Luisteren

Nadat God me duidelijk had gemaakt dat ik mezelf niet meer moest veroordelen om wat ik eet omdat Hij mij niet veroordeeld kwam er heel sterk een vraag in mij op : kies ik om te luister ik naar wat Gods Geest mij ingeeft of luister ik naar mijn eigen verlangens ?

Het deed me aan eerdere lessen terug denken : Als ik mijn ogen op Hem richt heb ik geen oog voor andere verlangens.
Een tekst die me daarover opviel was Gelaten 5:25 "De mensen die van Christus zijn, hebben hun "ik" met alles wat daarbij hoort gekruisigd. Laat je dus leiden door Gods Geest. Dan zul je ook door de Geest op het rechte pad blijven." 

Ook bedacht ik me of toegeven aan mijn eigen verlangens wel zo gezond was voor mijn lichaam ? Als ik toegeef aan mijn trek in vanalles eet ik veel meer suikers / koolhydraten en dat heeft als effect dat de kilo's eraan komen en mijn hba1c omhoog gaat en ik dus weer dichter bij de gevarenzone van diabetes kom. Als ik eet zoals God mij heeft duidelijk gemaakt, via het GOK principe, 3 maaltijden per dag komt mijn bloedsuiker op een gezond niveau en mijn lichaam op een gezond gewicht. 
Ik vind het zo mooi hoe God ons in hele praktische dingen ook de weg wijst, heel persoonlijk, Hij weet precies wat er goed is voor mij en wat niet.

Ik was 30 kilo afgevallen, ik schreef daarover in mijn blog "Veranderd eetpatroon" maar de kilo's eraf houden en dit gezonde eetpatroon vast houden was een moeilijkere weg. Maar toch ook een weg waarin God mij mooie inzichten gaf en liet weten dat ieder detail van mij en mijn leven voor Hem belangrijk is. Dat Hij mij ook in hele praktische dingen raad wil geven en weet wat het beste is voor mij.
Maar in deze les leerde ik iets wat veel belangrijker werd dan m'n gewicht en gezondheid. 
Ik heb verkeert eten heel lang als zonde gezien (het was niet goed en niet Gods wil voor mij) en dat bracht me steeds terug in veroordeling van mezelf, afwijzing en ik heb daar enorm mee geworsteld, ik schreef daar al over in een eerder blog "Geen veroordeling" 

Toen ik het boekje "Geheimen van de wijnstok" van Bruce Wilkinson las werd mij daarin iets duidelijk, God snoeide mij. Het principe van snoeien is "minder word meer" minder blad dat de zon bij de vrucht vandaan houd. Snoeien heeft als doel de groei te bevorderen, door te snoeien haalt Hij weg wat ons van afhoud van Hem.
Als ik luisterde naar zijn Geest was ik dichter bij Hem, ervoer ik meer (eet)rust en dát is wat mij gelukkig maakte en wat ik wilde vasthouden, ik wilde niet meer van Hem verwijderd worden door de bevrediging van mijn eigen verlangens. 

Even terug naar die vraag : Luister ik naar de Geest of naar mijn eigen verlangens ? 
Romeinen 8 zegt daar ook hele mooie dingen over. "Maar als je bij Jezus Christus hoort, word je niet meer veroordeeld. Want dan leef je op de manier die de Geest wil, en niet meer op de manier die je "ik" wil. Want doordat jullie bij Hem horen, heeft "de wet van de Geest" die levend maakt, jullie vrijgemaakt van "de wet van het kwaad" die doodt...............De mensen die zich door hun "ik"laten leiden, doen wat ze zelf willen. Maar de mensen die zich door de Geest laten leiden, leven op de manier die de Geest wil..............Daarom broeders en zusters, hoeven wij niet langer te doen wat ons oude "ik" wil...........Maar door de Geest kunnen jullie je verlangens van je oude "ik" overwinnen. Als jullie je door Hem laten leiden, zullen jullie leven." 

Het koste tijd, maar langzaam maar zeker begon het me te dagen, het zakte van m'n hoofd naar m'n hart en dieper tot in mijn bewustzijn, en ik las ineens de woorden die weer een stukje verder stonden ook anders : "Want jullie hebben geen geest gekregen die bange slaven van jullie maakt. Maar jullie hebben Gods Geest gekregen. Het maakt jullie tot kinderen van God. Door Gods Geest noemen we Hem [vol vertrouwen] "Abba Vader"  Gods Geest die in ons is, laat onze eigen geest weten dat we kinderen van God zijn."  Dat was nu precies wat er gebeurde. "We erven hetzelfde van God als Jezus Christus." Daar schreef ik eerder over in de blog "Eeuwig erfdeel" 

Zo bijzonder hoe God stukje voor stukje de dingen bij elkaar brengt en me leert en onderwijst. Dingen die ik al zo vaak gehoord had maar ineens in een heel ander licht komen te staan. Wat een genadige, liefdevolle en wijze Vader hebben wij.

Hebreeën 10:22 zegt  " Laten we God  naderen met een oprecht hart en een rotsvast geloof, met een hart dat gereinigd is van een slecht geweten en met een lichaam dat met zuiver water is gewassen."  Joseph Prince zegt in zijn boek "Bestemd voor Overwinning" daarover : Onze harten zijn door het bloed van Jezus van een slecht geweten gereinigd. Een slecht geweten is een geweten dat zich voortdurend van zonde en mislukking bewust is en daardoor altijd straf verwacht. Het is een geweten wat zich onder veroordeling bevindt.

In Romeinen 8 lazen we dat we niet meer naar die oude "ik" met z'n verlangens en eisen hoeven te luisteren, we zijn in staat naar die zachte stem van Gods Geest te luisteren die ons de goede weg wijst, de weg van leven.
Ik mag me vergevingsbewust zijn, bewust van mijn gerechtigheid in Christus Jezus, zelfs als ik faal.
Een goed geweten, gereinigd door het bloed van Jezus teert niet op de kennis van goed en kwaad. Een goed geweten teert op het leven van Christus en geeft ons het vertrouwen om tot God te naderen, dat God niet boos op ons is, zegt Joseph.

Natuurlijk gebeurt het regelmatig dat het vlees het wind van de Geest, maar toen las ik een mooie tekst in Spreuken 24:16 "Een rechtvaardige komt zevenmaal ten val maar telkens staat hij op. De goddeloze struikelt door zijn slechte daden en komt voorgoed ten val." 
In het boek "Getallen in de Bijbel" las ik dat zeven staat voor "vol zijn", "voldaan zijn" of "genoeg hebben" 
Wat er ook gebeurd steeds staat de rechtvaardige weer op, God richt hem steeds weer op. Voor mij is dit heel hoopvol.
Ik mag groeien, en groeien gaat met vallen - en dat vallen was hart en pijnlijk en ging gepaard met schaamte, een gebied waar ook regelmatig opnieuw aan geschaafd moet worden -  maar ook (uiteindelijk) weer opstaan.

Dank U Heer dat U me steeds weer optilt als ik ben gevallen, dank U wel dat U mij steeds bewuster maakt van de keuzes die ik mag maken. Dat mijn denken vernieuwen mag, ik het steeds weer tegen Uw Waarheid mag houden. Dank U wel dat U er altijd bij bent en dat U mij liefdevol en geduldig leidt op mijn weg naar U toe door dit leven. Dank U wel dat U juist dat wat mijn leven heeft beheerst gebruikt om mij zulke mooie en waardevolle lessen te leren. Soms voelt het alsof het opnieuw de overhand heeft, maar dan bedenk ik me dat U mij vrij hebt gezet. Uw woord zegt in Johannes 8:36 "Als de Zoon u vrijmaakt heeft bent u werkelijk vrij."  U bent zo goed, zo liefdevol en geduldig. Dank U wel voor wie U bent.


ONDERWEG naar Hem en met Hem