Volharden in vertrouwen

In het leesrooster Oswald Chambers : Hoop - Een helige belofte uit de bijbelapp - ik heb al eens eerder over dit leesrooster geschreven in de blog Intimiteit (vervolg) -  raakte het me de laatste dagen ook weer zo dat ik ze verschillende keren heb gelezen, herhaald, er flink op heb moeten kauwen. Wat daar gezegd werd kwam binnen maar vond ik niet makkelijk. "God gaat met de gelovige om als met een boog die Hij aanspant. Op een bepaald moment zegt de gelovige :  "Ik kan er niet meer tegen." Maar God  schenkt er geen aandacht aan , Hij blijft de boog aanspannen omdat Hij zelf -en niet wij- het moment kiest om de pijl los te laten. Aan de gelovige wordt gevraagd geduldig "vol te houden" totdat God de pijl loslaat."  Vol houden is volharden. En dan gast het verder " Wees standvastig trouw aan God Hij zal zijn waarheid openbaren op een manier die jouw leven tot iets heiligs zal maken. Met andere woorden : de blijvende aanwezigheid van God zal zichtbaar worden door de eenvoudige dingen van je leven. Maar je moet wel op Hem wachten."

Dat deed me denken aan iets wat iemand zei en wat bij me bleef haken : Vrijwillig, maar niet vrijblijvend. In Exodus 24 vraagt God het volk of ze een verbond met Hem willen aangaan, en tot drie keer toe zegt het volk : Alles wat de Here gesproken heeft zullen we doen. Daarna krijgt ze in Exodus 34 (opnieuw) de 10 geboden / richtlijnen op stenen tafelen, waarbinnen ze veilig kunnen bewegen, als ze daarbinnen blijven zijn ze onder Gods bescherming. God is zo genadig.

We kiezen vrijwillig om ons leven aan God te geven, daarbij laten we ons recht op zelfbeschikking los om de leiding aan Hem over te geven, dat heeft consequenties. Voortaan gaat het als het goed is op Zijn manier, en niet alleen als het mij uitkomt. Als ik dan heel eerlijk naar mezelf kijk ben ik me ervan bewust dat ik daarin nog heel veel te groeien heb.

Dan lees ik de laatste dag : "Geluk is iets dat komt en gaat. Het kan nooit een doel op zichzelf zijn. Het doel van de mens is heiligheid, niet het hebben van geluk. God heeft de mens zó bijzonder gemaakt dat hij "God kan verheerlijken en eeuwig van Hem kan genieten" Een mens zal nooit de ware vreugde kennen, tenzij hij een juiste relatie krijgt met God. De duivel beweert dat hij de mens tevreden kan stellen zonder God. Maar het enige waar hij in slaagt is om geluk en plezier te geven, nooit vreugde. Ons leven betekent zoveel meer dan we kunnen vertellen. Het vervult een zeker doel van God waar we niets over weten. Het is onze taak om de Heer te vertrouwen met heel ons hart en niet te steunen op wat we zelf kunnen begrijpen." Hij zal altijd Zijn kant van het verbond houden, Hij kan niet anders, Hij komt nooit terug op Zijn Woord en Zijn beloften. Mijn kant van het verbond is Hem vertrouwen en vanuit liefde doen wat Hij vraagt ook als mijn verstand er niet bij kan terwijl mijn hart weet dat het weet dat het goed is. Ik vind dat als ik heel eerlijk ben heel spannend.

De laatste dag sloot af met de zin : " Aardse wijsheid kan nooit in de buurt komen van Goddelijke wijsheid. Als we tekort doen aan de Goddelijke wijsheid, doen we tekort aan Gods doel voor ons leven."  Spreuken 3:5-6 zegt  "Vertrouw op de Heere met heel je hart en steun op je eigen inzicht niet. Ken Hem in al je wegen, dan zal Hij je paden rechtmaken." Dit vers lees ik toch wel een beetje anders met in mijn achterhoofd : Als we tekort doen aan de Goddelijke wijsheid, doen we tekort aan Gods doel met ons leven. 

Wil ik Gods plan voor mijn leven ? Ja. Ben ik dan ook bereid om dat plan uit te wandelen terwijl ik het einddoel niet ken, het enige waarvan ik absoluut ben overtuigd is dat het goed is. De Bijbel zegt : Ken Hem in al uw wegen, ben ik bereid 's morgens mijn benen over de rand van mijn bed te zwaaien (ook iets wat ik alleen maar kan omdat de God die mij geschapen heeft me daar de kracht voor geeft) en die God te vragen waar we die dag heen gaan en mijn eigen ideeën los te laten. Te vertrouwen dat Hij me de weg zal wijzen bij elke stap. Ben ik bereid mezelf op Zijn boog te laten spannen en daar net zo lang te blijven zitten (ook als dat erg ongemakkelijk en oncomfortabel is, ook als het mijn eigen ik en vlees zeer doet) tot Hij bepaald wanneer Hij de pijl afschiet op het doel dat Hij voor ogen heeft en Hij precies mij voor uitgekozen heeft omdat ik in die situatie en op die tijd het beste "wapen" ben in Zijn hand.

Heer het maakt zoveel in mij los, het enige wat me gaat helpen is mijn ogen op U alleen gericht houden. Help me Heer.

ONDERWEG naar Hem en met Hem