Zoeken in deze blog

dinsdag 15 november 2022

Liefdevolle Heelmeester

In mijn vorige blog Op reis (vervolg) Vertelde ik al iets over mijn vragen rond het lijden dat ik in mijn leven gezien had en wat een periode van mijn jeugd, van mijn 12e tot mijn 16e enorm in de knoop heeft gebracht, mede doordat ik me in die tijd nergens, niet thuis, niet op school en niet in de kerk, gezien of gehoord voelde. In die periode gebeurde er dingen in mijn leven die te zwaar waren voor een jong, naïef meisje, zeker als je geen antwoord kan vinden op de vragen die je niet eens weet hoe te formuleren. Het stapelt allemaal op in je binnenste en begint te gisten. Ik proefde dat God hiermee aan de gang wilde, dat het tijd was om hier samen met Hem doorheen te gaan.

Ineens begonnen er dingen samen te vallen. Al een tijdje viel mij een boek in mijn kast op : De tranen van God wat geschreven is door Joni Earecson-Tada en Steven Estes. Ik wist wat dat betekende maar het trok me niet erg. Uiteindelijk heb ik het opgepakt en toen begon het balletje van herinneringen te rollen en ontdekte ik dat ik met deze periode uit mijn jeugd te maken had. Bij de blogspot Frisse kijk op oude waarheden kwam het blog Tot eer van Zijn Naam (2) online en dat was een enorme eyeopener voor mij : Als wij vergeving aannemen of een ander vergeven word God geëerd. En toen ik daar wat op liep na te kauwen was het of God zei : Ik heb jou geschapen om mij te eren. Hij bracht mij een bepaalde gebeurtenis in gedachten en ik wist dat ik moest vergeven. Ook al had ik dit al gedaan, het was nodig om dit uitgebreider en dieper te doen met de kennis die ik inmiddels had gekregen van Hem over de enorme waarde van vergeving. 

Nadat ik dat gedaan had kwam een droom die ik een aantal weken daarvoor gehad had, en had opgeschreven terug in mijn herinnering. Ik zocht 'm weer op en ik wist dat het met delen van mij te maken had (ieder mens bestaat uit "delen" zoals een boom uit jaarringen heeft waaraan je z'n levensloop kan aflezen, zo heeft een mens "delen" waarin herinneringen zijn opgeslagen, gezonde delen doen nog gewoon mee in je dagelijkse leven, getraumatiseerde delen zijn vaak weggestopt zodat ze minder pijn veroorzaken, maar toch hebben ze ook dan vaak meer effect op het dagelijkse leven als dat je denkt, er ontstaan ook situaties waarin ze zich niet meer weg laten stoppen) Verder kwam ik er niet achter wat God hier toch mee wilde zeggen. In de droom zag ik tot drie keer toe een oude motor, bepakt en bezakt, bereden door rijders zonder helm, in verschillende snelheden aan me voorbij gaan. Ze parkeerde hun motor op in de grasberm en verdwenen in de bossages die langs het grasberm stonden. Na het lezen van de blog van Marja had ik de indruk dat ik mijn droom moest delen met een vrouw van het gebedshuis waar ik onderdeel van ben en haar moest vragen of zij mij kon helpen met het begrijpen van deze droom omdat ik er zelf niet verder mee kwam. Bij het antwoord wat zij mij gaf wist ik direct : dit is het. De delen van mij hadden zich het bos in gestuurd gevoeld, niet gezien, niet erkend. God had mij door een droom laten weten dat Hij wist van de situatie, en dat Hij het niet vergeten was en dat ik nu met Hem door deze periode heen mocht gaan om te vergeven en te genezen.

Ook al was dit verschrikkelijk pijnlijk, het was ook heel kostbaar. Papa wil niets liever dan ons hart genezen, dat is ook wat Hij Pasen 2016 tegen mij zei. In het boek dat ik begon te lezen las ik dingen die ik nog nooit zo gezien had, en waar ik nu ook voor open stond. Het was en is mijn gebed dat Hij door Heilige Geest mij Zijn Waarheid en Weg laat zien. Ik vind het balanceren tussen allerlei verschillende uitleggingen van de Bijbel soms een lastige, zeker als ik proef dat er niet altijd even respectvol op elkaar word gereageerd. Ik heb het daar al eerder over gehad in mijn blogs. De pink weet niet hoe het leven er als lever uitziet en andersom ook niet, maar beiden zijn ze wel een onderdeel van het lichaam van Christus en ze helpen dat lichaam niet door om elkaar te lachen of nog vervelender, elkaar te bekritiseren. 

Heer wat een liefdevolle Heelmeester bent U, dank U wel dat U de tijd neemt, en het proces opbouwt en alles zorgvuldig voorbereid. Ik mocht weer los komen van een moeilijk stuk trauma wat als een betonblok voelde achteraf gezien, en in de ruimte die is ontstaan  is er ruimte om de pijn van het lijden te verwerken dat ik heb gezien bij mijn moeder en vader, bij de vrouw waar ik al zo lang mantelzorger voor ben, maar ook de pijn in ons eigen leven. De pijn en het lijden waar ik zo vaak geen raad mee weet, wat ik vaak ook maar weg heb gestopt en wat er nu mag zijn, wat gehoord en gezien mag worden, net als die delen van mij door U wel werden gezien en gehoord en die hersteld mochten worden als onderdeel van mij. U maakt mij heel, ik mag er zijn, elk onderdeel van mij mag uit de schaduw in Uw licht komen en één worden met mij en er gewoon zijn.

Dank U wel dat ik mag leren zien waar U was in dit alles en dat U goed bent, dat Uw motivatie altijd liefde is, ook als U dingen toelaat die U afschuwelijk vind. Dank U wel dat U mensen nooit dwing, U geeft ze altijd de vrije keus, ook als iemand keuzes maakt die U afschuwelijk vind en die andere mensen pijn doen. Toch bent U daarin en werkt U daar doorheen. Nee, ik begrijp het niet allemaal, ik heb zeker geen pasklare antwoorden meer. Het lijkt wel of ik die steeds meer kwijtraak. Maar ik weet één ding Heel zeker : U houd van mij en van ieder mens op deze aarde, Uw lievelings planeet in het hele heelal dat U schiep. U koos ervoor op deze planeet leven te scheppen in water en land, de natuur, de dieren, en als kroon op Uw werk de mensen. De mens keerde zich van U af maar U liet de mens niet los, U liet mij niet los, ook niet toen ik van U wegliep. U hield mij in het oog, dank U wel daarvoor.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen, laat gerust een reactie achter dat vind ik altijd leuk.

Doe je dat liever privé dan begrijp ik dat en kan dat via het volgende mailadres

danielle.hoogendijk@live.nl

Je kroon dragen

  Ik was te gast bij  Johanneke Plaggenmarsch  van  Waardevol en uniek  voor haar nieuwe serie " je kroon dragen " Hier de eerste ...