Eeuwig erfdeel

Ik vind het zo mooi hoe God werkt, hoe Hij doorborduurt op dingen, het één vloeit naadloos over naar het ander, het haakt precies in iets anders wat Hij ook al aangestipt heeft, zo weeft Hij een prachtig schilderij. Regelmatig kijk ik verbaasd hoe alles aan elkaar gelinkt is, en raakt het me met hoeveel zorg Hij de mens gemaakt heeft, hoe Hij alles weet en ziet.

Corrie ten Boom gebruikte vaak het mooie voorbeeld van een borduurwerk, wij zien de warboel aan de achterkant, maar Hij ziet de mooie kant.

Heel soms vang je een glimp op van de voorkant, van het prachtige resultaat en daar wordt ik dan zo blij van, maar ook als ik niets van die voorkant zie mag ik vertrouwen dat het prachtig zal zijn.

Er zijn verschillende onderwerpen die steeds terug komen bij mij : geduldig - wandelen in wandeltempo, grondig door het proces gaan. (daarover schreef ik deze blog) Ook de weg die Hij kiest raakt me, Hij weet precies wanneer Hij welk stukje wanneer aan te raken, de volgorde is heel belangrijk ontdek ik steeds meer, Hij is daarin zo wijs.

Ook "aanvaard" zijn is iets wat steeds weer terug komt, oei wat zitten daar veel gebieden aan vast. Zo bijzonder dat Hij van mij houd zoals ik ben, het verwonderd me steeds weer, vooral als ik tegen minder mooie dingen in mezelf aanloop. Maar gelukkig weet Hij raad met die dingen en wil Hij daarin werken om ze om te keren tot Zijn eer.

Omdat ik donateur ben van Family7 kan ik online programma's terug  kijken, ik bekijk graag de afleveringen van "Transparant" terug, ik leer daar zo veel van.

Zo vaak had ik het idee dat ik met allemaal losse eindjes zat en dan bid ik : Heer waar wilt U naartoe, wat wilt U zeggen, wat wilt U me leren ? 

Een van de presentatrices van Transparant sprak het woord "portion" en ik moest even nadenken over de Nederlandse vertaling : erfdeel, en kort daarna kwam er weer zo'n oud lied in mijn gedachten en ik zocht het op en het bleek Johannes de Heer 125 te zijn. 

Een paar zinnen uit dat lied bleven bij me haken : 

- "Wandelen aan Uw zij", ja ik wil niets liever dan dat.

- "Pelgrimsreis", mijn reis sinds Pasen 2016 is een echte ontdekkingstocht, een pelgrimsreis. 

- "Alles, alles wil ik lijden", dat lijden was toch sterven aan jezelf, ook zoiets waar ik regelmatig enorm mee aan het stoeien ben.   

- "Heer, Gij zijt mijn eeuwig erfdeel", dat begreep ik niet gelijk, maar juist dat bleef hangen............nog een los eindje.

Later begon me iets te dagen, een erfdeel daar hoef je niets voor te doen, dat ontvang je omdat je kind bent automatisch als de erflater sterft.

Het heeft dus absoluut niets te maken met wat je zelf doet, met je eigen werk of verdienste of je best doen te sterven aan jezelf, er is niets wat ik er door mijn eigen doen of laten aan kan veranderen. 

Als ik dacht dat te snappen ging er weer van alles mis en kwam ik erachter dat ik nog steeds in eigen kracht liep te hannesen, oei wat valt me dat dan tegen van mezelf. 

  Heer, Gij zijt mijn eeuwig erfdeel

  meer dan 't leven zijt Gij mij.

  Laat mij op mijn pelgrimsreize

  altijd wand'len aan Uw zij.

KOOR:

    Aan Uw zij, dicht nabij,

    Aan Uw zij dicht nabij;

    Alles, alles wil ik lijden,

    Mag 'k slechts wand'len aan Uw zij.

  Heer, ik vraag geen aardse schatten,

  'k vraag geen eer of heerschappij;

  wat ik bid, het is genade,

  om te wand'len aan Uw zij.

  Draag mij door de zee des levens,

  draag mij door het dodendal,

  tot ik kom in 's hemels zalen,

  waar 'k U eeuwig loven zal.

Jezus stierf voor ons en gaf ons ons erfdeel, alle autoriteit die in Hem was gaf Hij aan ons. Toen Hij (de erflater) stierf aan het kruis ging die erfenis in, werd die erfenis ons eigendom. 
Als wij die aannemen is alles wat die erfenis behelst van ons, we mogen er in gaan bewegen, ermee gaan handelen. 
Dat aannemen is denk ik nou juist het grote knelpunt bij mij, ik vind het nog erg lastig om te gaan staan in de autoriteit die God mij gegeven heeft.

Die rijkdom ligt er voor mij.
Ik ontdekte dat ik vaak veel te veel bezig was mijzelf volledig aan Hem overgeven, op zich een heel goed streven en verlangen, maar niet als ik het uit mijn eigen kracht doe.
Als ik Zijn offer aanvaard, Zijn erfdeel voor mij, dan gaat het als vanzelf dat Hij meer en ik minder word. In Hem is alles wat Hij is, in Hem ben ik alles wat Hij is. In Hem daar leer ik ook steeds meer van Hem kennen zoals Hij is, ik mag dat ontvangend aannemen.
Ik vind het lastig te omarmen dat alles wie en wat Jezus was ook voor mij is, in mij is omdat Zijn Geest in mij woont.

En al die losse eindjes zijn niet zo los als ik dacht, ze vormen één geheel, ze vormen mij, ik mag mezelf leren zien door Zijn ogen als Zijn geliefde kind dat volwassen word en zich bewust word van de positie die het gekregen heeft van de Vader.

Heer ik vind dit nog zo'n lastig gebied, niet uit eigen kracht, blijkbaar zit dit veel dieper in mij gebakken dan ik ooit had gedacht. Laat U het me maar zien Heer als ik in eigen kracht loop te hannesen, ik wil van U leren. Help me ook Heer niet te denken dat ik er nu wel ben, dat het zo wel goed is om kort daarna te ontdekken dat het het toch niet helemaal is, dat het nog niet klaar is. Open mijn ogen Heer voor Uw weg, en help me er nooit een stopbord op te zien of te plaatsen, U zet ze daar niet neer.  Uw weg is de weg die ik wil gaan, die ik helemaal wil uitlopen, alleen daar vind ik de rust en vrede waar ik zo naar verlang. Alleen op Uw weg kan ik ontdekken wat ik allemaal heb ontvangen in Uw erfdeel voor mij.


ONDERWEG naar Hem en met Hem