In de tijd dat ik terug kwam bij God omdat ik wist dat ik niet meer zonder Hem kon had ik heel veel verdriet, verdriet over zo heel veel dingen die er mis waren gegaan.
Ik worstelde met een enorm schuldgevoel.
Toen wij van God onze kinderen kregen hebben we ze aan Hem opgedragen omdat we ons bewust waren dat we zijn hulp nodig hadden.
Maar toen onze kinderen 11 en 9 jaar oud waren heb ik God heel bewust de rug toe gekeerd, mede omdat ik zo enorm teleurgesteld was in het "grondpersoneel", als zij mij zo behandelde en zo naar mij keken dan zou God dat ook wel zo doen.
Ja, ik had ervaringen met God waarmee Hij echt Zijn grote liefde had getoond, maar ik had daarna zoveel dingen gedaan die Hem verdriet hadden gedaan.
In mijn pijn hadden mijn boosheid en mijn dwarse opstandigheid meer kapot gemaakt dan me lief was, ik had bitterheid mijn hart in beslag laten nemen.
Mijn belofte dat ik mijn kinderen zou opvoeden voor Hem, daar had ik grandioos in gefaald.
Ik had ze niet Gods liefde voorgeleefd, maar mijn enorme woede was hun voorbeeld geweest.
Dat ik mijn belofte aan God niet was nagekomen verscheurde me. Hoe Hij me toch weer met open arme ontving en vol liefde mij aan Zijn hart trok en blij was dat ik eindelijk Hem toe wilde laten in mijn pijn, dat kon ik niet bevatten.
In mijn neiging om steeds maar op die enorme puinhoop te zien moest ik steeds denken aan die kopen slag die Mozes in de woestijn moest oprichten, dat verhaal staat in Numeri 21.
Het volk had gezondigd en God zendt giftige slangen om hen te bijten waardoor ze zullen sterven.
Maar als ze naar die slang opkeken werden ze genezen en stierven ze niet.
De Bijbel zegt niet dat ze niet gebeten zouden worden, maar ze zouden genezing vinden en hoefde niet te sterven voor hun zonden.
Kijk naar Mij !
Ik help je, wees niet bang, Ik heb je vast.
Jesaja 41:13 is voor mij een hele bijzondere tekst geworden, in deze gastblog bij "Waardevol en uniek" heb ik daar over verteld.
De pijn van mijn zonden had me "gebeten" en dat deed verschrikkelijk pijn, maar toen ik naar Hem opkeek (de koperen slang verheven op een paal is ook een beeld van de Here Jezus die verheven werd op een paal, aan het kruis om voor onze zonden te sterven, om ons te verlossen van de zonden) vond ik genezing en hoefde ik niet te sterven, mocht ik Leven vinden in Hem.
Daarnaast zei God ook : "Maak jij Mij nou maar groot"
Psalm 22:4 zegt "Nochtans zijt Gij de Heilige, die troont op de lofzangen Israëls"
God troont op de lofzangen van Zijn volk, als wij Hem groot maken doet Hij wat wij niet kunnen.
Hem groot maken gaf Hem de eer, maar het was ook een balsem voor mijn eigen ziel, en wat had ik dat nodig.
Door muziek (wat in die tijd eigenlijk het enige was wat echt binnen kwam) heb ik heel veel pijn en verdriet kunnen uitroepen tot God.
Hij wist hoe Hij mij moest bereiken in mijn pijn, Hij was zo genadig. Hij zei weer die woorden tegen mij dezelfde woorden die Hij al eerder tegen mij gezegd had in periodes waar ik heel diep zat : "Het komt goed"
Hoe, ik had geen idee, ik kon alleen maar vertrouwen, Hij zei dat het goed zou komen en daar hield en houd ik me nog steeds aan vast.
En ik heb al dingen goed zien komen, en ik geloof dat Hij het werk dat Hij begint altijd af maakt (Fillipenzen 1:6) dus ook voor de dingen waarvan ik het nog niet zie houd ik me aan Zijn belofte vast : Het komt goed, op Zijn tijd en op Zijn manier.
ONDERWEG naar Hem en met Hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen, laat gerust een reactie achter dat vind ik altijd leuk.
Doe je dat liever privé dan begrijp ik dat en kan dat via het volgende mailadres
danielle.hoogendijk@live.nl