Confronterende lessen (vervolg)

In m'n blog van vorige week schreef ik dat God flink mijn beeld van de mens aan het veranderen is. Hij denk niet in wij (die Jezus als onze verlosser hebben aangenomen) en zij (die dat niet hebben gedaan) God ziet Zijn schepping, mensen die Hij met opzet en speciaal met specifieke gaven/talenten/potentie heeft gemaakt voor een alleen door die persoon uit te voeren specifieke taak in het leven hier op aarde. Ieder mens is een radertje in een groot geheel genaamd Gods plan met Zijn schepping. 

Als God zegt dat ik waardevol ben in Zijn oog, is ieder mens waardevol in Zijn oog, zelf diegene die ik op grond van zijn/haar gedrag als waardeloos zou bestempelen, wiens daden ik verafschuw. Het heeft een proces van bewustwording in mij op gang gebracht van hoe makkelijk en snel ik een oordeel/mening heb over wat ik zie/hoor. Ook al komt het niet altijd mijn mond uit, het flits toch even door mijn gedachten. Dan is daar aan mij de keus of ik die gedachte toe sta te wortelen in mijn denken of dat ik die gedachte afwijs en me bedenk hoe God die persoon of situatie bekijkt. Ik moet mijzelf daar steeds weer aan herinneren. Spreuken 4:23 zegt "Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven."

Het is ook of God zegt : Praat maar met Mij over wat je ziet/hoort, breng jou gedachten maar bij Mij en wil je dan ook luisteren naar wat Ik daarover te zeggen heb ? Mag ik jou helpen om ernaar te kijken zoals Ik het zie ? Ben je bereid verder te kijken naar wat Ik zie wat het worden kan ? Best wel confronterend, maar ik realiseer me ook dat het een antwoord op mijn eigen gebed is, er komt alleen iets meer bij kijken dan ik me had gerealiseerd.  

Ik merk dat ik mag leren waarnemen zonder er direct iets van te vinden of er iets mee te hoeven. Dat is eerlijk gezegd heel erg wennen voor mij, ik realiseer me hierdoor hoe ik eigenlijk van nature in de actie-modus sta. Ik zeg van nature, maar eigenlijk denk ik dat dat al heel jong aangeleerd gedrag is. Ik mag ontdekken dat ik niet overal iets mee hoef of kan, dat dat niet kunnen me dan ook niet hoeft te frustreren. Dat ik net als ieder ander mens, een eigen verantwoordelijkheids-cirkel heb waarbinnen mijn plaats is. Zodra ik daarbuiten ga functioneren ontstaan er problemen. 

Een vriendin van mij zegt regelmatig : Blijf dicht bij jezelf, en ik begin hier steeds meer de waarheid in te zien. Stel jezelf ook vragen, kweek bewustwording bij jezelf, bewustzijn, ook dat is een leerproces voor mij. Er wordt flink aan mij gewerkt met hele liefdevolle handen, maar het is flink confronterend en vraagt een hoop van mijn brein want dat moet flink anders leren denken, maar ook daar sprak de Bijbel al over in Efeze 4:23 "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken." 

Ik ben zo dankbaar dat ik nu ik gestopt ben met de post wat meer ruimte heb gekregen, ook om gewoon meer tijd te nemen om te reflecteren, te leren stil te zijn bij Papa God, en ook dat is enorm wennen want ik ben nogal een doorstomer, doorgaan, vullen die tijd anders ga je alleen maar malen. Maar dat malen daar heb je controle over, dat mag je leren sturen, dat mag je leren toelaten en waarderen, leren zelfstandig te denken. Maar ook leren om stil te zijn, dat is best een uitdaging hoor. Weer een mogelijkheid om te leren om geduldig, liefdevol, barmhartig met jezelf om te leren gaan. 

Dat laatste is best wel belangrijk heb ik me gerealiseerd want als ik zo niet leer omgaan met mezelf, kan ik zo ook niet omgaan met een ander. Jezus zegt in Mattheus 22:37-39 "Jezus zei tegen hem : U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit is het eerste en grote gebod. En het tweede, hieraan gelijk, is ; U zult uw naaste liefhebben als uzelf." Alleen in de mate  waarin ik van mijzelf kan houden kan ik van mijn naaste houden. 

Het is dus in het belang van de ander dat ik de waarde van mezelf leer zien en mezelf leer waarderen en van mezelf leer houden. Dicht bij mezelf leer blijven. Want pas vanuit die mate waarin ik van mezelf hou kan ik van die ander houden en die ander is enorm waardvol, God heeft daar met een speciaal doel specifieke gaven/talenten/potentie in gelegd en ik mag die leren te zien.

Ik heb ontdekt dat het me helpt bij het vernieuwen van mijn denken, om Gods woord uit te schrijven, op die manier komt het veel dieper binnen, blijft het beter bij me hangen, ik ben dat gaan doen met de Psalmen. Daardoor ben ik veel meer diepte daarin gaan zien, ze geven woorden aan mijn gevoel en emoties, er daar komen er genoeg van los in dit strech traject waarin ik opgevoed word. Anders leren kijken naar jezelf en de ander door Gods woord, een bijzonder proces voor mij.

ONDERWEG naar Hem en met Hem