Les van een kamerplant

Hoe bijzonder, God ging één van mij kamerplanten gebruiken om mij iets te leren, of eigenlijk verschillende dingen te leren. Ik heb overigens geen idee hoe deze plant heet, maar ik kreeg hem jaren geleden van een ernstig zieke man die heel veel indruk op mij maakte. Hij zei : God is goed, altijd, altijd is God goed, en dat raakte me diep omdat Hij het leefde op zijn sterfbed.

Ik wist dat deze plant zelf stekjes maakt vanuit zaad dat hij voortbrengt alleen bij mij had ik het nog niet vaak gezien en was het niet erg succesvol, een stek die best wel groot was geworden ging zomaar ineens dood, en dat vond ik zo jammer. In mijn kinderlijke geloof heb ik God om stekjes gevraagd.... en ik kreeg ze, inclusief geestelijke lessen die heel diep bij me binnenkwamen omdat ze zo tastbaar werden.

Zo'n zaadje word pas een stekje nadat het in de grond is kapot gegaan, opengegaan zodat het kiemplantje eruit kan komen. Het grappige van deze plant is dat de zaadjes soms wegspringen, ik hoor ze dan op de vloer vallen, pak ze op en leg ze in de potgrond en spuit er wat water op met de plantenspuit. Met dat ik dit schrijf bedenk ik me dat God al voor het zaadje ontkiemt extra aandacht aan het zaadje geeft , het bevochtigt zodat het in de goede conditie komt om kapot te gaan, te sterven om open te breken om nieuw leven ruimte te geven. Het komt als eerste als met een kromming boven de grond, de toekomstige blaadjes zitten nog in het velletje van het zaadje. Pas als het kopje omhoog komt en de blaadjes groter worden valt dat schilletje eraf. Dat is het moment dat ik een klein potje of beker neem, vul met potgrond en er met m'n vinger een diep gat in prik waar ik het stekje inzet. 

Dan krijgt ie een plekje in de vensterbank zodat ie wat meer licht krijgt in onze best donkere kamer omdat er grote bomen voor ons raam staan. Dit beeld van donker deed me ineens denken aan dansend door het dal van diepe duisternis waar ik over schreef in m'n blog Dansen

Op een  avond, toen de boze erg z'n best deed leugens in mijn hoofd te planten zag ik ineens weer een klein groen begin van een stekje, en het was of God zei : Het maakt niet uit hoe jij je voelt, Ik ben aan het werk, Ik maak iets nieuws. "Ik ben aan het werk" was voor mij een link naar het lied Way Maker en "Ik maak iets nieuws" naar Jesaja 43:19 "Zie, Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u het niet weten ? Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis."  Ik werd hier zo door getroost en bemoedigd. Inmiddels staan er 6 stekjes, 1 al wat groter bij de moederplant in de pot en 5 in aparte potjes waar ze in mogen wortelen en opgroeien. 

Zo voelt het op het moment een beetje voor mij, een stekje : leren voelen, een stekje : dieper vertrouwen wat zichtbaar word in dieper los laten, een stekje : danken voor en in alle omstandigheden - zelf voor een hoop stekjes wat zo wiebelig voelt - Een stekje : gezin (waar ik heel bewust niet over schrijf),  een stekje : ontwikkeling (zelf)leiderschap, een stekje : volharden. Aan volharden voegde God iets voor mij toe toen ik het filmpje Don't doubt it van Dutch Sheets luisterde : Twijfel niet, of eigenlijk TWIJFEL NIET ! Twijfel niet aan Mijn werk in jou, twijfel niet aan wat je kunt/zult zijn door Mij (Filippenzen 4:13), twijfel niet aan wat Ik in je gelegd hebt. 

Deze laatste herinnerde me aan woorden die in februari 2019 over mij uit zijn gesproken waarin God zei : Over de droge gescheurde grond van jou leven giet Ik Mijn water (dat staat voor Zijn Woord)  en in eerste instantie verdampt het op de warme grond, maar Ik blijf gieten net zo lang als nodig en langzaam verdwijnen de scheuren uit de grond. Ik maak de grond weer vruchtbaar en dan zal het zaad dat Ik erin geplant heb ontkiemen. En dan herinnerd God me aan Psalm 1, de boom geplant aan waterstromen die op zijn/Zijn tijd vrucht draagt en waarvan de bladeren niet zullen verdorren. Bij de waterstromen moet ik ook denken aan Ezechiel 47, zwemmen in Gods rivier, kopje onder, doorweekt : soaken. Ook daar heeft God al vaak over tegen me gesproken en het word me steeds meer duidelijk dat Hij daar voor mij Zijn Woord daarmee bedoeld, dompel je onder in Mijn Woord, doordring je met Mijn Woord. 

Heer dan heb ik Uw openbaring nodig, Uw Heilige Geest die Uw Woord levend en krachtig in mijn hart doet landen en tot leven brengt. Dank U wel dat U de zaadjes die U laat ontkiemen in mij met Uw liefde en zorg zult omringen en dat ze mogen uitgroeien tot bomen die U eren. Met dat ik dit schrijf moet ik denken aan een oud lied uit mijn jeugd : God's volk word uitgeleid naar aanleiding van Jesaja 55:12, waar gesproken wordt over bomen die klappen voor U. De natuur gehoorzaamd en eert U en zo zal ik dat ook doen. En dat brengt me bij een ander lied : So will I

ONDERWEG naar Hem en met Hem