Ons denken.

In mijn voorgaande blogs heb ik verteld van mijn bijzondere ervaring Pasen 2016 en hoe dat mijn leven heeft veranderd.
Eén van de dingen waar God mee aan de gang ging - of eigenlijk al mee bezig was - was mijn manier van denken.

Onze manier van denken heeft enorm veel invloed.

Op de meeste dingen die gebeuren in het leven hebben we niet zo heel veel invloed, ze overkomen ons.
Waar we wel invloed op hebben is op de manier waarop wij met die gebeurtenissen omgaan.
Ik ben enorm blij dat ik dit heb mogen ontdekken en heb mogen leren toepassen in mijn leven.

Jaren lang hebben gebeurtenissen in mijn leven bepaald hoe ik naar mijzelf keek - en dat was niet erg positief - hoe ik mij voelde en me gedroeg. Alles was een bevestiging voor mij dat ik inderdaad niks voorstelde.
Gebeurtenissen hebben mij enorm boos en opstandig gemaakt, en dan ben je geen fijn mens, ook zeker niet voor jezelf. 

Ik voelde me al jong afgewezen, niet goed genoeg, niet nuttig (ja alleen als ik aan de eisen van een ander voldeed) niet mooi, niet waardevol. 
Ik mocht er niet zijn.
Als gevolg daarvan zorgde ik ook niet goed voor mezelf, want wat maakte het uit, ik was toch niet belangrijk.

Jaren heb ik mezelf gevuld in plaats van gevoed met als doel vooral m'n emoties niet te hoeven voelen, mezelf te verdoven.
Gevoelens mochten er niet zijn van mij, ik wist er geen raad mee. Voelen was verschrikkelijk eng en beangstigend, veel te confronterend, dus deed ik alles om dat deel van mezelf te overschreeuwen. 

Als extravert persoontje had ik dus een mechanisme ontwikkeld waarin ik gewoon een hele hoop "stront" (sorry voor het woord, maar gewoon alles vertelde ik, als ze maar afgeschrikt werden) tussen mijzelf en een persoon of situatie neer als die mij probeerde te benaderen. 
Dan kwamen ze niet te dichtbij en kon ik zo niet nog meer te worden gekwetst.

Toen ik leerde over de invloed van mijn denken hoorde ik ook dat  emoties niet degene hoeven te zijn die bepalen hoe je je voelt en hoe je in het leven staat. 
Ik had de keus, ik kon mijn geest met Gods Geest te verbinden en Zijn WAARHEID over mij te gaan geloven.
Niet langer hoefde ik de leugens van mijn gevoel en de boze die helemaal niet wil dat ik me realiseer wie ik ben "in Christus"
(in andere blogs zal ik meer over die procesen vertellen)

Die hoop "stront" word langzaam maar zeker kleiner gelukkig, want ik hoef niet meer bang te zijn omdat ik heb mogen ontdekken wie ik ben: Gods geliefde dochter, maar dat gaat met vallen en opstaan want het is een proces.

Ik heb de keuze gemaakt die invloed op mijn denken uit te oefenen, mezelf God waarheid eigen te maken en heel alert te zijn op gedachten die me daar vanaf willen brengen. 
Negatieve gedachten en gevoelens hebben geen plaats meer in mijn leven. 
Echt nog regelmatig val ik in oude valkuilen, het blijft een proces en dat mag, zolang je je maar bewust bent van wat er gebeurd en het proces.

Het is dus niet altijd zo simpel, maar het is wel de sleutel die ik mag leren  hanteren.

Efeze 4:23 zegt "Maar nu kunnen jullie je leven veranderen door een nieuwe manier van denken."
Eigenlijk is het stukje van Efeze 4:17-32 gewoon eens goed om te lezen om te zien wat het effect is van een hele andere manier van denken.

Wat staat er een hoop wijsheid in dit oude boek !

Anders leren denken heeft al heel wat invloed op mijn leven, want anders leren denken maakt dat je anders gaat handelen. 


ONDERWEG naar Hem en met Hem.