Geloof je écht ?

Ik borduur nog even verder op de afgelopen 2 blogs.

Was hiermee de strijd gestreden ? Absoluut niet. Ik moest de volgende ochtend heel bewust tegen mijn denken zeggen : mijn denken kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn emoties kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn lichaam kom onder de leiding van Heilige Geest, mijn ziel wat ben je onrustig in mij : hoop op God (Psalm 42:12) richt je op Jezus, Hij is de Leidsman en de Voleinder van mijn geloof (Hebreeën12:2) want er was zoveel chaos in mij. Maar daar tussendoor was daar ook de zin "I can trust Jesus" uit het gelijknamige lied. Het was of God zei : Kijk niet naar mijn handen, kijk naar Mijn ogen, kijk naar Wie IK BEN. Ook een stukje uit een (Engelstalige) profetie die in 2019 over mij werd uitgesproken kwam in mijn gedachten dus ik zocht die op : "....Healing rivers. For those creaks were not of My Spirit says the Lord, not of My making. But yet I work within all things to bring forth good. I work in them, I didn't necessarily work and made them all, but work in them, nonetheless for your good, to make them work together...."

Ik kon alleen maar bidden : Heer U weet alles, U ziet alles in het juiste perspectief en Uw ogen zijn onafgebroken op mij gericht, U verliest niets, ook in dit proces niet, uit het oog. U werkt door alles heen, het loopt U niet uit de hand. Ik realiseerde me dat dit alles heel veel met mijn denken te maken had, met wat er werkelijk in mijn hart was. Ik werd niet blij van wat ik zag. Angst probeerde steeds de kop op te steken, zelfs paniek, een oude emotie die me in het verleden flink op de hielen had gezeten en waar ik niet blij van werd. Ik bad : Heer laat me maar zien waar ik nog leugens geloof over wie U bent, dan wil ik me daarvan bekeren, openbaar mij Uw Waarheid over U, die wil ik geloven, laat me maar zien welke bolwerken er moeten worden geslecht. Ik las 1 Korinthe 13 en in de TPT vertaling vond ik bij vers 4 een aantekening die mijn aandacht trok : Love transforms the spirit (liefde transformeert de geest) Efeze 4:23 zegt "En dat u vernieuwd wordt in de geest van uw denken."

Ik bad : Heer verander met Uw Liefde mijn denken, U bent de Weg, U bent de Waarheid, U bent het Leven dat ik voluit wil leven, en (alleen) door Uw genade is dat mogelijk, Heer geef me genade, Uw genade is mij genoeg (2 Korinthe 12:9) Heer ik geef U toestemming mijn denken volledig in lijn te brengen met Uw denken, confronteer de leugens maar en geef mij genade me nederig te buigen en te verootmoedigen, ik ben volkomen afhankelijk van U, uit mijzelf kan ik het niet, ik heb U nodig, laat elke vezel van mijn wezen daar van doordrongen zijn Heer. Ik herinnerde me dat God nadat mijn psychotherapeut in 2017 plotseling overleed tegen mij zei : Nu ga Ik zelf met je verder, en ik zei weer : het is goed Heer wat U doet, U bent erbij, U houd mij vast, help me alstublieft.

Tussen de gewone dagelijkse dingen die ook gewoon doorgingen richtte ik me steeds weer bewust op Papa God, ik kon het alleen maar van Hem verwachten. Het was of Hij aan me vroeg : Geloof je écht dat Mij niets uit de hand loopt ? Twijfel begon aan me te knagen. Heer heb ik Uw stem toen wel goed verstaan ? Wat als ik ben misleid en God dat helemaal niet gezegd heeft, wat als het de boze was die zich voordeed als een engel van het licht ?! Dat gaf paniek. Ik zag dat mijn hart niet alleen op Hem gericht was, er was nog een dubbele agenda in mijn hart : mijn ik, mijn 'ik" had last van paniek, omdat dat stuk niet volledig op God vertrouwde. Nee Heer ik wil niet op mezelf gericht zijn, ik wil op U gericht zijn. Ik begon te snappen dat God wel degelijk door dit hele onaangename proces heen werkte.

Het was of God zei : En wat als je het verkeerd verstaan hebt, als het Mijn stem niet was, dan is daar niets meer aan te veranderen, het is gebeurd, het is nu wat het is en Ik ben bij jou, en Mij loopt niets uit de hand. Vertrouw Mij. In mijn hart borrelde weer de zin op uit een lied dat in de laatste dagen zo vaak in mij opkwam "All my life You have been faithful, all my life You have been good, so good, with every breath that I am able, I will sing of the goodness of God", uit het lied Goodness of God. Toen ik de tekst nog eens goed doorlas raakte de woorden van het begin me : I love You Lord, for Your mercy nerver fails me, all my days I've been held in Your hands, from the moment that I weak up, until I lay my head, I will sing of the goodness of God. Altijd, altijd heeft God me vast gehouden, altijd is Hij erbij geweest, nooit heeft Hij me in de steek gelaten, dat zal Hij ook nu niet doen. 

Soms voelde het alsof ik een paniekerige drammerige kind was, en God liet me zien, die tijd ligt achter je, je bent aan het opgroeien naar volwassenheid, dan moet je hier ook als een volwassene mee omgaan : Vertrouw Mij, richt je met alles wat in je is op Mij, Ik heb de boze overwonnen, jij bent van Mijn. 

Met mijn kleinzoon keek ik een filmpje over Noach en  aan het eind is daar een liedje waarvan de tekst bij me binnen kwam : "I'm gonna believe in the Lord and the Power...", ik nam me voor : I'm gonna believe in the Lord and His Power, ik ga me niet door angst, twijfel van Zijn spoor af laten brengen, ik ga me niet bang laten maken, Heb ik een fout gemaakt ? Het kan maar eigenlijk ben ik daar ook niet heel zeker van. God wist hoe dit bezoekje aan de dokter zou verlopen, Hij wist ook dat het heel anders zou lopen als dat ik had gedacht, alles paste in Zijn perfecte plan. Papa weet hoe het moet, Papa weet wat Hij doet. Het was een turbulente tijd, maar ik leerde dat Papa écht niets uit de hand loopt en dat ik Hem weer dieper mocht leren vertrouwen, maar ook dat ik me niet als een klein kind moet gedragen. Ook als volwassene ben ik nog steeds Zijn kind en mag ik met alles bij Papa komen, ik hoef niet te paniekeren, ik mag weten wie ik bent in Hem, Hij voed op tot volwassenheid en daar hoort ook een zeker gedrag bij. 

Laat ik heel duidelijk stellen dat Gods toon niét veroordelend was, maar aanmoedigend : ik heb het je geleerd, je kan het, doe het, hier heb ik het je voor geleerd zodat jij in Mij meer dan overwinnaar kan zijn. In Hebreen 5:12-14  en 1 Korinthe 3:2-3 spreekt Paulus ook over vooruit ontwikkelen naar vast voedsel en niet terug keren naar de melk voor baby's. God wil niets liever dan Zijn kinderen zien opgroeien tot sterke volwassenen die weten wie ze zijn en waar ze voor kunnen staan omdat ze doordrongen zijn van wie hun Papa is, welke positie te bekleden als Zijn kind en welke  autoriteit daarbij hoort. 

Heer dank U wel voor deze weg, dat U erbij bent, dat U mij opvoed tot volwassenheid. Ik ben er nog lang niet, maar ik ben onderweg...

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Omweg (vervolg)

De dag na het bezoek aan de dokter werd ik wakker met de woorden : Your goodness is running after, it's running after me, with my life laid down, I'm surrounded now, I give You evrything, Your goodness is running after, it's running after me",  uit het lied : Goodness of God. Ik richt heel bewust mijn gedachten op God en vertel Hem dat ik Hem met elke vezel van mijn wezen Hem wil vertrouwen en vraag Hem om alles in me wat daar moeite mee heeft te overtuigen met Zijn liefde. Regelmatig denk ik over Zijn Koninkrijk en dat Hij er zo naar verlangt dat zichtbaar te zien hier op aarde. Zijn Koninkrijk is heelheid, shalom. Geest, ziel en lichaam is niet gescheiden, het is een eenheid, Zijn heelheid is bedoeld om ieder terrein van ons wezen/leven te doorstomen, dus ook mijn lichaam. Mijn gebed is dat Zijn Koninkrijk in en door mij zichtbaar word. 

Ik krijg het idee dat God me duidelijk maakt dat ik op het moment meer op Zijn handen let dan op Zijn ogen, ik schreef daarover in : Zien wat het word. En het is of Hij zegt : Zoek Mij om Wie Ik ben, en ik begin uit te spreken dat Hij de Morgenster is, de Alfa en Omega, de Zoon van de Levende God, de Goede Herder, mijn Leidsman, mijn Heelmeester...en dan ben ik weer bij Zijn handen. En dan borrelen de woorden : Lord have Your way, Lord have Your way with me, in me op uit het lied : I surrender, ja Heer doe maar wat U wilt met mij, ga Uw weg maar met mij, ik kies ervoor U te vertrouwen en ik wil naar Uw ogen kijken en U groot maken, daar gaat het om in de relatie tussen U en mij, niet om wat ik van U krijg of gedaan kan krijgen. U zorgt voor mij, U houd me vast, Uw arm is om mij heen en mijn voeten staan op Uw voeten en samen dansen we door dat diepe dal wat zo donker is, maar daar hoef ik niet op te letten. U vraagt mij me op Uw ogen te richten.

Hij herinnert me aan hoe Hij me in overgave en overwinning heeft gebracht met eten en hoe veilig Hij daar nu in is. En ik bedenk me dat er onbewust nog zoveel leugens zijn die ik geloof, en hoe nodig het is om me af te keren, te bekeren van die leugens. Eén zo'n leugen is dat de weg naar bekering en genezing zo zwaar en moeilijk is/kan zijn. Het is of God zegt : Ik sta aan jou kant, jij bent in Mij en Ik in jou, Heilige Geest is Mijn wind in jou zeilen die je naar de haven blaast. Er is vreugde in Mij, verheug je, vertrouw Mij, kijk in Mijn ogen, dan zie je Mijn liefde voor jou en voor Mijn schepping die ik door jou heen wil bereiken om Mijn Koninkrijk zichtbaar maken.

De hele tijd praat ik afwisselend met Papa, lees een boek van Derek Prince, en pak geregeld de Bijbel erbij. Na een aantal uur zit m'n hoofd best vol en ik kom op het idee de tv aan te zetten en val bij Family7 in een aflevering van Van binnenuit met Esther Vorsterman, het is de herhaling van de aflevering waar iemand me de dag voor het doktersbezoek iets over vertelde en ik blijf even luisteren. Het gaat o.a. over beschikbaar zijn - had God het daar 2 dagen geleden ook niet over tegen mij in mijn tijd met Hem. En het gaat over niet parkeren in je verdriet - oké Heer, U wilt niet dat ik hier parkeer, we zijn bezig met een omweg. En dan zegt ze : we willen van glorie naar glorie, maar dan gaat de weg van de top door het dal naar de top, via een omweg - weer die omweg.  En dan haalt ze teksten aan uit Psalm 84:6-7 "Gaan ze door het dal van de moerbeibomen, dan maken zij God tot hun bron, ook zal de regen hun overvloedig bedekken. Zij gaan voort van kracht tot kracht, zij zullen verschijnen voor God in Sion." en Psalm 23:4 "Al ging ik ook door een dal vol schaduw en dood, ik zou geen kwaad vrezen, Uw stok en Uw staf die vertroosten mij." De omweg maakt me sterker. 

's Avonds ga ik lezen uit m'n dagboek Gods beste geheimen van Andrew Murray en lees 2 Kronieken 16 over koning Asa, God houd hem voor dat toen hij op Hem vertrouwde dat hij grotere vijandelijke machten had verslagen dan nu hij zijn hulp verwachte van een aarde koning, en ik moet weer denken aan Zijn weg met mij rond eten en Zijn weg waar Hij me in geleid heeft van 3 maaltijden en verder niets en hoe goed dat gaat en ik nu kan zeggen als het eten trekt : nee, ik heb U liever dan eten Heer Jezus, en dan is het klaar. Ga ik zo ook deze weg met Hem, ik heb liever Hem dan een oplossing op menselijke wijze. En dan komen weer de woorden uit een lied wat vaak in mij opborrelt in mijn gedachten : Met mijn ogen op U gericht, Heer toon mij Uw aangezicht, ik bouw mijn geloof op U, vertrouw U mijn leven toe, uit het lied : U wil ik kennen. Ja Heer ik kies ervoor door te gaan met wat U zei : Stop maar met smeren, en te vertrouwen dat U hebt gedaan wat U gezegd hebt dat U mij genezen hebt - niet gaat, maar heeft gedaan - Dat het nog niet manifest is in deze natuurlijke wereld wil niet zeggen dat U niet aan het werk bent en dat er niets gebeurd is. 

De natuurlijke en de geestelijke wereld is een wereld van verschil en voor mij is de geestelijke wereld realiteit, de Bijbel zegt in Efeze 2:5-6  "Ook toen wij dood waren door de overtredingen, met Christus levend gemaakt - uit genade bent u zalig geworden - en heeft ons met Hem opgewekt en met Hem in de hemelse gewesten gezet met Christus Jezus." Ik zit nu met jezus aan de rechterhand van de Vader en leer van Hem door Zijn autoriteit te regeren, te beginnen over mijn eigen gedachten, emoties, lichaam, leven. En dat is een weg van glorie naar glorie, door het dal heen, via een omweg, maar ik kom wel thuis en uiteindelijk Thuis.

Even terug naar het lied waar ik mee begon : All my life You have been faithfull, all my life You have been good, so good, with every breath that I am able, I will sing of the goodness of God. Papa God U bent mijn hele leven trouw geweest, en dat bent U nu ook en zult U altijd zijn. Hebreeën 13:8 zegt "Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde en tot in eeuwigheid." Ik kies deze weg met U te gaan, op Uw manier en U hebt de leiding, geef me genade Heer te genieten van de omweg, te genieten van de extra lange weg met U in Uw aanwezigheid. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Omweg

Dit delen voelt zo enorm kwetsbaar, maar ik heb de opdracht van God gekregen om te vertellen wat Hij heeft gedaan en doet in mijn leven en dat wil ik dan ook in alle eerlijkheid doen.

Soms lopen dingen zo heel anders dan je denkt, dan toch niet gaan twijfelen of je misschien Gods stem verkeerd hebt verstaan, maar God blijven vertrouwen en danken kan een hele uitdaging zijn.  Het leren verstaan van Gods stem is voor mij vooral sinds Pasen 2016 heel belangrijk en natuurlijk geworden, ik bedoel daar niet mee dat het appeltje eitje is geworden, maar wel iets wat groeit en wat je steeds meer leert te vertrouwen omdat je Zijn stem leert verstaan. In het begin was Zijn stem voor mijn gevoel duidelijker, maar na verloop van tijd werd ie zachter en kwam er meer vertrouwen bij kijken. Ik denk dat dat ook onderdeel van het leerproces was. 

In de dagen na die bewuste 1e Paasdag wist ik heel zeker dat God zei : en bouw die antidepressiva ook maar af want daar heb ik je ook van genezen, en dat heb ik zonder twijfelen gedaan. Zo'n jaar geleden had ik het idee dat God sprak in m'n LS : stop maar met smeren, Ik heb je genezen, en stop ook maar met je incontinentie materiaal want daar heb ik je ook van genezen. Dat eerste deed ik gelijk, het tweede heeft me een paar dagen gekost om er in geloof gehoor aan te geven. Ik mocht leren in geloof te gaan. Ik was niet van plan ooit nog naar de gynaecoloog terug te gaan, maar God dacht daar anders over en ik maakte een afspraak. En toen kreeg ik meer en meer symptomen, ik wist dat dat een aanval van de boze was en bleef proclameren dat God mij had genezen en dat de dokter dat zou bevestigen. Ik wilde niet geloven dat God me naar de dokter zou sturen en me het deksel op m'n neus zou geven. 

In de dagen voor de afspraak kwam mijn blog Dansen online, en iemand stuurde mij het lied Dansen op Papa's voeten en een ander stuurde me in die dagen een berichtje : Hij heeft de leiding. Op de ochtend van de dag voor het doktersbezoek werd ik wakker met de zinnen : Dansen op Papa's voeten.....want Papa weet hoe het moet. en ik moest gelijk denken aan : Hij heeft de leiding, als je op Papa's voeten staat kan je Hem alleen maar laten leiden. 
Op het plekje waar ik mijn tijd met God heb staat een mooi glas met een ingegraveerde vlinder, ik steek 'm weinig aan maar die ochtend had ik het idee dat ik dat moest doen. 

Terwijl ik wat naar naar de vlam keek kwam Joh.3:8 in mijn gedachten, ik las 'm in de TPT vertaling 'For the Spirit-Wind blows as it choose. You can hear its sound, but you don't know where it came from or where it's going. So it is the same with those who are Spirit-born !" Ik las de aantekening die erbij stond en die kwam binnen : The Spirit moves you as he chooses.... (de Geest beweegt jou waar Hij wil) En het was of God zei : Mijn Geest beweegt jou naar de dokter. Daar gelijk achteraan vroeg Hij : Mag Ik jou bewegen waar Ik wil ?  De avond ervoor had ik een stukje gelezen uit het boek Koninklijk & krachtig over koningin Ester : Misschien zit jij wel juist voor deze tijd op deze plaats, zei haar oom Mordechai, en over een haan die als ze 'm het zwijgen op willen leggen in een nachthok stoppen waar hij geen zonsopgang kan zien, en als dat niet help verlagen ze het plafond zodat hij zich niet uit kan strekken om te kraaien. Doe je je mond open of laat je je het zwijgen opleggen door angst. Best een pittige vraag, en ja ik wil wel dat God mij door Zijn Geest beweegt maar ik vind het ook flink eng en dan moet Hij me helpen en heel veel moed geven om m'n mond open te doen. 

Ik ging naar het ziekenhuis en de dokter vroeg hoe vaak ik smeerde en heb eerlijk gezegd dat ik dat niet meer deed. In de stoel zag ze van alles, maar bevestigde niet wat ik hoopte. Ze vroeg waarom ik niet meer smeerde en ik zei eerlijk dat ik geloofde dat God had gezegd dat Hij me had genezen en flapte er achteraan uit dat niets en niemand me daar vanaf kon brengen. Ze maakte er een aantekening van en dan hoefde ik niet meer terug te komen. Zo verliet ik het ziekenhuis en ben een eind gaan fietsen. Ondanks alles was er toch een rust in me en ik zei tegen God dat ik niet teleurgesteld was in Hem, Ik wist dat Hij goed is en dat Hij erbij was. Maar toen kwamen toch ook de emoties en gedachten. Ik vroeg God om opnieuw tot me te spreken, maar wist ook dat vertrouwen niet om bewijs vraagt. 

De weg die ik reed was onderhevig aan werkzaamheden dus ik volgde de pijlen van de omleiding en het was of God zei : Zo is ook Mijn weg met jou, maar je komt wel thuis. Toen ik thuis kwam had ik een appje met het lied Vragen : wat eindigt met de woorden : U bent trouw Heer, U bent trouw Heer, U bent trouw Heer tot aan het eind. Alsof God zei : Vertrouw Mij, Papa weet hoe het moet, Papa weet wat Hij doet. 

Symptomen, twijfel, lichte paniek, het gierde allemaal door me heen, maar één ding stond voor mij vast : Ik ga door op de weg die God mij heeft gewezen, ik stel Zijn woord boven dat van de dokter. Hij is erbij en Hij heeft de leiding en Hij heeft me geleerd : Dank Mij in en voor alles, ook voor die hele moeilijk dingen die je niet begrijpt. Vertrouw je dat ze in Mijn perfecte plan voor jou leven passen ? Durf jij jezelf helemaal aan Mij toe te vertrouwen en alles helemaal los te laten, je aan Mij toe te vertrouwen ?  

Ik schreef over deze lessen in m'n blogs Herkauwen, Herkauwen (vervolg), De ladder op klimmen en Danken voor alles.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Gegrondvest

Ook dit jaar begon God weer rond Rosj Hasjana (6 -8 September) tegen me te spreken over een nieuw One-Word, net als de afgelopen 3 jaren. Dit jaar kies ik ervoor niet te wachten tot 1 Januari om mijn nieuwe woord te delen omdat het woord nu al zo leeft. Het woord dat God me heeft gegeven is Gegrondvest. In eerste instantie vroeg ik me af of ik Hem goed begreep, maar het kwam een paar dagen later weer in me op en toen moest ik denken aan de tekst uit Efeze 3:17 "Opdat Christus door het geloof in uw harten woont en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde" Wortelen was trouwens mijn One-Word voor 2018. Ik ging wat zoeken op wat Van Dale er van zegt : de grondslag voor iets leggen, stichten, oprichten. Dat deed me denken aan Jesaja 43:19 "Zie, Ik maak iets nieuws. Nu zal het ontkiemen. Zult u dat niet weten? Ja, Ik zal een weg aanleggen in de woestijn, rivieren in de wildernis." Pasen 2016 begon God een nieuw werk in mij, een werk van herstel, van oprichten en me op mijn voeten gaan zetten op Hemzelf, de Rots. 

Ik keek ook naar definities op Encyclo.nl, en daar werd ik verrast, daar stond "enten" tussen, en daar stond o.a. bij : laten voortgroeien op, dat vond ik heel mooi. Enten was trouwens een woord wat iemand in die tijd over over mij uit bad : Ent haar Heer. Dan is daar gelijk Johannes 15 in mijn gedachten, de Ware Wijnstok. Ik vond een leuke uitleg : Enten van planten, bomen en rozen, door het enten wordt er versterkt, de grotere onderstam kan veel meer voeding opnemen en die doorgeven aan de kwetsbare ent, het gevolg is een mooier resultaat, ze worden er dus beide beter van. Het is of God zegt : Ik word mooier/beter zichtbaar als jij op Mij geënt bent en Mijn Levenssappen door jou heen kunnen stromen, en tegelijkertijd word jij mooier door Mij. Zonder Mij kom jij niet zo optimaal in bloei en zonder jou word ik minder groot/zichtbaar in de wereld. 

Toen bracht God mij in gedachten dat Hij me had uitgenodigd op Zijn voeten te komen staan, ik schreef daarover in de blog Dansen Die ent kan alleen vergroeien met die stevige onderstam en tot z'n recht komen als hij op de onderstam blijft staan : gegrondvest, de ent is de grondslag voor iets nieuws, een nieuwe vruchtbare tak aan het geheel van een prachtige boom.

Het viel me bij het zoeken in de Bijbel-app op Bijbelteksten waar dit woord in voorkomt op dat er in de psalmen verschillende keren verwezen werd naar de schepping waar God de aarde grondvestte, bijvoorbeeld in Psalm 119:90 "Uw trouw duurt van generatie op generatie, U hebt de aarde gegrondvest, zodat zij blijft staan." Wat God grondvest blijft staan, dat raakt me. Hij doet een goed werk en Hij maakt het af (Filipenzen 1:6) Wat me in dit vers ook raakt zijn de woorden : generatie op generatie. Onze trouwtekst is Lucas 1:50 "En Zijn barmhartigheid is van geslacht op geslacht over hen die Hem vrezen." Hij is trouw, ook voor ons nageslacht, net als Hij dat is geweest in de geslachten voor ons en voor ons. 

Eén ding is noodzakelijk : onlosmakelijk met elkaar verbonden blijven, vergroeid zijn met elkaar. Blijf op Mijn voeten staan ! Houd je ogen alleen op Mijn ogen gericht ! Ik houd je vast, Ik leer je dansen. De wind waait om ons heen, en kan flink tekeer gaan, maar jij bent stevig met Mij verbonden, niets kan jou van Mij scheiden (Romeinen 8:38-39) Ik ga jou nóóit loslaten (Hebreeëns13:5) Vertrouw Mij (One-Word voor 2020 : vertrouwen) Hou vol ! Volhard (One-Word 2121: volharden) in vertrouwen. Hoe bijzonder hoe al die Woorden van de afgelopen jaren in elkaar overlopen en een mooi koord vormen waar ik met Jezus overheen loop. Het koord waar ik over schreef in de blog Zien wat het word, het was de eerste keer dat God zo met een "beeld" tot me sprak en het lijkt inmiddels wel een soort vervolgverhaal, het is me zo dierbaar. 

Toen ik het laats aan iemand vertelde zei deze persoon : Dat is Zijn liefde, zo laat Hij jou Zijn liefde voor jou zien, hoe liefdevol. Waar ik het meer zag als "richtingaanwijzers" herkende deze persoon Gods liefde en dat raakte me. Ja Hij toont mij op een hele bijzondere manier Zijn liefde en dat raakt me diep. Ik die me ooit zo waardeloos en niet liefde waardig voelde word zo bijzonder hersteld en zo enorm diep en intens geliefd door Papa God en Zijn Zoon Jezus. Daarmee kom ik dus ook bij de laatste woorden uit Efeze 3:17 : "....gegrondvest in de liefde." God is liefde (1 Johannes 4:8)

Voor nu heb ik heel sterk het idee dat Volharden en Gegrondvest nog een stukje hand in hand oplopen. Het vraagt tijd, geduld, volharding om een ent met de onderstam te laten vergroeien en de volle vrucht daarvan te gaan zien. Dan grijp ik nog even terug op m'n blog van vorige week, het vraagt opzettelijkheid, heel bewust opzettelijk de ogen van Jezus blijven zoeken, heel bewust opzettelijk besluiten op Zijn voeten te blijven staan. Heel bewust opzettelijk blijven handelen, heel bewust opzettelijk alert blijven, en dat alles op een ontspannen manier terwijl ik leer genieten van mijn "danslessen"

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Opzettelijk (vervolg)

Na mijn vorige blog bleven er wat open eindje realiseer ik me, dus die hoop ik in deze blog af te ronden.

Heel praktisch heb ik besloten me echt te gaan houden aan war God mij eens heel duidelijk heeft gemaakt : 3 maaltijden met matige koolhydraten per dag is genoeg voor mij. Ik heb dus besloten het tussendoor eten weer te stoppen, ook ben ik weer een eetdagboek gaan bijhouden om een goed overzicht te krijgen en daar op te kunnen acteren en te zien wat voor verandering vatbaar is ('meten" is weten) Dit gaat me ook zeker helpen de kilo's die er aan gekropen zijn weer kwijt te raken. Dat zal mijn gezondheid zeker ten goede komen en het is denk ik goed om me daar ook weer bewuster van te zijn. Als je een ander resultaat wilt zien zal je andere dingen moeten doen, en wel met opzet. Maar dat betekend tegelijk ook heel opzettelijk mijn blik op de ogen van Jezus richten en niet op de weegschaal of mijn lichaam. Als ik Hem gehoorzaam zorgt Hij ook voor het resultaat en mag ik mijn eigen verwachtingen daarover los laten. 

Daarbij wil ik met opzet me bewust worden van de plaatsen waar ik landingsbanen voor de boze creëer want daar wil ik heel opzettelijk niet langer aan meewerken. Dit heeft alles te maken met leiding geven aan je eigen leven, de plaats waar leiderschap begint. Ook daar heb ik eerder over geschreven in de blog Leiderschap Leiding nemen op een liefdevolle, geduldige manier, ontspannen, het is wel een uitdaging, maar het werkt net als de les van de kamerplant Eigenlijk verwonder ik me meer en meer over de enorme verandering die God in mijn leven heeft gewerkt en daar wordt ik zo blij van, en ook wel een beetje enthousiast, tekenen van het leren genieten, en ook dat vind ik bijzonder. 

Het voelt als verdiepen en tegelijk verbreden, gelijktijdig effect, als het dieper gaat word het ook breder. Het effect van Zijn werk in mijn leven word dieper en breder. Geen idee of dat ook voor de de buitenwereld zichtbaar is maar voor mij wel en die beleving hoef ik met niemand anders te vergelijken. God gaat met mij Zijn unieke weg voor een uniek doel en met een uniek resultaat. Hoe meer ik dit tot me door laat dringen hoe meer ik dat mooi en bijzonder begin te vinden. En zo werkt God met ieder mens, met ieder mens heeft Hij zo'n doel, zo'n weg uitgestippeld, voor een speciale taak, met een speciaal effect, voor een speciaal onderdeeltje van het/Zijn grote geheel, Zijn Koninkrijk dat komt op deze aarde waar wij rondlopen. Daarom zette Hij precies ons als mens op deze aarde, met bewuste opzet. Hij wist en weet precies wat Hij doet, Hij weet precies wat er op die speciale persoon z'n pad komt en hoe dat die persoon zal vormen en hoe Hij daar doorheen kan werken en hoe Hij het dan precies met opzet kan laten passen in Zijn met opzet uitgedachte plan.

Ik ben heel dankbaar dat God voor dat Hij de link tussen dansen en de omheinde grazige weiden waar ik vorige week over schreef heel duidelijk tegen me heeft gezegd : Twijfel niet ! want twijfel lag absoluut op de loer. Maar steeds weer waren daar een aantal liederen die steeds maar weer in me opborrelde : Through all my day's, een lied van Don Francisco die ik in mij jeugd graag luisterde, "I worship You, through all my day's, I raise my hands and sing Your praise. I bless Your name and lift it high, with hart and soul and voice I cry. Jesus I worship You, my God and my King" Een andere was ook al zo'n oud lied I sing praises to Your Name, beide deden één ding : Hem aanbidden en grootmaken. 

In die tijd zat ik een oud "dagboek" terug te lezen uit 2017 en daar las ik dat God ooit tegen me gezegd had : Maak jij Mij nou maar groot, Ik zorg voor de rest. Dat was precies wat Hij door Zijn Geest in mij op liet borrelen, liederen die Hem groot maakte.

Als ik opzettelijk Hem aanbid, mijn ogen opzettelijk in Zijn ogen gericht houd, ik opzettelijk op Zijn voeten blijf staan, opzettelijk me bewust ben van Zijn arm die om mij heen is, opzettelijk niet twijfel, opzettelijk ontspan en opzettelijk geniet, doet Hij al het andere en loopt niets Hem uit de hand.  Dat is wel een hele andere manier van omgaan met omgaan met omstandigheden, emoties die daarbij loskomen, gedachten die in je opkomen. Opzettelijk de automatische-piloot uitzetten. 

Wiebelig ? 

Absoluut ! 

Blijf ik altijd staande ?

Heel vaak wel, maar niet altijd.

Maar er is zo'n enorm verschil in hoe ik nu reageer, er mee omga. En ik meer vastberaden geworden om staande te blijven. Hij is mij meer waard dan alles.

Ging het ineens gemakkelijk ?

Nee, maar het werd steeds makkelijker, ik bleef steeds weer uitspreken : Heer ik wil U, liever dan eten, ik wil Jezus, Koning Jezus.

Het was en is een avontuur, en ik wil dit avontuur bewust en met opzet aangaan omdat ik in mijn hart weet dat Hij veilig is, en dat Hij van mij houd en het beste met mij voorheeft, Hij houdt mij vast, Hij zal mij bewaren, Hij leert mij dansen op Zijn voeten door het dal van diepe duisternis, en ondertussen raken we meer en meer met elkaar verweven, gaan we in elkaar op, verdrinken we in elkaars ogen en groeit de liefde. En vanuit die basis stroomt het naar de mensen om mij heen die ik tegen kom in het dagelijkse leven en dat vind ik nou juist zo mooi. Ik ben niet bedoeld als vat om alles in te bewaren, maar als een pijplijn waar Hij doorheen stroomt. Het is mijn verantwoordelijkheid om die pijplijn zo schoon mogelijk te houden door binnen Zijn grenzen te blijven en geen landingsplaatsen voor de boze te creëren, heel opzettelijk, en dat vraagt volharding, mijn woord voor dit jaar.

Het gaat om het hart, mijn hart. Ik heb Spreuken 4:23 al regelmatig gedeeld in m'n blogs "Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." of zoals de AMPC vertaling zegt : "Keep and guard your heart with all vigliance and above all that you guard, for out of it flows the spring of life." of de TPT vertaling : "So above all, guard the affections of your heart, for they affect all that you are. Pay attention to the welfare of your innermost being, for from their flows the wellspring of life." In de TPT vertaling vond ik de aantekening dat het woord dat vertaalt word met hart is in het Hebreeuws levav dat sluit ook onze gedachten, onze wil, ons inzicht, onze genegenheden. Dat is heel veel om zuiver te houden, daar heb ik Zijn hulp bij nodig en ik ben heel dankbaar dat Hij zelf het verlangen in mijn hart heeft gelegd om me daar naar uit te strekken. Daarvoor moet ik opzettelijk heel dicht bij mezelf blijven om alert te zijn en blijven op wat er in mijn hart roert.

ONDERWEG naar Hem en met Hem