Ik moet eerlijk zeggen dat zelfs bloggen voor mij volharden vraagt, mijn roep is steeds vaker wordt : Heer hoe dan, hoe verwoord ik dit, ik snap het zelf nog maar amper, hoe moet ik het dan delen en hoe zal de lezer het dan begrijpen !? Maar ik doe wat Hij mij opdraagt en mag Hem het resultaat toevertrouwen.
Ik leer zulke diepe en pijnlijke lessen die ik in mijn geest al met moeite snap laat staan onder woorden kan brengen. Het is of ik ijkpunten zie en weet dat ze verbonden zijn en dat ik ze in het oog moet houden, maar nog aan het zoeken ben hoe ze verbonden zijn en wat God er mee wil zeggen. Geen idee of jullie me nog kunnen volgen, maar ik weet niet hoe ik het anders moet uitleggen. Misschien dat m'n blog ook moeilijker te volgen wordt omdat het eigenlijk steeds meer een soort vervolgverhaal wordt, alles grijpt in elkaar en volgt op elkaar. Deze blogs zijn zeker niet luchtig en misschien ook wel wat lastig als je niet regelmatig leest. Maar nu ik hier zo mijn gedachten, twijfels en onzekerheid deel realiseer ik me ook dat ik regelmatig bid : Heer dit is Uw blog, U hebt gezegd te vertellen wat U deed en doet in mijn leven. En ik kan niet anders zeggen dan dat dat veel en intensief is.
Ik ben enorm dankbaar dat God over hoop is begonnen te spreken, zonder hoop wordt volharden terwijl je ook je gevoel niet probeert uit te zetten een hele klus. God zij dank dat ik die klus niet alleen hoef te klaren. Derek Prince Ministries heeft een hele mooie proclamatiekaart : De God van de Hoop en deze heb ik al een tijdje bij de hand liggen op de plek waar ik 's morgens mijn tijd met God heb en steeds weer raakt de tekst me en kan ik alleen maar zeggen : Heer U bent mijn enige hoop.
God vraagt gehoorzaamheid, dat zagen we al bij het volk van Israël. God sloot een verbond met dit volk van Zijn keus. Een verbond is een bindende afspraak tussen twee partijen, beide partijen worden geacht zich aan hun deel van dat verbond te houden. Wij leven in de tijd van het nieuwe verbond, maar een verbond is nog steeds een verbond waarbij diegenen die hun leven hebben overgegeven aan Jezus Christus in Hem onder dat nieuwe verbond vallen. In dit verbond hebben we een verantwoordelijkheid en we worden geacht die verantwoordelijkheid te nemen. Door genade ziet God ons in Christus alsof wij nooit gezondigd hebben, maar dan is mijn deel van het verbond dat ik in Christus blijf en dus alles doe wat Hij zegt, me aan Zijn "spelregels" houd, en die zijn niet anders geworden dan de wet die God Mozes op de berg gaf. Eigenlijk zijn ze nog wat aangescherpt door Jezus in de Zijn rede op de berg in Mattheus hoofdstuk 5 tot en met 7.
In het dagboek : Gods beste geheimen, van Andrew Murray wat ik dit jaar gebruik las ik het volgende : "Geen vader kan zijn kinderen iets leren tenzij ze gehoorzaam zijn. Geen leraar kan een kind onderwijzen dat hem voortdurend ongehoorzaam is. Geen generaal kan zijn soldaten naar de overwinning leiden zonder onmiddellijke gehoorzaamheid." God onze Vader wil ons hele waardevolle lessen leren, Heilige Geest is onze Leraar in ons, wij zijn geroepen als soldaten in Gods leger.
God begon me te laten zien hoe vaak "als het mij uitkomt" een rol speelde in mijn gehoorzaamheid aan Hem. Als het te confronterend was stop ik het liever even weg tot later orde, dat heeft te maken met luiheid en laksheid, lauwheid, en God haat lauwheid lezen we in Openbaring 3:16 "Maar omdat u lauw bent en niet koud en ook niet heet, zal Ik u uit Mijn mond spugen." In Johannes 14:21 en 23 zijn Zijn woorden ook heel duidelijk : "Wie Mijn geboden kent en zich eraan houd, heeft Mij lief. Wie Mij liefheeft zal de liefde van Mijn Vader en Mij ontvangen, en Ik zal Mij aan hem bekend maken.....Jezus antwoordde : Wanneer iemand Mij liefheeft zal hij zich houden aan wat Ik zeg, Mijn Vader zal hem liefhebben en Mijn Vader en Ik zullen bij hem komen en bij hem wonen." Dat zijn best confronterende woorden. Het lijkt wel of de Bijbel de laatste tijd steeds confronterender word, en dat is goed, ik denk dat het nodig is dat we/ik wakker geschut wordt. Het zou goed mogelijk zijn dat ik me heb laten afglijden en in heb laten pakken door een evangelie wat niet te veel pijn moet doen, dat niet té confronterend is omdat dat ongemakkelijk is. Volharden, doorpakken, wat het ook kost, kost je alles, maar dan krijg je ook alles. (dat zal nog wel eens een anders blog worden denk ik)
In die tijd zag ik een filmpje voorbij komen dat : De zonde van nalatigheid heette, en ik ben het niet gelijk gaan kijken zoals ik dat vaak wel doe omdat ik weet dat het me niet voor niets opvalt. Alleen de titel al, pfffff Heer moet dit.....Ik weet dat het een overbodige vraag is, ja dit moet want het valt me niet voor niets op. Maar het liet me niet los dus ik ben toch maar gaan kijken en dat kwam flink hard binnen. Onze nalatigheid heeft gevolgen, dat vind ik een hele heftige waar ik liever niet over nadenk want ik word er alles behalve vrolijk van. Maar in Genesis 2:15 geeft God een hele duidelijke opdracht : "God, de Heer, bracht de mens dus in de tuin van Eden, om die te bewerken en erover te waken."
Ik loop hier al een hele tijd mee te stoeien en erop te kauwen en steeds komt het weer terug, op allerlei verschillende manieren, soorten, maten, kleuren, je kan het zo gek niet verzinnen of het popt weer op in mijn achterhoofd. Wat trekt dit onderwerp door alle lagen van mijn leven en wie ik ben. Maar om de oorlog (strijd in ons denken) te winnen is absolute onvoorwaardelijke gehoorzaamheid aan Zijn aanwijzingen en opdrachten noodzakelijk. Om de wedloop (van het leven) te winnen is absolute toewijding, beheersing en gehoorzaamheid in het opvolgen van de aanwijzingen van de Coach nodig, anders zal je niet als eerste over de finishlijn komen.
Dank U wel Heer, Papa dat U het beste met me voor hebt, U wilt gewoon dat ik gezond ben, zowel geestelijk als lichamelijk. U bent Degene die mij geschapen heeft en U weet beter dan wie dan ook wat er in mij is en wat verandering en onderwerping aan U nodig heeft om in staat te zijn om de strijd in mijn denken, en van dit leven te winnen voor en met U zodat Uw Koninkrijk zichtbaar word in en door mij heen in deze wereld waarin U mij met dat doel geplaatst heeft. Dank U wel dat Uw Geest alles doet om mij te overtuigen. Andrew Murray zei verder "Bid God deze les in uw hart te prenten : het geloofsleven is een leven van gehoorzaamheid. Zoals Christus leefde in gehoorzaamheid aan de Vader, zo hebben ook wij gehoorzaamheid nodig voor een leven in de liefde van God." Ja Heer, ets deze les in elke vezel van mijn wezen, maak me gewillig met alles wat in me is om Uw wil te doen en daar niet langer de kantjes vanaf te lopen door het alleen te doen als het niet al te ingewikkeld is. Maak dat ik me er door niets meer van wil laten weerhouden alles voor U te doen en de verantwoordelijkheid te nemen die U me gegeven hebt. Dank U wel dat U Degene bent die dit allemaal in mij kan en wil uitwerken, en mij ook het verlangen geeft om niets anders dan Uw wil voor en in mijn leven te willen, wat het me ook zal kosten.
ONDERWEG naar Hem en met Hem
Confronterende waarheden hè?
BeantwoordenVerwijderenDompel jezelf onder in Gods woord. Verzadig je geest ermee. Dat vormt ons. Het brengt ook onze wil en geest in overeenstemming met de geest van Christus. En dat pleziert Hem.
Inderdaad Aritha.
VerwijderenMaar Hij is de Enige weg tot Leven, en Hem blij maken daar worden we zelf blij van.