Zo werkt het in het koninkrijk van God eigenlijk ook, wat Hij je geeft (je van Hem leert) , geeft Hij aan jou om door te geven, zodat Zijn werk zichtbaar word in de wereld om ons heen.
Je hebt dus een verantwoording om door te geven en uit te leven wat God je geeft (materieel of /en immaterieel)
Ik was heel blij met wat God mij heeft gegeven door mijn genezing Pasen 2016 en wat Hij mij allemaal heeft geleerd sinds die tijd.
Hij ging me langzaam maar zeker duidelijk maken dat Hij graag zou willen dat ik er iets mee ging doen, dat ik zou gaan uitdelen van wat ik had gekregen.
In mijn eerste blog vertelde ik hoe God mij de opdracht gaf om te gaan bloggen, om te vertellen wat Hij in mijn leven had gedaan en doet.
Tussen dit ontdekken en mijn eerste blog heeft denk ik 5 weken gezeten waarin ik ben gaan schrijven en ik kreeg al een aardige voorraad, maar ik kreeg ook steeds meer de bibbers moet ik eerlijk zeggen, er ontstond een aardige strijd.
Die strijd ontstond omdat ik mijn focus niet op God gericht hield, ik ging kijken naar hoe eng ik het vond om me nog weer kwetsbaarder op te stellen, hoe zou het overkomen op mensen, zou ik afgemarcheerd worden omdat het niet goed genoeg zou zijn ?
Omstandigheden kunnen je flink van de kook brengen, maar zijn die omstandigheden de realiteit of is Gods woord de realiteit ?
Daarover heb ik het blog Zichtbaar worden geschreven.
Ik hoorde een preek waarin het heel mooi verwoord werd, wij worden opgevoed als kinderen van God, net als dat gewone mensenkinderen worden opgevoed door hun ouders.
We geven hen als ouders ook niet altijd hun zin, ze krijgen ook wel eens "nee" te horen, of we geven hen een opdracht waar ze niet altijd zin in hebben of waar ze als het puntje bij paaltje komt ze wat bibberig van worden omdat ze het eng vinden. Dan moedigen we het kind aan omdat we er alle vertrouwen in hebben dat het kind het kan.
God is niet bang voor die twijfels en angsten die een strijd in ons los maken als Hij ons een opdracht geeft.
Hij kent ons beter dan wij onszelf kennen en Hij heeft alle vertrouwen in ons.
Zo'n proces leert ons dan weer waarop en vooral op Wie we kunnen vertrouwen en dat we kunnen doen wat Hij van ons vraagt als wij op Hem vertrouwen.
God heeft het recht iets van mij te vragen (als Vader) en uit liefde neem ik mijn verantwoordelijkheid en ben ik gehoorzaam en doe ik wat Hij van me vraagt.
Ik denk dat de drie dik gedrukte woorden met elkaar verbonden zijn.
Toen ik na die preek terug liep naar huis herinnerde ik me een zin uit een lied van Don Francisco: "Love is not a feelin', it's an act of your will"
Nu in een hele andere situatie was hij weer heel actueel.
Liefde heeft niks te maken met doen waar je zin in hebt of wat goed / veilig voelt, maar met verantwoordelijkheid nemen en het goede doen in het vertrouwen dat Hij erbij is en je vasthoud, wat er ook gebeurd.
Liefde, ik vind het eerlijk gezegd best een lastig begrip waar nog een heel gebied van leren en genezen ligt denk ik.
ONDERWEG naar Hem en met Hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat leuk dat je mijn blog hebt gelezen, laat gerust een reactie achter dat vind ik altijd leuk.
Doe je dat liever privé dan begrijp ik dat en kan dat via het volgende mailadres
danielle.hoogendijk@live.nl