Ik werd gezien

In een eerder blog schreef ik al dat God tegen mij zei "Ik zie jou" en hoeveel dat voor mij betekende.
Mijn leven lang heb ik het gevoel gehad dat ik er niet mocht zijn.

Ik kreeg een mailtje van iemand die mijn blogs las en zij vroeg of ik wel eens van Wonderfull Free Life Ministries  had gehoord.
Ik ben heb de site opgezocht en begon het onderwijs te beluisteren over innerlijke genezing en dat kwam diep in mij binnen. Ik leerde dat dat er dingen (trauma) in onze ziel weggestopt kunnen zitten die we ons niet kunnen herinneren. Maar God ziet die pijn plekken wél en Hij kan ze in onze herinnering terug brengen als wij Hem dat vragen, er voor open staan om Hem in die pijn uit te nodigen, die pijn in Zijn licht te brengen.
Geheimen die in het licht gebracht worden verliezen hun kracht.

Huilend heb ik gebeden Heer legt U de wortel maar bloot, want ik begrijp het niet en het doet zo'n pijn, ik wil me zo niet voelen.
Langzaam maar zeker werden mij meer en meer pijnpunten duidelijk. Ook al wist ik nog niet wat ik er mee moest, het gaf wel inzicht.

Toen ik een tijdje geleden deze ministry bezocht werd me daar iets duidelijk : Een klein schreeuwende baby, een schreeuw "Waar ben je ?!" en ik herinnerde me wat mijn moeder mij altijd heeft vertelt over mijn geboorte, in de blog "Bijzonder" heb ik daar al over verteld. Die 3 dagen in quarantaine hebben een enorme impact gehad. Ik was daar zo alleen, voelde me zo enorm verlaten.
Niemand heeft daar schuld aan, mama ook niet, zij was zelf veel te ziek. Dingen gingen toen zo, de doktoren en zusters deden ook wat zij dachten dat het beste was voor moeder en kind. Ook al kende ik het feit, ik heb me nooit gerealiseerd dat diep daarin de wortel lag.

Er is met me gebeden en dat kleine schreeuwende baby'tje werd weer verbonden met mij, ze werd erkend en ik mocht haar omarmen en God bracht daar Zijn troost, zoals Hij alleen kan troosten, en ik kon alleen maar huilen en bidden : doe maar Heer, herstelt U het maar, troost U maar, ik wil heel worden tot Uw eer.

Hoewel ik altijd enorm sceptisch ben geweest over dit soort dingen was hier niks raars of engs of zweverig's aan. 
Dit was zo enorm bijzonder, het was zo'n enorme bevestiging van wat God met Pasen 2016 tegen mij zei "Ik zie jou". 
Hij zag wat ik niet wist, niet kon weten omdat ik veel te klein was toen dit mij overkwam, maar Hij wist dat daar een stukje van mijn ziel dat zo enorm veel pijn deed als een plakje was losgesneden en was geparkeerd in een donker hoekje.

Maar zulke donkere hoekjes hebben onbewust zo enorm veel effect. 
Daarna werd mij duidelijk dat ik daardoor mijzelf mijn leven lang heb verteld dat ik er niet mocht zijn, en de signalen van de buitenwereld bevestigde dat voor mij. Ik heb mezelf het zwijgen opgelegd, mocht niet voelen wat ik voelde, zette m'n gevoel en emoties zo veel mogelijk op slot, duwde mezelf naar beneden.

Dat ik er niet mocht zijn was niet de waarheid, het was een regelrechte leugen uit het rijk van de duisternis !

Ieder zaadje dat binnendringt in een eicel en zich ontwikkelt tot een mensje is gewenst en gewild door de Hemelse Vader.
Psalm 139:13 zegt dat heel mooi "U hebt mij gemaakt, in de buik van mijn moeder gevormd." 
Vanaf dat prilste begin ziet Hij elk mensenkind en is Zijn oog daar op gericht, en hij verliest hem / haar nooit meer uit het oog.

Petrina Haak een blogster die ik met veel plezier en waardering volg is een eigen praktijk gestart : Echt-leven en van haar is de volgende vlog die zo enorm mooi uitlegt hoe belangrijk het is om van jezelf te houden.

Zij eindigt deze vlog met de conclusie dat liefde de sleutel is naar echt leven, en daar ben ik van overtuigd. 

Zijn liefde voor mij heeft mij leven gegeven, Zijn liefde voor mij heeft me laten zien dat ik gewild, gewenst en geliefd ben, dat ik er mag zijn en dat ik van mezelf mag houden en vanuit die liefde ook van anderen mag houden.

Liefde zonder oordeel, liefde die ruimte geeft aan mezelf en aan de ander. 

Trouwe lezers hebben misschien al eens gemerkt dat ik liefde altijd maar een lastig onderwerp vond, maar deze ervaring heeft mijn fundament verbreed en verstevigd, ik mag daarop verder groeien en ontwikkelen en wat kijk ik daar naar uit.

Hij zet mij stevig op mijn voeten met mijn wortels diep in de grond.

Ik word hier zo blij van, deze wandeling aan Gods hand is zo bijzonder, ik krijg zin om te huppelen, zou ik misschien zelfs in de toekomst durven te gaan dansen van vreugde.

Als ik denk aan Gods ogen die voortdurend op mij gericht zijn gaat er van alles door mij heen, voorlopig ga ik die gevoelens gewoon leren toelaten, en er van leren te genieten, want dat mag, dat is Zijn bedoeling, dat ik geniet van mijn leven hier op deze aarde met Hem.  

ONDERWEG naar Hem en met Hem