Geduldig

Een "Rhema woord" is een woord dat specifiek en persoonlijk is, een woord of zin die bij je binnen komt en waar God je dan iets mee wil zeggen. Dat kan op allerlei manieren, door een woord uit de Bijbel, een lied (dat gebeurd mij regelmatig), door een preek gewoon iets algemeens, God kan alles gebruiken.

Op een zondag ochtend keek ik zoals mijn gewoonte is naar "Hour of Power" en de preek ging over onthaasten en die kwam binnen.

Jezus had nooit haast.

Haast zorgt ervoor dat je overal voorbij raast en niet ziet wat je onderweg tegen komt. Haast zorgt ervoor dat je geen tijd hebt voor liefde, compassie, echte oprechte aandacht.
We haasten ons omdat we bang zijn iets te missen, en terwijl we zo gehaast zijn missen we juist een heleboel.

Mattheus 6:33 zegt "Zoek eerst Zijn Koninkrijk en Zijn gerechtigheid en dit alles zal u bovendien geschonken worden."
Wat is "dit alles" ?
Alles wat je nodig hebt, God zorgt voor ieder detail van ons leven, Hij weet alles, dus Hij weet ook wat ik nodig heb.

Laat je niet opjagen, neem de tijd.

1 Korinthe 13 spreekt over de liefde en het eerste wat benoemd word in vers 4 is "De liefde is geduldig..." 
Die sprong eruit, je hoort dingen voor de zoveelste keer en ineens is het of je het voor het eerst écht hoort.

In mijn proces van innerlijke genezing ontdek ik dingen van mezelf die best wat aandacht verdienen, die ik anders mag leren doen en één van die dingen is dat ik niet met zevenmijlslaarzen door moeilijke periodes hoef heen te banjeren zodat ze maar zo snel mogelijk voorbij mogen zijn. 
Op die manier door-denderen maakt dat je dingen mist, dat het proces ook niet grondig doorleeft word met als resultaat dat je er dan weer naar terug moet om het verder uit te diepen, want álles moet aan het licht komen om te genezen, wat niet aan het licht komt blijft zitten en speelt vroeg of laat weer op, gaat weer pijn doen. Het blijft etteren.

Bobby Schuller haalde een quote aan over wandelen met God op wandeltempo (kon niet terug vinden van wie de quote was) 
Wandelend kan je om je heen kijken, kan je zien en genieten, ben je je bewust van je omgeving, waar je doorheen gaat.

Spreuken 3:5-6 geven hele goede raad "Vertrouw met je hele hart op de Heer en vertrouw niet op je eigen wijsheid. Overleg al je plannen met Hem. Dan zal Hij je leven leiden."

Toen ik later gewoon even bezig was met normale dingen die ik elke dag doe kwam er een oud lied in mij op. Het staat in Glorieklokken 243a "Immer dichter aan Uw zij." 
Als je dicht aan iemands zij loopt, samen,  dan kan je niet rennen bedacht ik me, dan ga je op in elkaars aanwezigheid, dan heb je oog voor elkaar en wandel je rustig samen op.

Ik ben zwak, maar Gij zijt sterk

Jezus doe in mij Uw werk

'k Heb Uw blijdschap slechts in mij

Als 'k mag gaan, trouwe Heer aan Uw zij.

In een wereld vol van smart

Wie vertroost het bange hart ? 

Wie maakt rijk en wie maakt vrij ? 

Alleen Gij trouwe Heer, allen Gij.

Als mijn werk is afgedaan

Aan het eind des levensbaan

Komt de paarlenpoort in 't zicht

Van de stad door Uw hand zelf gesticht.

Als 'k de hemel binnen ga

En de wond'ren gadesla

Iedere voetstap in dat land

Zal dan zijn trouwe Heer aan Uw hand.

Immer dichter aan Uw zij

Dichter, dichter U nabij

Aan Uw hand doorboord voor mij

Laat mij gaan, trouwe Heer, aan Uw zij.

Heer leer mij te wandelen, zonder haast, rustig voort te gaan in mijn proces waar ik met U doorheen mag, en te genieten van wat U laat zien en van wat er gebeurt, van wat U doet in mijn leven.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Afgeleid en bezig blijven, twijfelen

Een aantal teksten uit de Bijbel zeggen mij keer op keer waar mijn prioriteit zou moeten liggen, iets wat mij behoorlijk bezig houd de laatste tijd.

Deuteronomium 10:12 zegt "Israël, luister. Jullie Heer God vraagt één ding van jullie: dat jullie diep ontzag voor Hem hebben. Hij wil dat jullie doen wat Hij zegt en van Hem houden. Dien de Heer God met je hele hart en met je hele ziel."

Mattheus 6:33 zegt "Geef het Koninkrijk van God en het doen van Gods wil de eerste plaats in je leven. Dan zal Hij al deze dingen geven."
Welke dingen ? 
Dat staat in het vers ervoor, alles wat je nodig hebt, want je Hemelse Vader weet wat je nodig hebt.

Marcus 12:30 zegt "Houd van de Heer God met je hele hart en met je hele ziel, met je hele verstand en met alles wat je hebt."

God houd zoveel van ons dat Hij Zijn Zoon voor ons gaf om ons mensen weer met Hem te verbinden, Hij verlangt er naar met ons verbonden te zijn daarom gaf Hij Zijn Zoon. 
Heeft Hij dan geen recht op mijn volle aandacht ?
Dit is een vraag die mij enorm bezighoud, krijgt God mijn volle aandacht, heeft Hij toegang tot ieder hoekje en gaatje van mijn hart, mijn leven.

Laatst hoorde ik het weer in een preek zeggen, en natuurlijk had ik dat al wel vaker gehoord en weet ik het eigenlijk ook wel, maar wat doe ik er écht mee.
Als mijn man aandacht van me wil weet ik dat ik daar beter aandacht aan kan besteden als ik mijn huwelijk goed en fijn wil houden. Maar als God me laat weten dat Hij meer aandacht van me wil, handel ik daar dan ook naar ?

De boze doet alles om ons af te leiden, en om ons bezig te houden, desnoods met een vroom sausje, als we maar niet écht met God verbonden zijn, als God maar niet écht op die eerste plaats staat.

Een van de dingen die mij enorm afleid is Facebook. Nadat ik eens geplaagd was door een naar virus ben ik een tijdje weg geweest en eigenlijk beviel me dat wel, maar toch miste ik wel het bijbelstudie groepje waar ik in mee deed, en oja, die site of groep is toch ook wel erg interessant, en die......en die.....
Zo sluipen er er steeds meer in.
Ook al had ik al mijn vrienden op "niet volgen" gezet zodat je niet alles te zien kreeg ging ik toch weer steeds vaker even kijken.
Steeds vaker vroeg ik me af wat ik nou eigenlijk aan het doen was want wees eerlijk als je "even" gaat kijken is er zo weer een uur voorbij.

Ik betrapte me er ook op dat als het proces waar ik in zit te dichtbij kwam ik afleiding ging zoeken, soort van vluchtgedrag en dan is Facebook erg makkelijk aangeklikt, je kan er heerlijk op rondneuzen zonder na te hoeven denken, de tijd vliegt voorbij zonder dat je er erg in hebt.
Maar als ik graag wil dat God de ruimte in mijn leven krijgt om mijn pijnplekken aan te raken om te genezen moet ik niet wegvluchten, moet ik niet in de val van de boze trappen en me af laten leiden of bezig laten houden met dingen die niet God op de eerste plaats houden in mijn leven.

Ook had ik nadat ik terug was gekomen op Facebook  besloten dat ik 'm niet meer op m'n mobiel wilde hebben, wat me trouwens heel goed beviel. Via m'n tablet die ook de hele dag op tafel ligt kijk je net zo makkelijk, dus heb ik na heel wat wikken en wegen besloten om 'm daar ook af te halen. 

Nu kon ik alleen nog via m'n pc nog kijken en dat hielp me enorm om mijn gebruik onder controle te houden. Eigenlijk was ik best tevreden met dit compromis, natuurlijk is niet alles aan Facebook of het internet verkeerd, maar voor mij is het vooral de vraag : waar besteed ik mijn tijd en aandacht aan ?

Maar al snel ging er in mijn achterhoofd iets knagen :  waarom gewoon niet helemaal stoppen met Facebook ?
Het zou dus heel goed kunnen dat ik alsnog ga besluiten om er gewoon helemaal te stoppen met sociale media, de weken dat ik off-line was nadat een vervelend virus mijn fb-account plaagde gaven echt rust.
Mocht je me binnenkort ineens missen dan heb ik waarschijnlijk de knoop doorgehakt, wees dan niet verbaasd. 

Mijn blog blijft natuurlijk wel bestaan, en wie dat echt wil volgen kan zich aanmelden voor een melding via de mail. 

Ik valt mij in onderwijs dat ik luister steeds meer op dat het belangrijk is om voldoende de tijd te nemen om naar God te luisteren, Hij spreekt als ik Hem mijn volle aandacht geef, en ik denk dat dat waar is.
God wil geen bijzaak zijn in mijn leven.
Als we verliefd zijn krijgt het onderwerp van onze liefde alle aandacht, die aandacht daar verlangt Jezus naar. 

Ik wil heel graag Zijn stem verstaan, beter leren verstaan, maar ik vind het ook heel lastig om stil te zijn en te luisteren, daar echt de tijd voor te nemen, mij daar bewust op te consenteren.
Het is een leerproces dat ik best lastig vind, Heer wilt U mij helpen.

Ik vind het een lastig onderwerp, ik wil niet de super vrome tante uithangen, maar ik zie wel degelijk de enorme noodzaak van mijn focus is en zo interessant vind ik het sociale media gebeuren niet meer, ik verlang naar echt en puur contact.
Twijfel, twijfel..........


ONDERWEG naar Hem en met Hem

P.S. Zoals mensen die regelmatig op mijn blog reageren wel weten, ik reageer vrijwel altijd even terug, ook is er de mogelijkheid om me te mailen, mijn mail-adres staat onder mijn blog vermeld en van daaruit kunnen we altijd zien hoe het contact verder uitgroeit. 

Een sprekende God

Wij hebben een sprekende God, onze God is niet van steen, hout, goud of zilver met oren die niet horen, ogen die niet zien en een mond die niet spreekt.
Psalm 115 spreekt daarover in de verzen 5-7 "Zij hebben een mond, maar spreken niet; zij hebben een neus, maar ruiken niet; hun handen, die tasten niet; hun voeten, die gaan niet; er komt geen geluid uit hun keel."

Onze God hoort ons, Hij verstaat zelfs ons zuchten, Hij ziet alles, Zijn ogen zijn onafgebroken op ons gericht, en wil tot ons spreken.
Maar zijn wij bereid te luisteren, willen wij ons erin oefenen om Zijn stem te verstaan, ook als dat betekend dat mensen om ons heen daar niks van begrijpen, ons misschien dan wel vreemd vinden.
Geven we dan op of zetten we onze zoektocht door.

Ik vind het heerlijk om te ervaren dat God tot mij spreekt, en dat vind ik zo bijzonder, Het maakt me blij, ik geniet ervan, natuurlijk hoor ik ook wel eens dingen die ik lastig vind, maar ik ben er van overtuigd dat Hij alles zegt vanuit Zijn enorme liefde voor mij. 

Hier is mijn hart, Heer.
Hier is mijn hart, Heer.
Spreek uw waarheid
binnen in mij.

Ik ben van U. Ik ben aanvaard.

Ik ben geliefd en puur gemaakt.
Ik leef opnieuw. Ik adem in.
Ik vind herstel, een nieuw begin.

Hier is mijn hart, Heer.
Hier is mijn hart, Heer.
Spreek uw waarheid
binnen in mij.

Ik ben van U, ik ben aanvaard
Ik ben geliefd en puur gemaakt.
Ik leef opnieuw. Ik adem in.
Ik vind herstel, een nieuw begin

U bent sterk. U behoudt.
U vergeeft. U bent trouw.
U bent licht. Schijn in mij.
U die leeft, leef in mij.

Hier is mijn leven.
Hier is mijn leven.
Spreek uw waarheid
binnen in mij.

U bent meer dan genoeg.
U bent hier. U bent goed.
U bent hoop. U die redt,
U bent al wat ik heb

Spreek uw waarheid
binnen in mij.

Wat een prachtig gebed is dit lied, een lied wat ik wel kende, maar wat God nog eens extra onder mijn aandacht bracht doordat iemand mij het op het juiste moment toestuurde.

Soms bespeur ik ook strijd in mij en wil ik liever even niet luisteren.

Vluchten is zo´n menselijk trekje en zo begrijpelijk, als het even te lastig is geweest of er teveel pijn werd opgerakeld heb ik die neiging om me terug te trekken, alsof ik zeg `Nu even niet Heer`, en dat mag, God forceert ons niet. Maar Hij verlangt er zo naar dat we bij Hem schuilen ook als het pijn heeft gedaan als Hij het vuil uit de wond heeft gespoeld, Hij verlangt ernaar om ons te troosten. 

Hij wil ons zo graag laten weten, laten voelen dat we veilig zijn in de Zijn sterke armen, de veilige armen van Vader.

Liefdevolle Vader help mij niet meer weg te kruipen op andere plekken, maar bij U te kruipen en me te koesteren in Uw liefdevolle veilige armen.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Ik werd gezien

In een eerder blog schreef ik al dat God tegen mij zei "Ik zie jou" en hoeveel dat voor mij betekende.
Mijn leven lang heb ik het gevoel gehad dat ik er niet mocht zijn.

Ik kreeg een mailtje van iemand die mijn blogs las en zij vroeg of ik wel eens van Wonderfull Free Life Ministries  had gehoord.
Ik ben heb de site opgezocht en begon het onderwijs te beluisteren over innerlijke genezing en dat kwam diep in mij binnen. Ik leerde dat dat er dingen (trauma) in onze ziel weggestopt kunnen zitten die we ons niet kunnen herinneren. Maar God ziet die pijn plekken wél en Hij kan ze in onze herinnering terug brengen als wij Hem dat vragen, er voor open staan om Hem in die pijn uit te nodigen, die pijn in Zijn licht te brengen.
Geheimen die in het licht gebracht worden verliezen hun kracht.

Huilend heb ik gebeden Heer legt U de wortel maar bloot, want ik begrijp het niet en het doet zo'n pijn, ik wil me zo niet voelen.
Langzaam maar zeker werden mij meer en meer pijnpunten duidelijk. Ook al wist ik nog niet wat ik er mee moest, het gaf wel inzicht.

Toen ik een tijdje geleden deze ministry bezocht werd me daar iets duidelijk : Een klein schreeuwende baby, een schreeuw "Waar ben je ?!" en ik herinnerde me wat mijn moeder mij altijd heeft vertelt over mijn geboorte, in de blog "Bijzonder" heb ik daar al over verteld. Die 3 dagen in quarantaine hebben een enorme impact gehad. Ik was daar zo alleen, voelde me zo enorm verlaten.
Niemand heeft daar schuld aan, mama ook niet, zij was zelf veel te ziek. Dingen gingen toen zo, de doktoren en zusters deden ook wat zij dachten dat het beste was voor moeder en kind. Ook al kende ik het feit, ik heb me nooit gerealiseerd dat diep daarin de wortel lag.

Er is met me gebeden en dat kleine schreeuwende baby'tje werd weer verbonden met mij, ze werd erkend en ik mocht haar omarmen en God bracht daar Zijn troost, zoals Hij alleen kan troosten, en ik kon alleen maar huilen en bidden : doe maar Heer, herstelt U het maar, troost U maar, ik wil heel worden tot Uw eer.

Hoewel ik altijd enorm sceptisch ben geweest over dit soort dingen was hier niks raars of engs of zweverig's aan. 
Dit was zo enorm bijzonder, het was zo'n enorme bevestiging van wat God met Pasen 2016 tegen mij zei "Ik zie jou". 
Hij zag wat ik niet wist, niet kon weten omdat ik veel te klein was toen dit mij overkwam, maar Hij wist dat daar een stukje van mijn ziel dat zo enorm veel pijn deed als een plakje was losgesneden en was geparkeerd in een donker hoekje.

Maar zulke donkere hoekjes hebben onbewust zo enorm veel effect. 
Daarna werd mij duidelijk dat ik daardoor mijzelf mijn leven lang heb verteld dat ik er niet mocht zijn, en de signalen van de buitenwereld bevestigde dat voor mij. Ik heb mezelf het zwijgen opgelegd, mocht niet voelen wat ik voelde, zette m'n gevoel en emoties zo veel mogelijk op slot, duwde mezelf naar beneden.

Dat ik er niet mocht zijn was niet de waarheid, het was een regelrechte leugen uit het rijk van de duisternis !

Ieder zaadje dat binnendringt in een eicel en zich ontwikkelt tot een mensje is gewenst en gewild door de Hemelse Vader.
Psalm 139:13 zegt dat heel mooi "U hebt mij gemaakt, in de buik van mijn moeder gevormd." 
Vanaf dat prilste begin ziet Hij elk mensenkind en is Zijn oog daar op gericht, en hij verliest hem / haar nooit meer uit het oog.

Petrina Haak een blogster die ik met veel plezier en waardering volg is een eigen praktijk gestart : Echt-leven en van haar is de volgende vlog die zo enorm mooi uitlegt hoe belangrijk het is om van jezelf te houden.

Zij eindigt deze vlog met de conclusie dat liefde de sleutel is naar echt leven, en daar ben ik van overtuigd. 

Zijn liefde voor mij heeft mij leven gegeven, Zijn liefde voor mij heeft me laten zien dat ik gewild, gewenst en geliefd ben, dat ik er mag zijn en dat ik van mezelf mag houden en vanuit die liefde ook van anderen mag houden.

Liefde zonder oordeel, liefde die ruimte geeft aan mezelf en aan de ander. 

Trouwe lezers hebben misschien al eens gemerkt dat ik liefde altijd maar een lastig onderwerp vond, maar deze ervaring heeft mijn fundament verbreed en verstevigd, ik mag daarop verder groeien en ontwikkelen en wat kijk ik daar naar uit.

Hij zet mij stevig op mijn voeten met mijn wortels diep in de grond.

Ik word hier zo blij van, deze wandeling aan Gods hand is zo bijzonder, ik krijg zin om te huppelen, zou ik misschien zelfs in de toekomst durven te gaan dansen van vreugde.

Als ik denk aan Gods ogen die voortdurend op mij gericht zijn gaat er van alles door mij heen, voorlopig ga ik die gevoelens gewoon leren toelaten, en er van leren te genieten, want dat mag, dat is Zijn bedoeling, dat ik geniet van mijn leven hier op deze aarde met Hem.  

ONDERWEG naar Hem en met Hem 

Vertrouwen

Vertrouwen, ik vind het best een dingetje, het is een hele leerschool, maar wat is het mooi en kostbaar om te leren.

Je vertrouwen stellen op Jezus. 

Hebreeën 12.2 zegt "Daarbij moeten we alleen op Jezus letten, want Hij is onze Leider. Hij wijst ons de weg en gaat voor ons uit. Hij is ons voorbeeld in het geloof. Hij verdroeg de dood aan het kruis en alle schande, omdat Hij wist hoe blij Hij daarna zou zijn. Nu zit Hij naast God op de troon."

Jezus keek niet naar de omstandigheden, Hij hield Zijn ogen gericht op Zijn doel, Hij wist waarvoor Hij naar deze wereld was gekomen.

Zijn doel was de mensen Zijn liefde te laten zien, een voorbeeld voor ons mensen te zijn van hoe het ook kon. Een leven niet gebaseerd op onze menselijke gevoelens en verlangens, maar een leven geleid door Gods Geest. 

'Tis so sweet to trust in Jesus,
Just to take Him at His Word

Just to rest upon His promise,

Just to know, "Thus saith the Lord!"

Jesus, Jesus, how I trust Him!
How I've proved Him o'er and o'er

Jesus, Jesus, precious Jesus!

Oh, for grace to trust Him more!

I'm so glad I learned to trust Him,
Precious Jesus, Savior, Friend

And I know that He is with me,

Will be with me to the end.

Oh, how sweet to trust in Jesus,
Just to trust His cleansing blood

And in simple faith to plunge me

'Neath the healing, cleansing flood!

Yes, 'tis sweet to trust in Jesus,
Just from sin and self to cease

Just from Jesus simply taking

Life and rest, and joy and peace.

Dit leren leven vanuit Zijn Geest is een proces van vallen en opstaan, van meer willen en soms ook gewoon even niet meer willen omdat het proces soms gewoon tegen valt of pijn doet, maar mijn ervaring is inmiddels dat ik toch steeds weer bij Hem terug kom en met Hem verder wil, ik mag leren om me niet meer af te laten schrikken door de dingen die ik op mijn weg tegen kom.

Ik mag leren de dingen op die weg te nemen zoals ze komen en op Hem te vertrouwen en te leven in de vreugde en vrede die Hij geeft.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Kiezen om te vergeven

Dit keer een blog waar ik heel lang over getwijfeld heb, maar ook dit is een onderdeel van mijn leven waarin God een werk heeft gedaan en ik wil Hem ook hierin de eer geven.

Een van de weinige vriendinnen die ik had in mijn jeugd woonde bij haar oom en tante. We zaten op dezelfde huishoudschool (niet in dezelfde klas) en kwamen in dezelfde kerk.
We vonden het heerlijk om samen te zingen met de gitaar erbij.

Ik kwam ook regelmatig bij deze mensen over de vloer. 

Daar kon ik kind zijn, hoefde ik niet te zorgen, er was geen geruzie. 

Ik logeerde er ook wel eens een nachtje, of mocht meevaren, ik vond het heerlijk om daar te zijn.

Ze hebben me zelfs een keer mee genomen voor een weekend naar de Ardenne in een hotel en een rit met een kabelbaan over de bergen. 

Fantastisch, ik heb enorm genoten, thuis waren er geen uitjes of vakanties.

Hij heeft me nooit gedwongen, maar hij was wel erg overtuigend, en in mijn enorme verlangen om gezien te worden en verlangen naar liefde liet ik als jong naïef pubermeisje dingen toe die nooit hadden mogen gebeuren.

Er werden gevoelens wakker gemaakt die niet wakker hadden mogen worden gemaakt, niet op die manier, en zeker niet door deze man.

In mijn achterhoofd wist ik dat er iets niet klopte maar ik snakte naar  aandacht en liefde, en die kreeg ik, alleen voor mij, dat gevoel kende ik niet.

Maar zijn handen kwamen op plekken waar ze niet hoorde te komen. 

Hij als volwassene had beter moeten weten en nooit zo ver mogen gaan.

Nadat de voorganger van de gemeente waar wij kwamen een gesprek met mijn moeder had gehad mocht ik daar ineens niet meer heen, meer werd er niet over gezegd en er werd verder ook niet meer over gesproken.

Ook al was ik blij dat dat wat eigenlijk niet klopte voorbij was was ik ook verdrietig omdat de leuke dingen, de dingen waar ik zo van genoot ook voorbij waren en die miste ik enorm.

Nu kon ik niet meer ontsnappen aan de situatie thuis.

Op school was het ook niet leuk want daar werd ik gepest, was ik het buitenbeentje, en ook in de kerk, op de jeugdavonden voelde ik me het buitenbeentje, hoorde er nooit echt bij voor mijn gevoel, de dochter van "gekke Jantje" (over mijn vader vertelde ik al eerder over in dit blog)

Later heb ik wel begrepen dat er werd geprobeerd me erbij te betrekken maar dat ze niet tot mij door konden dringen, en dat geloof ik ook wel.
Al jong bouwde ik een dikke solide muur om me heen.

Tussen mijn ouders heb ik nooit echt liefde gezien, eerder een afkeer van lichamelijkheid.

Toen ik op mijn 20e vluchtte in mijn huwelijk zag ik enorm op tegen de seksualiteit die daar bij zou horen. Ik deed wat ik altijd deed, ik stopte m'n gevoelens weg en ging door, verstand op nul, dit was mijn kans om weg te komen bij mijn ouders. 

Op onze huwelijksnacht heb ik tegen mijn man gezegd "schiet maar op dan hebben we dat gehad" maar daar reageerde hij op met "dat dacht ik niet" 

Hij heeft me met heel veel liefde en geduld behandeld, jaren lang.

Ook al was het misbruik beperkt gebleven tot "handwerk" het had schade aangericht die jaren later en lang heel veel invloed had. 

Op een keer had ik een (online) gesprek met iemand over dit onderwerp en zij prikte door mij heen en vroeg me of ik wilde vertellen wat er gebeurd was, daarna was haar conclusie dat dit misbruik was. 

In eerste instantie was er verbazing, toen het besef dat ze gelijk had.

Al die jaren had ik gedacht dat ik het zelf gezocht had en dat het dus ook mijn schuld was, deze vrouw liet me inzien dat ik een kind was en dus absoluut geen schuld had, maar dat de volwassene misbruik had gemaakt van zijn positie waarin hij mijn vertrouwen had.

Dit inzicht maakte heel veel bij mij los, ik moest hier mee aan de gang.

Er kwamen herinneringen boven aan een moment dat ik in de kerk op het matje werd geroepen omdat er over deze man geroddeld werd, wat ik zou hebben rondvertelt. Ik had niks rondvertelt want ik schaamde me, dacht dat wat er was gebeurd mijn schuld was.

Dit had me behoorlijk boos gemaakt omdat het zo onrechtvaardig was. 

Ook met mijn psychotherapeut durfde ik het uiteindelijk te bespreken en hij liet hielp mij om te zien dat de relatie met deze mensen twee kanten had gehad voor mij en dat ik ook heel veel had verloren toen het contact min of meer verbroken werd (ik zag hen nog wel in de kerk en op jeugdavonden) 

Pas veel later toen mijn moeder ging dementeren en ik begreep dat ook zij een verleden van misbruik had gehad kon ik er begrip voor opbrengen dat zij nooit met mij hierover gesproken had. 

Het had waarschijnlijk teveel aan haar eigen pijn gerelateerd.

Ik heb inzicht gekregen in de situatie, kan de goede dingen waarderen en de nare dingen mogen benoemd worden en het heeft een plekje gekregen. 

Ik heb mogen vergeven, dat ging niet in één keer, dat was keer op keer op keer een heel bewuste keuze. 

Een keuze die ik wilde maken om zelf verder te kunnen met mijn leven.

Vergeven doe je niet voor de ander maar voor jezelf. 

ONDERWEG naar Hem en met Hem.

Wees stil

Mijn ziel wees stil, weet dat de Heer alles onder controle heeft, dat er niets gebeurd wat Hij niet weet.
Als U bij mij bent is het goed want U ben de Goede Herder.

Psalm 23

(Basis Bijbel)

De Heer zorgt voor mij zoals een herder voor zijn schapen zorgt.

Ik kom niets tekort.

Hij laat mij rusten in groene velden.

Hij laat mij drinken uit rustige stroompjes,

Hij geeft me kracht.

Hij helpt me om zo te leven zoals Hij het wil, 

omdat Hij dat heeft beloofd.

Zelfs als ik door een diep, donker dal ga 

[een dal van moeilijkheden]

ben ik nergens bang voor, want U bent bij mij.

Met uw stok en uw herdersstaf beschermd U mij

 en stuurt U mij bij.

Het troost mij dat U dat doet.

Mijn vijanden zien hoe goed U voor mij bent :

U zet een feestmaaltijd voor mij neer.

U zalft mijn hoofd met zalf-olie.

U schenkt mijn beker zó vol dat hij overloopt.

Uw goedheid en liefde zijn mijn leven lang bij mij.

Ik mag mijn hele leven dicht bij U zijn.

Be still and know
That the Lord is in control
Be still my soul
Stand and watch as giants fall

I won’t be afraid You are here
You silence all my fear
I won’t be afraid
You don’t let go
Be still my heart and know
I won’t be afraid

Be still and trust

What the Lord has said is done

Find rest don’t strive

Watch as faith and grace align

Surely love and mercy

Your peace and kindness

Will follow me

Will follow me

Your love surrounds me

Your love surrounds me here

Dank U wel dat U bent Wie U bent, dat U mijn Goede Herder bent die weet wat het beste voor dit schaap is.
Dank U wel dat ik zo mag leren in U te rusten, in Uw rust en goedheid voor mij.
Leren niets te "doen" maar gewoon te "zijn", stil bij U.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Ik hoef niet alles te zien

Ik streef ernaar dat Jezus het allerbelangrijkste is in mijn leven, wat een statement zeg pffffff als je het zo opschrijft. Maar van binnen is dat wel mijn diepste verlangen, daarom wil ik het ook zo graag delen met de mensen om me heen, met de mensen die dichtbij me staan.

Soms verlang ik om mijn geloof  met mijn man te kunnen delen, samen te bidden en bijbel te lezen, naar de kerk te gaan, maar zo is de situatie niet. 
God leert mij hierin een enorme kostbare les. Hij stelde mij laatst een vraag die me flink aan het denken zette : "Moet jij dat zien dan ?"

In 1 Samuel 16:7 staat : "Maar de Heer zei tegen Samuel : Let er niet op hoe hij er uitziet. Let er ook niet op  dat hij zo groot is. Want hem heb ik uitgekozen. Het gaat immers niet om wat je ziet. Want een mens kijkt hoe de buitenkant is, maar Ik kijk hoe hij innerlijk is."

En wat er aan de binnenkant van een ander gebeurd ziet alleen God, en moet ik dat zien ?
Eerlijk gezegd zou ik dat soms héél graag weten, dan kan ik zien of dat moment van samen delen in de praktijk eraan komt.

Deze vraag deed me terug denken aan iets wat God jaren geleden tegen mij zei toen ik zo boos was op allerlei mensen omdat ik het gevoel had dat mij zoveel onrecht was aangedaan en ik dat niet los kon laten.
God zei tegen mij wat Hij ook tegen Petrus zei in Johannes 21:22 "....Wat gaat het jou aan ? Volg jij Mij."
Toen vond ik dat heel moeilijk te verteren, maar een opvoeder zegt dan ook niet altijd wat een kind wil horen, maar dé Opvoeder heeft wel het allerbeste met mij voor en wil mij een hele belangrijke les leren. De les dat ik niet moet kijken op anderen, maar op Hem.

En dan komt er ook een andere herinnering boven, ooit hoorde ik Tonneke Bijker voor de EO radio zeggen dat we onze mannen (gebeden) op een open hand naar God mogen opheffen. 
In een open hand kan van alles gebeuren, in een gesloten hand kan niets uit en niets in. 

Ik ben er absoluut van overtuigt dat God mij deze man heeft gegeven, en zou God me iets geven wat niet goed voor mij is ?
Deze man is goed voor mij, hij heeft heel bewust voor mij gekozen, hij heeft me door de jaren heen beschermd, ruimte gegeven, onvoorwaardelijk lief gehad, is enorm trouw geweest, geduldig, super nuchter, volhoudend, heeft alles geregeld waar ik geen gat in zag, is mijn veilige basis geweest, ik kon altijd tegen hem aanpraten, en zo is hij nog.

Nee hij is niet perfect, trouwens wat is perfect, de perfecte man bestaat niet, maar voor mij is hij wel een hele goede man, een man waar ik heel veel van houd. 
Dat het geen prater is en regelmatig anders reageerde als ik hoopte heeft mij lessen geleerd, ik heb geleerd deze man enorm te waarderen om wie hij is. Hij mag zijn wie hij is, net als dat ik mag zijn wie ik ben.

Nee Heer, ik hoef het niet allemaal te weten, ik vertrouw U.
Want alles wat mijn man voor mij beteken had hij nooit gekund zonder Uw hulp. Heer ik vertrouw U, U ziet zijn hart en ik dank U voor wat ik wel mag zien van zijn / Uw hart door hem heen.  

Toen ik dit tegen mijn man vertelde dat God me had gevraagd of ik het moest weten kreeg ik zijn typische nuchtere reactie "ja precies" en dan realiseer ik me : O wat houd ik van deze kerel, mijn kerel, mijn cadeau van God.
Ik neem het besluit nog bewuster te genieten van wat ik wél heb want ik heb een heleboel om dankbaar voor te zijn.


ONDERWEG naar Hem en met Hem

Niet vandaag

Op een zondagochtend toen ik het best te kwaad had met omstandigheden om me heen zongen we dit lied voor het eerst in de kerk en het kwam binnen : Zeg tegen de duivel : Niet vandaag.

Ik zing de nacht in de morgen

Ik zing de angst naar Uw lof

Ik zing mijn ziel in Uw aanwezigheid

Als ik Uw Naam beleid

Laat de duivel weten: niet vandaag.

Vandaag niet, morgen niet, nooit niet laat ik mijn oren naar jou hangen duivel, wat een woorden om uit te spreken !

In de naam van Jezus is kracht, voor die naam moet alles wijken wat niet uit Hem is, er is niets dat tegen Zijn Liefde bestand is.

Vrees is een leugen en tegen elke leugen kies ik ervoor Zijn Waarheid, Zijn Naam uit te spreken, een bewuste keuze om mezelf te vullen met Zijn Woord.

Filippenzen 2:10 zegt "Opdat in de naam van Jezus zich alle knie zou buigen van hen, die in de hemel en die op de aarde en die onder de aarde zijn." 

Alles zal buigen voor de naam van Jezus, ik buig niet voor wat mij angst aan jaagt, en nee dat voel ik echt niet altijd zo, ik voel me niet altijd zo heldhaftig, maar ik maak een keuze om de waarheid hardop uit te spreken, de naam van Jezus daar kan niets tegenop.

Trouble won't throw me
Won't break me
Won't scare me
No more
Fear must have thought I was faithless
When it came for my heart

‘Cause I got a song that will never die 
I know Your love is the reason why

I’ll sing the night into the morning
I’ll sing the fear into Your praise

I’ll sing my soul into Your presence

Whenever I say Your Name
Let the devil know not today

Tell me did the enemy panic
As You took up that cross

Tell me did the darkness cry mercy

As You rolled back that rock

‘Cause I know Your life is the life in mine
I know Your love is the reason why

I’ll sing the night into the morning
I’ll sing the fear into Your praise
I’ll sing my soul into Your presence
Whenever I say Your Name
Let the devil know not today
Whenever I say Your Name Jesus
Let the devil know not today
Not now not ever again

Your love stood down death

Crushed the devil’s head

Fear is just a liar

Running out of breath

The fight beneath Your feet

I’m standing on Jesus’ Name

So let the devil know not today

Let the devil know not today No no

Not now not ever again Jesus

Let the devil know not today

Als ik me niet prettig voel en er niet mijn vinger op kan leggen fluister ik de naam van Jezus, dat geeft mij rust, Hij is mijn sterke Held, Hij is mijn Beschermer, mijn Veilige Haven, Hij is mijn  Schuilplaats, Hij is alles wat ik nodig heb.

ONDERWEG naar Hem en met Hem

Beschut in Gods armen

Een tijdje geleden werd ik wakker met de zin "For I'm sheltered in die arms of God" dat raakte me, zeker omdat ik in een proces zit van waarin ik enorm worstel met God, om Hem Zijn werk in mij te laten doen en het niet weer steeds zelf te proberen te doen. 

Dit is echt een terugkerende strijd voor mij, m'n eigen autonomie zit zo enorm diep verankerd.  Zelfs als ik zie dat het niet goed gaat, dan nog.......

Op verschillende momenten in mijn leven heb ik gezien dat ik me pas volledig overgeef als ik ook echt niet anders meer kan.

Waarom vecht ik zo, ik hoorde laatst iemand zeggen dat vechten tegen jezelf (want dat is dan eigenlijk wat ik doe) een gevecht is dat de verkeerde kant op is gericht.

Als ik echt niet meer kan dan is Hij daar, maar Hij is er ook als ik wel weer die vechtlust in me heb, maar die eigen kracht en wil dan ondergeschikt maken aan Zijn wil vind ik heel erg lastig.

Hem alle ruimte geven om Zijn werk te doen door mij heen.

Mijn verstand weet dat dat de enige weg is, en dat is ook het verlangen van mijn hart, maar regelmatig is er ook verzet in mij, een soort van "nu even niet Heer" maar daarmee houd ik het proces alleen maar op, duurt het alleen maar langer weet ook mijn verstand.

Staak de strijd, je hoeft niet te vechten, niet meer, je mag rusten en Hem laten leiden, maar waarom is dat soms dan zo enorm moeilijk voor dit mens ?

Ik las in "Genade op Genade" van Willem de Vink nog een hele goede raad : Stel de juiste vragen.

De vraag naar goed of fout bepaald je steeds bij jezelf.

Vraag je af : ben ik me bewust dat ik in Jezus ben.

In Jezus kies je ervoor om te rusten in Hem, zodat Hij door je heen kan werken. Dan laat je het aan Hem over hoe jij je zal gedragen, geen krampachtigheid meer.

 

I feel the touch of hands so kind and tender.

They're leading me in paths that I must trod.

I'll have no fear when Jesus walks beside me

And I'm sheltered in the arms of God.

So let the storms rage high,
And wake in God's new heaven
Sheltered safe within the arms of God.
He walks with me,
And naught of earth can harm me
For I'm sheltered in the arms of God.

Soon I shall hear the call from heaven's portals.

Come home my child,
It's the last mile you must trod

I'll just fall asleep,
And wake in God's new heaven

Sheltered safe within the arms of God.

So let the storms rage high,

The dark clouds rise,

For I'm sheltered in the arms of God

They won't worry me;

For I'm sheltered safe within the arms my God.
Jesus walks with me
Not a thing in his world can harm me

For I'm sheltered in the arms of God

Hij wil mij de zachte aanraking van Zijn hand laten voelen, mij leiden over de weg die ik te gaan heb, mij laten schuilen in Zijn armen.
Heer help me om me aan die zachte leidende hand over te geven die me naar die veilige armen wil brengen waar ik mag schuilen.

Ik betrap me erop dat ik na periodes van echt Gods nabijheid en helende werk van heel dichtbij te hebben ervaren, ik me daarna terugtrek (uit zijn aanwezigheid ?) alsof Hij te dichtbij komt, het te eng en confronterend is.

Misschien is het een behoefte aan een adempauze, maar waarom dan die afstand, Hij is toch veilig ?
Soms begrijp ik mezelf niet........
Maar Hij begrijpt mij wel en Hij is er nog steeds bij, Hij laat me nooit meer alleen.

ONDERWEG naar Hem en met Hem.