Bewustwording

Ik heb al vaker in mijn blogs gedeeld hoe bijzonder ik het vind hoe God m'n blogs gebruikt ook in mijn eigen proces. Hoe ze terwijl ik ze schrijf actueel zijn en als ze gemiddeld een maand of 3 later online komen opnieuw enorm actueel zijn. dat gebeurde ook weer met de blogs Accepteer waar je bent en Laat ze er zijn. Emoties, ze zijn een enorme uitdaging voor me, en ik ben God enorm dankbaar voor de liefdevolle manier waarop Hij op dat gebied aan mij werkt, me weer tot leven wekt en me er mee om leert gaan, me er inzicht in geeft, ook in hoe het werkt. En dan lees ik op een ochtend in het boek Rust bij Jezus iets waarvan ik denk : Natuurlijk ! "Bedenk je eens wat je op een dag allemaal aan informatie binnenkrijgt. En wat dat bij je teweegbrengt. Iedereen verwerkt informatie met emotie." Ik heb er nooit zo bewust bij stil gestaan dat alles wat wij horen, zien, voelen, ruiken, een bepaalde emotie losmaakt. De Bijbel spreekt zo vaak over ons hart, ons hart is meer dan alleen het fysieke onderdeel van ons lichaam dat ons bloed rondpompt en wat van levensbelang is. Als dit orgaan er mee ophoud vloeit het leven uit ons fysieke lichaam en houd ons leven hier op aarde op. Ons hart staat ook voor onze ziel (ons denken, ons voelen/emoties, en onze wil) Meer en meer word ik me bewust van de invloed die ik heb op de toestand van mijn ziel. Ik ben niet overgeleverd aan de grillen van mijn ziel, ik ben bedoeld om daar heel bewust over te regeren, er sturing aan te geven. 

Het boek Een God van mogelijkheden (een absolute aanrader) was een enorme eyeopener voor mij. Niet alles licht vast in het leven, we krijgen van God zoveel mogelijkheden om zelf te kiezen. Door het lezen van dit boek heb ik me gerealiseerd hoe ik onbewust toch heel lang behoorlijk fatalistisch heb gedacht : zo is het, niets aan te doen, je moet er het beste maar van maken, en onbewust ging ik er dan ook nog van uit dat het zo Gods wil was, het was niet anders, niets aan te doen. Ik denk niet dat ik me bewust zo geleerd is, maar waarschijnlijk is dat wel de sfeer geweest die ik geproefd heb om me heen, bij mijn ouders thuis en ik de kerk waarin ik opgroeide. Echt positief was dat in ieder geval niet. God heeft ons zo mooi gemaakt met een brein/hersenen die zo enorm geniaal werken, die in staat zijn om oude patronen af te leren en nieuwe patronen aan te leren. Die geactiveerd en geprikkeld kunnen worden door waar wij aan kiezen om te denken, door waar wij voor kiezen naar te kijken, door wat wij kiezen te lezen. Kolossenzen 3:2 zegt "Bedenk de dingen die boven zijn en niet die op de aarde zijn." Filippenzen 4: 8 geeft heel goed advies "Verder broeders, al wat waar is, al wat eerbaar is, al wat rechtvaardig is, al wat rein is, al wat lieflijk is, al wat prijzenswaardig is, bedenk dat." Wij hebben een vrije keus om te kiezen wat we bedenken, hoe wij antwoorden op wat op ons afkomen. 

Zoals God had gesproken over "sensoren" versus zintuigen, ik schreef daarover in de blog Afwijzing sprak Hij ook over antwoorden (dat moet je bewust doen) versus reageren (dat doe je onbewust)  over in de blog Relaties Ik moet eerlijk toegeven dat dit anders leren denken en anders met mijn emoties om leren gaan een flinke uitdaging is, maar ik ervaar ook Gods liefdevolle nabijheid en sturing. Papa weet wat dit allemaal in me losmaakt en wat dat met me doet.  Zo bracht Hij ook het boek Cleaning up your mental mess van Caroline Leaf onder mijn aandacht, een neurowetenschapper die in haar onderzoek vind wat al in de Bijbel word beschreven over ons brein. Het is niet een boek wat ik ff doorlees, maar steeds weer als ik wist : nu moet ik verder lezen, sloot het steeds weer aan op wat God me aan het leren was, en was het of Hij knipoogde : zo werkt het dus, zo bijzonder heb ik jou geschapen, dit is mijn cadeau aan jou en daar mag jij mee aan het werk gaan en Ik help je daarbij. Samen, jij en Ik, gaan wij deze weg, Mijn weg en ga jij meer en meer op Mij lijken en weerspiegelen wij het Koninkrijk van de hemel op de plaats waar Ik jou geplaatst heb. 

In de blog Zelfbeeld schreef ik over de vier aspecten die ons zelfbeeld vormen, ook dat gebeurd vaak onbewust, maar wij kunnen daar wel degelijk heel bewust voor kiezen om dat beeld van onszelf te veranderen in het beeld wat Papa God van ons heeft en wat Hij voor ons bedoeld heeft. Ik bad al een tijdje regelmatig : Heer laat mij maar zien wat er nog in mijn denken is wat niet in lijn is met Uw denken, laat me maar zien waar ik (nog) leugens geloof over mezelf of U. En dan lees ik in het boek  Genezing van beschadigde emoties over : Perfectionisme. Dat kwam enorm binnen en er begon zich van alles te roeren en ik dacht : ik was toch geen perfectionist ? Ik was er eerder van overtuigd dat ik het allemaal niet kon. En dan lees ik wat de symptomen van een perfectionist zijn : * Tirannie van het moeten, * Zelfverwerping, * Innerlijke onrust, * Wettisisme, * Bitterheid, * Ontkenning. En dan lees ik in de beschrijvingen toch wel heel erg veel herkenning, vooral in het "moeten",  de zelfverwerping, het wettisisme en de ontkenning. Gelukkig weet ik dat Papa al heel liefdevol met mij op die gebieden bezig is, maar ik realiseer me ook dat Hij hier heel liefdevol de wortel aanwijst. Een wortel die ik niet als zodanig had herkend of erkend. Het is tijd dat ik dit beleid als zonde en me hiervan bekeer en met Hem hierin mijn denken dieper ga vernieuwen, mijn beeld van mijzelf in lijn ga brengen met Zijn beeld, Zijn Waarheid. 

Papa God dank U wel dat U erbij bent, dat U de regie hebt, dank U wel dat U veilig bent, vol van Liefde, genadig, dat U door Heilige Geest de inwonende kracht in mij bent die me in staat stelt te doen wat nodig is om te veranderen naar Uw beeld. Het is zoals U regelmatig tegen me zegt : het is jij en Ik, wij samen, we zijn een team, Ik kan en wil het niet zonder jou doen. Jij doet wat jij kan, jij wil de weg gaan die Ik je wijs, jij vraagt mij jou dieper bereidwillig te maken en dat doe Ik, jij geeft Mij toestemming om te doen wat jij niet kan en in die samenwerking komen we tot Mijn doel met het leven dat Ik jou heb gegeven. Ik vind dat zo mooi. Met dat ik dit schrijf moet ik weer denken aan wat U ook regelmatig tegen me zegt : jij kan meer dan je denkt. Nee ik kan het niet in eigen kracht, maar ik ben aangesloten op de Krachtbron van Leven, genezing, heelheid en overvloed. En dan moet ik weer denken aan die oude Country Gospel song Me and Jesus. Ik heb een tijdje getwijfeld of dit wel kon, zo'n lied, maar ik denk dat Papa zegt : ja hoor, geniet jij maar van die muziek. Geniet jij maar van Mijn werk in jou, je hoeft het allemaal niet zo zwaar op te nemen, dat doe Ik ook niet. Ik geniet van jou, Ik zie hoe je groeit en ontwikkeld. Zoals jij kijkt naar een (klein)kind dat leert lopen, met vallen en opstaan, zo kijk ik vol genoegen naar jou en bedenk me hoe trots Ik op je ben en hoeveel Ik van je hou. Dan word ik stil en komt er weer een lied in me op : I can't even walk without You holding my hand. Zonder U kan ik niet eens lopen Heer, ik heb U zo nodig. Dank U wel dat U er altijd bent, en mij helpt en leidt.

ONDERWEG naar Hem en met Hem