Mijn blog-reis tot nu toe

Sinds een half jaar deel ik nu mijn blogs, voor mijzelf begon dit avontuur zo'n twee maanden eerder, redelijk spontaan schreef ik een gast-blog en toen zei God dat ik zelf verder mocht gaan, hier vertelde ik daar over.

Ik mijn jeugd waren gehoorzaamheid en plichtgetrouwheid erg belangrijk, en ook al hebben deze zaken hun keerzijde als je ze blind uitgevoerd (zoals ik dat leerde) het zijn hele goede eigenschappen als je ze uit liefde en uit eigen vrije wil uitvoerd.

Vanuit die basis ben ik gaan bloggen.

Ik heb ontdekt dat het bloggen voor mij persoonlijk ook een soort "therapeutische werking" heeft. Het helpt me dingen in mijn proces te verwoorden, dingen op een rijtje te zetten.

God weet wat Hij doet, ik ervaar het als een knipoog.

Ondertussen gaat Zijn proces met mij door en dat vind ik soms best pittig.

Toen mij psychotherapeut plotseling overleed (deze maand ook alweer een jaar geleden) zei God tegen me "Nu ga Ik met je verder" en dat merk ik. 

Hij gaat veel dieper te werk, en het is ook niet één gesprek om de paar weken, Hij gaat 24/7 door. Als Hij geen dingen bloot legt, dan leert Hij me, geeft Hij inzicht, of laat me merken hoe geliefd ik ben. 

Maar het is goed, ik mag leren dat ik veilig ben, dat ik niet bang hoef te zijn, dat Hij erbij is en dat ik op Hem kan en mag vertrouwen en niet op mensen.

Dat Hij me dat keer op keer duidelijk maakt heb ik zo hart nodig want het proces maakt heel veel los, het legt regelmatige diepe en oude angstpatronen bloot.

Fillipenzen 1:6 leert me dat Hij het goede werk dat Hij begonnen is af zal maken, daar houd ik me aan vast, Hij is mijn Papa, in Zijn handen ben ik veilig.

Laatst las ik een blog van iemand anders en die had daar een lied van Opwekking 760 bij gedeeld, dat lied raakte me en is bij me blijven hangen.

We zijn niet alleen in de strijd van het leven, Jezus, de grote Overwinnaar, voert de strijd voor ons, en zijn vijand die het ons regelmatig flink moeilijk kan maken trapt God plat onder onze voeten zegt dit lied, wat een statement !!

Ik deel dit bemoedigende lied nu ook hier, en ga door met bloggen, omdat ik Hem alle eer wil geven die Hem toekomt.

U hoort mij als ik bid,

verdrijft mijn duisternis.

Al vliegt de nacht mij aan,

het daglicht breekt zich baan.

Wie vrees ik nog ?

U trapt de vijand plat

onder mijn voeten, God.

Al valt de strijd mij zwaar,

U bent mijn schild en zwaard.

Wie vrees ik nog ?

Ik weet wie voor mij uitgaat

en standhoudt  achter mij: 

God van de hemellegers,

U voert de strijd voor mij.

De Heerser van de eeuwen,

U bent een vriend van mij !

God van de hemellegers, 

U voert de strijd voor mij.

Mijn kracht is in uw naam

de naam die redden kan.

O God, die mij bevrijdt, U overwindt altijd !

Wie vrees ik nog ?

Wie vrees ik nog ?

Geen wapen van de vijand houdt stand.

U houdt de wereld in uw hand.

Ik houd mij vast aan wat U belooft:

U bent trouw, Heer

U bent trouw, Heer

U bent trouw, Heer

God van de hemellegers,

U voert de strijd voor mij.

Alle lezers wil ik bedanken, het raakte me dat jullie mijn blogs willen lezen en dat er zelfs mensen zijn die me echt volgen. 

Ook de reacties die ik krijg vind ik kostbaar, ze laten me weten dat ik gezien word en ik heb ontdekt dat dat belangrijk voor me is, dat verlangen ligt geworteld in een oude pijn waar God ook mee bezig is in mijn leven.

Lieve lezers, jullie zijn kostbaar, voor God en voor mij. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem