Herkauwen (vervolg)

Ik kauw nog even verder op het boek Van kramp naar kracht. De Bijbel leert ons in Romeinen 8:28 "En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn." Ik ga een stukje uit het boek delen omdat ik niet weet hoe ik het in eigen woorden zo krachtig kan zeggen. 

Juist de daad van lofprijzing maakt dat de kracht van God in een reeks omstandigheden gaat werken en stelt God in staat ze te veranderen als dat Zijn bedoeling is. Heel vaak is het onze eigen houding die de oplossing van een probleem verhindert. God is soeverein en zou beslist onze verkeerde gedachtenpatronen en houding kunnen doorkruisen. Maar Zijn volkomen plan is het om een ieder van ons tot aanbidding en gemeenschap met Hem te brengen, en daarom laat Hij omstandigheden en gebeurtenissen toe, die maken dat wij het verkeerde van onze houding gaan zien.

Ik ben tot de overtuiging gekomen, dat het gebed van lofprijzing de hoogste vorm van gemeenschap met God is en altijd een grote kracht in ons leven brengt. Het prijzen van Hem is niet iets wat we doen omdat wij ons prettig voelen, het is veeleer een daad van gehoorzaamheid. Heel vaak wordt het lofprijzingsgebed enkel en alleen uitgesproken in de kracht van een vastberaden wil. Toch, als we erin volharden, dan wordt de kracht van God op de een of andere manier in ons en de situatie geopenbaard. In het begin misschien alleen druppelsgewijs, maar later in een steeds wassende stroom die ons tenslotte overspoelt, en de oude verwondingen en littekens wegneemt.

Dat aanbidding gemeenschap met Hem is liet me denken aan het soaken waar God zo over bezig is met mij. Genezing is onderdeel van het reinigings en heiligingsproces wat God door Zijn Geest in ons leven doet. Dankbaarheid, je verblijden in Hem ongeacht de omstandigheden is genezend.  Op een gegeven moment heb ik God gevraagd Zijn blijdschap in mij vrij te zetten, het lijkt wel of ik met een soort rem daarop leef. Er was ook weinig vreugde in het huisgezin waarin ik opgroeide, dat zou er best mee te maken kunnen hebben. Maar als God ons oproept altijd blij te zijn in Hem heeft Hij dat ook voor mij bedoelt en in mij gelegd en mag het uit het hoekje komen waar het tot nu toe zit verstopt en ten volle tot leven komen zoals God het bedoeld heeft. Best een spannende uitdaging maar dan komt toch ook mijn nieuwsgierigheid om de hoek kijken die Hij in me heeft gelegd en die er mag zijn, hoe zou dat zijn om voluit blij te zijn ?  Laat ik zeggen, hierdoor is de kier weer een beetje verder open gegaan en ik gluur er steeds een beetje langer doorheen. 

Ik weet dat God al een tijd geleden gesproken heeft dat Hij mijn levensvreugde wil herstellen - levensvreugde doet me denken aan blijdschap,  je verheugen - mijn eerste gedachte was toen : heb ik die dan ? (eerder schreef ik daar de blog Vreugde over) Toch nu ik daar iets van ben gaan proeven in mijn weg met Hem, vind ik het toch ook best spannend om ook daar verder/dieper in te groeien en er verder vrij in te komen, wat zal dat inhouden ? 

Wat ik ook merk is dat ik de dingen die ik ontdek, leer, die God nieuw leven inblaast in mijn leven moet blijven voeden, anders is het weer geneigd weg te kruipen in het hoekje waar het vandaan kwam. Oude patronen hebben tijd en oefening nodig om te veranderen in gezonde patronen. Ik vind ook dat best een uitdaging. maar eigenlijk is dat ook een soort van herkauwen. Ik vind het lastig want het word zo makkelijk een kramp, oppassen dat het niet weer fout gaat, in plaats van rusten in Hem en Hem Zijn werk in mij laten doen en me daar gewillig voor openen en aan over geven. Hij waakt over Zijn werk, Filippenzen 1:6 zegt "Ik vertrouw erop dat Hij Die in u een goed werk begonnen is, dat voltooien zal tot op de dag van Jezus Christus." Tot de dag dat ik voor goed hier op aarde mijn ogen sluit of de dag dat de Heer Jezus terug komt blijft dit een doorgaand proces waarin ik mag groeien in het blij en dankbaar zijn ongeacht de omstandigheden, ook al gaat het dwars tegen m'n gevoel in. God heeft ieder detail van het/mijn leven in Zijn hand, er niets dat Hem ontgaat en wat Hij niet ten goede kan/zal keren als ik doe wat Hij van mij vraagt : Hem dank ook voor de moeilijke dingen.

Ook hierin geld dat volharding nodig is, dan moet ik denken aan een zin uit het lied Hou vol, Hij laat niet los. Heer geef mij genade dat ik met mijn denken en mijn houding Uw werk niet zal frustreren, geef me genade gewillig mee te bewegen met Uw Heilige Geest. Om U te danken ook als ik er niets van begrijp, maar gewoon gehoorzaam te zijn aan Uw opdracht uit de Bijbel, U alleen bent de Enige echte oplossing voor welke situatie dan ook waar ik in mijn leven mee geconfronteerd word. Dan komt toch Spreuken 4:23 weer in me opborrelen "Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." Hoe houd je je hart schoon, door je aan Gods wetten/leefregels/richtlijnen te houden.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Herkauwen

Het boek Van kramp naar kracht (ik zag dat het zelfs nog nieuw te koop is) wat ik in mijn vorige blog aanhaalde maakt verschrikkelijk veel in mij los. Het brengt herinneringen boven waarvan ik me niet eens meer bewust was. Als meisje van acht koos ik heel bewust voor de Here Jezus, op mijn tiende werd ik gedoopt omdat ik het zelf zo graag wilde, ik wilde Jezus gehoorzamen. Maar van 12e tot mijn 16e werd ik een opstandige puber. Ik kreeg steeds meer  vragen, daarover praten deed ik niet omdat ik het leven voor mama niet nog moeilijker wilde maken als dat het al was, ik moest voor haar zorgen. Ook in de kerk hoorde ik geen antwoorden waar ik iets mee kon, dat was voor mij net zo min een veilige plek.  Een van die vele vragen was : Als God een God van liefde is waarom is mama dan zo gehandicapt, beperkt in haar lichaam, waarom zoveel verdriet ?  

Aan de buitenkant bleef ik redelijk in het gareel, maar aan de binnenkant was er pijn, verdriet, en groeide de opstandigheid, bitterheid, woede, haat, werd ik hart, bot, moeilijk bereikbaar. Nu ik dit schrijf realiseer ik me dat dat een tijd was waarin ik een stuk van mezelf heb geparkeerd achter een dikke muur. Die muur in stand houden heeft me bakken energie gekost.

Dit boek is geschreven door een legerpredikant die een hele diepe les van God kreeg. 1 Thessalonicenzen 5:16-18 "Verblijd u altijd. Bid zonder ophouden. Dank God in alles. Want dat is de wil van God in Christus." Een les die heel verkeert geïnterpreteerd kan worden, als liefdeloos kan worden bestempelt en ik heb er ook heel wat mee af geworsteld en ik kan me zo voorstellen dat mijn moeder hier enorm mee geworsteld heeft. God oprecht danken voor je handicap, God danken voor je moeilijke huwelijk, God danken voor de dood van je kind. God danken en geloven dat Hij echt van je houd en dat je omstandigheden onderdeel van Zijn plan is met je leven.

Wat mij raakte was dat God niet zomaar vraagt om ons in alles te verblijden. God vroeg aan het begin van dit proces in Merlin : Ben je blij dat Jezus voor je zonden is gestorven ? Geeft het je een fijn gevoel als je je bedenkt, dat Hij voor jouw zonden is gestorven ? Maakt het je gelukkig te weten dat Hij je eeuwig leven heeft geschonken, doordat Hij voor jou is gestorven ? Moet je jezelf geweld aandoen of je inspannen om van blijdschap vervuld te zijn, omdat Hij voor jou stierf ?  Hij realiseerde zich door deze vragen dat hij zo makkelijk blij kon zijn hierom, dat er niets in het leven belangrijker voor hem kon zijn, hem meer blij kon maken. Dit raakte me omdat het de dingen in het leven zo in perspectief zet als je erover nadenkt. 

We zijn zo geneigd om onze theologie aan te passen aan ons gevoel in plaats van Gods woord te nemen zoals Hij het spreekt. Daarbij is de Bijbel geen boek met goede adviezen, het is Gods Woord van autoriteit, het is een gebod. Een gebod geïnspireerd door Zijn onvoorwaardelijke liefde. Hij heeft ons gemaakt en Hij wéét wat het beste voor ons is. Maar het is nogal een opdracht om in elke situatie die we in het leven tegen komen blij te zijn, en God te danken en dat in gebed naar Hem uit te spreken met een oprecht hart. 

Het volgende vers (vers 19) zegt "Blus de Geest niet uit" Als wij niet in alles blij zijn, Hem niet in alles danken, wij dat niet zonder ophouden blijven uitspreken naar Hem in gebed blussen wij dus de Geest, Zijn Heilige Geest die in ons woont uit. En dan verzen 23-24 "En moge de God van de vrede Zelf u geheel en al heiligen en mogen uw oprechte geest, de ziel en het lichaam onberispelijk bewaard worden bij de komst van onze Here Jezus Christus. Hij die u roept, is getrouw : Hij zal het ook doen." Blij zijn en Hem danken in alles is onderdeel van het proces van heiligen, voor onze geest, onze ziel en ons lichaam. God heeft ons hele plaatje op het oog. 

Ik vind dit allemaal nogal wat en dan heb ik nog maar ongeveer een kwart van het boek gelezen. Het voelt als kauwen, herkauwen, en nog eens herkauwen op deze Bijbelverzen die denk ik niet voor meerder uitleg vatbaar zijn, zo duidelijk zijn ze, maar ook herkauwen op herinneringen. Heel bewust kiezen om God Zijn Licht erop te laten schijnen, om Zijn liefde hierin te willen zien. 

Waarschijnlijk is dit alles mede een gevolg van een gebed dat ik gebeden heb : Heer ik wil U dieper leren kennen, weten Wie U bent, Uw hart leren kennen, laat me zien waarom U doet wat U doet, ik wil Uw motivatie, Uw intenties leren kennen. Eigenlijk vroeg ik : Laat me zien hoe het met U werkt. Ik wil zijn zoals U mij bedoeld hebt te zijn, zoals U mij gemaakt hebt. Ik wil met U samenwerken -want ook daarvoor heeft U de mens/mij gemaakt- om het plan dat U voor mijn leven en het gebied waarin ik functioneer hebt uit te leven. Waarschijnlijk een hele vrijmoedige vraag, je kan 'm zelfs brutaal of te vrijpostig vinden, maar het is een eerlijke vraag recht uit mijn hart en ik geloof dat God daarvan houd, en Hij geeft altijd antwoord, dat heb ik ook ontdekt.

Ik ben heel benieuwd waar dit me verder gaat brengen......

ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Knipoogje (vervolg)

Soms vallen er "zomaar" "ineens" dingen bij elkaar, en dan weet ik Iemand probeert mij wat te zeggen, maar soms snap ik echt niet wat. Er werd een brief bezorgt met de aankondiging dat Februari 2022 het graf van mijn moeder zal worden geruimd omdat dan de 10 jaar van een algemeen graf verstreken zijn. Ineens werd mijn moeder weer actueel in mijn onderbewustzijn blijkbaar want de volgende ochtend werd ik wakker met een zin uit een koortje wat ik haar wel hoorde zingen : "Jezus is mijn kracht, Jezus is mijn kracht. In Zijn armen ben ik veilig, Jezus is mijn kracht." Ik moest weer denken aan een blog wat ik eerder schreef  Knipoogje over dat ik me soms afvraag hoe haar geloofsleven is geweest, en dat ik het jammer vind dat we dat niet hebben gedeeld, kunnen delen. 

Ik merk dat God met mij een weg gaat waarin Hij mij vraagt Hem dieper te vertrouwen, meer mijn eigen veiligheids-mechanismes en de dingen waar ik me aan vast houd buiten Hem los te laten. Het is het absolute verlangen van mijn hart, maar het is ook heel eng.

De avond van de dag dat ik 's morgens wakker werd met in mijn herinnering mama die zong : Jezus is mijn kracht, Jezus is mijn kracht. In Zijn armen ben ik veilig, Jezus is mijn kracht. Sta ik naast de boekenkast iets te doen en valt mijn oog op een oud vergeeld boek "Van kramp naar kracht" van Merlin R. Carothers. Ik weet gelijk dat dat een boek van mijn moeder is geweest, het klopt want ze heeft haar naam er voorin geschreven, ik herken haar handschrift. Ook al klinkt de titel bekend, ik heb geen idee waar het over gaat. Maar ik ken God lang genoeg om te weten dat dit betekent dat ik het maar uit de kast moet halen en erin moet gaan lezen. Zoals dat meestal gaat weet ik al snel waarom, dit boek gaat over het enorme verschil dat de vervulling met Heilige Geest in een mens maakt. Niet mee in eigen kracht/kramp, maar in Zijn kracht/Hij door Zijn kracht. 

In 2018 werden er profetische woorden over mij uitgesproken die me altijd die me niet loslaten waarin God sprak over soaking, deep soaking. Toen had ik geen idee wat dat inhield. Soaken, helemaal doorweekt raken, denk aan een spons. Ik vind het best lastig om dit te delen want ik kan me zo goed voorstellen dat het de nodige vraagtekens oproept waar ik zelf niet eens de antwoorden op heb. Maar ik weet zo zeker als het maar kan dat dat Gods wil voor mij is, mij doorweken met Heilige Geest. 

Ik moest denken aan het beeld van het kruis. De verticale lijn is de verbinding tussen God en de mens/mij en mij en Hem. Het staat voor het eerste gebod, in Mattheus 22:37-38 zegt Jezus "Jezus zei tegen hem : U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het eerste en het grote gebod"  God liefhebben met elke vezel van je wezen, dat is wat God van de mens/mij vraagt, daarvoor ben ik geschapen, daarvoor loop ik op deze aarde rond, dat zou mijn grootste prioriteit in het leven moeten zijn. Hem liefhebben. De horizontale lijn staat voor je naaste en jezelf, het tweede gebod. Dat zal het gevolg zijn van het eerste, als we de volgorde omdraaien zullen we niet Gods liefde reflecteren zoals Hij dat bedoeld heeft. 

God is al een heel tijdje bezig met mij over soaken en net zoals ineens het boek van mijn moeder me was opgevallen was een poosje daarvoor mij een boekje opgevallen waarvan ik wist dat ik het gekocht had, ik kon het alleen niet meer terug vinden tot ik het zomaar ineens zag staan en wist, oké dan is het nu blijkbaar tijd. Een Engelstalig boekje : Soaking in the Spirit van Carol Arnott, toen ik begon te lezen werd me al snel duidelijk waarom ik zo worstel met me compleet overgeven, soaken  aan/in Heilige Geest. Deze vrouw schrijft dat dit voor mensen die te maken hebben gehad met misbruik heel lastig is. Je totaal overgeven maakt je zo enorm kwetsbaar, ik wist direct dat dit de denkbeeldige muur ik waar ik keer op keer tegenaan loop. Maar ik weet ook dat God soort van zegt : durf je het aan, met Mij, Ik wil niets liever en Ik heb dit verlangen in jou hart gelegd. 

Dit alles maakt meer in me los dan ik kan uitleggen, geen idee hoe ik daar woorden aan moet geven. Het heeft niet eens wat te maken met wat mensen van me zouden vinden, het is mijn angst, mijn gevoelens die ik niet kan duiden, waarvan ik geen idee heb waar ze ineens allemaal vandaan komen in de ogen kijken zonder weg te lopen, maar te blijven staan en te zeggen : vluchten doe ik niet meer.

Er is een zin uit het lied Sometimes it takes a mountain van de Gaither Vocal Band dat in mijn hoofd blijft rondzingen : Your love is so much stronger than whatever trubles me. Uw liefde is zoveel sterken dan dat wat mij bezig houd. God die tegen mij zegt : Mijn liefde is zoveel sterker dan alles wat zich nu in jou roert, wat golven opzweept, en dan denk ik aan Jezus die slaapt in de boot terwijl het stormt. Hij is in diepe rust, zo mag ik leren bij Hem te gaan liggen, in diepe rust en Hem Zijn werk in mij te laten doen door Heilige Geest. Want ook dat is Zijn bedoeling dat het Zijn werk is en dat wij niet zelf van alles gaan doen. Het enige wat ik moet doen, mag leren is me openstellen voor Hem, stil te zijn, rusten en vertrouwen, volhardend vertrouwen en liefdevol gehoorzamen omdat ik me bewust van van hoeveel Hij wel niet van me houd en daarom Zijn verlangen beantwoorden en gehoorzaam mezelf volledig aan Hem overgeven zodat Hij me kan doorweken. 

Ik vraag me af of dit ook een onderwerp was wat bij mijn moeder ook speelde, of zij met haar eigen verleden waar misbruik ook een onderdeel van was daar ook mee worstelde, die volkomen diepe overgave. Ik denk dat het ook haar verlangen was om zich helemaal aan haar Heer en Heiland over te geven. Nog een paar maantjes en dan is het 10 jaar geleden dat ze deze aarde inruilde voor het eeuwige, de plaats waar geen tranen meer zijn, geen pijn meer is. Dank U wel Heer voor wie zij was en dat zij mijn moeder mocht zijn. Ik had een moeder die van U hield met heel haar hart, en waar U me nu weer met een knipoogje aan herinnerd.  Op deze aarde mag ik verder aan Uw hand, U dieper leren vertrouwen, U dieper leren liefhebben.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Kleine Christus

Ik ga even terug naar mijn blog van 6 april Weer Pasen ik schreef daar dat volharden (mijn one-word van 2021) een volharden in vertrouwen was geworden (mijn one-word voor 2020) Maar 2e paasdag toen ik die blog (die al een tijdje daarvoor was geschreven, zo gaat dat proces bij mij, ze staan zo'n 10 tot14 weken in de wacht voor ze online gaan) terug las omdat deze de dag erna online zou gaan realiseerde ik me nog iets : Het is ook een volharden in groei. Ik sta meer en meer verwonderd te kijken naar hoe mijn Vader in staat is mij te veranderen naar het beeld van Zijn Zoon. 

Ik volg de dagelijkse (Engelstalige) overdenking van Dutch Sheets : Give Him 15 en op die dag kwam de boodschap diep in mij binnen. Ik ga proberen uit te leggen waarom. Eigenlijk heb ik altijd geworsteld met de term Christen, ik zou mezelf niet gauw zo noemen, dat heeft vooral te maken met het feit dat er door christenen dingen zijn gedaan die niet het beeld van Christus reflecteerde. Al een paar dagen kwam dit onderwerp in mijn gedachten op alsof God zei : jij bent een christen, een kleine Christus, want dat is de eigenlijke betekenis. Het was of God zei : Ja er word heel veel gedaan onder die noemer wat Mij niet reflecteert, maar dat neemt niet weg dat degene waarin Ik woon een kleine Christus is. Ik moest denken aan een vuil huis, als we opnieuw geboren worden en Gods Geest in ons komt wonen gaat daar een Licht in dat smerige huis branden, maar door de vuile ramen is daar van buitenaf nog niet veel van te zien. Gaandeweg zuiver Ik die mens genees en herstel Ik die mens, reinig en heilig Ik die mens waardoor er steeds meer van Mijn Licht, van Jezus zichtbaar gaat worden in die mens. 

Dat beeld raakte me omdat ik het zo herken. Hij woont in mij, daardoor verandert Hij mijn manier waarop ik over dingen denk, Hij verandert de manier waarop ik dingen wil doen, maar daar gaat een proces mee gepaard. Mijn weerhaakjes van pijn en trauma vervormen Zijn perfecte beeld. Hij veroordeeld me daar niet om, Hij moedigt me juist aan om me niet terug te trekken. Ga maar door, je bent goed bezig, je bent op Mij gericht, je wilt groeien, je gaat de confrontatie aan met je gebrokenheid, je zoekt genezing, je oefent jezelf in de strijd, je vertrouwd op Mij, je geeft niet op, je kan het, Ik heb het in jou gelegd, kom maar, volg Mij maar, houdt je ogen maar op Mij gericht. 

Toen Dutch vertelde over dat meisje dat een hele weg gegaan was en wat tegen Christenen had gezegd :  You are Him here - Jij bent Hem hier, kwam dat binnen, alsof God zei : Jij bent Mij hier op aarde. Onze invloed kan wel eens veel groter zijn als dat we denken, we zijn schakeltjes in een veel groter geheel. De realisatie dat ik een kleine Christus ben op deze aarde heeft me gemotiveerd om me nog meer uit te strekken naar gevormd worden naar Zijn beeld omdat Hij het zo verdiend dat ik, dat wij als Christenen een zuiver beeld van Hem neerzetten, dat wij recht doen aan wie Hij is. Het proces is niet altijd prettig en regelmatig absoluut niet comfortabel en dan heb ik nog het "geluk" dat ik in Nederland daar nog niet voor word gearresteerd of verjaagt van huis of werk. Vorige week schreef ik hoe vervolgde Christenen daarin zo'n voorbeeld voor me zijn en dat is dan ook de rede dat ik hun verhalen wil volgen en voor hen wil bidden, ik wil me bewust blijven dat dat het gewone christelijke leven is wat de Bijbel ons belooft in Johannes 16:33b "In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed : Ik heb de wereld overwonnen." 

In deze wereld zal ik de strijd en confrontatie met m'n vlees (ziel en lichaam) hebben, daar is geen ontkomen aan, maar Gods Geest in mij helpt mijn geest om te regeren over mijn vlees. In dit proces gaf Papa me een paar mooie Bijbelteksten die me enorm geholpen hebben, ik heb ze in allerlei verschillende vertalingen voor mezelf opgeschreven in een klein boekje wat ik makkelijk bij de hand kon houden en kon pakken als ik de teksten weer voor mezelf wilde lezen en uitspreken, bidden. 1 Korinthe 6:12 en ik deel hem hier uit de Naardense Bijbel "Alles mag ik, maar niet alles is heilzaam. Alles mag ik, maar ik zal niets de macht over mij geven." Daar ligt dus het punt, aan mij de keus waar ik de macht aan geef. Jezus gaf Zijn macht en autoriteit aan wie in Hem gelooft terug om te regeren over zonde. Laat ik mijn vlees over mij heersen ? Ik vind TPT (The Passion Translation) ook heel mooi "It's true that our freedom allows us to do anything, but that doesn't mean that everything we do is good for us. I'm free to do as I choose, but I choose to never be enslaved to anything." Het is waar dat onze vrijheid ons toestaat alles te doen, maar dat betekent niet dat alles wat we doen goed voor ons is. Ik ben vrij om te kiezen, maar ik kies ervoor om nooit meer slaaf te worden gemaakt door wat dan ook. Dat vind ik hele krachtige woorden.

Een andere tekst is Filippenzen 4:13 en weer deel ik deze uit de Naardense Bijbel "Tot alles ben ik in staat in eenheid met Hem die mij kracht geeft." Ook de MSG (Messenger) vind ik 'm heel duidelijk "I can make it through anything in the One who makes me who I am." Ik kom overal doorheen als ik in de Ene ben die mij maakt wie ik ben. In Hem, door Hem ben ik wie ik ben. Alleen vanuit diepe verbondenheid met Hem mijn Maker, mijn Schepper, mijn Helpen, mijn Vader, mijn Aanmoediger, mijn Leermeester, Degene die me kracht geeft om de vuile waarheid onder ogen te zien, maar ook de schitterende waarheid. Beide zijn best confronterend vind ik. Het vuil zie ik liever niet en het mooie dat vind ik soms zo lastig te vatten, te geloven dat dat Zijn waarheid over mij is. 

De laatste die ik wil delen is Psalm 18:29 uit TPT "With You as my strength I can crush an enemy horde, advancing through every stronghold that stands in front of me." Met Uw kracht verpletter ik een horde vijanden, oprukken door elk bolwerk dat voor me staat.  En bij bolwerken moet ik denken aan Efeze 6, de geestelijke wapenrusting. 

Verander je denken, ik ben zo dankbaar dat ik daarbij hulp krijg van een liefdevolle, geduldige Vader die een top-Trainer is, een super scherpe Psycholoog en zo enorm genadig. Hij leert mij genadig te zijn, naar mezelf en naar de ander om me heen. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem