Leren kennen

 

U wil ik kennen, 

U wil ik kennen, 

en steeds met U wandelen

door U met de waarheid bekleed.

'k Heb mijn ogen op U gericht.

Heer, toon mij uw aangezicht.

Ik bouw mijn geloof op U.

Vertrouw U mijn leven toe.

U wil ik kennen,

leer mij U kennen,

meer van U te houden,

Heer, Jezus, Jezus.

Een oud lied waarvan de tekst me aan het denken zette.

Kennen.

Wanneer ken je iemand echt ?

Zelfs mensen die al heel lang onderdeel zijn van je leven en die je denkt te kennen kunnen je nog enorm verrassen, dingen doen of zeggen die je niet had verwacht.

We zeggen zo makkelijk dat we God kennen, maar kennen we Hem echt, kunnen we Hem echt helemaal kennen ?

Het is absoluut het oprechte verlangen van heel veel christenen, maar zoals  1 Korinthe 13:9 al zegt "Want wij kennen ten dele...."

Wij kunnen die Grote Almachtige God nooit kennen met ons menselijke beperkte verstand.

Hoe groot en bijzonder moet onze God dan wel niet zijn ?

Als ik alleen nog maar kleine glimpjes van Hem zie hier (als ik leer kijken met mijn geestelijke / geloofs ogen) en ik die al zo bijzonder vind. Mijn gebed is : Heer open mijn geestelijke ogen zodat ik meer van U mag zien. 

God zegt zelf in Exodus 33:20 tegen Mozes "Hij zeide: Gij zult mijn aangezicht niet kunnen zien, want geen mens kan Mij zien en leven." maar net als Mozes verlang ik ernaar meer van Hem te zien.

Waarom ?

Omdat dat me helpt het in deze wereld vol te houden, want soms kan ik zo verdrietig worden als ik om me heen kijk, en dan bedoel ik niet eens de grote puinhoop waarin deze wereld zich bevind, maar gewoon de gebrokenheid in mijn eigen kleine wereldje, gezin, familie, buurt waar ik woon/werk, gemeente waar ik onderdeel van ben.

We leven in gebrokenheid en dat doet zeer.

Sinds God me begon te leren dat emoties door Hem gemaakt zijn en ze bij het leven horen (ik schreef daar eerder de blog Emoties, lastige dingen over) leer ik ze beetje bij beetje toe te laten is het een keuze geworden om ze te waarderen, zeg ik regelmatig bewust tegen mezelf : ja dit doet pijn, je mag dit voelen, of ik verras mezelf als ik me realiseer dat ik vol ben met blijde emoties, ook die wil ik bewust omarmen.

Het is een mooi proces en ook daar probeer ik bewust van te genieten, het is wel een geborrel hoor want er zijn zoveel verschillende emoties. Wat een veelzijdigheid is er in onze God.

Met emoties leren omgaan is eigenlijk ook een beetje "leren kennen" voor mij, want als God ze gemaakt heeft dan komt dat uit Hem, is het onderdeel van Hem.

Ik bid dit lied met heel mijn hart, nu nog ten dele, maar 1 Johannes 3:2 belooft dat er een tijd komt dat wij Hem zullen zien gelijk Hij is. Dan zullen we dat wel aan kunnen en ik kijk daar naar uit. Er staat nog iets anders in dit vers "(maar) wij weten, dat, als Hij zal geopenbaard zijn, wij Hem gelijk zullen wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is." 

Wij zullen Hem dan niet alleen zien en kennen zoals Hij is, maar we zullen zijn zoals Hij is, dan is het klaar met ons gestrompel en gestuikel in onze onvolmaaktheid.

Tot die tijd strompel en struikel ik door met mijn ogen op U gericht, U vertrouw ik mijn leven toe, en dan zal alles wat er gebeurd in Uw perfecte plan passen want U bent de Almachtige.

Ik hoorde laatst dat het grondwoord wat bij ons als Almachtige word vertaald eigenlijk Alleen Heerser betekent. Deze God die ik Openbaring 1:8 zegt "Ik ben de Alfa en Omega, zegt de Here God, die is  en die was en die komt, de Almachtige" 

Hij heerst, Hij heeft alles in Zijn machtige hand en niets loopt Hem uit de hand, nooit. Op die God stel ik mijn vertrouwen en het is mijn verlangen  die God meer en meer leren kennen.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Nooit verlaten

Ik realiseer me dat dit blog veel kan losmaken, dat heeft het bij mij ook gedaan, toch deel ik 'm omdat het onderdeel is van mijn proces.
Op een bijzondere manier ben ik terecht gekomen bij het boek "Laat los" van Sheila Walsh, voor mij was het duidelijk dat ik dat boek op dat moment moest lezen. In het 3e hoofdstuk las ik iets wat waar ik toch in eerste instantie mijn vraagtekens bij had, maar ik zie ook hoe God mij vooorbereid heeft voor dit punt in mijn proces. 

Sheila had er zelf ook mee geworsteld vertelde ze toen God haar die les leerde. Ze sprak hier over iets wat zij in een ander boek had gelezen en haar een les had geleerd, het idee : "Wat had moeten gebeuren is gebeurd." Zo vaak kijken we terug op gebeurtenissen en zeggen dat het anders had gemoeten, maar er is niets meer aan die gebeurtenis te veranderen, het is verleden tijd en een vaststaand feit. Het brengt niets goeds jezelf er om af te ranselen. 

Deze gedachte is goed te verteren als er bijvoorbeeld iets relatief's is gebeurd, maar een stuk lastiger als er mensen bij betrokken zijn die beschadigd zijn geraakt door een situatie is het een stuk lastiger om te zeggen dat er gebeurd is wat had moeten gebeuren.

De dingen die anders zijn gelopen in de opvoeding van onze kinderen is heel lang een enorm pijnpunt geweest voor mij en ik vroeg aan God of Hij bedoelde dat dit zo had moeten gebeuren ?

Dat vond ik nogal wat moet ik je eerlijk vertellen. 

Ik moest denken aan Johannes 9:3 waar Jezus antwoord op de vraag van zijn leerlingen of de blindgeborene had gezondigd of zijn ouders "Hij niet en zijn ouders ook niet, was het antwoord van Jezus, maar Gods werk moet door hem zichtbaar worden." 

Jezus rekent af met de schuldvraag, het is gebeurd en het had een doel, namelijk opdat Gods werk door hem zichtbaar zou worden. 

Ik (we) heb toen gehandeld vanuit de kennis die we toen hadden, ik (we) heb niet opzettelijk anderen pijn gedaan, het is zinloos onszelf met het effect van de beslissingen die ik (we) toen hebben genomen om de oren te blijven slaan. 

Wat Sheila dan schrijft raakte me : Aanvaard het zoals het is, omarm het, het is er en het mag er zijn, er is gebeurd wat heeft moeten gebeurden. En dan mogen we roepen vanuit onze pijn "God, U had erbij moeten zijn !" en dan is Gods antwoord : "Lieve dochter, Ik was er ook. Ik heb je vast gehouden, zelfs al kon je mijn armen niet zien. Ik heb je tranen opgevangen. Je was noot alleen." Ze haalt daar Psalm 139:7-12 aan waar David zegt : "Hoe zou ik aan uw aandacht ontsnappen, hoe aan uw blik ontkomen ? Klom ik op naar de hemel - u tref ik daar aan, lag ik neer in het dodenrijk - u bent daar. Al zei ik : Laat het duister mij opslokken, het licht om mij heen veranderen in nacht, ook dan zou het duister voor u niet donker zijn - de nacht zou oplichten als de dag, het duister helder zijn als het licht."

Er is geen plek of situatie waar God ons niet ziet of ons in de steek laat, we zijn nooit door Hem verlaten. 

Jezus droeg die verlatenheid voor ons aan het kruis, Hij  riep het uit : "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten ?" zegt Psalm 22:2.

Nooit maar dan ook nooit verlaat Hij ons !

Er is maar een manier om af te rekenen met "wat had moeten zijn" en dat is het los laten en omarmen wat het is. 

Voor mij was dit een enorme les die mijn ogen heeft geopend, het is niet Gods wil dat ik de rest van mijn leven gebukt ga onder schuld en schaamte, dat zijn de plannen van Gods tegenstander. Jezus stierf opdat ik vrij zou zijn, Gods plan voor mij is vrijheid en vreugde, geen knagend verdriet.

1 Petrus 5:8 zegt : "Wees waakzaam, wees op uw hoede, want uw vijand, de duivel zwerft rond als een brullende leeuw, op zoek naar een prooi." Hij zal ons steeds weer proberen aan te klagen, maar Jezus zegt : Je bent vrij door Mijn offer aan het kruis, en ik heb ervoor gekozen om dat offer met beide handen aan te pakken, ik leer het meer en meer leren omarmen, er is gebeurd wat heeft moeten gebeuren. 

In dit proces las ik op een ochtend in het dagboekje "Gods woord bidden" het volgende : "Als God heeft toegelaten dat er in het leven van zijn kinderen iets moeilijks is gebeurd, wil Hij dat op een grootse manier gebruiken, als zijn kinderen Hem daar de gelegenheid toe geven." 

Geef ik Hem die ruimte om mijn littekens op een grootse manier te gebruiken ? 

Wat Sheila zegt in het gebed waarmee ze het hoofdstuk afsluit bid ik haar na : Verlos me van de pijn van het verleden en gebruik mijn littekens tot opbouw van uw koninkrijk.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Onze God

Wat ben ik dankbaar dat onze God groter is dan alles wat er in mij rondgaat. Groter dan al mijn vrees, groter dan de donkere hoekjes in mijn ziel waar ik (nog) niet naar durf te kijken, groter dan al mijn tekortkomingen, groter dan obstakels die ik op mijn pad vind en soms voelen als enorme bergen.

Hij moedige me in Zijn liefde regelmatig aan mijn ogen gericht op Hem te houden, Hij die mijn hand vasthoud en me nooit meer loslaat, dat weet ik zo zeker. 

Ik ben Hem zo dankbaar voor Zijn aanmoedigingen, er is voor mij geen andere weg meer.

Hij schijnt met Zijn Licht in mijn duisternis, Hij wil mij uit die pijn en as laten oprijzen. Al schrijvend moet ik denken aan Jesaja 61:1-3 "De Geest des Heren Heren is op mij, omdat de Here mij gezalfd heeft; Hij heeft mij gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedig en, om te verbinden gebroken en van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebonden en opening der gevangenis; om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren en een dag der wrake van onze God; om over de treurende te troosten, om over de treurende van Sion te beschikken, dat men hen geve hoofdsieraad in plaats van as, vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest. En men zal hen noemen: Terebinten der gerechtigheid, een planting des Heren, tot Zijn verheerlijking."

Dat wil Hij, mijn God in en voor mij uitwerken, wat een genade.

Hij wil ons geven vreugdeolie in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest, Hij wil niet dat wij gebukt gaan onder de last van alles wat zo moeilijk is in ons leven, Hij wil ons helen en vullen met Zijn vreugde.

Die God wil ik groot maken en alle lof en eer toebrengen.

Als ik Hem groot maak kan Hij werken en mag ik ontvangen wat Hij wil geven.

Water You turned into wine

Opened the eyes of the blind
There's no one like you
None like you

Into the darkness You shine
Out of the ashes we rise
There`s No one like you
None like you

Our God is greater, our God is stronger

God You are higher than any other
Our God is Healer, awesome in power
Our God, Our God

Into the darkness you shining
Out of the ashes we Rise
No one like you
None like you

Our God is greater, our God is stronger

God You are higher than any other
Our God is Healer, awesome in power
Our God, Our God
Our God is greater, our God is stronger
God You are higher than any other
Our God is Healer, awesome in power
Our God, Our God

And if Our God is for us, then who could ever stop us?

And if our God is with us, then what can stand against?

Our God is greater, our God is stronger

God You are higher than any other
Our God is Healer, awesome in power
Our God, Our God

Dank U wel Heer voor wie U bent, zo goed, zo groot en machtig, zo intens liefdevol, dank U wel voor wat U allemaal voor mij wilt zijn en dat niets U kan tegenhouden, dat het goede werk afmaakt waar U aan bent begonnen. 
Dank U Heer dat U groter bent dan alle moeilijke dingen die om mij heen zie en die me raken, in alles bent U mijn vaste burcht en mijn schuilplaats, de rust diep in mijn ziel.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Mijn hulp is van U

Dagen achter elkaar werd ik met verschillende zinnen uit dit lied wakker, het staat in opwekking 640, maar is gebaseerd op Psalm 121. 

Een pelgrimslied.

Ik sla mijn ogen op naar de bergen, 

waar komt mijn hulp vandaan ?

Mijn hulp komt van de Heer

die hemel en aarde gemaakt heeft.

Hij zal je voet niet laten wankelen,

Hij zal niet sluimeren, je wachter,

hij slaap niet, 

de wachter van Israël.

De Heer is je wachter,

 de Heer is je schaduw 

aan je rechterhand:

overdag kan de zon je niet steken,

bij nacht de maan je niet schaden.

De Heer behoudt je voor alle kwaad, 

hij waakt over je leven,

de Heer houdt de wacht

over je gaan en komen

van nu tot in eeuwigheid.

Een tijdje geleden schreef ik de blog : Ik zing, Hij strijd , Gods tactiek voor strijd is heel anders dan de onze. 

Hij stuurt de muziek vooruit, lofprijs baant voor Hem de weg, Psalm 50:23 zegt "Wie lof offert, eert Mij, en baant de weg, dat Ik hem Gods heil doe zien." 

Als wij een belofte van God hebben gekregen maar we zien het nog steeds niet gebeuren komt het er op aan hoe wij naar die situatie kijken. Kijk ik met mijn aardse ogen en laat ik moedeloosheid, twijfel of zelfs boosheid toe in mijn hart of kijk ik met Gods ogen en houd ik me vast aan Zijn belofte en aan Zijn woord en zeg ik met Paulus in Filipenzen 1:6 "Ik ben er van overtuigd dat hij die dit goede werk bij u begonnen is, het ook zal voltooien op de dag van Christus Jezus." 

Ik hef mijn ogen op naar de bergen,

waar komt mijn hulp vandaan?

Ik hef mijn ogen op naar U, Heer,

die mij bij zal staan.

Mijn hulp is van U, Heer,

die alles heeft gemaakt.

U zult voorkomen dat ik wankel of val.

U bent mijn beschermer

die over mij waakt,

die niet sluimeren of slapen zal.

Wat kan mij gebeuren

door zon of door maan?

U bent mijn schaduw,

U bent er altijd.

Bewaart heel mijn leven;

mijn komen en gaan,

U beschermt mij tot in eeuwigheid.

Mijn hulp is van U, Heer!

Mijn hulp is van U, Heer.

O, van U!

Voeg ik me naar Gods tactiek voor de strijd en kies ik ervoor om Zijn lof op mijn lippen te laten zijn, en zo voor Hem de weg te banen zodat Hij Zijn werk kan doen. Misschien moet mijn houding eerst veranderen voordat ik kan ontvangen wat Hij voor me heeft.

In de blog Tel je zegeningen heb ik terug gekeken op mijn "One-Word" voor 2018, het woord van dat jaar heeft invloed op me gehad, als ik terug kijk zie ik dat God mijn wortels dieper in Hem verankerd heeft. Deze ervaring maakt dat ik vol verwachting uitkijk naar wat Hij in 2019 uit gaat werken met het woord dat Hij mijn voor dit jaar gegeven heeft : "Ontvangend" 

Ik vind het een mooi woord, maar ook best een lastige.

Het zegt denk ik veel over de houding van je hart, het roept bij mij gedachten op aan vertrouwen, afhankelijk durven zijn, maar ook met volhouden en volharden, verwachten, uitkijken naar wat komt, opletten, bewust zijn om ook aan te kunnen pakken wat gegeven wordt.

Een ontvangende houding, handen open, ogen op Hem gericht, vol verwachting uitkijken, naar Hem, Hij die zo groot, zo goed en zo mooi is. 

Hem eren voor wie Hij is, en zien wat daar uit voortkomt met een hart vol verlangen naar Hem, Hem ontvangen. 

Heer leer mij ontvangen wat U mij met en door dit woord wilt leren dit jaar, ik verwacht mijn hulp alleen van U.

P.S. als je meer wilt weten over  "One-Word"  vind je hier een link van Youvision, het principe God één woord van Hem te vragen voor een jaar ervaar ik als heel bijzonder. En Zijn Woord werkt door op alle terreinen van je leven.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Hij is getrouw

Ik heb mooie herinneringen aan de muziek van de muziek van Bill Gaither en zijn Homcoming Friends.

Toen ik zo'n 10 jaar geleden in een enorm diep dal zat en ik er achter kwam dat ik niet meer zonder God kon leven, maar ook niet wist wat ik wel met Hem moest heeft God deze muziek gebruikt om door de dikke muren van mijn hart heen te breken.

De Southern-gospel-sound ligt dicht tegen de country muziek aan en die muziek vind ik heerlijk, door die muziek heb ik m'n Engels bijgespijkerd. 

Dit lied is zeker één van mijn favorieten, het bezingt hoe God altijd, steeds weer, keer op keer Zijn trouw laat zien.

Als ik terug kijk op mijn leven is God daar altijd geweest en was Hij zo enorm trouw ook al zag het er in mijn ogen hopeloos uit.

Met deze belofte wil ik dit nieuwe jaar 2019 in gaan en vertrouwen dat wat er dit jaar ook zal gebeuren, ik aan het eind van dit jaar nog steeds zal juichen omdat Hij weer zal hebben bewezen dat Hij zo ongelooflijk trouw is, dat Hij de kracht zal hebben gegeven om door alles heen te gaan waar ik doorheen moest.

Wat een mooie wetenschap om daar dit nieuwe jaar mee in te gaan.

I'v stood on the bank of a wide raging river

Thrusting that I'd get across.

I've made my way through soms vallys and desserts

Believing that I'd never get lost.

I've been at the foot of what felt like Mt. Everest.

Knowing I'd have the strengh for he climb

"Cause through every trail, each test and temptation

One thing is sure every time: 

Over and over again and again,

God is faithful.

Over and over, again and again.

Through it all He's made it able

To stand and survive, to come through alive

When it sure looked like I coundn't win.

Jesus is with me so I claim the victory

Over and over again.

If you askme why I have no hesitation,

God does what He says He will do.

I'd simply say every battle has taught me

There's nothing He won't help me through.

So why shuld I dwell on the hardships and struggles

When I look beyond them I see

The way this will end is with great celebration

Deep in my hart I believe: 

Ik wens iedereen die dit leest, als regelmatige lezer of gewoon zo af en toe, dat jij ook die trouw van God mag ervaren in je leven.

Hij is erbij, wat er ook gebeurd.

P.S.

Vorig jaar (wat klinkt dat ver weg hé) koos ik verder te gaan zonder sociale media en dat doet me erg goed, ik ben God echt van dichterbij gaan ervaren en ook met bloggen ga ik het rustiger aan doen. Voortaan zal ik 1 x per week een blog plaatsen, op de dinsdag.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.