Prijs Hem

Gebruikte God eerst veel Engelstalige liederen, het zijn de laatste tijd steeds vaker ook Nederlandstalige liederen en ik moet zeggen dat ook deze diep binnen komen. 

Ik gegroeid op met Johannes de Heer en Glorieklokken en later natuurlijk Opwekking maar ik trok steeds meer naar de Engelstalige muziek.  In de gemeente waar ik kom word veel gezongen van Hillsong-, Bethel- en Planetshakers, maar de Nederlandse teksten begin ik ook steeds meer te waarderen, zoals bijvoorbeeld dit lied waarvan de tekst me raakte en beschrijft wat ik in mijn leven mag leren en ervaren. 

In de Bijbel worden we regelmatig opgeroepen om Hem groot te maken, in wat voor situatie je ook zit. Psalm 103:1 bijvoorbeeld leert ons onze ziel aan te moedigen Hem te prijzen : "Prijs de Heer, mijn ziel, prijs, mijn hart, zijn heilige naam."  Psalm 63:2 brengt voor mij onder woorden hoe sterk ik er naar zou moeten verlangen om Hem te prijzen "God, u bent mijn God, u zoek ik, naar u smacht mijn ziel, naar u hunkert mijn lichaam in een dor en dorstig land zonder water." Hem prijzen maakt het kanaal tussen Hem en mij open waardoor Zijn Geest vrij kan stromen. Soms is het best lastig om Hem groot te maken en te prijzen als dingen niet soepel gaan , maar Paulus en Silas laten ons zien dat Hem groot maken niets met onze omstandigheden te maken heeft.  In Handelingen 16:25 lezen we "Om middernacht waren Paulus en Silas aan het bidden en zongen ze lofliederen voor God. De andere gevangenen luisterden aandachtig naar hen." Als de situatie lijkt op een aardedonkere nacht en het lijkt of we er gevangen in zitten : Prijs Hem. 

Dit vers zegt nog iets. Als wij zo reageren in moeilijke tijden word dat opgemerkt door de mensen om ons heen, onze houding, onze reactie op de omstandigheden maakt verschil, dat valt op en kan er voor zorgen dat mensen het opmerken. Zo kunnen we een getuige zijn van wat God voor invloed heeft op ons leven. 

Habakuk 3:17-18 zegt het heel sterk "Al zal de vijgenboom niet bloeien, al zal de wijnstok niets voortbrengen, al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen, al zal er geen koren op de akkers staan, al zal er geen schaap meer in de kooien zijn en geen rund meer binnen de omheining - toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt."  Geen ruimte voor gemopper of geklaag en zelfmedelijden, ook al zit ik finaal aan de grond en zie ik absoluut geen oplossing meer  "toch zal ik juichen voor de Heer, jubelen voor de God die mij redt."

Prijs Hem, in je dag vol zorgen

in je angst voor morgen: zing

zing dan je lied en prijs Hem

als de storm tekeergaat

als je nergens licht meer ziet

want God vergeet je niet

Hij heelt je hart, je huilt niet meer

Hij maakt je heel en morgen dans je weer

Prijs Hem, laat de hele wereld weten

dat God ons niet vergeet

We zingen samen:

Prijs Hem, want zijn liefde redt ons

Prijs Hem, want zijn woord bevrijdt ons

Prijs Hem, we zingen samen

Prijs Hem, onze God is machtig

Prijs Hem, wat Hij maakt is prachtig

Prijs Hem, Hij houdt alles overeind

Zijn liefde kent geen eind

Zijn liefde kent geen eind

Er komt geen einde aan zijn koninkrijk

want Hij komt terug en Hij zal koning zijn

Hij zal koning zijn !

Dank U wel Vader dat U mij heeft geleerd om U groot te maken juist als het moeilijk is, help mij om niet te kijken naar wat ik met mijn menselijke ogen allemaal zie, maar mijn ogen alleen op U te richten, mijn hart wagenwijd voor U open te stellen en U te prijzen want Uw liefde kent geen eind. Uw liefde is alles wat ik nodig heb.
U verlangt maar naar één ding, een intieme relatie met mij, Uw geliefde kind waar U alles voor gaf en alles voor over had en heeft. Hoe intiem onze relatie zal zijn hangt van mij af, U gaf alles en staat er altijd voor open, U kijkt ieder moment van de dag naar mij uit, help mij Vader U alles te geven en mijn ogen alleen maar op U gericht te houden en onze relatie op de eerste plaats in mijn leven te stellen. Open mijn geestelijke ogen nog verder, opdat ik U meer kan en zal zien.

Mattheus 22:36-38 "Meester, wat is het belangrijkste gebod in de wet van Mozes ? Jezus antwoordde : Heb de Here, uw God, lief met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dit gebod is het eerste en het belangrijkste."

Vader ik wil U lief hebben boven alles, ook als ik dingen moeilijk vind, uit het verleden of het heden.  Door U te aanbidding mag ik ook al mijn emoties bij U te brengen en helpt U ze weer in rustiger vaarwater te komen.  Door U groot te maken kom ik steeds weer tot rust en vertrouwen dat U goed bent en groot, dat U onvoorwaardelijk van mij houdt en dat U niets uit de hand loopt. Ik vertrouw U Koning Jezus.


ONDERWEG naar Hem en met Hem 

God wil mij

Er gebeurd de laatste tijd zoveel in mij dat ik het soms best lastig vind om de dingen te verwoorden in een blog, maar ik weet ook dat ik het moet delen, dat was de opdracht die ik kreeg om te bloggen over wat Hij heeft gedaan en doet in mijn leven en daar wil ik gehoor aan geven ook als ik het lastig vind, maar vorige week heb ik belooft deze les te delen dus bij deze.

Op een rustige zaterdagmiddag zat ik in een al wat oudere Eva te lezen met daarin een interview met Henk Binnendijk, ik kan deze man enorm waarderen dus was erg benieuwd. Dan lees ik een zin die binnenkomt als een lichtflits. Henk spreekt hier over Gods genade die hij proefde : "Hij liet me zien : jij kunt Mij loslaten, maar Ik laat jou niet los. Je bent mijn kind ! Je kunt wel denken dat jij niet zonder Mij kunt, maar Ik kan niet zonder jou." 

God zegt : Ik kan niet zonder jou !
Even dacht ik, kan ik dat zo zeggen, en toen was daar die bevestiging in mijn geest : Klopt, Ik wil en kan niet zonder jou.

In mijn blog Stil vertrouwen schreef ik al hoe God mij herinnerde dat Zijn ogen onafgebroken op mij gericht zijn (trouwens niet alleen op mij maar op ieder mens persoonlijk) en nu ging Hij nog een stapje verder in Zijn bevestiging aan en van mij : Ik kan niet zonder jou. Mijn hart verlangt zo intens naar jou (mens) dat ik er alles voor over heb om jou liefde voor Mij te winnen.

In die zelfde tijd las ik het boekje "Geheimen van de wijnstok" van Bruce Wilkinson waar hij ingaat op wat Jezus zijn discipelen leert in Johannes 15:1-8 De oproep van Jezus is : blijf in Mij, blijf alsjeblieft in Mij, heel dicht bij Mij, dan kan Mijn leven door jou heen stromen, dan zijn wij ten volle met elkaar verbonden, dan kan al Mijn goeds in jou stromen. Al dat goeds dat ik voor jou heb, zoveel meer als dat jij je kan voorstellen. En als jij daar helemaal van doordrongen en vervult ben gaat er iets heel moois gebeuren, dan ga jij overstromen, dan gaat het naar anderen toe stromen, ga jij dus vrucht dragen.

Realiseren wij ons wel echt en terdege hoeveel God van ons houd ? Als ik heel eerlijk ben denk ik dat dat besef veel dieper kan dan dat het nu is, zelfs nu het door deze realisatie dieper is geworden. Zijn liefde voor ons is zo groot dat wij het met ons menselijke verstand niet kunnen bevatten. Maar het is Zijn verlangen dat we ons daar wel naar uitstrekken en het ook willen ontvangen.
Hij verlangt er zo intens naar om ons te vullen met een besef van Zijn liefde dat er geen ruimte meer overblijft voor iets anders, dat ons leven word zoals Romeinen 11: 36 zegt "Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid, tot in eeuwigheid. Amen."

In die tijd begon ik me ook te realiseren hoe diep mijn neiging om te vluchten zit, als er dingen gebeuren waar ik zelf geen invloed op heb, die onverwachts zijn en die buiten mijn comfortabele zone gaan heb is er iets in mij dat het liefst de benen neemt. Toen liet God me zien dat ik mag vluchten en dat Hij er naar uitkijkt dat ik naar Hem toevlucht, dat ik dan bij Hem kom schuilen. En ik bedacht me dat als je bij Iemand gaat schuilen je er het liefst heel dicht tegenaan kruipt zoals een klein kind bij zijn vader of moeder wegkruipt als er iets voor hem of haar engs gebeurt. Ze zouden het liefst in je kruipen, daar verlangt God nou ook naar, dat ik in Hem wegkruip als ik het eng vind wat er gebeurt. 

Met Pasen hadden wij een brunch in onze gemeente en op ieder bord lag een tekstkaartje, op de mijne stond 1 Korinthe 16:13 "Wees waakzaam, volhard in het geloof, WEES MOEDIG en sterk."
Ik heb dit kaartje in het hoesje van m'n mobiel gestoken en regelmatig word ik er door Papa God aan herinnert : WEES MOEDIG, die woorden stonden niet voor niets groter gedrukt dan de andere woorden. Moed is handelen terwijl je angstig bent. De bijbel zegt 365 x vrees niet, ik hoef niet bang te zijn, ik mag moedig zijn Fillipenzen 4:13 zegt "Ik kan alle dingen aan, dankzij Christus die mij kracht geeft." 

Dank U wel Vader dat ik niet moedig hoef te zijn in eigen kracht, ik mag moedig zijn door Christus die mij kracht geeft. Ik mag wegkruipen in U, me helemaal aan U toevertrouwen en alles wat in U is door mij heen laten stromen. Daar hoef ik me alleen maar voor aan U te hechten, U doet de rest. Het enige wat U van mij vraagt is in U te blijven, ik wil niets liever Papa God, want U bent goed, en U bent alles wat ik nodig heb en U bent alles wat ik kan zijn.
Dank U wel Vader, ik ga steeds meer van U houden door wat U mij allemaal over Uzelf leert.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Jezelf vergeven

God maakt in Zijn liefde heel wat ik mij los, Hij laat mij zien hoe Hij naar mij kijkt en Hij wijst mij wat het beste is voor mij en helpt mij mezelf daarin te voegen, uit liefde voor Hem.

Een boek waar ik nog steeds  ben ik bezig ben is "Laat los" van Scheils Walsh. Ook dat maakt veel in me los en na de eerste hoofdstukken waar ik eerder het blog "Nooit verlaten" over schreef heeft het een hele tijd op een stapel liggen wachten omdat er een hoop verteerd moest worden, en dat proces had tijd nodig, en eerlijk gezegd, het is nog steeds niet uit, het is weer op de stapel beland maar door de hoofdstukken die ik weer las werd ik me pijnlijk bewust van hoe negatief ik naar mezelf keek en hoe ik daarmee God verdriet deed, maar ook een deur open zet voor de boze om mij te veroordelen, hij helpt me met alle plezier een handje mee om mezelf naar beneden te halen, hij geniet er met volle teugen van. 

Maar zoals zo vaak werkt God vanuit allerlei kanten, zo mooi hoe Hij dat doet, door filmpjes en boeken op je weg te brengen, precies op Zijn tijd om je te raken, te leren, te onderwijzen. Een ander boek wat Hij daar ook voor gebruikt is "Bestemd voor overwinning" van Joseph Prince. 

Gods vergeving is in Zijn bloed, niet zo nu en dan een druppeltje maar een constante douche. Het belijden van onze zonden (tekortkomingen) is niet om vergeven te worden, we zijn al vergeven toen Jezus aan het kruis stierf, het is om de dingen uit het duister van het verborgene (schaamte) in het licht van Zijn vergeving te brengen. Stap niet zo nu en dan onder die douche, sta eronder, dat is de plaats waar je hoort te staan, waar je voor bestemd bent, waar Hij je heeft geplaatst toen jij je leven in Zijn hand gaf en Hij Zijn intrek in jou hart nam. Het beeld van die constante douche was nieuw voor me, ik had het kunnen weten maar ik had het gewoon nooit zo gehoord en gezien, het was een echte eye-opener.

Er is een definitieve weg uit uit de schuld en schaamte, de onzekerheid en de angst : Jezus is die weg, maar terwijl ik onder de douche van Zijn genade stap is het wel van belang dat ik dingen los laat en mezelf vergeef. 
Het drong tot me door dat als ik onder die douche stap en blijf staan het ook minder eng word om al die dingen los te laten. Als ik daar onder sta strek ik als vanzelf, mijn handen uit naar dat reinigende bloed, het water van Zijn Geest, Zijn genade waar geen eind aan komt, dat over me heen stroomt en me schoon wast en me vrij maakt van ieder spoortje vuil, van binnen en van buiten.

Ik schreef dat het als vanzelf gaat, maar het begint met een keus, de keus om onder die douche te stappen, de keus om mijn handen leeg te maken. Terwijl ik dit schrijf schiet mij nog een beeld te binnen. Voor wij onder de douche stappen ontdoen we ons van onze kleding, we stappen naakt in de straal, niets is dan meer verborgen, alles is zichtbaar. Hij mag alles zien, alles wat in ons hart en leven verborgen licht. Onder die douche stappen is een keus om helemaal zichtbaar te zijn, Hem alle ruimte te geven om aan te wijzen in je gedachten, in je hart wat niet Hem reflecteert, wat Hem verdriet doet en jou schade aanbrengt, zoals negatieve gedachten over jezelf. Erkennen dat het niet goed was en dan jezelf vergeven en aanvaarden dat Hij het je al lang vergeven heeft, dan kan je het los laten en dat is zo bevrijdend mocht ik leren.

Helaas dat is niet in één keer klaar, het is een proces waarin Hij zo liefdevol en geduldig stukje voor stukje onder je aandacht brengt en je vraagt : wil je dat ook aan Mij laten zien, wil je het aan Mij geven, wil jij vergeven, die ander (waar nodig), maar ook jezelf,  mag ik de pijn  uit jou tillen en mag ik die wond schoonwassen met Mijn kostbaar bloed wat voor jou gevloeid heeft en mag ik daar dan mijn genezende balsem overheen gieten, mag ik die plaats vullen met Mijn liefde voor jou zodat daar nog meer van Mij zal zijn ?  
Hij verlangt daar zo intens naar, ik leerde daar een hele bijzondere les over maar dat in het volgende blog.

Dank U wel liefdevolle Vader dat U zoveel geduld met mij hebt en me zulke diepgaande en kostbare lessen wil leren. Ik vind het soms verschrikkelijk lastig, maar als ik terug kijk ben ik U zo enorm dankbaar. 


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Stil vertrouwen (vervolg)

In mijn blog van vorige week schreef ik over de eye-opener over dat God mij nooit uit Zijn zicht en zorg zal verliezen. Natuurlijk wist ik dat wel in mijn hoofd maar tot dat moment was het niet diep in mijn hart en ziel, mijn wezen geland, nu wel en wat een verschil maakte dat.

In het proces waarin God bezig was om mij te leren me aan Zijn voedingsadvies voor mij te houden (ik schreef daar al over in m'n blog Luisteren)  mijn lichaam te leren aanvaarden en Hem daarin te vertrouwen had God mij op een gegeven moment de vraag gesteld of ik Hem mijn lichaam wilde geven. Eerlijk gezegd heb ik daar wel even mee gestoeid, maar ik wist heel goed wat Hij er mee bedoelde : mocht Hij voor mijn lichaam gaan zorgen ?  
Durfde ik Hem te vertrouwen, te gaan doen wat Hij mij had gezegd wat goed voor mij was en het resultaat aan Hem over te laten, wat dat ook zou worden. Om daar niet langer zelf een einddoel aan te plakken maar gewoon van de reis met Hem te gaan genieten. 

Daar zit ook aan vast dat ik Zijn waarheid over mijn lichaam zou aanvaarden en het niet langer af zou wijzen (daarover schreef ik al in Aanvaard ) 

Al deze dingen hebben heel lang om elkaar en door elkaar gedraaid, en hebben mijn hoofd en hart erom gestreden. Pas toen ik me bewust werd van de wortel van deze enorme strijd in mijn denken en gevoel en ik me realiseerde dat het met afwijzing en angst voor onveiligheid te maken had en ik dat bij God mocht brengen en Hij die afschuwelijke diepe wortels eruit haalde kwam er verandering en bovenal rust. 

Toen ik voor mijn onvermogen om mijn lichaam te accepteren liet bidden kreeg die persoon een beeld van een pad die door een tuin liep. De tuin was woest, dor, een wildernis Op het pad stond een poort/hek en aan de andere kant van het hek lag een prachtige bloeiende Engelse tuin. De boodschap was : nu is het moeilijk en zwaar maar maak elke dag de keuze om door het hek te gaan naar die mooie overvloedige tuin. En ik realiseerde me dat die mooie tuin is dat wat God voor mij heeft. Door het hek gaan is een bewuste keuze, een besluit, een manier van je denken vernieuwen.
Dat moeten we elke dag gebeuren zegt Efeze 4:23 "Dat uw geest en uw denken voortdurend vernieuwd moeten worden." Steeds weer opnieuw kiezen : blijf ik in deze wildernis of stap ik in die prachtige tuin, kies ik voor mijn eigen denken of voor Gods manier van denken. 

Ineens moest ik denken aan een klein kind dat leert lopen, het is niet zo dat zo'n kleine op een dag opstaat en wegloopt. Het is een proces van vallen en opstaan, stapje voor stapje, aan de hand van vader of moeder. Zo leert Papa mij aan Zijn trouwe vaderhand lopen. 
Door me bewust te worden dat ik geen moment uit Zijn zicht en zorg zal zijn kreeg ik de moet om te zeggen : Ja Papa U mag mijn lichaam hebben, U mag er voor zorgen, en eigenlijk geloof ik dat U dat nog veel beter dan ik het zelf kan ook. 

Sinds dat moment maak ik elke dag dit besluit en dank ik Papa dat ik weer een nieuwe dag heb gekregen om met Hem van die prachtige tuin te genieten. Het gaat niet meer om het bereiken van een doel maar om de reis, ook die manier van denken is een gevolg hiervan. Ik had er vaak over gehoord maar vond dat een lastige, en soms nog wel, maar ik mag leren steeds weer terug te gaan naar de reis.
Ik had meer met een to-do-lijstje dat je af kan vinken als je doel bereikt is, maar daardoor vergat ik te genieten. Genieten van Zijn kinderen is nou precies wat de Vader graag wil, maar hoe kan Hij van mij genieten als ik niet geniet ? 

Dank U wel Vader voor deze moeilijke weg, het was best zwaar en af en toe zag ik niet waar dit op uit moest lopen, voelde ik me verward en begreep ik U niet, maar al die tijd was Uw oog onafgebroken op mij gericht en was Uw hand onder mij en om mij heen. U bent zo geduldig, goed en genadig. Ik ben zo dankbaar voor wat ik uit Uw hand mag ontvangen. Ik houd van U.


ONDERWEG naar Hem en met Hem