Leren kennen

 

U wil ik kennen, 

U wil ik kennen, 

en steeds met U wandelen

door U met de waarheid bekleed.

'k Heb mijn ogen op U gericht.

Heer, toon mij uw aangezicht.

Ik bouw mijn geloof op U.

Vertrouw U mijn leven toe.

U wil ik kennen,

leer mij U kennen,

meer van U te houden,

Heer, Jezus, Jezus.

Een oud lied waarvan de tekst me aan het denken zette.

Kennen.

Wanneer ken je iemand echt ?

Zelfs mensen die al heel lang onderdeel zijn van je leven en die je denkt te kennen kunnen je nog enorm verrassen, dingen doen of zeggen die je niet had verwacht.

We zeggen zo makkelijk dat we God kennen, maar kennen we Hem echt, kunnen we Hem echt helemaal kennen ?

Het is absoluut het oprechte verlangen van heel veel christenen, maar zoals  1 Korinthe 13:9 al zegt "Want wij kennen ten dele...."

Wij kunnen die Grote Almachtige God nooit kennen met ons menselijke beperkte verstand.

Hoe groot en bijzonder moet onze God dan wel niet zijn ?

Als ik alleen nog maar kleine glimpjes van Hem zie hier (als ik leer kijken met mijn geestelijke / geloofs ogen) en ik die al zo bijzonder vind. Mijn gebed is : Heer open mijn geestelijke ogen zodat ik meer van U mag zien. 

God zegt zelf in Exodus 33:20 tegen Mozes "Hij zeide: Gij zult mijn aangezicht niet kunnen zien, want geen mens kan Mij zien en leven." maar net als Mozes verlang ik ernaar meer van Hem te zien.

Waarom ?

Omdat dat me helpt het in deze wereld vol te houden, want soms kan ik zo verdrietig worden als ik om me heen kijk, en dan bedoel ik niet eens de grote puinhoop waarin deze wereld zich bevind, maar gewoon de gebrokenheid in mijn eigen kleine wereldje, gezin, familie, buurt waar ik woon/werk, gemeente waar ik onderdeel van ben.

We leven in gebrokenheid en dat doet zeer.

Sinds God me begon te leren dat emoties door Hem gemaakt zijn en ze bij het leven horen (ik schreef daar eerder de blog Emoties, lastige dingen over) leer ik ze beetje bij beetje toe te laten is het een keuze geworden om ze te waarderen, zeg ik regelmatig bewust tegen mezelf : ja dit doet pijn, je mag dit voelen, of ik verras mezelf als ik me realiseer dat ik vol ben met blijde emoties, ook die wil ik bewust omarmen.

Het is een mooi proces en ook daar probeer ik bewust van te genieten, het is wel een geborrel hoor want er zijn zoveel verschillende emoties. Wat een veelzijdigheid is er in onze God.

Met emoties leren omgaan is eigenlijk ook een beetje "leren kennen" voor mij, want als God ze gemaakt heeft dan komt dat uit Hem, is het onderdeel van Hem.

Ik bid dit lied met heel mijn hart, nu nog ten dele, maar 1 Johannes 3:2 belooft dat er een tijd komt dat wij Hem zullen zien gelijk Hij is. Dan zullen we dat wel aan kunnen en ik kijk daar naar uit. Er staat nog iets anders in dit vers "(maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is." 

Wij zullen Hem dan niet alleen zien en kennen zoals Hij is, maar we zullen zijn zoals Hij is, dan is het klaar met ons gestrompel en gestuikel in onze onvolmaaktheid.

Tot die tijd strompel en struikel ik door met mijn ogen op U gericht, U vertrouw ik mijn leven toe, en dan zal alles wat er gebeurd in Uw perfecte plan passen want U bent de Almachtige.

Ik hoorde laatst dat het grondwoord wat bij ons als Almachtige word vertaald eigenlijk Alleen Heerser betekent. Deze God die ik Openbaring 1:8 zegt "Ik ben de Alfa en Omega, zegt de Here God, die is  en die was en die komt, de Almachtige" 

Hij heerst, Hij heeft alles in Zijn machtige hand en niets loopt Hem uit de hand, nooit. Op die God stel ik mijn vertrouwen en het is mijn verlangen  die God meer en meer leren kennen.

ONDERWEG naar Hem en met Hem