"Zo heb Ik ook jou liefgehad" bleek uit Opwekking 705 te komen.
Aan de maaltijd wordt het stil
als de meester knielen wil,
en vol liefde als een knecht,
elk apart de voeten wast en zegt:
Dit is wat ik wil dat jullie doen,
dit is waarom Ik bij jullie neerkniel,
Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn,
dit is wat de wereld ziet van Mij
als je Mij gaat volgen.
Refrein:
Toon Mijn liefde, aan de ander
dien de ander, zo heb Ik ook jou liefgehad.
Heb elkaar lief, wat er ook gebeurt,
dien de ander, zo heb ik ook jou liefgehad.
In de wereld wordt het stil,
als wij doen wat Jezus wil
en gaan dienen als een knecht,
zoals Hij ons heeft gezegd, Hij zei:
Dit is wat Ik wil dat jullie doen,
dit is waarom Ik bij jullie neerkniel.
Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn,
dit is wat de wereld ziet van Mij
als je Mij gaat volgen.
Elkaar dienen, nederig zijn, de minste zijn, ik vind dat bij sommige mensen best lastig maar het is wel wat Jezus ons leert en voor heeft geleefd, want zo heb Ik jou liefgehad.
Dat zinnetje waar ik mee wakker werd komt uit het refrein en de volgende zin is "Heb elkaar lief, wat er ook gebeurd" oef die vind ik nog lastiger moet ik eerlijk bekennen.
Als we moeite met onze naaste hebben trekken we ons vaak wat terug en verwaterd het contact en dat vinden we dan helemaal prima, dan is het wat minder lastig, maar vind je het gedrag van iemand waar je heel veel van houd gewoon heel lastig.
"Zoals men ijzer scherpt met ijzer, zo scherpt een mens een medemens" staat er in Spreuken 27:17
God gebruikt onze naaste en leert ons juist door die persoon waarmee wij het soms zo moeilijk hebben om goed te kijken naar wat er in ons eigen hart is en houd ons dan voor hoe Hij het zou doen, Hoe Hij zou willen dat wij, dat ik het zou doen.
Wat vind ik dit soort inkijkjes lastig en wat toont Hij het me liefdevol en zonder verwijd, Hij kneed mij behoedzaam naar Zijn beeld.
Ja ik wil graag steeds meer op Hem gaan lijken maar wat is het proces soms confronterend, en dan heb ik het ook nog niet in één keer geleerd, en komt die les keer op keer terug, steeds een stukje dieper en steeds meer word zichtbaar wie ik mag zijn in Hem.
ONDERWEG naar Hem en met Hem.
Hoi Danielle, dankjewel voor je mooie blogpost! Ik herken zoveel: een liedregel, die spontaan bij je opkomt, dat je dan dat lied op gaat zoeken.... , maar ook het leerproces in het steeds meer op Jezus gaan lijken. De lessen die je steeds weer nodig hebt. Fijn om dat van elkaar te lezen! Gezegende zondag alvast hoor!
BeantwoordenVerwijderenDank je wel, fijn om te lezen dat je het herkend en dat je dat deeld, we hebben elkaar nodig.
Verwijderen