Woede

De afgelopen weken heb ik geschreven over hoe God met me bezig ging over dankbaarheid en blijdschap. Maar die blijdschap daar haperde het nogal eens aan, God liet me zien dat ik nog veel te veel in mijn hoofd zit, in voldoen aan de regeltjes omdat het zo hoort, dat is wettisch en geeft eerder gelatenheid dan echte vreugde (geïnitieerd door Heilige Geest) Toen ik m'n blog Hoop weer las en ik de tekst aanhaalde die in mijn ouderlijk huis aan de muur hing : geduldig zijn in de verdrukking, was nu eigenlijk een houding van geduldig zijn in het genezingsproces, door de oude pijn heen om genezing te ontvangen, dat ook willen en nastreven want ik wil zo graag alles wat Hij voor mij heeft ontvangen van Hem. Maar het gemis van de vreugde daarin begon te knellen. 

Ik vroeg God wat daar de wortel van was en het antwoord was nou niet bepaald wat ik verwachte : woede. Woede ?!?! Heer wat dan, waar dan, waarom?? Woede die zich tegen mijzelf keerde en die zich in de vorm van overeten.....weer was dat struikelblok opgedoken, en ja daar was ik niet heel blij van geworden., misschien inderdaad ook wel onbewust boos. Ik ontdekte wel dat aan de woede ook een component angst zat, angst voor het onbekende, het nieuwe dat God voor me heeft en wat ik diep van binnen ook doodeng vind, terwijl ik het ook zo graag wilde hebben, zo dubbel.

Is het woede omdat het zo anders gaat dan.....  - het duurt langer en het is intensiever, ook al zie ik ook dat het zo goed is, dat het nodig is en dat het  Zijn liefde is die me deze weg laat gaan - Woede omdat er steeds weer dingen boven komen  - dingen die ik niet meer wist , en die ook niet fijn zijn om weer te herinneren - omdat God ze ziet en aanwijst omdat Hij weet dat het opgeruimd moet worden zodat de boze geen legale grond meer heeft om me daarin aan te vallen. Woede om er steeds weer doorheen te moeten, ik begreep het eigenlijk niet.

Ben ik dan boos op U God ? Ik mag toch helemaal niet boos zijn, zeker niet op U. U bent zo goed voor mij, U heeft toch het beste met mij voor, U houd van mij, daar ben ik wel van overtuigd. Maar als U dit zegt wil ik het als waarheid aannemen, want ik weet uit ervaring dat U altijd gelijk hebt. Laat me dan maar zien hoe het zit, legt U de wortels maar dieper vrij.

Ik had in die tijd onderwijs van Jan Sjoerd Pasterkamp geluisterd wat voor mij enorm leerzaam was : Demonie & Bevrijding en een zinnetje van hem  kwam terug in mijn gedachten : wordt maar eens een keertje flink boos. Ik mag dus boos zijn....... In Efeze 4:26 staat  "Word boos, maar zondig niet, laat de zon niet ondergaan over uw boosheid." Word boos, Jezus werd soms ook boos op onrecht. Maar laat ik dan ook wel boos zijn op het juiste, Hij liet me zien dat ik niet boos was op Hem en Zijn proces in mijn leven boos was, maar dat teleurstelling en twijfel wel op de loer lagen. Hij liet me zien dat ik ook niet boos op mezelf hoef te zijn omdat ik tekort schiet en niet aan de regeltjes voldoe. Hij vraagt mij niet aan regeltjes te voldoen. Ik kan daar ook niet aan voldoen en hoef ook niet te voldoen, Jezus heeft voldaan voor mij aan het kruis op Golgotha en ik heb door geloof Zijn offer aanvaard., in Hem ben ik rechtvaardig verklaart. Door Zijn genade heeft Hij voldaan.

Ik zou boos moeten zijn op de boze die zo gemeen en slinks is en mijn leven - of in ieder geval delen van mijn leven - in zijn grip probeert te houden. Die het liefst wil dat ik dom en onwetend blijf over rechtmatige gronden waarop hij kan inspelen om mij gevangen te houden in zijn netten, hij wil dat ik me overweldigd voel door zijn gebrul en niet durf op te staan om mijn grenzen te verdedigen, gelatenheid omdat ik er diep van binnen niet van overtuigd ben dat ik in staat ben dit gevecht te winnen. Maar God zegt : Ik ben jou kracht, met Mij kan je alles aan en hoef je je niet bang te laten maken.

Verkeerd gerichte  woede ontneemt de ruimte aan vreugde, vreugde die het gevolg is van dankbaarheid in elke situatie, vertrouwen dat Hij echt van mij houd en dat elke situatie waar ik in zit onderdeel is van Zijn perfecte plan met mijn leven, volharding in die overtuiging ook als de situatie niet veranderd. Ik moest denken aan het boek Goed voelen waar ik eerder ook een gelijknamig blog over schreef. Achterin dat boek staat een bijlage waarin de basisemoties in diverse intensiteiten worden beschreven en daar stond iets wat mij aan het denken zetten. Boosheid - woede heeft ook kracht in zich, kracht die je op een gezonde manier kunt leren gebruiken. Ik moest ook weer denken aan het onderwijs van Audrey Mack over "standing up on the inside" naar aanleiding van Mattheus 11:12, ik schreef daar over in mijn blog Regeren. Stel een grens en zeg : tot hier toe en niet verder ! Ik herinnerde me dat ik toen tegen God had gezegd dat ik die boosheid, die kracht niet in mezelf had en dat ik Hem gevraagd had me een heilige boosheid te geven om op te staan tegen de boze, maar had dat nog niet echt ervaren, had het daarmee te maken ?

Soms lijken dingen een onmogelijke spagaat, dankbaarheid over een situatie en tegelijk opstaan tegen de boze en je grenzen aangeven en bewaken, maar ik geloof dat Hij het in me uitwerkt, me helpt, het me leert, me Zijn weg wijst.

God bracht een lied in mijn gedachten Hurt by hurt Pijn word opgebouwd situatie voor situatie, zo gaat het een muur vormen, maar ook het afbreken gaat situatie voor situatie, alles tegelijk zou ik niet aankunnen. Daarbij is het belangrijk dat ik situatie voor situatie ga zien waarom ik reageer zoals ik reageer en verantwoordelijkheid ga nemen voor mijn eigen aandeel daarin en dat met God ga schonen en ga reageren op Zijn leven gevende manier zodat daar genezing kan komen. De zin die steeds maar bij me opkwam was : Hurt by hurt, You healed them all one hurt at a time. (Pijn bij pijn, U genas ze allemaal, één pijn per keer) en dat is wat ik zie gebeuren in mijn leven. Ik herinnerde me dat God tegen mij had gezegd in 2016 : Ik zie jou en Ik wil jou hart genezen. Hij wil niets liever dan in Zijn liefde voor mij mijn hart genezen, en Hij gaf zelfs nog meer, ik ontving ook genezing in mijn lichaam.

Kijken naar het hoe en wat van woede was niet leuk, ik schrok er wel een beetje van eigenlijk toen Hij dat benoemde, het was verwarrend, maar het heeft me weer laten zien dat er nog meer bewustwording en bewustzijn nodig is in mijn leven. Bewust blijven, genadig zijn naar mezelf, tekortkomingen en je verkeerde denken (ook als het onbewust was) belijden en ons bekeren, je ervan afkeren. Hij staat klaar om te vergeven en zo worden er deuren voor de boze gesloten en hem legale grond ontnomen om mij Zijn kind daarin langer gevangen te houden. Bewustzijn van Hem en Zijn weg en manier, maar ook bewustzijn van de slinkse manieren van de vijand. Het is goed te weten met welke vijand je te maken hebt in de strijd maar nog belangrijker te weten hoe je er zelf voorstaat en door Wie dat mogelijk is gemaakt, en alles wat je in Hem hebt in te zetten tegen de vijand.

Nadat ik gestopt ben met de post en er meer ruimte kwam qua tijd hebben mijn vriendin en ik onze studie naar aanleiding van het boek van Robert Henderson,  De hemelse rechtbanken weer opgepakt, ik ben er zo blij mee. Ook al had dat bijna 1,5 jaar stil gelegen, we merkte daar niets van, zo soepel vervolgde we onze studieochtenden weer, zo bijzonder. Dank U wel Heer dat U deuren hebt geopend om dit weer op te kunnen pakken en meer te leren over gebed en over legale gronden. waarop de boze recht heeft om ons aan te vallen, en hoe we die deuren kunnen sluiten. U bent zo goed, U wilt niet dat Uw kinderen onwetend zijn.

Ik heb zo'n vermoeden dat dit onderwerp nog niet klaar is dus waarschijnlijk wordt vervolgt.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Genade is liefde

Al een aardig tijdje ben ik aan het herkauwen op het begrip genade, wat is dat nou eigenlijk, hoe werkt het ? 
Het is zo moeilijk te vatten voor mij.

In het Nederlands hebben we daar alleen ons woord genade voor, maar in het Engels zijn daar twee woorden voor : mercy (iets wat je niet krijgt terwijl je het wel verdient, straf voor gemaakte fouten)  en grace (je krijgt iets wat je niet hebt verdiend, vergeving, bevrijding bescherming) 

Zelf vind ik die twee verschillende benaderingen heel mooi, je krijgt niet wat je eigenlijk verdiend, maar je krijgt iets wat je helemaal niet verdiend. Waar je totaal geen recht op hebt als mens.
Je krijgt het omdat God zo ontzettend veel van je hield (Hij kon niet anders want Hij is liefde) dat Hij Zijn enige Zoon : Jezus, voor je naar de aarde stuurde met een opdracht, om te sterven in jou plaats, en Jezus was bereid om die weg te gaan en die opdracht uit te voeren, uit liefde om ons door Zijn dood weer met God te verzoenen.
Liefde, niet alleen in woord maar vooral in daden. 

Ik had al een hele tijd een (dag)boek van Willem de Vink op de plank staan en ik ben het als studieboek gaan gebruiken, ik ben de teksten gaan uitschrijven omdat ze op die manier veel beter bij me binnen komen en beter blijven hangen, en ben het van plan helemaal door gaan werken, ik ben nu op de helft en ik begin me zo te verbazen over Zijn enorme bijzondere gave, want dat is wat genade is.
Het is een cadeau van de Vader aan ons, uit liefde.

Toen kwam ik op de site van de Bijbelse Cultuur Stichting een  uitleg tegen over genade (als je op het woord genade klikt kom je op die link) die me raakte. 
Het is gerelateerd aan een gebaar van vriendelijkheid, genegenheid, vol aandacht en zorgzaamheid.

Genade is inherent aan liefde zegt Willem in zijn boek en dat raakte me, want liefde is toch echt nog wel een dingetje voor mij, liefde moet je leren ontvangen, liefde leer je pas echt kennen als je erop vertrouwd. 
Voor mij een enorme uitdaging, of zoals hij het zegt : een geweldig rijk avontuur, het is een weg die je aflegt, een proces waarin je Zijn liefde meer en meer leert kennen naarmate je Hem meer en meer gaat vertrouwen. 

In het leren kennen van Zijn liefde ontdek je ook die enorme genade, je kan alleen genade krijgen vanuit liefde, het is niet los verkrijgbaar.

Het kost me wat om dit echt heel diep binnen te laten komen, ik kan het niet bevatten, voel me onwaardig, ik heb het niet verdiend voor m'n gevoel. 
Zo vaak betrap ik mezelf nog op oordeel, vind ik dat ik het niet goed genoeg heb gedaan, gefaald heb.
Maar Romeinen 8:1 kan gewoon niet duidelijker zijn

"Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld"

Dan hoef of kan ik beter zeggen, dan mag ik mezelf ook niet meer veroordelen, dan zou ik dat niet eens meer moeten willen doen.

Het cadeau is er, het is gekocht en betaald, het word me aangeboden door doorboorde handen en daarboven ogen vol liefde en verwachting die me aankijken, waar ik de vraag in zie : pakt ze het aan ?

Pak ik het aan ?
Durf ik dat ?
Zeg ik "Dank U wel"
Ga ik het uitpakken ?
Ga ik ontdekken wat erin zit ?

De Gever wil zo graag dat ik het aanpak, Hij wil het me zo graag geven, Hij weet hoe hart ik het nodig heb, en Hij gunt het me zo dat ik ten volle zal begrijpen wat het betekend, wat het inhoud. 
Ik denk dat ik bezig ben met uitpakken, ontdekken, maar ik kan nog steeds niet geloven dat het voor mij is.

Waarschijnlijk zal ik nog heel lang in dit proces zitten om deze twee dingen : genade en liefde te leren omarmen, en dat mag, want ook dat is genade.


ONDERWEG naar Hem en met Hem.

God alle eer.

In de groep "Look Around The Corner" waar ik met een aantal vrouwen elke dag een Bijbelstudie doe lazen we een tijdje gelede in het thema "Helden uit de Bijbel" Johannes 3: 27-30 

"Johannes antwoordde: Een mens kan alleen ontvangen wat hem door de hemel gegeven wordt. Jullie kunnen van mij getuigen dat ik gezegd heb:  Ik ben de Messias niet, maar ik ben voor hem uitgezonden. De bruidegom krijgt de bruid, en de vriend van de bruidegom staat te luisteren en is blij dat hij de stem van de bruidegom hoort. Dat vervult mij met grote vreugde. Hij moet groter worden en ik kleiner."

Johannes trekt niet de eer naar zichzelf toe, hij wijst naar Jezus die alle eer toekomt, hij is een voorbeeld in nederigheid waar wij nog heel veel van kunnen leven.

Dan komt de vraag op, ben ik nederig ?

Geef ik God alle eer ?

Pasen 2016 genas God mij van een eetstoornis, daardoor was ik in staat om mijn eetgewoonte te veranderen - wat overigens heel hart nodig was voor mijn gezondheid - en tot nu toe ben ik ruim 30 kilo afgevallen. Dat valt op en is zichtbaar dus zo nu en dan geven mensen je een compliment - niks mis mee natuurlijk en ook weer een les om ze aan te leren kunnen nemen.

Maar als ik dan zeg dat ik het zonder Gods hulp nooit had kunnen doen kijken mensen je toch wat vreemd aan.

God deed wat ik niet kon (genezen) en daarna moest ik gaan doen wat ik kon. De weg van anders leren omgaan met eten een was voor mij vooral een proces in verandering van denken. 

Afgelopen Pinksteren heb ik de Opwekkingsconferentie via Family7 gevolgd en daar werd het heel mooi verwoord dat Gods Geest onze geest onderwijst en leid, en dat heeft uitwerking op ons denken, en dat heeft weer z'n weerslag op ons doen en laten.
Is het dus zo knap dat ik die kilo's ben verloren ?

NEE, voor mij is het door Gods genade dat mijn lichaam zo veranderd is en nog steeds veranderd want het proces is nog niet klaar. 
De grootste verandering voor mij zit in mijn denken en dat was heel hart nodig.

In onze maatschappij moeten we vooral trots zijn op wat we bereiken, want dat hebben we dan toch maar mooi voor elkaar gekregen, we verdienen een schouderklop, een schouderklopje is eigenlijk te klein. Etaleer maar wat je voor elkaar hebt gekregen.
Mensen kijken je toch een beetje raar aan als je God alle eer geeft.

Niet zelf met de eer gaan strijken heeft niets te maken met minderwaardige gevoelens.
Edgar Holder zei heel mooi dat in de school van de Heilige Geest geen ruimte is voor minderwaardige gevoelens want je weet wie je bent, een kind, een erfgenaam van God !
En dat straalt af op je houding. 

Hoe vaak zijn we toch niet geneigd zelf met de eer te gaan strijken, of Hem wel de eer te geven in ons hart maar niet met onze lippen omdat we anders raar worden aan gekeken. 
Ik ervaar daar best  strijd in, maar als ik beleid dat Hem alle eer toekomt dan zal ik ook mijn mond moeten open doen en die eer aan Hem moeten uitspreken. 

Andre Crouche schreef daar een prachtig lied over: 

To God be the glorie

Aan God alle eer

Ik wil God alle eer geven die Hem toekomt,  Lucas 19:40 zegt het heel mooi, als ik het niet doe zullen de stenen het doen. "Maar Hij antwoordde: Ik zeg jullie dat als zij zouden zwijgen, de stenen het zouden roepen !"


ONDERWEG naar Hem en met Hem.