Opstaan (vervolg)

Ik borduur even verder op het blog van vorige week, en ik vind het een hele uitdaging om het in de juiste woorden te gieten, maar Hij helpt me, ik zie deze blog dan ook als Zijn blog. Daar gaan we...... Ik realiseerde me dat mijn denken dieper vernieuwing nodig had, maar ik begon me ook steeds meer te realiseren dat ik dat niet zelf kon, dat ik daarin zo afhankelijk ben van leiding van Heilige Geest in wat Hij wil dat ik kijk, luister, lees, tot me neem door de poorten van mijn ogen en oren. Daar ligt mijn verantwoording, Hij geeft mij met Zijn zachte liefdevolle stem de ideeën, aan mij weer de verantwoording om die Stem steeds beter te leren kennen en te volgen. Eerlijk gezegd merk ik dat ik mezelf er regelmatig op betrap dat er een glimlacht om mijn mond komt tijdens dit leerproces, Hij verrast me regelmatig, dan stuurt Hij het zo anders dat ik had gedacht, dat vind ik leuk. Waarschijnlijk dwaal ik nu helemaal af, maar met dat ik dit schrijf bedenk ik me dat mijn man het heel leuk vind om mij te verrassen, dan regelt hij iets bijvoorbeeld voor een speciale gelegenheid waar ik niets van af weet en dan straalt hij als hij me verrast en ziet hoe ik reageer. Zo voelt het met Papa God ook een beetje, ik stel me zo voor dat Hij er lol in heeft mij te verrassen door het net even anders te doen dan ik verwachtte. Dit is denk ik onderdeel van de intimiteit in onze relatie.

Uit ons denken komt alles voort in ons leven, onze daden, onze emoties. Ik vind het bijzonder hoe Papa God zo liefdevol, teder en geduldig mijn kijk op het leven, mijn kijk op mezelf, mijn kijk op Hem bijstelt en in lijn brengt met hoe Hij het bedoeld heeft. Ook dat vraagt een opstaan van mij in mijn hart, een doelbewuste houding en instelling : Dat wil ik hebben ! Dat is wat Papa God voor mij bedoeld heeft ! Dat is mijn rechtmatige erfenis die ik heb verkregen door de dood en opstanding van de Heer Jezus. Ik ontdekte dat Hij ook bezig ging met mijn kijk op het avondmaal, of in het Engels communion - gemeenschap, dat vind ik nog veel mooier verwoord, daar spreekt ook weer die intimiteit uit. Ik moet ineens denken aan het lied Goodness of God, God is zo liefdevol, zo goed, Hij faalt nooit in Zijn zorg en liefde voor mij/ons, Hij verlangt intens naar intimiteit met mij/ons mensen, Zijn creaties, Zijn schepselen. 

Aangeboden liefde, de vraag naar het delen van je leven, naar intimiteit vraagt om een antwoord, daar moet de ander op ingaan, daar moet die ander voor in actie komen. Zo werkt het in het natuurlijke maar ook in het geestelijke. Het was of Hij me vroeg, durf je te gaan staan ? Ik sta naast je, en ik moest weer denken aan het beeld dat ik kreeg van dat bange meisje wat door Jezus achter Zijn rug werd weggehaald en naast Hem werd gezet, ik schreef daarover in de blog Zijn weg. Jij mag er zijn, jij mag gezien worden, durf je op te staan met Mij naast je ? Hij zei er te zijn, maar ik moest op staan, m'n schouders gaan rechten, m'n borst vooruit, kin omhoog, niet meer timide, niet meer angstig, niet meer passief, maar actief, vol van (Zijn) kracht staan, en Zijn Waarheid sprekend in de geestelijke wereld : Dit ben ik en ik mag er zijn omdat Papa God zegt en de Heer Jezus de prijs heeft betaald.

Ik merk dat ik langzaam maar zeker steeds meer durf te gaan staan zoals ik net hierboven beschreef, ik begin vertrouwen te krijgen, langzaam land het steeds dieper in elke vezel van mijn wezen en raak ik dieper gegrondvest (mijn one-word voor dit Joodse kalenderjaar 5782 wat loopt van september 2021 t/m oktober 2022) in de Rots, in de Liefde zoals Efeze 3:16-17 zegt.

Om te staan is het nodig dat je jezelf accepteert, dat je accepteert wat God in Zijn Liefde en Wijsheid in jou gelegd heeft toen Hij je schiep in de schoot van je moeder. Dit raakte me toen ik las in het (Engelstalige) leesplan Promises for your everyday life  n.a.v. het gelijknamige boek van Joyce Meyer, waar Joyce zegt : Hoogmoed is niet goed, maar het is wel belangrijk om door zelfacceptatie je beeld van jezelf bij te stellen. Dit kwam bij me binnen. Ze gaf de waardevolle tips : * Spreek niet negatief over jezelf, erken het goede in jezelf door de Heer Jezus. * Voorkom dat je jezelf gaat vergelijken met anderen. Ze haalt daar Johannes 21:21 bij aan, en dat is ook precies wat God jaren geleden tegen mij heeft gezegd ".....wat gaat dat jou aan ? Volgt u Mij!" * Laat God je waarde bepalen, herinner je dat je al door Hem bent geaccepteerd. * Houd je gebreken in het oog, het is goed om te zien waar verbetering nodig is, maar waardeer wel je vooruitgang. * Ontdek je ware Bron van zelfvertrouwen. Plaats je vertrouwen in God, dan zal je een gezonde houding ontwikkelen. Doe je best en laat het resultaat aan Hem over. 

Mij helpen deze adviezen wel om een gezonde kijk op dit hele proces te hebben en te houden. Dat ik mag staan, dat ik sta, komt door Hem, Hij is Degene waardoor ik kan staan, Hij is Degene die mij zegt te staan. Heer doordring mij dieper en dieper van het feit dat ik zonder U niets kan doen en dat ik door U alles kan wat U zegt dat ik mag/moet doen. Maak mij met elke vezel van mijn wezen gewillig om in totale afhankelijkheid van U alleen te leven, werkt U het maar in me uit Heer, dan zal ik staan op de plaats en op de manier die U van mij vraagt.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.