steeds weer aan op wat God me aan het leren was, en was het of Hij knipoogde : zo werkt het dus, zo bijzonder heb ik jou geschapen, dit is mijn cadeau aan jou en daar mag jij mee aan het werk gaan en Ik help je daarbij. Samen, jij en Ik, gaan wij deze weg, Mijn weg en ga jij meer en meer op Mij lijken en weerspiegelen wij het Koninkrijk van de hemel op de plaats waar Ik jou geplaatst heb. 

In de blog Zelfbeeld schreef ik over de vier aspecten die ons zelfbeeld vormen, ook dat gebeurd vaak onbewust, maar wij kunnen daar wel degelijk heel bewust voor kiezen om dat beeld van onszelf te veranderen in het beeld wat Papa God van ons heeft en wat Hij voor ons bedoeld heeft. Ik bad al een tijdje regelmatig : Heer laat mij maar zien wat er nog in mijn denken is wat niet in lijn is met Uw denken, laat me maar zien waar ik (nog) leugens geloof over mezelf of U. En dan lees ik in het boek  Genezing van beschadigde emoties over : Perfectionisme. Dat kwam enorm binnen en er begon zich van alles te roeren en ik dacht : ik was toch geen perfectionist ? Ik was er eerder van overtuigd dat ik het allemaal niet kon. En dan lees ik wat de symptomen van een perfectionist zijn : * Tirannie van het moeten, * Zelfverwerping, * Innerlijke onrust, * Wettisisme, * Bitterheid, * Ontkenning. En dan lees ik in de beschrijvingen toch wel heel erg veel herkenning, vooral in het "moeten",  de zelfverwerping, het wettisisme en de ontkenning. Gelukkig weet ik dat Papa al heel liefdevol met mij op die gebieden bezig is, maar ik realiseer me ook dat Hij hier heel liefdevol de wortel aanwijst. Een wortel die ik niet als zodanig had herkend of erkend. Het is tijd dat ik dit beleid als zonde en me hiervan bekeer en met Hem hierin mijn denken dieper ga vernieuwen, mijn beeld van mijzelf in lijn ga brengen met Zijn beeld, Zijn Waarheid. 

Papa God dank U wel dat U erbij bent, dat U de regie hebt, dank U wel dat U veilig bent, vol van Liefde, genadig, dat U door Heilige Geest de inwonende kracht in mij bent die me in staat stelt te doen wat nodig is om te veranderen naar Uw beeld. Het is zoals U regelmatig tegen me zegt : het is jij en Ik, wij samen, we zijn een team, Ik kan en wil het niet zonder jou doen. Jij doet wat jij kan, jij wil de weg gaan die Ik je wijs, jij vraagt mij jou dieper bereidwillig te maken en dat doe Ik, jij geeft Mij toestemming om te doen wat jij niet kan en in die samenwerking komen we tot Mijn doel met het leven dat Ik jou heb gegeven. Ik vind dat zo mooi. Met dat ik dit schrijf moet ik weer denken aan wat U ook regelmatig tegen me zegt : jij kan meer dan je denkt. Nee ik kan het niet in eigen kracht, maar ik ben aangesloten op de Krachtbron van Leven, genezing, heelheid en overvloed. En dan moet ik weer denken aan die oude Country Gospel song Me and Jesus. Ik heb een tijdje getwijfeld of dit wel kon, zo'n lied, maar ik denk dat Papa zegt : ja hoor, geniet jij maar van die muziek. Geniet jij maar van Mijn werk in jou, je hoeft het allemaal niet zo zwaar op te nemen, dat doe Ik ook niet. Ik geniet van jou, Ik zie hoe je groeit en ontwikkeld. Zoals jij kijkt naar een (klein)kind dat leert lopen, met vallen en opstaan, zo kijk ik vol genoegen naar jou en bedenk me hoe trots Ik op je ben en hoeveel Ik van je hou. Dan word ik stil en komt er weer een lied in me op : I can't even walk without You holding my hand. Zonder U kan ik niet eens lopen Heer, ik heb U zo nodig. Dank U wel dat U er altijd bent, en mij helpt en leidt.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Accepteer waar je nu bent

In mijn vorige blog linkte ik naar een Engelstalig leesplan van 3 dagen met als titel (even naar het Nederlands vertaalt) : Accepteer waar je nu bent, geef je over aan de reis. Ik realiseerde me dat overgave inhoud dat je los laat. Op internet vond ik de volgende betekenis/definitie in het "Groot woordenboek der Nederlandse taal -1950" : niet vasthouden, vrijlaten, met rust laten, toelaten dat iets in beweging komt, niet vast blijven zitten. 

In die periode kwam ik steeds weer uit bij vooral Johannes 15 waar Jezus zegt dat Hij de Ware Wijnstok is en Zijn Vader de Landman is en wij de ranken. Maar regelmatig trok Hij het breder : Johannes 14 tot en met 17, de laatste woorden, onderwijzingen van Jezus voor Hij gevangen werd genomen en Hij als het perfecte, smetteloze lam van God leed en stierf voor de zonden van de hele wereld. 

Wat een GENADE !

Genade is meer dan een onverdiende gunst, het is Gods inwonende Kracht in ons die ons in staat stelt om te leven onder leiding van Heilige Geest. Hebreeën 4:16 zegt : "Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip." 

Jezus deed nooit Zijn eigen wil, Hij deed alleen maar de wil van de Vader, de Vader en Jezus zijn één, de Vader werkte door Jezus heen. Johannes 14: 10 zegt dat heel duidelijk :  "Gelooft u niet dat Ik in de Vader ben en de Vader in Mij is ? De woorden die Ik tot u spreek, spreek Ik niet uit Mijzelf, maar de Vader, Die in Mij blijft, Die doet de werken."  

In het dagboek "Gods beste geheimen" van Andrew Murray las ik het volgende en dat raakte me : Vrucht is dat wat de boom of wijnstok opbrengt ten goede goede van zijn eigenaar. Precies zo moet alles wat de Heere Jezus ons geleerd heeft over Zijn blijven in ons en wij in Hem, ons doen begrijpen dat het niet tot ons voordeel is, maar dat het tot Zijn welbehagen en de eer van de Vader is.....U bent vergeten dat het doel van de gemeenschap en omgang is : vrucht dragen door het redden van anderen. Hebt u niet teveel aandacht geschonken aan uw eigen heiligheid en vreugde, terwijl u zich niet herinnerde dat, zoals Christus Zijn zegen en heerlijkheid van de Vader zocht in het opofferen van Zichzelf voor ons, ook wij geroepen zijn alleen te leven om Christus aan anderen te brengen ? Tot dit doel worden wij takken aan de hemelse Wijnstok, met als doel het werk dat Hij begon op dezelfde manier, dus met ons hele hart, voort te zetten. 

Ik heb het zo nodig om me dieper bewust te zijn van wat het betekend dat Hij in mij is en ik in Hem, zoals Hij (Jezus) in de Vader is en de Vader in Hem en wat dat voor effect heeft in het leven van alle dag. In het boek De priesterlijke bruid van Anna Rountree (een boek dat echte eyeopener was voor mij) las ik : God heeft de mens geschapen opdat Zijn Zoon door de mens openbaar zou worden, zoals de Zoon alleen de Vader geopenbaard heeft. 2 Korinthe 4:10-11 zegt "Wij dragen altijd het sterven van de Heere Jezus in het lichaam mee, opdat ook het leven van Jezus in ons lichaam openbaar wordt. Want wij die leven, worden voortdurend aan de dood overgegeven om Jezus' wil, opdat ook het leven van Jezus openbaar wordt in ons sterfelijk vlees." Ik heb hier aardig op moeten kauwen want ook hier komt weer zo'n : Geloof je het écht ? vraag, ben ik hier echt van doordrongen, en van de gevolgen daarvan. Dat gaat mijn vlees niet leuk vinden, dat weet ik wel zeker. 

In de waterdoop stierf ons oude leven met Jezus in de dood en stond met Hem op in nieuw leven, Zijn leven. In mijn geest werd ik een nieuw mens, maar het moet nog wel door m'n ziel en lichaam heen om zichtbaar te worden voor deze aardse wereld, en dat ik een proces Een proces dat niet altijd prettig en comfortabel is, helemaal niet eigenlijk en ik ben regelmatig erg ongeduldig en ongenadig naar mezelf hierin, en ik zal absoluut niet de enige zijn. Maar ik denk dat we mogen accepteren wat het is op dit moment, accepteren dat ik nu ben waar ik nu ben en ook dat is een leerproces. 

Iemand die me daar regelmatig aan herinnert is Johanneke van Waardevol en Uniek, ik kan haar als mens, mede blogger en coach enorm waarderen, zo bijzonder hoe ze zich laat leiden door Heilige Geest in het vooruit helpen van mensen. Ga ervoor zitten, sluit je ogen, kijk naar binnen, wat is daar, wat voel je, geen oordeel, alleen waarnemen en het er laten zijn. Deze vrouw is echt een cadeautje voor mij, zo bijzonder hoe God mensen in elkaars leven brengt, ook al is het contact op afstand, Hij werkt er doorheen en laat zo een kostbare relatie ontstaan en daar ben ik Papa God heel dankbaar voor en op deze manier wil ik Johanneke eren als Zijn schepsel en de manier waarop zij zich uitstrekt om te leven voor Hem. 

God sprak in mijn leven over verbinden en dan brengt Hij ook de mensen op je weg waar Hij mee wil dat je verbind, en zo bracht Hij er meer, dat was best spannend voor mij, maar ik mocht leren het te zien als een mooie wandeling de berg op, met in m'n rugzak alles wat ik onderweg nodig heb en een staf om het wandelen te veraangenamen, Al gaande kom ik mensen tegen waar ik vriendelijk naar mag lachen om te groeten, soms met woorden, met sommigen mag ik verbinden voor kortere of langere tijd. Bij elke stap mag ik leren aanvaarden dat die is zoals die is en mag ik aanvaarden waar ik ben. Mag ik leren om met de liefdevol ogen van Papa God naar mezelf te kijken. 

Ook dat is genade, God leert me dat Hij me die ruimte heeft gegeven, dat ik de tijd mag nemen, en dat ik  mag zijn er van mag leren genieten. Hij heeft geen haast, Hij heeft geen last van ons tijdsbesef, Hij staat boven de tijd. Hij moedigt me aan om me heen te kijken, de mensen te zien die hun eigen mooie wandeling maken. En het mooiste is dat Papa God met ieder persoonlijk meewandelt, ik weet dat kan ons menselijke verstand niet bevatten maar dat mag ik loslaten en gewoon als waarheid aannemen, geloven heet dat, en er met volle teugen van leren genieten.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Ik kan het onderwijs van Andrew Wommack erg waarderen, zijn uitleg heeft me regelmatig enorm geholpen om de diepte van Gods Woord te begrijpen, daarom deel ik als toegift op m'n blog nog een artikel van hem over dit onderwerp : Genade : de kracht van het Evangelie.

Zijn weg (vervolg)

Als je m'n blog van vorige week nog niet heb gelezen is dat misschien wel handig om de verhaallijn wat makkelijker op te kunnen pakken. Ik vind dit nog steeds best een lastige om te schrijven maar ik weet dat ik het moet doen, ik wil nog steeds gewoon eerlijk zijn, maar soms voelt dat best ongemakkelijk en is het bijna pijnlijk.

Jezus had me dus achter Hem weg gehaald en naast Hem neer gezet en later sprak God : Fit in with Me -pas je aan aan Mij- en : Stand firm - sta vast - Ik realiseerde me dat Hij eerst heel liefdevol een basis van geliefd weten en vertrouwen bij me had gelegd door me te leren in Zijn ogen te kijken, me te leren op Zijn voeten te gaan staan en samen met Hem te leren dansen, ik schrijf daarover in de blog Dansen. In de blog Opzettelijk (vervolg) schrijf ik over de weg naar 3 maaltijden op een dag en hoe God me daar steeds meer in overwinning bracht. Deze blog ga ik van een pijnlijke struikel partij vertellen, maar vooral van Gods liefde en genadige vergeving. 

Maar eerst even naar een verassing, waar ik vergeet, vergeet God niet en kreeg ik van m'n vriendin een appje met een foto en de tekst : We hadden ervoor gebeden en God gaf een doorbraak, allebei de boeken, tweedehands voor 5 euro. Ik was best verbaasd en verrast, dit had ik niet aan zien komen. 

Ik wist : oké God wil dus dat ik ze lees, Hij wil me hier iets mee leren, Hij wil dat ik het weet.  En ik begon te lezen, het koste me wat moeite omdat het me in de eerste hoofstukken niet echt pakte. Ik bad ervoor en de volgende dag werd ik gelijk door het verhaal gegrepen, en meer, het begon flink wat in me los te maken en dat voelde niet prettig. Ik begon terug de denken aan de woelige jaren die ons gezin had doorgemaakt, en me te realiseren dat dit onder invloed was geweest van de strijd in de hemelse gewesten. Twee partijen doelbewust gericht op ons gezin, maar ook op ieder persoon afzonderlijk eropuit waren gestuurd met een duidelijke missie. De ene om te roven, te stelen en te vernietigen, en de andere om te redden en leven te geven. Regelmatig moest ik het boek wegleggen en een eind gaan fietsen om terwijl ik met God in gesprek was tot rust te komen, en dan bleef daarna het boek even voor wat het was tot de volgende dag. Maar ik zei ook : Heer wilt U hiermee, hierdoor maar uitwerken in mij wat U uit wilt werken, leer me maar, onderwijs me maar, open mijn ogen maar voor wat U wilt dat ik zie.

Op één van die dagen werd het geen fietstocht maar een paar wandelingen naar de keukenkast, ik wist dat ik moest stoppen , het moest weggooien maar ik ad het op. Waarom ? Ik realiseerde dat ik niet wilde dat mijn man zou zien dat ik het had weggegooid, ik wilde ook het stiekeme wegmoffelen niet, ik wist ook dat mijn man het waarschijnlijk niet eens zou zien omdat hij daar helemaal niet op let en dat ik eigenlijk mezelf aan het straffen was, het oude : je hebt een keuze gemaakt, je hebt het gepakt, nu zal je het opeten ook, weggooien is verspilling. Allemaal zo verschrikkelijk krom en onlogisch. Toen het op was wilde ik er niet mee rond blijven lopen en ben ik gelijk naar God toegegaan en om vergeving gevraagd.

Later liep ik er nog wat over te malen en vroeg God opnieuw om vergeving en in mijn achterhoofd zei Hij : Ik heb je al vergeven. Ik wist : ik moet mezelf vergeven. Dit had ik nog niet eerder zo gehoord van Hem, Hij leerde me hier : Als ik vergeef is het voor Mij weg, en mag jij het ook jezelf vergeven en loslaten. 

Ik ging wat op de pc kijken en kwam een Engelstalig filmpje tegen waarvan ik wist dat ik het moest kijken : Russ Taff : I still believe, ik had wel van deze man gehoord en ook wel eens van zijn depressies maar me er nooit in verdiept, en nu hoorde ik een verhaal dat me raakte. Een verhaal van gebrokenheid, depressie, verslaving, strijd, en Gods liefde en genade, diepe genezing, en het kwam enorm binnen.

Ik moest denken aan onderwijs dat ik de dag ervoor bij de online Bijbelschool had gehoord, waar de tekst uit 2 Kronieken 16:9 voorbij kwam "Want des Heren ogen gaan over de gehele aarde, om krachtig bij te staan hen, wier hart volkomen naar Hem uitgaat. ..." Hans Oudhoff die de les gaf zei : God lacht als Hij naar je kijkt als je hart volkomen naar Hem uitgaat, je alles opzij zet, daar wordt Hij blij van, dan zend Hij Zijn engelen om ons krachtig bij te staan. Het was of God niet alleen tegen me zei : Ik heb je al vergeven, maar ook zei : Ik ben blij met je. 

Heel eerlijk gezegd vind ik dat best nog lastig om me dat eigen te maken, zeker na wat er die middag was gebeurd, en dan zegt God : Wat is er gebeurd dan, Ik ben het al vergeten. Dat leert mij iets, ik mag anders leren kijken, mijn beeld van wie ik denk dat Hij is heeft het nodig om nog iets scherper bijgesteld te worden, nog meer in lijn te worden gebracht met wie Hij werkelijk is. Ik mag anders naar mezelf leren kijken, als ik van mezelf hou zoals Hij van mij houd brengt dat een lacht op Zijn gezicht. 

Dank U wel Heer voor de weg die U met me gaat, U weet wel hoe U het spannend houdt, het is een avontuur en ik mag er van leren genieten.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

PS : Ik wens al degene die dit lezen en degene die me volgen een heel mooi en gezegend 2022, blijf dicht bij Papa God, Hij houd zo ontzettend veel van je en zorgt voor je.