Hij bied aan

Degene die mijn blogs een beetje volgen weten dat ik al heel wat lessen heb mogen leren door mijn eetgedrag en mijn lichaam, twee dingen waar ik in mijn leven heel wat geworsteld heb. 
Hier is weer zo'n les.

Op een zondagochtend viel er ineens heel veel in elkaar voor mij.
Het begon met een zin uit het lied Breathe "and I, I'm lost without You" - en ik, ik ben verloren zonder U - Al een paar dagen ging het niet lekker met eten en de dag ervoor was het zo mis gegaan dat ik er last van had gehad in m'n lijf. En dan wakker worden met de wetenschap dat er zonder Hem geen leven meer voor mij is, ik kan en wil niet meer zonder Hem.  Daarna kwam er een zin boven drijven die ik in mijn jeugd vaak gehoord heb : "Betaal de Allerhoogste uw geloften", ik zocht 'm op en het blijkt Psalm 50:14b te zijn. En ik realiseerde me dat je God niet zomaar een belofte kan doen en 'm alleen te houden als het jou uitkomt of als het niet al te moeilijk is. Ik heb God gebeden en beloofd dat ik binnen de veilige kaders die Hij mij gesteld heeft met eten te leven.

Ik werk met het dagboek "Inspirator, 265 dagen met Jezus" van Willem de Vink en er kwamen herinneringen boven over wat ik in de dagen ervoor gelezen had die bij me binnen waren gekomen. 
Eén daarvan was over het bedroeven van de Heilige Geest. Als je de Allerhoogste je beloften niet betaald, zondig je, verdien en krijg je straf was mijn diepste gevoel daar altijd bij, maar in dat boek had ik geleerd dat je de Heilige Geest niet bedroeft door fouten te maken, je bedroefd Hem door niet je nieuwe mens aan te trekken. Je bedroeft de Heilige Geest dus als je niet vanuit Hem en Zijn kracht leeft, je de nieuwe mens die Hij je heeft gegeven aantrekt.
Een ander was een zin die erg bij me was binnen gekomen : Je valt niet uit de genade als je zondigt (genade is juist bedoeld om je op te vangen als je zondigt) Je valt uit de genade als je terug keert naar de wet. Als ik mezelf dus weer onder de wet plaats door mezelf te gaan veroordelen, zet ik mezelf buiten de genade die God me zo graag wil geven.

Zoals altijd keek ik die ochtend de preek van Hour of Power en juist daar werd er over gesproken dat ons lichaam, hoe imperfect ook, een krachtig werktuig voor God is om anderen te genezen, te zegenen en lief te hebben, die kwam binnen. Het raakte me dat Bobby zei dat we ook onszelf moeten vergeven, ons lichaam moeten vergeven. Het Woord werd vlees, zonder "vlees" kon Jezus niet zichtbaar worden op deze aarde. Ons "vlees" is niet onbelangrijk, het is hét materiaal waar Gods Geest in deze wereld in woont en doorheen werkt. 

Later las ik een blog van Zussenliefde over het spoor van liefde dat vaak een smalle weg is, en daarin sprongen er voor  de volgende zinnen uit : "Want op de smalle weg gaat het niet om wat jij wilt, maar om wat God van jou vraagt. Je moet keuzes maken die vaak tegen jezelf in gaan." 

Van Henk Binnendijk is er een uitspraak die me ook erg raakt, God zegt : Ik vraag niets van je, Ik bied je iets aan. Deze zin maalde al dagen door mij heen, en nu al deze dingen. God vraagt ons niets om ons iets af te pakken, Hij bied ons iets aan wat veel groter is.
de blog schreef : "Je moet keuzes maken die vaak tegen jezelf ingaan" ja zo voelt het regelmatig met eten, maar ik weet eigenlijk ook dat Hij iets veel beters voor me heeft. 

Soms valt het me zo tegen dat steeds dit onderwerp, deze strijd weer terug komt, aan de ander kant verwonder ik me over het enorme geduld van de Heilige Geest. Hoe Hij mij zo vol liefde leert, steeds weer een stapje verder, dieper, op weg naar vrijheid. Vrijheid van mijn eigen oordeel, vrijheid van de leugen, vrijheid zoals Hij mij graag wil zien, zoals Hij mij bedoeld heeft : een krachtig werktuig voor Hem. 

Dank U wel Vader dat U mij iets aanbied, dank U wel dat U mijn denken en mijn kijken veranderd, dank U wel dat U zo enorm geduldig bent en nooit zegt : zoek jij het nou maar lekker uit eigenwijs. Ik vind het soms verschrikkelijk moeilijk, maar toch wil ik dankbaar zijn voor deze weg die U met mij gaat, en dat U mij leert te ontvangen en aannemen wat U mij aanbied. Dat U mij leert loslaten wat ik blijkbaar zo moeilijk vind om echt helemaal los te laten, dat U mij leert mijzelf te vergeven, mijn lichaam te vergeven. Mijn oordeel nog verder los te laten en U dankbaar te zijn voor mijn lichaam. U bied mij iets aan, ook een gezonde relatie met mijn lichaam, in vrede en acceptatie.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Stil vertrouwen (vervolg)

In mijn blog van vorige week schreef ik over de eye-opener over dat God mij nooit uit Zijn zicht en zorg zal verliezen. Natuurlijk wist ik dat wel in mijn hoofd maar tot dat moment was het niet diep in mijn hart en ziel, mijn wezen geland, nu wel en wat een verschil maakte dat.

In het proces waarin God bezig was om mij te leren me aan Zijn voedingsadvies voor mij te houden (ik schreef daar al over in m'n blog Luisteren)  mijn lichaam te leren aanvaarden en Hem daarin te vertrouwen had God mij op een gegeven moment de vraag gesteld of ik Hem mijn lichaam wilde geven. Eerlijk gezegd heb ik daar wel even mee gestoeid, maar ik wist heel goed wat Hij er mee bedoelde : mocht Hij voor mijn lichaam gaan zorgen ?  
Durfde ik Hem te vertrouwen, te gaan doen wat Hij mij had gezegd wat goed voor mij was en het resultaat aan Hem over te laten, wat dat ook zou worden. Om daar niet langer zelf een einddoel aan te plakken maar gewoon van de reis met Hem te gaan genieten. 

Daar zit ook aan vast dat ik Zijn waarheid over mijn lichaam zou aanvaarden en het niet langer af zou wijzen (daarover schreef ik al in Aanvaard ) 

Al deze dingen hebben heel lang om elkaar en door elkaar gedraaid, en hebben mijn hoofd en hart erom gestreden. Pas toen ik me bewust werd van de wortel van deze enorme strijd in mijn denken en gevoel en ik me realiseerde dat het met afwijzing en angst voor onveiligheid te maken had en ik dat bij God mocht brengen en Hij die afschuwelijke diepe wortels eruit haalde kwam er verandering en bovenal rust. 

Toen ik voor mijn onvermogen om mijn lichaam te accepteren liet bidden kreeg die persoon een beeld van een pad die door een tuin liep. De tuin was woest, dor, een wildernis Op het pad stond een poort/hek en aan de andere kant van het hek lag een prachtige bloeiende Engelse tuin. De boodschap was : nu is het moeilijk en zwaar maar maak elke dag de keuze om door het hek te gaan naar die mooie overvloedige tuin. En ik realiseerde me dat die mooie tuin is dat wat God voor mij heeft. Door het hek gaan is een bewuste keuze, een besluit, een manier van je denken vernieuwen.
Dat moeten we elke dag gebeuren zegt Efeze 4:23 "Dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden." Steeds weer opnieuw kiezen : blijf ik in deze wildernis of stap ik in die prachtige tuin, kies ik voor mijn eigen denken of voor Gods manier van denken. 

Ineens moest ik denken aan een klein kind dat leert lopen, het is niet zo dat zo'n kleine op een dag opstaat en wegloopt. Het is een proces van vallen en opstaan, stapje voor stapje, aan de hand van vader of moeder. Zo leert Papa mij aan Zijn trouwe vaderhand lopen. 
Door me bewust te worden dat ik geen moment uit Zijn zicht en zorg zal zijn kreeg ik de moet om te zeggen : Ja Papa U mag mijn lichaam hebben, U mag er voor zorgen, en eigenlijk geloof ik dat U dat nog veel beter dan ik het zelf kan ook. 

Sinds dat moment maak ik elke dag dit besluit en dank ik Papa dat ik weer een nieuwe dag heb gekregen om met Hem van die prachtige tuin te genieten. Het gaat niet meer om het bereiken van een doel maar om de reis, ook die manier van denken is een gevolg hiervan. Ik had er vaak over gehoord maar vond dat een lastige, en soms nog wel, maar ik mag leren steeds weer terug te gaan naar de reis.
Ik had meer met een to-do-lijstje dat je af kan vinken als je doel bereikt is, maar daardoor vergat ik te genieten. Genieten van Zijn kinderen is nou precies wat de Vader graag wil, maar hoe kan Hij van mij genieten als ik niet geniet ? 

Dank U wel Vader voor deze moeilijke weg, het was best zwaar en af en toe zag ik niet waar dit op uit moest lopen, voelde ik me verward en begreep ik U niet, maar al die tijd was Uw oog onafgebroken op mij gericht en was Uw hand onder mij en om mij heen. U bent zo geduldig, goed en genadig. Ik ben zo dankbaar voor wat ik uit Uw hand mag ontvangen. Ik houd van U.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Liefde die zich niet laat tegenhouden

Vanaf de eerste keer dat ik dit lied hoorde heeft het me diep geraakt en heeft het ook de nodige tranen bij me losgemaakt. 

Regelmatig gebruikte God zinnen uit dit lied om mij mee wakker te laten worden en sprak Hij daarmee tot mijn hart.

Before I spoke a word, You were singing over me
Voordat ik kon spreken zong U al over mij
You have been so, so good to me
U bent zo, zo goed voor mij
Before I took a breath, You breathed Your life in me
Voordat ik ademde, ademde U leven in mij
You have been so, so kind to me
U bent zo, zo goed voor mij
Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God

Oh, it chases me down, fights 'til I'm found, leaves the ninety-nine
O het jaagt mij achterna tot ik gevonden ben en laat de negenennegentig achter
I couldn't earn it, and I don't deserve it, still, You give Yourself away
Ik kon het niet verdienen, ik verdien het niet, toch gaf U Uzelf daarvoor
Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God, yeah
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God

When I was Your foe, still Your love fought for me
Toen ik nog Uw vijand was, vocht Uw liefde al voor mij
You have been so, so good to me
U ben zo, zo goed voor mij
When I felt no worth, You paid it all for me
Toen ik me waardeloos voelde betaalde U de volle prijs
You have been so, so kind to me
U bent zo, zo goed voor mij

Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God
Oh, it chases me down, fights 'til I'm found, leaves the ninety-nine
O het jaagt mij achterna tot ik gevonden ben en laat de negenennegentig achter
I couldn't earn it, and I don't deserve it, still, You give Yourself away
Ik kon het niet verdienen, ik verdien het niet, toch gaf U Uzelf daarvoor
Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God, yeah
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God

There's no shadow You won't light up
Er is geen schaduw die U niet doet oplichten
Mountain You won't climb up
Geen berg die U niet zal beklimmen
Coming after me
Om achter mij aan te komen
There's no wall You won't kick down
Er is geen muur die U niet neerhaald
Lie You won't tear down
Geen leugen die U niet zal ontkrachten 
Coming after me
Om achter mij aan te komen

Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God
Oh, it chases me down, fights 'til I'm found, leaves the ninety-nine
O het jaagt mij achterna tot ik gevonden ben en laat de negenennegentig achter
I couldn't earn it, and I don't deserve it, still, You give Yourself away
Ik kon het niet verdienen, ik verdien het niet, toch gaf U Uzelf daarvoor
Oh, the overwhelming, never-ending, reckless love of God, yeah
O die overweldigende, nooit eindigende, roekeloze liefde van God

Laatst kwam ik het verhaal achter dit lied tegen, dat kun je hier lezen. Ik houd van de verhalen achter een lied, ze geven een lied meer diepgang voor mij als ik hoor hoe het is ontstaan. 

De schrijver had net als ik en velen met ons een verkeerd beeld van God als Vader. Wat mij het meest raakte was de volgende zin "Het woord roekeloos beschrijft  voor mij de manier waarop God ons beschermt. Het is intens, het is dat Hij álles zou doen om de vijand of welke kracht dan ook die tegen ons is, te stoppen. Het maakte niet uit wat het kostte, Jezus stierf aan het kruis voor ons zondaren. Voor mij is dat een aspect van reckless." 

Onze hemelse Vader laat zich nooit tegenhouden, Hij zal álles doen om elke vijand of kracht die tegen mij is, die mij uit Zijn veilige Vaderhand probeert te rukken tegen te houden.

Dit gaat nog dieper als de liefde die ik tot nu toe al had leren kennen. In mijn strijd met eten en mijn lichaam, in mijn strijd met blijkbaar onverhoord gebed, zegt Hij tegen mij, laat Hij me elke keer weet weten : 

IK HOUD ZO ONTZETTEND VEEL VAN JOU. 

Weet ik dat nu nog niet ?

Ben ik daar nu nog steeds niet van doordrongen en overtuigd ? 

Soms vraag ik me dat wel eens af, maar Hij die alles weet en alles ziet is er blijkbaar van overtuigd dat ik dat nog een keer, en nog een keer, en nog een keer moet horen. 

Dank U wel Vader dat U precies weet wat mijn ziel nodig heeft en dat U ook precies dat geeft wat nodig is, net zo lang als dat nodig is. Help me die liefdevolle boodschap nooit het zwijgen op te leggen omdat ik zelf denk dat het nu wel genoeg is, genoeg moet zijn. Geef me de genade het steeds weer tot me door te laten dringen, het te ontvangen uit Uw liefdevolle Vaderhand, me erin te koesteren. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Aanvaard

In mijn vorige blog beschreef ik een van de lessen die God mij leerde aan de hand van mijn eetgedrag. Een andere les die Hij mij daar ook mee leerde had te maken met aanvaarding. Toen Hij daarover  tegen mij begon te spreken kon ik het feit dat ik door Hem ben aanvaard wel pakken dacht ik, maar ik begreep absoluut niet de diepe van wat Hij me wilde leren.

Hij aanvaard mij helemaal, totaal, alles, ook de hoekjes die ik liever niet belicht, waar ik liever niet naar kijk omdat ik bang ben voor wat er zal gebeurden als dat wat daar ligt aan het licht komt, ook die plekjes aanvaard Hij want ze horen bij mij, ook al ben ik me er niet eens van bewust.

Dat Hij mij als persoon aanvaard dat was één, maar toen Hij mijn duidelijk maakte dat Hij ook mijn lichaam aanvaard bleek ik dat toch een stuk lastiger te vinden. 
Ik had mezelf namelijk jaren vertelt (ook toen ik nog 30 kilo zwaarder was) dat ik daar niet zo'n probleem mee had, het was wat het was en het functioneerde.  
Maar dat bleek toch anders te zijn dan ik dacht, er bleken heel wat gevoelens verborgen te liggen toen er weer kilo's aan kwamen in plaats van eraf bleven, het maakte heel veel in mij los en eigenlijk ontstond er best wel paniek. 

Toen ik steeds weer op m'n snuit ging met m'n eten en ik niet snapte dat deze strijd terug was in mijn leven maakte God me steeds weer opnieuw duidelijk dat Hij van me hield, dat ik Zijn kind ben, dat Hij voor mij heeft gekozen, dat Hij mij aanvaard zoals ik ben en dat Hij mij wilde leren om mezelf te leren aanvaarden, ook mijn lichaam, Hij wil dat ik gelukkig ben.
En juist dat lichaam, dat aanvaarden vond ik verschrikkelijk moeilijk. 

Omdat ik opgegroeid ben met  een gehandicapte moeder heb ik van kinds af aan mee gekregen dat je blij moest zijn dat je kon doen wat gedaan moest worden, waarderen dat je een gezond lichaam gekregen had. 
Maar dat lichaam ook accepteren en aanvaarden was voor mij een heel ander verhaal, het was het omhulsel van je ware ik, de binnenkant daar ging het om, dat omhulsel was bijzaak, je moest het er maar mee doen.

Wat vond ik het lastig toen God daar aandacht aan ging besteden. Hij ziet mij als geheel en daar hoort ook mijn lichaam bij en wat was het moeilijk om te zien dat het Hem pijn deed dat ik dat omhulsel maar als een noodzakelijk kwaad zag.
God plaatst ons op deze aarde met een doel en Hij geeft ons daarvoor alle middelen beschikbaar die we nodig hebben, ook een lichaam.

Psalm 139:13-14 zegt "Want U hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed."
Ik begon me te realiseren dat het hier niet alleen om mijn persoonlijkheid ging, dat God ook mijn lichaam geweven had. In dat babylijfje zat alles al verborgen wat er uit zou groeien, Hij wist het, Hij gaf wat ik nodig zou hebben om in deze wereld iets van Hem te laten zien, ook met deze lijfelijke, handen, voeten, de armen, benen, romp.

Lang geleden realiseerde ik me dat als ik mezelf afkraakte en afwees ik eigenlijk zei dat God niet de waarheid sprak. Nu leer ik die zelfde les over mijn lichaam, als ik mijn lichaam afwijs omdat het niet voldoet aan wat ik denk dat mooier, beter zou zijn. Als ik mijn lichaam niet omarm en bekijk zoals Hij het bekijkt, zoals de Psalm zegt "ontzagwekkend en wonderlijk gemaakt"  zeg ik eigenlijk dat Hij geen gelijk heeft.
Durf ik dat te beweren ?

Marcus 12:30 zegt "Houd van je Heer God met je hele hart en met heel je ziel, met je hele verstand en met alles wat je hebt."  Dus ook met mijn lichaam kwam er in mijn gedachten. 
Een andere tekst die ik ineens anders las was 1 Korinthe 6:19 "Weet gij niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest, die in U woont, die gij van God ontvangen hebt, en dat gij niet van uzelf zijt ? Want gij zijt gekocht en betaald. Verheerlijkt dan God met uw lichaam." We hebben de Heilige Geest van God ontvangen, maar ons lichaam ook.

Heer U gaf mij dit lichaam, ook de tekenen van de tijd in dit lichaam bekijkt U vol liefde, want U weet wat dit lichaam heeft doorstaan en waardoor het getekend is.
U wijst het niet af omdat het niet voldoet aan schoonheidsidealen die mensen of ikzelf elkaar opleggen.
U ziet de schoonheid die U er in gelegd hebt, leer mij door Uw ogen kijken vol liefde en mededogen naar mijn lichaam dat U vormde speciaal voor mij. Open mij ogen Heer zodat ik mijn lichaam mag zien zoals U het ziet. Ik kies ervoor niet langer af te wijzen wat U mij gaf, ik wil het omarmen en ontvangen en U ervoor en ermee danken. 


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Wat genade doet

"Het is de goedertierenheid van de Heer dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is !  Nieuw zijn ze, elke morgen, groot is Uw trouw."  

Wat een prachtige woorden uit Klaagliederen 3:22-23, aan deze tekst moest ik denken toen enkele zinnen uit dit lied steeds maar bij me opborrelde : "And every morning mercy will restore me, I will proclaim, and if the world may fall before me, I will proclaim."

Ieder morgen zal Uw genade mij herstellen, dat zal ik blijven belijden, ook al lijkt het erop dat de wereld om mij heen in elkaar stort, al kan ik totaal geen invloed uitoefenen op wat er gebeurd en houd ik m'n hart vast, ik blijf belijden dat Uw genade nieuw is elke morgen, dat Uw genade mij herstelt elke morgen.

Je kan je zo verschrikkelijk machteloos voelen als je alleen maar vanaf de zijlijn kan kijken naar situaties die je raken, omdat de mensen die het aangaat je lief zijn maar de relaties verstoort zijn.

Wat een genade is Gods genade, hoe meer ik daar over na denk, hoe meer ik die mag ervaren in mijn eigen leven, hoe meer het bewustzijn van Zijn genade in mij doordringt. Hoe meer ik me realiseer dat het absoluut geen eerlijke ruil was die Jezus deed met mij, Hij kreeg een hart en leven dat zwaar beschadigt was en ik kreeg alles, nieuw leven, vergeving, een weg uit de dood, genezing, onvoorwaardelijke liefde, een lied van hoop, uitzicht op een hoopvolle toekomst, wat een onbegrijpelijke genade.

I was hopeless
Ik was hopeloos
I knew I was lost
Ik wist dat ik verloren was
Death and Darkenss were my only songs
Dood en Donkerheid waren mijn enige liederen
I needed someone to come to rescue me
Ik had iemand nodig die me kwam redden
And mercy heard my plea
En genade hoorde mijn roep

Lord, You found me
Heer, U vond mij
You healed me
U genas mij
You called me from the grave
U riep mij uit het graf
You gave me your real love
U gaf me Uw echte liefde
I thank you Jesus
Ik dank U Jezus
You washed my sins away
U waste mijn zonden weg
and now I'm living
En nu leef ik
I got forgiven
Ik ben vergeven
You came to set me free
U kwam om mij vrij te zetten
and that's what You mercy did for me
Dat is wat Uw genade deed voor mij

You gave beauty for my guilty stains
U gaf mij schoonheid vor mijn schuldvlekken
and now I'm living day to day by His grace
En nu leef ik elke dag uit Zijn genade
so excuse me if I can't contain my praise
Sorry als ik niet meer mijn eigen loftrompet kan spelen
cuz I know that I've been saved
omdat ik weet dat ik gered ben

Lord, You found me
Heer, U vond mij
You healed me
U genas mij
You called me from the grave
U riep mij uit het graf
You gave me your real love
U gaf mij Uw echte liefde
I thank you Jesus
Ik dank U Jezus
You washed my sins away
U waste mijn zonden weg
and now I'm living
En nu leef ik
I got forgiven
Ik ben vergeven
You came to set me free
U kwam om mij vrij te zetten
and that's what you mercy did for me
En dat is wat Uw genade deed voor mij 

And every morning mercy will restore me
En elke morgen zal genade mij herstellen
I will proclaim
Dit zal ik verkondigen
and if the world may fall before me
En als de wereld om me heen instort
I will proclaim
Dan zal ik verkondigen

Lord, You found me
Heer, U vond mij
You healed me
U genas mij
You called me from the grave
U riep mij uit het graf
You gave me your real love
U gaf mij Uw echte liefde
I thank you Jesus
Ik dank U Jezus
You washed my sins away
U waste mijn zonden weg
and now I'm living
En nu leef ik
I got forgiven
Ik ben vergeven
You came to set me free
U kwam om mij vrij te zetten
and that's what you mercy did for me
En dat is wat Uw genade deed voor mij

Ik geniet er zo enorm van dat God op deze manier, vaak door liederen met mij communiceert, het geeft me het gevoel dat ik bijzonder ben, dat ik graag gezien word, dat er intens van me gehouden word, dat ik kostbaar ben.

Dank U wel Heer Jezus voor wat Uw genade deed voor mij, dank U wel dat ik dit allemaal uit Uw hand mag ontvangen.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Dankbaar

Toen een paar weken geleden ik bij een mail van "IkWonderJou" dit lied (Opwekking 813) hoorde was mijn eerste reactie er een van een grote WOW.

Ik kende dit lied nog niet maar het was zo'n enorm feest van herkenning, dit bezong precies wat God in mijn leven had gedaan, wat ik had mogen ervaren. 

De euforie die lang bij me is geweest na mijn ervaring  met Pasen 2016 over de enorme verandering die God in mijn leven bracht is in het laatste half jaar uiteindelijk helemaal weggeëbd. Ik ken weer het gevoel dat God niet zo dichtbij lijkt en ik vind dat moeilijk, vooral omdat ik Hem zo van dichtbij heb mogen ervaren.  Wat over is gebleven is wat Hij in mijn leven deed en dat is heel bijzonder. Gelukkig weet ik nu wel heel zeker dat Hij er altijd bij is en me nooit alleen zal laten, ook niet als ik Hem niet voel, en dat is voor mij een enorme verandering. Dat intense gevoel van verlatenheid is er niet meer.

Het proces gaat nog steeds door, steeds komen er weer gebieden in zicht die voor het eerst of opnieuw (op een ander niveau) overwonnen (ontgonnen) mogen worden, samen met Hem kom ik ook daar doorheen ook al vind ik het lastiger zo.

Toch wil ik me steeds weer blijven herinneren, me bewust blijven van wat Hij voor mij gedaan heeft, me blijven herinneren waar Hij me vandaan heeft gebracht.

Als ik me dat blijf herinneren zie ik hoe groot Hij is en wil ik Hem daar voor danken en eren, en dat is precies de houding van mijn hart die Hij graag ziet.

Juist in de afgelopen Paastijd die net achter ons ligt was het bijzonder te bedenken wat Hij heeft gedaan, de enorme last die Hij heeft gedragen om mij de overwinningen te geven die ik mag ervaren. En ook al voelt het leven niet altijd als een overwinning, Hij de grote Overwinnaar is er bij en houd me vast.

Zo'n liefdevolle God is Hij, niet alleen voor mij maar voor ieder mens die Hem de kans geeft om te laten zien wie Hij werkelijk is.

Heer, U leidt mij door Uw hand,

toont mij het beloofde land.

Ook als pijn mijn hart verlamt:

Uw liefde wint elke strijd.

Is mijn angst als Jericho,

zijn de muren metershoog,

is mijn hart verdord en droog:

Uw liefde wint elke strijd,

mijn wapen, mijn veiligheid.

U die reuzen verslaat

U die bergen verplaatst,

U die ketens verbreekt

van wat is geweest,

brak de leugens en angst:

uw Woord duurt het langst,

want niets is ooit onmogelijk voor U.

Er is hoop, ook in de pijn,

als er oorlog woedt in mij,

als er nergens licht meer schijnt,

Uw liefde wint elke strijd,

mijn wapen, mijn veiligheid.

De grootste naam, de hoogste naam,

de mooiste naam is Jezus,

die redding geeft, die ketens breekt,

voor eeuwig Koning, Jezus.

Dank U wel dat de muren van mijn hart niet te hoog waren voor U, dank U wel dat de pijn van mijn hart U niet heeft afgeschrikt, net zo min als de oorlog die in mij woedde. Dank U wel dat U mijn ketens hebt verbroken en de dorre grond van mijn hart ben gaan bevloeien met Uw liefde. Uw liefde was het die overwon in mijn leven, voor eeuwig bent U Koning Jezus.

Dank U Jezus dat ik dit alles uit Uw hand heb mogen ontvangen en dat ik mag weten dat U nog veel meer voor mij heeft, U heeft alles wat ik wil ontvangen. Dank U wel dat U mij leert om niet meer te denken "zo is het wel genoeg anders neem ik te veel, nu maar een ander" 

Nee, U zegt dat U mij alles wil geven : alles. Help me dat nooit meer te vergeten, want Uw woord is waar, wat U beloofd dat doet U.  In Markus 11:24 staat "Daarom zeg Ik u : alles wat u biddend begeert, geloof dat u het ontvangen zult, en het zal u ten deel vallen." Dit alles maakte U mogelijk door niet alleen te sterven maar nog belangrijker : op te staan uit de dood, U maakte waar wat wat Jesaja 25:8-9 al zei "Hij zal de dood voor eeuwig overwinnen en vernietigen. De Heer zal al de tranen op alle gezichten afvegen. Hij zal de schande van zijn volk helemaal van de aarde wegdoen. Want de Heer heeft het gezegd [en Hij zal het ook doen] In die tijd zullen de mensen zeggen: Kijk, dit is onze God ! Hij is het van wie we hulp hebben verwacht. Hij is de Heer, op Hem hebben we vertrouwd. We zullen blij zijn en juichen, want Hij zal ons redden." 
Dank U wel Heer Jezus, daarom ben ik zo enorm dankbaar.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Hoe groot zijt Gij

Een paar maanden geleden ontdekte ik een vervelend plekje op m'n hoofd wat maar niet weg ging en uiteindelijk heb ik toch de huisarts er maar even naar laten kijken. Dan hoor ik een moeilijk woord : Basaalcelcarsinoom, en vraag ik wat dat inhoud : een veelvoorkomende (goedaardige) vorm van huidkanker die vrijwel nooit uitzaait. 

Oké dat valt dan weer mee.

Maar het moet wel weggehaald worden, en dat is een aantal weken later ook gebeurt en dat viel me reuze mee. Ook al was ik er heel nuchter onder, het is iets wat niet op je hoofd hoort te zitten en een fijn idee dat het plekje met succes weg is gehaald en dat het zo dus klaar is. 

Dan kom je wat weken later bij de kapper en die ziet dat er toch nog een kaal plekje zit en adviseert of het niet verstandig zou zijn dan wat ter bescherming op je hoofd te gaan dragen......dat was wel even slikken eigenlijk, maar ze had zeker een punt ook al had de dermatoloog daar niets over gezegd.

Na wat googelen kom ik tot het besluit dat dat toch wel een goed plan is, maar "help", ik vind dat helemaal niet bij mezelf passen en ik heb totaal geen ervaring met dat soort dingen. Ik hoor over bandana's en petjes, kijk wat op internet, maar zie me er nog niet mee lopen en ja zoiets wil ik toch wel even op m'n hoofd zien voor ik wat koop. En dan nog iets, winkelen is absoluut niet mijn ding.

Manlief zoekt ook wat op het wereld wijde web en vind een winkeltje in Gouda wat er volgens hem wel goed gesorteerd uitziet, ik vertrouw 'm blindelings want hij is de "winkelaar" bij ons in huis. Als we daar op een vrije dag heengaan treffen we een alleraardigst vrouwtje dat me gelijk begrijpt, snapt wat ik bedoel en doorziet wat bij me past en wat niet. Nog geen half uur later ben ik 2 petten in het zelfde model maar in verschillende kleuren rijker. Ook al moet ik nog wel erg wennen, dit is een goed resultaat en aan zijn gezicht te zien is manlief ook tevreden en daar word ik dan ook weer blij van. Opgelucht en tevreden, maar vooral dankbaar lopen we de winkel weer uit want wat viel deze onderneming waar ik best wel tegen op zag me mee. 

Toen we na een heerlijke lunch op een terrasje zonder bang te zijn voor het zonnetje op mijn mooie bolletje weer thuis waren keek ik wat filmpjes terug van de Nederland Zingt dag en daar kwam het lied "Hoe groot zijt Gij" voorbij en dat kwam ineens zo binnen. 

God is zo groot. 

Het plekje ontdekken (op een behaard hoofd waar het vaak over het hoofd wordt gezien), dat het succesvol werd weggehaald, en goed slagen voor een noodzakelijke bedekking tegen de zon : God voorziet.

Het zijn geen wereldschokkende dingen, maar voor mij waren ze belangrijk, waarvan ik vooral het laatste eigenlijk nog het engst vond. Hij wist het en Hij was erbij, in de gewone dagelijkse dingen.

Ik draai het lied nog maar een keer en veeg een traan weg, dankbaar zing ik het met heel mijn ziel mee : Hoe groot zijt Gij.

O Heer mijn God, wanneer ik in verwondering
de wereld zie, die U hebt voortgebracht
Het sterrenlicht, het rollen van de donder
heel dit heelal, dat vol is van uw kracht

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

Als ik bedenk, hoe Jezus zonder klagen
tot in de dood gegaan is als een lam
Sta ik verbaasd, dat Hij mijn schuld wou dragen
en aan het kruis mijn zonde op zich nam

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

Als Christus komt met majesteit en luister
brengt Hij mij thuis, hoe heerlijk zal dat zijn
Dan zal ik vol aanbidding voor Hem buigen 
en zingt mijn ziel: o Heer, hoe groot zijt Gij

Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij
Dan zingt mijn ziel tot U, o Heer mijn God
Hoe groot zijt Gij, hoe groot zijt Gij

ONDERWEG naar Hem en met Hem

P.S. Een dag voor deze blog online ging heeft de huisarts me opnieuw doorgestuurd naar de dermatoloog omdat er weer een plekje op m'n hoofd zit. Dit was best even een tegenvaller maar hoe dit verder ook zal verlopen, ik ben in Papa Gods veilige handen. Hij is erbij en zal er altijd bij zijn.

Eeuwig erfdeel

Ik vind het zo mooi hoe God werkt, hoe Hij doorborduurt op dingen, het één vloeit naadloos over naar het ander, het haakt precies in iets anders wat Hij ook al aangestipt heeft, zo weeft Hij een prachtig schilderij. Regelmatig kijk ik verbaasd hoe alles aan elkaar gelinkt is, en raakt het me met hoeveel zorg Hij de mens gemaakt heeft, hoe Hij alles weet en ziet.

Corrie ten Boom gebruikte vaak het mooie voorbeeld van een borduurwerk, wij zien de warboel aan de achterkant, maar Hij ziet de mooie kant.

Heel soms vang je een glimp op van de voorkant, van het prachtige resultaat en daar wordt ik dan zo blij van, maar ook als ik niets van die voorkant zie mag ik vertrouwen dat het prachtig zal zijn.

Er zijn verschillende onderwerpen die steeds terug komen bij mij : geduldig - wandelen in wandeltempo, grondig door het proces gaan. (daarover schreef ik deze blog) Ook de weg die Hij kiest raakt me, Hij weet precies wanneer Hij welk stukje wanneer aan te raken, de volgorde is heel belangrijk ontdek ik steeds meer, Hij is daarin zo wijs.

Ook "aanvaard" zijn is iets wat steeds weer terug komt, oei wat zitten daar veel gebieden aan vast. Zo bijzonder dat Hij van mij houd zoals ik ben, het verwonderd me steeds weer, vooral als ik tegen minder mooie dingen in mezelf aanloop. Maar gelukkig weet Hij raad met die dingen en wil Hij daarin werken om ze om te keren tot Zijn eer.

Omdat ik donateur ben van Family7 kan ik online programma's terug  kijken, ik bekijk graag de afleveringen van "Transparant" terug, ik leer daar zo veel van.

Zo vaak had ik het idee dat ik met allemaal losse eindjes zat en dan bid ik : Heer waar wilt U naartoe, wat wilt U zeggen, wat wilt U me leren ? 

Een van de presentatrices van Transparant sprak het woord "portion" en ik moest even nadenken over de Nederlandse vertaling : erfdeel, en kort daarna kwam er weer zo'n oud lied in mijn gedachten en ik zocht het op en het bleek Johannes de Heer 125 te zijn. 

Een paar zinnen uit dat lied bleven bij me haken : 

- "Wandelen aan Uw zij", ja ik wil niets liever dan dat.

- "Pelgrimsreis", mijn reis sinds Pasen 2016 is een echte ontdekkingstocht, een pelgrimsreis. 

- "Alles, alles wil ik lijden", dat lijden was toch sterven aan jezelf, ook zoiets waar ik regelmatig enorm mee aan het stoeien ben.   

- "Heer, Gij zijt mijn eeuwig erfdeel", dat begreep ik niet gelijk, maar juist dat bleef hangen............nog een los eindje.

Later begon me iets te dagen, een erfdeel daar hoef je niets voor te doen, dat ontvang je omdat je kind bent automatisch als de erflater sterft.

Het heeft dus absoluut niets te maken met wat je zelf doet, met je eigen werk of verdienste of je best doen te sterven aan jezelf, er is niets wat ik er door mijn eigen doen of laten aan kan veranderen. 

Als ik dacht dat te snappen ging er weer van alles mis en kwam ik erachter dat ik nog steeds in eigen kracht liep te hannesen, oei wat valt me dat dan tegen van mezelf. 

  Heer, Gij zijt mijn eeuwig erfdeel

  meer dan 't leven zijt Gij mij.

  Laat mij op mijn pelgrimsreize

  altijd wand'len aan Uw zij.

KOOR:

    Aan Uw zij, dicht nabij,

    Aan Uw zij dicht nabij;

    Alles, alles wil ik lijden,

    Mag 'k slechts wand'len aan Uw zij.

  Heer, ik vraag geen aardse schatten,

  'k vraag geen eer of heerschappij;

  wat ik bid, het is genade,

  om te wand'len aan Uw zij.

  Draag mij door de zee des levens,

  draag mij door het dodendal,

  tot ik kom in 's hemels zalen,

  waar 'k U eeuwig loven zal.

Jezus stierf voor ons en gaf ons ons erfdeel, alle autoriteit die in Hem was gaf Hij aan ons. Toen Hij (de erflater) stierf aan het kruis ging die erfenis in, werd die erfenis ons eigendom. 
Als wij die aannemen is alles wat die erfenis behelst van ons, we mogen er in gaan bewegen, ermee gaan handelen. 
Dat aannemen is denk ik nou juist het grote knelpunt bij mij, ik vind het nog erg lastig om te gaan staan in de autoriteit die God mij gegeven heeft.

Die rijkdom ligt er voor mij.
Ik ontdekte dat ik vaak veel te veel bezig was mijzelf volledig aan Hem overgeven, op zich een heel goed streven en verlangen, maar niet als ik het uit mijn eigen kracht doe.
Als ik Zijn offer aanvaard, Zijn erfdeel voor mij, dan gaat het als vanzelf dat Hij meer en ik minder word. In Hem is alles wat Hij is, in Hem ben ik alles wat Hij is. In Hem daar leer ik ook steeds meer van Hem kennen zoals Hij is, ik mag dat ontvangend aannemen.
Ik vind het lastig te omarmen dat alles wie en wat Jezus was ook voor mij is, in mij is omdat Zijn Geest in mij woont.

En al die losse eindjes zijn niet zo los als ik dacht, ze vormen één geheel, ze vormen mij, ik mag mezelf leren zien door Zijn ogen als Zijn geliefde kind dat volwassen word en zich bewust word van de positie die het gekregen heeft van de Vader.

Heer ik vind dit nog zo'n lastig gebied, niet uit eigen kracht, blijkbaar zit dit veel dieper in mij gebakken dan ik ooit had gedacht. Laat U het me maar zien Heer als ik in eigen kracht loop te hannesen, ik wil van U leren. Help me ook Heer niet te denken dat ik er nu wel ben, dat het zo wel goed is om kort daarna te ontdekken dat het het toch niet helemaal is, dat het nog niet klaar is. Open mijn ogen Heer voor Uw weg, en help me er nooit een stopbord op te zien of te plaatsen, U zet ze daar niet neer.  Uw weg is de weg die ik wil gaan, die ik helemaal wil uitlopen, alleen daar vind ik de rust en vrede waar ik zo naar verlang. Alleen op Uw weg kan ik ontdekken wat ik allemaal heb ontvangen in Uw erfdeel voor mij.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Mijn hulp is van U

Dagen achter elkaar werd ik met verschillende zinnen uit dit lied wakker, het staat in opwekking 640, maar is gebaseerd op Psalm 121. 

Een pelgrimslied.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen, 

waar komt mijn hulp vandaan ?

Mijn hulp komt van de Heer

die hemel en aarde gemaakt heeft.

Hij zal je voet niet laten wankelen,

Hij zal niet sluimeren, je wachter,

hij slaap niet, 

de wachter van Israël.

De Heer is je wachter,

 de Heer is je schaduw 

aan je rechterhand:

overdag kan de zon je niet steken,

bij nacht de maan je niet schaden.

De Heer behoudt je voor alle kwaad, 

hij waakt over je leven,

de Heer houdt de wacht

over je gaan en komen

van nu tot in eeuwigheid.

Een tijdje geleden schreef ik de blog : Ik zing, Hij strijd , Gods tactiek voor strijd is heel anders dan de onze. 

Hij stuurt de muziek vooruit, lofprijs baant voor Hem de weg, Psalm 50:23 zegt "Wie lof offert, eert Mij, en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien." 

Als wij een belofte van God hebben gekregen maar we zien het nog steeds niet gebeuren komt het er op aan hoe wij naar die situatie kijken. Kijk ik met mijn aardse ogen en laat ik moedeloosheid, twijfel of zelfs boosheid toe in mijn hart of kijk ik met Gods ogen en houd ik me vast aan Zijn belofte en aan Zijn woord en zeg ik met Paulus in Filipenzen 1:6 "Ik ben er van overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus." 

Ik hef mijn ogen op naar de bergen,

waar komt mijn hulp vandaan?

Ik hef mijn ogen op naar U, Heer,

die mij bij zal staan.

Mijn hulp is van U, Heer,

die alles heeft gemaakt.

U zult voorkomen dat ik wankel of val.

U bent mijn beschermer

die over mij waakt,

die niet sluimeren of slapen zal.

Wat kan mij gebeuren

door zon of door maan?

U bent mijn schaduw,

U bent er altijd.

Bewaart heel mijn leven;

mijn komen en gaan,

U beschermt mij tot in eeuwigheid.

Mijn hulp is van U, Heer!

Mijn hulp is van U, Heer.

O, van U!

Voeg ik me naar Gods tactiek voor de strijd en kies ik ervoor om Zijn lof op mijn lippen te laten zijn, en zo voor Hem de weg te banen zodat Hij Zijn werk kan doen. Misschien moet mijn houding eerst veranderen voordat ik kan ontvangen wat Hij voor me heeft.

In de blog Tel je zegeningen heb ik terug gekeken op mijn "One-Word" voor 2018, het woord van dat jaar heeft invloed op me gehad, als ik terug kijk zie ik dat God mijn wortels dieper in Hem verankerd heeft. Deze ervaring maakt dat ik vol verwachting uitkijk naar wat Hij in 2019 uit gaat werken met het woord dat Hij mijn voor dit jaar gegeven heeft : "Ontvangend" 

Ik vind het een mooi woord, maar ook best een lastige.

Het zegt denk ik veel over de houding van je hart, het roept bij mij gedachten op aan vertrouwen, afhankelijk durven zijn, maar ook met volhouden en volharden, verwachten, uitkijken naar wat komt, opletten, bewust zijn om ook aan te kunnen pakken wat gegeven wordt.

Een ontvangende houding, handen open, ogen op Hem gericht, vol verwachting uitkijken, naar Hem, Hij die zo groot, zo goed en zo mooi is. 

Hem eren voor wie Hij is, en zien wat daar uit voortkomt met een hart vol verlangen naar Hem, Hem ontvangen. 

Heer leer mij ontvangen wat U mij met en door dit woord wilt leren dit jaar, ik verwacht mijn hulp alleen van U.

P.S. als je meer wilt weten over  "One-Word"  vind je hier een link van Youvision, het principe God één woord van Hem te vragen voor een jaar ervaar ik als heel bijzonder. En Zijn Woord werkt door op alle terreinen van je leven.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.